““မုန္႔ဟင္းခါးေရာင္းဖို႔ စိတ္ကူးခဲ့တဲ့ ျမန္မာျပည္ရဲ႕ ဖတ္စ္ေလဒီ””

[First Lady = သမၼတကေတာ္]

အခ်ိန္ကေတာ့ ၂၀၀၅ ခုႏွစ္ထဲမွာပါ။ ဦးသိန္းစိန္ဟာ န.ယ.က အတြင္းေရးမွဴး(၁)တာဝန္ ယူထားရပါတယ္။ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္က ဦးစိုးဝင္းပါ။ ဦးခင္ညြန္႔နဲ႔ ေထာက္လွမ္းေရးတစ္ဖြဲ႕လံုး ရွင္းၿပီးကာစအခ်ိန္ေပါ့။ ဦးသိန္းစိန္ဟာ က်န္းမာေရးကလည္း ေတာ္ေတာ္ေလးမေကာင္း၊ သူရဲ႕ အထက္/ေဘး/ေအာက္ကလူေတြ လုပ္ေဆာင္ပံု ကလည္း သူ႕ခံယူခ်က္၊ သူ႕လုပ္ေဆာင္ခ်က္ေတြနဲ႔ အစပ္အဟပ္မတည့္ဆိုေတာ့ အင္မတန္စိတ္ညစ္ၿပီး အနား ယူဖို႔ စိတ္ကူးပါတယ္။ ဦးသိန္းစိန္က နားဖို႔စိတ္ကူးၿပီဆိုေတာ့ ေဒၚခင္ခင္ဝင္းကလည္း ေရွ႕ဆက္မယ့္ဘဝခရီးမွာ မိသားစုဝမ္းေရးအတြက္ အၾကံထုတ္ရေတာ့တာေပါ့။ တပည့္တခ်ိဳ႕နဲ႔ တိုင္ပင္မိတဲ့အခ်ိန္မွာ အန္တီႀကီးက သူ မုန္႔ဟင္းခါးေတာ့ ခ်က္တတ္တယ္။ ရွမ္းေခါက္ဆြဲခ်က္မယ့္သူ တစ္ေယာက္ေလာက္ ထပ္ရွာမယ္။ ေအာင္မဂၤလာအေဝးေျပးဝင္းထဲမွာ ဆိုင္ခန္းတစ္ခန္း လခ်ဳပ္နဲ႔ငွါးၿပီး ဆိုင္ဖြင့္မယ္လို႔ အၾကံရပါတယ္။

ခင္ဗ်ားတို႔ကေတာ့ ရီေနၾကမယ္ထင္တယ္။ ဦးသိန္းစိန္မိသားစု အဲဒီေလာက္ထိ အေျခအေနဆိုးပါ့မလားဆိုၿပီး။ ဒီမွာကိုယ့္လူ ... ခင္ဗ်ားသိေအာင္ ေျပာျပမယ္။ ဦးသိန္းစိန္ဟာ ႀတိဂံေဒသ တိုင္းမွဴးက လာတာ။ တိုင္းမွဴးတစ္ေယာက္ဟာ ဘယ္ေလာက္အထိ လုပ္ႏိုင္သလဲဆိုရင္ ေက်ာက္စိမ္းေဒသ ေျမာက္ပိုင္းတိုင္းရဲ႕ တိုင္းမွဴးေဟာင္းတစ္ေယာက္ဟာ ရန္ကုန္ကသူ႔အိမ္ႀကီးမွာ ေက်ာက္စိမ္းျပားေတြကို တအိမ္လံုးအျပည့္ ကပ္ထားတယ္ဗ်။ ဦးသိန္းစိန္ကိုင္ခဲ့တဲ့ ႀတိဂံေဒသတိုင္းဟာ ကုန္သြယ္ေရးလမ္းေၾကာင္းေရာ၊ ဘိန္းေရာ၊ စိတ္ၾကြေဆးေရာ စံုလို႔ ... စံုလို႔ ... ။ တိုင္းမွဴးၿပီးေတာ့ န.ယ.က အတြင္းေရးမွဴးျဖစ္လာေသးတယ္။ သူျဖတ္သန္း ခဲ့တဲ့ ေနရာေတြဟာ သူသာစိတ္ရွိမယ္ဆိုရင္ ကိုယ္တိုင္ဘာမွ လုပ္ေနစရာမလိုဘူး။ မ်က္ႏွာေလး လႊဲထား လိုက္ရံုပဲ။ သေဘာေပါက္။ ဒါေပမယ့္ ဦးသိန္းစိန္ဟာ အဲဒီလိုစိတ္မ်ိဳး အရင္ကလည္း မရွိခဲ့၊ နားေတာ့မယ့္ ဆဲဆဲ မွာ လည္း ရွိလာမွာ မဟုတ္ဘူးဆိုတာကို တသက္လံုးေပါင္းလာတဲ့ အန္တီႀကီးက သိလို႔ အခုလို မုန္႔ဟင္းခါး ေရာင္းဖို႔ စိတ္ကူးရတာေပါ့။
အန္တီႀကီးရဲ႕အၾကံ ဘာေၾကာင့္အေကာင္အထည္မေဖာ္ျဖစ္တာလဲဆိုရင္ ဘေရႊႀကီးက ခြင့္မျပဳတာနဲ႔ ဦးသိန္းစိန္ဟာ မနားလိုက္ရပါဘူး။ ဒီေန႔ ကၽြန္ေတာ္ေျပာခ်င္တဲ့ ျဖစ္ရပ္ေလးဟာလည္း ဒါပါပဲ။

သိပ္မၾကာေသးခင္က အျဖစ္ေလးကိုလည္း ၾကားမိလိုက္မယ္ ထင္ပါတယ္။ ကေလးေဆးရံုမွာ လာတက္တဲ့ကေလးကို ေဆးရံုဆင္းသြားမွပဲ သမၼတႀကီးရဲ႕ေျမးမွန္း သိလိုက္ၾကတယ္ဆိုတာေလ။ လူသိပ္မသိလိုက္တဲ့ အျဖစ္ေလးတစ္ခုကို ေျပာျပခ်င္ပါေသးတယ္။ ၿပီးခဲ့တဲ့ႏွစ္ထဲမွာ သမၼတႀကီးနဲ႔ ဝန္ႀကီးတခ်ိဳ႕ ေလယာဥ္နဲ႔ ရန္ကုန္ေလဆိပ္ကို ေရာက္လာၾကတယ္။ လူႀကီးေတြအကုန္လံုး ေလယာဥ္ေပၚကဆင္း၊ လာႀကိဳတဲ့ကားေတြနဲ႔ အလွ်ိဳအလွ်ိဳ ထြက္သြားၿပီးမွ သမၼတႀကီးရဲ႕သမီးဟာ ကေလးခ်ီၿပီး ေလယာဥ္ေပၚက ကုပ္ကုပ္ကေလးဆင္း၊ ေနာက္ဘက္ကေန တိတ္တိတ္ကေလး ထြက္သြားရတယ္။ ဒါေတာင္ သမၼတႀကီးက ကေလးငယ္ငယ္ ကားနဲ႔ဆင္းရင္ ပင္ပန္းမွာကို သနားလို႔ လိုက္ခြင့္ျပဳၿပီး ပါလာတာ။ အဲဒီကေလးႀကီးၿပီဆိုရင္ အခုလို လိုက္ရဖို႔ မျမင္ဘူး။

ခင္ဗ်ားတို႔ဟာ သိပ္ႀကီးမၾကာေသးတဲ့ အျဖစ္အပ်က္ေတြကို ေမ့မပစ္ၾကပါနဲ႔ဦး။ ရုပ္ဆိုး၊ ပုပ္သိုး၊ လိပ္ေထာ ဆိုတဲ့ သမီးေတာ္ေတြ ႀကီးစိုးမင္းမူခဲ့တာတို႔၊ စိန္ေမ်ာက္ေမ်ာက္၊ ဖိုးလျပြတ္ ဆိုတဲ့ ေျမးေတာ္ေတြ အထူးအခြင့္အေရးနဲ႔ ေသာင္းက်န္းခဲ့တာတို႔ဟာ ၿပီးခဲ့တာမွ သံုးခါလည္ေတာင္မရွိေသးဘူးဗ်။ အဲဒီလိုလူစားေတြ ကမၻာေပၚက အၿပီးတိုင္ ေပ်ာက္သြားၿပီလို႔မ်ား ထင္ေနၾကၿပီလား။ ေနာက္ထပ္ ေပၚမလာႏိုင္ဘူးလို႔မ်ား ထင္ေနၾကၿပီလား။ အဲဒီလိုေခတ္ကို ျပန္မေရာက္ဖို႔ ဆုေတာင္းတဲ့အထဲမွာေတာ့ ကၽြန္ေတာ္လည္း ထိပ္ဆံုးကတစ္ေယာက္ပဲဗ်ိဳ႕။

ကၽြန္ေတာ္ဟာ ဒီအေၾကာင္းေတြကို သိထားေပမယ့္ ခ်ေရးစရာ ကိုယ္ပိုင္ဘေလာ့ဂ္လည္းမရွိ၊ နာမည္ဝွက္ (Fake Account)ကလည္း မရွိတာနဲ႔ အမ်ားသိေအာင္ ထုတ္မေျပာျဖစ္ခဲ့တာပါ။ ဒါေပမယ့္ အထက္မွာ ေျပာခဲ့သလိုပဲ ... ရိွေနတုန္းမွာ ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းတာေလးေတြအေပၚ ခ်စ္သင့္တယ္ထင္လို႔ အခုလို အလ်ဥ္းသင့္တဲ့ေနရာက တင္ျပရတာပါ။ ခင္ဗ်ားတို႔ကေတာ့ ထင္မယ္။ ဒီေကာင္ ဦးသိန္းစိန္ရဲ႕ တပည့္ ေဖာ္လံဖားထဲက ျဖစ္မယ္ေပါ့။ တပည့္မဟုတ္ရပါဘူး။ သူတို႔မိသားစုနဲ႔ တစ္ခါမွ မပတ္သက္၊ မဆက္ဆံဘူးပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ ဒီလို စိတ္ထားေကာင္းတဲ့သူေတြကို ေဖာ္လံဖားေနတယ္ အေျပာခံရရင္ေတာ့ ခံႏိုင္ပါတယ္ဗ်ာ။ စိတ္ဓာတ္ေအာက္တန္းက်တဲ့ သူေတြေအာက္မွာ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ဖားခဲ့/ျပားခဲ့ရေသးတာပဲ။

ကဲ... မိတ္ေဆြ။ တကယ္လို႔ အန္တီႀကီး ေဒၚခင္ခင္ဝင္းသာ မုန္႔ဟင္းခါးေရာင္းျဖစ္ခဲ့ရင္ ခင္ဗ်ား သြားစားမလား။ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ သြားမယ္။ ဒီေလာက္ စိတ္ရင္းစိတ္ဓာတ္ ေကာင္းတဲ့သူေတြ ခ်က္တာပဲ ... ထည့္ရမယ့္ အမယ္ေတြကို ဘယ္ဟာမွ ခိုထားမွာ မဟုတ္ဘူး။ ေစတနာဆိုတဲ့ အမယ္ကလည္း ပမာဏအမ်ားႀကီးပါဦးမွာ။ အဲဒီဆိုင္သာ ဖြင့္ခဲ့ရင္ ခင္ေထြးရီတို႔၊ ေျမာင္းျမေဒၚခ်ိဳတို႔ေတာင္ ေဒဝါလီ ခံသြားရဦးမယ္။ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ အေၾကာ္ႏွစ္ခုေလာက္ထည့္ၿပီး အိုးဘဲဥ၊ ငါးဖယ္နဲ႔ က်က်နန စားပစ္မယ္။ ဟင္းရည္ကိုလည္း တစ္ပန္းကန္အျပည့္ေတာင္းၿပီး ေသာက္ပစ္မယ္။ ၿပီးရင္ မီးဖိုေခ်ာင္ထဲအထိ ဝင္သြားၿပီး ဟင္းရည္အိုး ကူေမႊေပးလိုက္ဦးမယ္။ ခင္ဗ်ားအေနနဲ႔လည္း မီးဖိုထဲထိ မလိုက္ခ်င္ရင္ေတာင္ မုန္႔ဟင္းခါးကိုေတာ့ အားေပးခ်င္လိမ့္မယ္လို႔ ထင္မိပါတယ္။ ဟုတ္ရဲ႕လား။

ေရးသူ-အမည္မသိပါ။
Credit to Myanmar Online New