၂၀၀၈ ခုနွစ္ ဖြဲ႕စည္းပံုအေၿခခံဥပေဒ ၿပင္ဆင္ေရး ဥပေဒစကားဝိုင္း အပိုင္း(၅) နိဂုံး

========================================
ေနၿပည္ေတာ္ ေအာက္တိုဘာ ၁၅

ဦးသန္းေအာင္။ ဟုတ္ကဲ့ပါခင္ဗ်ာ၊ ဆရာ ၿဖည့္စြက္ေဆြးေႏြးသြားတဲ့ အတြက္လည္း ေက်းဇူး တင္ပါတယ္။ ဆရာ ေဒါက္တာ မနန္တူးဂ်ာအေနနဲ႔ေရာ ဘာမ်ားၿဖည့္စြက္ ေဆြးေႏြးခ်င္တာ ေလးေတြရိွဦးမလဲ ခင္ဗ်။

ေဒါက္တာမနန္တူးဂ်ာ။ ကြ်န္ေတာ္နည္းနည္း ၿဖည့္စြက္ေဆြးေႏြးခ်င္တာက တိုင္းရင္းသား အခြင့္အေရးမွာ ယခင္ၿပ႒ာန္းခဲ့တဲ့၊ သံုးစဲြခဲ့တဲ့ အေၿခခံဥပေဒမ်ားမွာမပါတဲ့ တိုင္းရင္းသား အခြင့္ အေရးတစ္ရပ္လို႔ ဆိုလို႔ရတဲ့ အခ်က္တစ္ခု ဒီလက္ရိွအေၿခခံဥပေဒမွာ ပါေနတယ္။ အဲဒါ ဘာလဲဆို တိုင္းရင္းသားေရးရာဝန္ႀကီး ခန္႔အပ္နိုင္တဲ့ အခ်က္တစ္ခု ၿဖစ္ပါတယ္။ ဒါလည္း ထူးၿခားတဲ့ တိုင္းရင္းသား အခြင့္အေရးတစ္ရပ္လို႔ မွတ္ယူလို႔ ရပါတယ္ဆိုတာကို ကြ်န္ေတာ္ ၿဖည့္စြက္ ေၿပာႀကားလိုပါတယ္။

ဦးသန္းေအာင္။ ဟုတ္ကဲ့ပါခင္ဗ်ာ။ ေဒါက္တာ အင္ဒရူးအေနနဲ႔ေရာ ဘာမ်ား ၿဖည့္စြက္ေဆြးေႏြး ခ်င္တာေလးေတြ ရိွေသးလဲခင္ဗ်။

ေဒါက္တာအင္ဒရူးငြန္က်ံဳးလ်န္။ သဘာဝသယံဇာတ အရင္းအၿမစ္ ဝင္ေငြခဲြေဝေရး၊ ေနာက္ၿပီးေတာ့ ေက်းလက္နဲ႔ ၿမိဳ႕ၿပဖြံ႔ၿဖိဳးမႈ ကြာဟခ်က္ေတြကို ေလွ်ာ့ခ်နိုင္ေရးအတြက္ ဒီသဘာဝတစ္ခုကိုပဲ မႀကည့္ဘဲနဲ႔ ထပ္ၿပီးေတာ့ တစ္ဆင့္ႀကည့္ဖို႔က လူသားအရင္းအၿမစ္ ဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္ေရးပဲ ၿဖစ္ပါတယ္။ ဒီကိစၥမွာ လက္ရိွ ၂ဝဝ၈ အေၿခခံဥပေဒမွာ ပညာေရးနဲ႔ က်န္းမာေရးနဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ဟာေတြ အမ်ားစုဟာ ၿပည္ေထာင္စုရဲ့ ဥပေဒၿပဳခြင့္၊ ဒါမွမဟုတ္ လက္ရိွတည္ဆဲဥပေဒအရ ၿပည္ေထာင္စုအစိုးရ အဆင့္ကေန ကိုင္တြယ္တဲ့ဟာေတြ မ်ားပါ တယ္။ အဲဒီေတာ့ ကြ်န္ေတာ့္ အၿမင္မွာေတာ့ ကြ်န္ေတာ္တို႔ရဲ့ အေနအထားနဲ႔ကိုက္ညီတဲ့ တိုင္းရင္းသားေတြ၊ ေက်းလက္မွာေနတဲ့ လူေတြရဲ့ တိုင္းေဒသႀကီးနဲ႔ ၿပည္နယ္ထဲကလူေတြ တၿဖည္းၿဖည္းနဲ႔ ဒီဟာကို အခုခိ်န္ကေန ေၿပာင္းၿပီးေတာ့ ဥပေဒၿပဳဇယား (၂) ထဲမွာ ေၿပာင္း၊ ဒါမွမဟုတ္လို႔ရိွရင္ တိုင္းေဒသႀကီးနဲ႔ ၿပည္နယ္ရဲ့ လုပ္ပိုင္ခြင့္ထဲမွာ တၿဖည္းၿဖည္း ၿပန္ၿပီးေတာ့ ႈ Incrementally ေပးသင့္တယ္လို႔ ကြ်န္ေတာ္ယူဆပါတယ္။ အဲဒီလိုမလုပ္လို႔ရိွရင္ ၿမိဳ႕ၿပနဲ႔ ေက်းလက္ေဒသက ဆင္းရဲခ်မ္းသာကြာဟမႈ၊ ေနာက္ၿပီးေတာ့ ဖြံ႔ၿဖိဳးမႈ ကြာဟမႈေတြကို တိုက္ဖ်က္နိုင္မွာ မဟုတ္ပါဘူး။

ဒုတိယအခ်က္အေနနဲ႔ ေၿပာခ်င္တာက ဇယား(၁)၊ ဇယား(၂)မွာ ဇယား (၂)ကို တိုင္းေဒသ ႀကီးနဲ႔ ၿပည္နယ္ေတြကို လုပ္ပိုင္ခြင့္ပိုၿပီးေတာ့ ေပးသင့္တယ္လို႔ ယူဆတဲ့အခ်က္ေတြ ၿဖစ္ပါ တယ္။ အဲဒီလို မေပးခင္မွာလည္း ခုနက ဒီလိုေပးၿပီးေတာ့ တကယ္တမ္း အလုပ္မလုပ္နိုင္တဲ့ ဟာေတြကိုလည္း အလုပ္မၿဖစ္ေအာင္ အဟန္႔အတားၿဖစ္ေနတဲ့ တည္ဆဲဥပေဒေတြကိုပါ တစ္ခါတည္း နွစ္ခုစလံုး အေၿခခံဥပေဒလည္း ၿပဳၿပင္ရင္း၊ လိုတိုးပိုေလွ်ာ့လုပ္ရင္းနဲ႔လည္း တစ္ဖက္မွာ တည္ဆဲဥပေဒကို အေနွာင့္အယွက္ေပးေနတဲ့ ဒီဥပေဒေလးေတြကိုလည္း ၿပဳၿပင္ရင္း၊ ေနာက္ၿပီးေတာ့ ဇယား(၅)မွာလည္း တိုင္းေဒသႀကီးနဲ႔ ၿပည္နယ္ေတြက ေကာက္ခံ နိုင္တဲ့ အခြန္အတုတ္ေတြကိုလည္း သူတို႔ဘ႑ာေငြ ပိုၿပီးေတာ့တိုးလာေအာင္ နည္းနည္း ၿပန္တိုးေပးဖို႔ေတာ့ လိုပါတယ္လို႔ ယူဆပါတယ္။ အဲဒီလို တၿဖည္းၿဖည္းနဲ႔ သြားတယ္ဆိုလို႔ရိွရင္ ၂ဝဝ၈ အေၿခခံဥပေဒကေန ကြ်န္ေတာ္တို႔ကို ခင္းေပးထားတဲ့ ဒီမိုကေရစီလမ္းေႀကာင္းဟာ ဆက္ၿပီးေတာ့ လမ္းေႀကာင္းမွန္ ေလွ်ာက္နိုင္မယ္လို႔ ထင္ပါတယ္။ အဲဒီလို မဟုတ္ဘဲနဲ႔ ဒီလမ္းေႀကာင္းကို ၿဖတ္ေတာက္ၿပီးေတာ့ ေနာက္လမ္းေႀကာင္း အသစ္တစ္ခု ထြင္မယ္ဆိုလို႔ ရိွရင္ေတာ့ ကြ်န္ေတာ္တို႔မွာ ေတာ္ေတာ္ႀကီးမားတဲ့ ၿပႆနာတို႔၊ စိန္ေခၚမႈတို႔၊ အခက္အခဲတို႔
ႀကံဳေတြ႔ရလိမ့္မယ္လို႔ ယူဆပါတယ္။

ဦးသန္းေအာင္။ ဆရာ ၿဖည့္စြက္ေဆြးေႏြး သြားတာလည္း ေကာင္းပါတယ္ ခင္ဗ်။ ဆက္ၿပီး ေတာ့ ဆရာဦးေက်ာ္ဝင္း ဘာမ်ားေဆြးေႏြးခ်င္တာေလးမ်ား ရိွေသးလဲခင္ဗ်။

ဦးေက်ာ္ဝင္း။ ကြ်န္ေတာ္တို႔ နားလည္သေလာက္္ ဆိုရင္ေပါ့။ အေၿခခံ ဥပေဒတစ္ခုနဲ႔ ပတ္သက္ရင္ လက္ေတြ႔ အလုပ္လုပ္ႀကည့္ရင္းနဲ႔ ေရွ႕ဆက္ဖို႔ အဟန္႔အတားၿဖစ္ေနတယ္၊ အခက္အခဲ ရိွေနတယ္ဆိုတာမ်ိဳးေတြ ေတြ႔ရင္ေတာ့ ညႇိနိႈင္းၿပင္ဆင္သင့္ပါတယ္။ ကြ်န္ေတာ္ ဥာဏ္မီသေလာက္ စဥ္းစားၾကည့္ေတာ့ သြားေနတဲ့အေၿပာင္းအလဲက သံုးပြင့္ဆိုင္ေပါ့၊ နိုင္ငံေရး ၿပဳၿပင္ေၿပာင္းလဲမႈ၊ စီးပြားေရး ၿပဳၿပင္ေၿပာင္းလဲမႈနဲ႔ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ၿဖစ္စဥ္ေပါ့။ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ၿဖစ္စဥ္ ေရွ႕ဆက္ဖို႔ဆိုရင္ေတာ့ ဆရာ ေဒါက္တာတူးဂ်ာတို႔၊ ေဒါက္တာအင္ဒရူးတို႔ ေၿပာတဲ့ ထဲလည္း ပါၿပီးပါၿပီ။ ၿပည္နယ္နဲ႔ ဗဟိုအစိုးရအႀကား Power Sharing တို႔ Resourse Sharing တို႔ ဒါေလးေတြကိုေတာ့ အေက်အလည္ ညႇိၿပီးေတာ့ သေဘာထားႀကီးႀကီးနဲ႔ ညႇိနိႈင္းၾကရင္ ပိုၿပီး အဆင္ေခ်ာမယ္ ထင္ပါတယ္။

တပ္ကိစၥက်ေတာ့ ဒီေန႔သြားေနတဲ့ အေၿပာင္းအလဲကို ကတိမ္းကပါးၿဖစ္ေစတဲ့ အဟန္႔အတား ၿဖစ္ေစတဲ့ အၿပဳအမူေတြ ကြ်န္ေတာ္လည္း အခုထိေတာ့ မေတြ႔ဘူး။ အထူးသၿဖင့္ ကြ်န္ေတာ္ သတိၿပဳမိတာက ဒါလည္း လႊတ္ေတာ္ထဲ ေရာက္ၿပီးမွပါ။ တပ္က တပ္ရဲ့ရပ္တည္မႈက ဘယ္ နိုင္ငံေရး ပါတီတစ္ခုနဲ႔မွ သိပ္မပတ္သက္ဘူး။ သူ႔မူနဲ႔သူ သြားေနသလိုပဲ။ အဲဒါလည္း လြတ္လပ္တဲ့ Professional Institution ၿဖစ္ဖို႔အတြက္က် အလားအလာေကာင္း တစ္ခုလို႔ ၿမင္ပါတယ္။ ခ်ဳပ္လိုက္ရင္ေတာ့ ေလာေလာဆယ္ တပ္ကိစၥ ၂၅ ရာခိုင္နႈန္းကိစၥက အေဆာတလ်င္ ကိုင္စရာလည္း မလိုေသးဘူး။ ကိုင္လည္း မကိုင္သင့္ဘူးလို႔ ထင္ပါတယ္။ အကုန္လံုး ခ်ဳပ္လိုက္ရင္ေတာ့ ဒါေတာ့ ကြ်န္ေတာ္တစ္ဦးခ်င္းနဲ႔ပဲ ဆိုင္ပါတယ္။ ကြ်န္ေတာ္တို႔ တစ္သက္တာအတြက္ေတာ့ အခုႀကံဳေနတဲ့ အေၿပာင္းအလဲလို စိတ္ကူးေတြနဲ႔ ေမွ်ာ္လင့္လို႔ ရတာမ်ိဳးကို ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းေၿပာရရင္ ကြ်န္ေတာ္တစ္ခါမွ မႀကံဳဖူးဘူး။ အဲဒီေတာ့ ဒီဟာေလး ကိုေတာ့ တန္ဖိုးထားေစခ်င္ပါတယ္။ အထူးသၿဖင့္ ဒီအေၿပာင္းအလဲကို ကတိမ္းကပါး မၿဖစ္ ေစခ်င္ဘူး။ ဘာကိုပဲဆံုးၿဖတ္ဆံုးၿဖတ္၊ လက္ရိွအေၿပာင္းအလဲကို ကတိမ္းကပါး မၿဖစ္ေစဖို႔ ဆိုတဲ့ဟာေလးကို သတိခ်ပ္ထားရင္ ပိုေကာင္းမယ္ထင္ပါတယ္။ ေနာက္ဆံုး ကြ်န္ေတာ္ ဖတ္ဖူးတဲ့ စာသားတစ္ခုပါ။ ဒီမိုကေရစီ အေၿပာင္းအလဲမွာ ၿပႆနာမ်ားနိုင္တဲ့၊ မေသခ်ာမေရရာနိုင္တဲ့ ကိစၥေတြကို သိပ္အာရံု မၿပဳမိပါေစနဲ႔၊ ဒါေတြကမစပါနဲ႔၊ အက်ိဳးရလဒ္ ေသခ်ာေပါက္ ရနိုင္မယ့္ ကိစၥေတြကို အာရံုစိုက္ပါ။ ဒါကစတာ ပိုသင့္ေလ်ာ္ ပါတယ္ဆိုတဲ့ စကားပါ။ ကြ်န္ေတာ္ အဲဒါေလးကိုလည္း ဖ်တ္ခနဲသတိရမိတယ္။ အဲဒီေတာ့ သေဘာထား ႀကီးႀကီးနဲ႔ အေၿမာ္အၿမင္ႀကီးႀကီးနဲ႔ လုပ္ႀကရင္ေတာ့ ကြ်န္ေတာ္တို႔ ေမွ်ာ္လင့္သလို ၿဖစ္မယ္ ထင္ပါတယ္။

ဦးသန္းေအာင္။ ေဆြးေႏြးသြားတာေတြ ႀကားလိုက္ရတဲ့အခါက်ေတာ့ ဆရာတို႔ေဆြးေႏြးတဲ့ အေပၚမွာ ဘာသြားထပ္ၿပီး ေတြ႔လိုက္သလဲဆိုေတာ့ အားလံုးၿခံဳႀကည့္လိုက္ရင္ ကြ်န္ေတာ္တို႔ နိုင္ငံမွာ ဖြဲ႔စည္းပံုအေၿခခံဥပေဒဟာ ဒီေန႔ထိဆိုရင္ သံုးခုရိွသြားပါၿပီ။ ၁၉၄၇ ခုနွစ္ ဖြဲ႔စည္း အုပ္ခ်ဳပ္ပံုအေၿခခံ ဥပေဒကလည္း သူ့အေႀကာင္းတရားနဲ႔သူ လြတ္လပ္ေရး ရရိွဖို႔အတြက္ ေရးဆဲြခဲ့တဲ့ ဥပေဒပါ။ ၁၉၇၄ ခုနွစ္ ဥပေဒကေတာ့ ကြ်န္ေတာ္တို႔နိုင္ငံကို ဆိုရွယ္လစ္စနစ္နဲ႔ ခီ်တက္မယ္ဆိုၿပီးေတာ့ ေရးဆဲြခဲ့တဲ့ဥပေဒပါ။ အခု ၂ဝဝ၈ ဖြဲ႔စည္းပံု အေၿခခံဥပေဒကေတာ့ လူေတြက ဆိုရွယ္လစ္စနစ္ကို မႀကိဳက္ႀကေတာ့ဘူး။ လက္မခံႀကေတာ့ဘူး။ ဒါေႀကာင့္ ပါတီစံု ဒီမိုကေရစီစနစ္နဲ႔ သြားမယ္ဆိုၿပီးေတာ့ ေရးဆဲြခဲ့ႀကတာပါ။ ကြ်န္ေတာ္တို႔နိုင္ငံ သမိုင္းကို ၿပန္ႀကည့္လိုက္တဲ့ အခါက်ေတာ့ ဖြဲ႔စည္းပံုအေၿခခံဥပေဒ သံုးခုစလံုးဟာ သူ႔အေႀကာင္းတရား နဲ႔သူ ၿပည္သူေတြကေန ေၿပာင္းလဲခ်င္တဲ့စိတ္ေတြ ေပၚလာၿပီး စနစ္တစ္ခုကေန တစ္ခုကို ေၿပာင္းခ်င္တဲ့ ဆႏၵေတြေပၚလာၿပီးေတာ့ ေၿပာင္းလာတဲ့ အေနအထား၊ အသစ္ေရးလိုက္ရတဲ့ အေနအထားမ်ိဳး ၿဖစ္ပါတယ္။ ၁၉၄၇ ခုနွစ္ ဖြဲ႔စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပံု အေၿခခံဥပေဒဆိုရင္ (၁၅) နွစ္ ေလာက္ လက္ခံက်င့္သံုး လိုက္ရပါတယ္။ (၇၄) ခုနွစ္ ဖြဲ႔စည္းပံုအေၿခခံဥပေဒ ဆိုရင္လည္းပဲ (၁၄) နွစ္ေလာက္ လက္ခံက်င့္သံုးလိုက္ရပါတယ္။ အခု ၂ဝဝ၈ ဖြဲ႔စည္းပံုအေၿခခံဥပေဒက သံုးနွစ္ေတာင္ မၿပည့္ေသးပါဘူး။ အမွန္အတိုင္း ေၿပာရရင္ေတာ့ ဒီမိုကေရစီ လမ္းေႀကာင္းေပၚ မွာ စၿပီးေတာ့ ေလွ်ာက္လွမ္းေနစ၊ နိုင္ငံဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္ေအာင္ ႀကိဳးပမ္းေနတဲ့ သံုးနွစ္မၿပည့္ ေသးတဲ့ ကေလးတစ္ေယာက္နဲ႔ တူပါတယ္။ သံုးနွစ္ဆိုတာဟာ လမ္းေလွ်ာက္တတ္ခါစ အရြယ္ပါ။

အခုအခိ်န္မွာ ဒီဖြဲ႔စည္းပံုအေၿခခံဥပေဒကို ဖ်က္လိုက္ၿပီး အသစ္ေရး လိုက္မယ္ဆိုရင္ သံုးနွစ္ သား လမ္းေလွ်ာက္တတ္ခါစ ကေလးတစ္ေယာက္ရဲ့ ေၿခေထာက္ကို ရိုက္ခိ်ဳးလိုက္သလိုမ်ား တူသြားမလားလို႔ စိုးရိမ္ပါတယ္။ ေစာေစာကလည္း ဆရာတို႔လည္း အဲဒါကို ေၿပာသြားပါတယ္။ ဖြဲ႔စည္းပံုအေၿခခံဥပေဒနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီးေတာ့ အဓိကက ဒီဖြဲ႔စည္းပံုအေၿခခံဥပေဒမွာပါတဲ့ ၿပ႒ာန္းခ်က္ေတြနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီးေတာ့ ဒီေန႔အထိ အၿပည့္အဝအနွစ္ သာရေပၚလြင္ေအာင္ အေကာင္အထည္ မေဖာ္ရေသးဘူးလို႔ပဲ ကြ်န္ေတာ္ ၿမင္ပါတယ္။ အခုမွ လုပ္ကိုင္တုန္း အေနအထားပဲ ရိွပါတယ္။ ဖြဲ႔စည္းပံုအေၿခခံဥပေဒကို အေကာင္အထည္ေဖာ္တဲ့ အဖြဲ႔အစည္း ေတြ အေနနဲ႔ ဖြဲ႔စည္းပံု အေၿခခံဥပေဒမွာ ပါတဲ့အခ်က္ေတြကို ၿပည့္ၿပည့္ဝဝနဲ႔ အေကာင္အထည္ ေဖာ္မွလည္း ဒီ ဖြဲ႔စည္းပံု အေၿခခံဥပေဒရဲ့ အနွစ္သာရဟာ ေပၚလြင္ပါတယ္။ နိုင္ငံနဲ႔ၿပည္သူ အတြက္လည္း အက်ိဳးရိွပါတယ္။

အဓိကကေတာ့ ဖြဲ႔စည္းပံုအေၿခခံဥပေဒကို အေကာင္အထည္ေဖာ္ ေဆာင္ရြက္ႀကတဲ့ အဖြဲ႔ အစည္းေတြ အေနနဲ႔ ဒီဖြဲ႔စည္းပံု အေၿခခံဥပေဒမွပါတဲ့ ၿပ႒ာန္းခ်က္ေတြကို အတိအက် လိုက္နာၿပီးေတာ့ ေဆာင္ရြက္ဖို႔ လိုပါတယ္။ မဆန္႔က်င္မိဖို႔လည္း လိုပါတယ္။ ဒါကေတာ့ နိုင္ငံတိုင္းကို ၿပန္ႀကည့္လိုက္ရင္ ဖြဲ႔စည္းပံုအေၿခခံဥပေဒကို အေၿခအေန အခိ်န္အခါအေလ်ာက္
လိုအပ္လာရင္ ၿပင္ရတာခ်ည္းပါပဲ။ မၿပင္ရတဲ့နိုင္ငံဆိုတာ မရိွပါဘူး။ ၿပင္သင့္ရင္ေတာ့ ၿပင္ရမွာပါ။ အသစ္ေရးတယ္ဆိုတာဟာ အႏၲရာယ္အလြန္ႀကီးပါတယ္။ ၿပင္ဆင္ၿခင္းအားၿဖင့္ ကြ်န္ေတာ္တို႔နိုင္ငံဟာ လက္ရိွေလွ်ာက္လွမ္းေနတဲ့ ဒီမိုကေရစီလမ္းေႀကာင္းေပၚမွာ တည္တည္ ၿငိမ္ၿငိမ္၊ ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္းနဲ႔ ဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္ေအာင္ ေဆာင္ရြက္သြားနိုင္မယ့္ အေနအထား ေတြ အမ်ားႀကီး ေတြ႔ေနရပါတယ္။

အခုဆိုရင္လည္း ဒီေခါင္းစဥ္နဲ႔ပတ္သက္ၿပီးေတာ့ ဆရာတို႔ဝိုင္းဝန္း ေဆြးေႏြးခဲ့ႀကတာဟာ ေတာ္ေတာ္ေလးလည္း စံုသြားပါၿပီ။ ၿပည္သူေတြ အေနနဲ႔လည္း ဖြဲ႔စည္းပံု အေၿခခံဥပေဒနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီးေတာ့ မသိေသးတာကိုလည္းသိ၊ ဗဟုသုတေတြလည္း တိုးပြားရရိွႀကမယ္လို႔ ယံုႀကည္ပါတယ္။ ဒီလို မအားလပ္တဲ့ႀကားထဲက လာေရာက္ၿပီးေတာ့ ေဆြးေႏြးေပးႀကတဲ့ ဆရာဦးေသာင္းညြန္႔၊ ေဒါက္တာမနန္တူးဂ်ာ၊ ေဒါက္တာအင္ဒရူးနဲ႔ ဆရာဦးေက်ာ္ဝင္းတို႔ကို ေက်းဇူးအထူးတင္ ရိွပါေႀကာင္း ေၿပာႀကားလိုပါတယ္။

ဖြဲ႔စည္းပံုအေၿခခံဥပေဒဆိုသည္မွာ နိုင္ငံတစ္နိုင္ငံ၏ အသက္ၿဖစ္ပါသည္။ ၿပည္သူမ်ားအားလံုး အေၿခခံဥပေဒအေႀကာင္း က်ယ္က်ယ္ၿပန္႔ၿပန္႔ သိရိွေစရန္အတြက္ ဥပေဒစကားဝိုင္းကို ေရြးခ်ယ္ ေဆြးေႏြးတင္ၿပၿခင္း ၿဖစ္ပါသည္။

ျမန္မာ့အလင္းသတင္းစာမွ ကူးယူေဖာ္ျပသည္။

Read more →

၂၀၀၈ ခုနွစ္ ဖြဲ႕စည္းပံုအေၿခခံဥပေဒ ၿပင္ဆင္ေရး ဥပေဒစကားဝိုင္း အပိုင္း(၄)

========================================
ေနၿပည္ေတာ္ ေအာက္တိုဘာ ၁၅

ဦးသန္းေအာင္။ ဆရာဦးေက်ာ္ဝင္းက ကြ်န္ေတာ့္ကိုေဆြးေႏြးဖို႔ တိုက္တြန္းလာတဲ့ အတြက္ ေႀကာင့္ ဖြဲ႔စည္းပံုအေၿခခံဥပေဒကို အသစ္ေရးႀကမလား၊ ၿပင္ႀကမလားဆိုတဲ့ အေႀကာင္းအရာနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ကြ်န္ေတာ္သိထားသမွ်ေလးကို ဗဟုသုတနဲ႔ ဥပေဒရႈေထာင့္ကေနၿပီး ရွင္းၿပခ်င္ ပါတယ္။ ဖြဲ႔စည္းပံုအေၿခခံ ဥပေဒမွာ ဆရာဦးေက်ာ္ဝင္း ေၿပာသြားတဲ့အတိုင္း ဖြဲ႔စည္းပံု အေၿခခံ ဥပေဒ ၿပင္ဆင္ၿခင္းဆိုတဲ့ အခန္း၊ အခန္း ၁၂ မွာ ပါပါတယ္။ ပုဒ္မ ၄၃၃ ကေနၿပီး ေတာ့ ပုဒ္မ ၄၃၆ အထိ ရိွပါတယ္။ အခုေၿပာေနႀကတာက ဖြဲ႔စည္းပံုအေၿခခံ ဥပေဒကို အသစ္ေရးႀကမလား၊ ၿပန္ၿပင္မလား ေၿပာေနႀကပါတယ္။ ဖြဲ႔စည္းပံုအေၿခခံ ဥပေဒထဲမွာ အသစ္ၿပန္ေရးဖို႔ဆိုတဲ့ ၿပ႒ာန္း ခ်က္ မပါရိွပါဘူး။ ၿပင္ဆင္ဖို႔ ၿပ႒ာန္းခ်က္ပဲ ပါပါတယ္။

အသစ္ေရးႀကမယ္ ဆိုရင္လည္းပဲ အေႀကာင္းတရား (၃)ရပ္ အေပၚမွာ အေၿခခံၿပီးေတာ့မွပဲ ဖြဲ႔စည္းပံုအသစ္ ေရးေလ့ေရးထ ရိွပါတယ္။ ပထမ အေႀကာင္းတရားက ဘာလဲဆိုေတာ့ နိုင္ငံတစ္နိုင္ငံကို တပ္မေတာ္က အာဏာသိမ္းလိုက္တယ္။ ေနာက္လက္ရိွ ဖြဲ႔စည္းပံုအေၿခခံ ဥပေဒကို ဖ်က္သိမ္းလိုက္တယ္။ အဲဒီအခါမ်ိဳးမွာ အသစ္ေရးရေတာ့တာ။ ဒုတိယ အေႀကာင္း တရားကေတာ့ လက္ရိွအစိုးရကို ၿပည္သူေတြက မႀကိဳက္ႀကေတာ့ဘူးဆိုရင္ ဆူပူအံုႀကြမႈေတြ ၿဖစ္လာတယ္။ အစိုးရကို ၿဖဳတ္ခ်တယ္။ ႀကားၿဖတ္ အဖြဲ႔အစည္းတစ္ခုက အုပ္ခ်ဳပ္ရတယ္။ အဲဒီမွာ ဖြဲ႔စည္းပံု အေၿခခံဥပေဒကို ေရးႀကရပါတယ္။ ေနာက္ဆံုးတစ္ခုကေတာ့ ၿပည္သူေတြ က လက္ရိွရိွေနတဲ့ စနစ္၊ နိုင္ငံရဲ့ အသြင္သဏၭာန္ကို ေၿပာင္းခ်င္တယ္။ ျငီးေငြ႔လာႀကၿပီ။ စနစ္ေဟာင္းကေန စနစ္သစ္တစ္ခုကို ေၿပာင္းခ်င္ၿပီ။ ၿပည္သူေတြရဲ့ တညီတညြတ္တည္းေသာ ဆႏၵနဲ႔ေပါ့ေလ။ ေအးခ်မ္းတည္ၿငိမ္စြာနဲ႔ ေၿပာင္းခ်င္လာတဲ့ အခါက်ေတာ့ ဖြဲ႔စည္းပံုအေၿခခံ ဥပေဒကို အသစ္ၿပန္ေရးၿပီး ေၿပာင္းႀကတယ္။

ဒီအေႀကာင္းတရား (၃)ရပ္ကလည္း ကြ်န္ေတာ္တို႔နိုင္ငံရဲ့ သမိုင္းေႀကာင္းမွာ ၿပန္ၾကည့္ရင္ ေတာင္ သာဓကအေနနဲ႔ ေတြ႔နုိင္ပါတယ္။ ဒီဖြဲ႔စည္းပံုအေၿခခံအသစ္ကို ေရးႀကမယ္။ ၿပင္ႀကမယ္။ အသစ္ေရးရင္ ဘာေတြလိုအပ္ခ်က္ေတြနဲ႔ စိန္ေခၚမႈေတြရိွနိုင္သလဲ။ ၿပင္ဆင္ရင္ ဘာလိုအပ္ခ်က္ေတြ ရိွမလဲ။ စိန္ေခၚမႈေတြရိွမလဲ။ ဘယ္လိုအက်ိဳးအၿပစ္ေတြ ရနိုင္မလဲ ဆိုတာနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီးေတာ့ ဆက္ၿပီးေတာ့ ေဆြးေႏြးပါမယ္။

အသစ္ေရးေတာ့မယ္ဆိုရင္ ဘာလိုအပ္လာလဲဆိုေတာ့ ၿပန္လည္ၿပဳၿပင္ေရး၊ ေၿပာင္းလဲေရး အတြက္ အဲ့ဒီကာလအတြင္းမွာ ၿပည္သူေတြရဲ့ အမ်ားသေဘာဆႏၵကို ရယူဖို႔ လိုအပ္လာတယ္။ တကယ္လို႔မ်ား အမ်ားသေဘာ တူညီမႈမရဘူးဆိုရင္ နိုင္ငံမတည္မၿငိမ္မႈေတြ ၿဖစ္လာမယ္၊ ကာလေတြ ရွည္ႀကာတတ္ပါတယ္။ ဥပမာအားၿဖင့္ ကင္ညာနိုင္ငံကို ႀကည့္လိုက္မယ္ဆိုရင္ ကင္ညာနိုင္ငံမွာ ၁၉၉၇ ခုနွစ္ကေနၿပီးေတာ့ ၂ဝ၁ဝခုနွစ္အထိ အၿဖစ္ဆိုးနဲ႔ ႀကံဳခဲ့ပါတယ္။ ေနာက္ဆံုး ၂ဝဝ၈ ခုနွစ္မွာ သူတို႔နိုင္ငံမွာ အႀကမ္းဖက္မႈေတြ ေပၚခဲ့တဲ့ နမူနာေလးရိွပါတယ္။

ေနာက္တစ္ခါ အသစ္ေရးေတာ့မယ္ဆိုရင္ အသြင္ကူးေၿပာင္းေရး ကာလတစ္ခု လိုပါတယ္။ အဲဒီ့အသြင္ကူးေၿပာင္းေရး ကာလကလည္း ပဋိပကၡနည္းရင္ ၿမန္ေပမယ့္ ပဋိပကၡမ်ားရင္ ႀကာတတ္ပါတယ္။ ေနာက္တစ္ခုက အသြင္ကူးေၿပာင္းေရး ကာလအတြင္းမွာ တရားမွ်တမႈနဲ႔ ၿပန္လည္ ရင္ႀကားေစ့ေရးအတြက္ လုပ္ငန္းစဥ္ေတြ လိုအပ္သလို ဖြဲ႔စည္းပံုအေၿခခံဥပေဒ မူႀကမ္းကို ေရးတဲ့အခါမွာလည္း ဘက္လိုက္မႈကင္းကင္းနဲ႔ မွ်မွ်တတလုပ္ဖို႔ လိုပါတယ္။ အဲ့ဒီလိုမွ မလုပ္ဘူးဆိုရင္ ကြ်န္ေတာ္တို႔ ေအာင္ၿမင္မႈ မရနိုင္ပါဘူး။ နိုင္ငံေရးမတည္ၿငိမ္မႈေတြ ၿဖစ္တတ္ပါတယ္။ ဥပမာအားၿဖင့္ လက္ရိွၿဖစ္ေပၚေနတဲ့ အီဂ်စ္နိုင္ငံကိုႀကည့္ရင္ အဲဒီ့ပံုစံပါပဲ။ ေနာက္တစ္ခုက ဘက္စံုၿပီးၿပည့္စံုတဲ့ ပါဝင္မႈမ်ိဳး လိုပါတယ္။ ၿပည္သူေတြရဲ့ လိုလား ေထာက္ခံမႈမ်ိဳး လိုပါတယ္။ ေနာက္တစ္ခါ ကြ်မ္းက်င္ပညာရွင္ေတြရဲ့ အေထာက္အကူေတြ လိုပါတယ္။ ဒါဟာ လိုအပ္ခ်က္ေတြနဲ႔ စိန္ေခၚမႈေတြပါ။

အသစ္ေရးမယ္ဆိုရင္ အက်ိဳးထက္ အၿပစ္က မ်ားပါတယ္။ အက်ိဳးကေတာ့ သိသာတဲ့ ေၿပာင္းလဲမႈ ၿဖစ္ေပၚမယ္။ ေနာက္တစ္ခါ အဲဒီ့လို ေရးတဲ့အခါ ၿပည္သူေတြရဲ့ လိုအင္ဆႏၵနဲ႔ ကိုက္ညီေအာင္ ေဆာင္ရြက္နိုင္ရင္ ၿပည္သူေတြရဲ့ ေထာက္ခံမႈ၊ လိုလားမႈ အၿပည့္အဝရရိွမယ္။ ေနာက္တစ္ခါ ေၿပာင္းလဲေနတဲ့ ေခတ္အေၿခအေနနဲ႔ ထင္ဟပ္ၿပီးေတာ့ လုပ္ကိုင္ ေဆာင္ရြက္ နိုင္မယ္။

ဒါေပမယ့္ အၿပစ္ၿပန္ႀကည့္လိုက္တဲ့အခါ အက်ိဳးစီးပြား၊ အေတြးအေခၚ၊ လူမႈ စီးပြားေတြ ကြာဟခ်က္ႀကီးမားတဲ့ လူ့အဖြဲ႔အစည္းမ်ိဳး ၿဖစ္ေနတဲ့အခါက်ေတာ့ အဲဒီ့မွာ မတည္ၿငိမ္မႈေတြ ၿဖစ္လာနိုင္တယ္။ ဒါ့ထက္ဆိုးတာက နိုင္ငံေရး မတည္ၿငိမ္မႈေတြ၊ အႀကမ္းဖက္မႈေတြ ၿဖစ္လာ နိုင္တယ္။

အဲဒီအခါက်ေတာ့ စစ္ဘက္ကေနၿပီး ဝင္ေရာက္စြက္ဖက္ရတဲ့ ကိစၥမ်ိဳးေတြ ေပၚလာတတ္ ပါတယ္။ ေနာက္တစ္ခါ ေငြကုန္ေႀကးက်ေတြ မ်ားလာမယ္။ အခိ်န္ကာလေတြ ႀကာလာမယ္။ အဲဒီ့လိုႀကာလာတာနဲ႔အမွ် ကြ်မ္းက်င္မႈ လိုအပ္ခ်က္ေတြလည္း လိုလာမယ္။ ဒါ့ထက္ဆိုးတာက အသြင္ကူးေၿပာင္းတဲ့ ကာလအတြင္းမွာ ၿဖစ္ေပၚလာမယ့္ အခက္အခဲေတြ အမ်ားႀကီး ႀကံဳေတြ႔ နိုင္ပါတယ္။

ဒါက အသစ္ေရးရင္ ေတြ႔ရမယ့္ ဆိုးက်ိဳး၊ အၿပစ္ေတြ ၿဖစ္ပါတယ္။ ဖြဲ႔စည္းပံု အေၿခခံဥပေဒကို ၿပင္ႀကမယ္ ဆိုရင္ေကာ။ ဒါကေတာ့ အခုလက္ရိွဖြဲ႔စည္းပံု အေၿခခံဥပေဒမွာ ကြ်န္ေတာ္တို႔ အခန္း (၁၂) မွာပါတဲ့ ၿပင္ဆင္တဲ့ေနရာမွာ လိုက္နာရတဲ့ သတ္မွတ္ထားတဲ့ အခ်က္ေတြကို လိုက္နာဖို႔လိုသလို အဲ့ဒီမွာ သတ္မွတ္ထားတဲ့ ဆႏၵမဲအေရအတြက္ ေထာက္ခံဆႏၵမဲရဖို႔ လိုအပ္မွာ ၿဖစ္ပါတယ္။

ေနာက္တစ္ခါ လႊတ္ေတာ္အတြင္းမွာ အခ်င္းခ်င္းသေဘာတူညီမႈ ရေအာင္ သေဘာထား ႀကီးႀကီးနဲ႔ စိတ္ရွည္ရွည္နဲ႔ထားၿပီး စည္းရံုးရမယ့္၊ ညႇိနိႈင္းရမယ့္၊ နိုင္ငံေရး ရင့္က်က္မႈေလးေတြ လည္း လိုပါတယ္။ ဘ႑ာေငြ လိုအပ္ခ်က္ရိွမယ္။ ကြ်မ္းက်င္မႈ အေထာက္အကူေတြ လိုအပ္တာေတြရိွမယ္။ ဒါေတြက လိုအပ္ခ်က္ေတြနဲ႔ စိန္ေခၚမႈေတြပါ။ အဲ့ဒီေတာ့ ၿပင္ဆင္တဲ့ ေနရာမွာေတာ့ အက်ိဳးနဲ႔အၿပစ္ ၿပန္ႀကည့္လိုက္တဲ့ အခါက်ေတာ့ သူက အၿပစ္ကနည္းပါတယ္။ အက်ိဳးရိွတာ မ်ားပါတယ္။ ဘာၿဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့ ဖြဲ႔စည္းပံုအေၿခခံ ဥပေဒကို ၿပင္ဆင္တဲ့ အခါက်ေတာ့ အခိ်န္တိုအတြင္းမွာ ၿပင္ဆင္တာကေတာ့ ၿပီးသြားနိုင္မယ္။ ဒါဟာ လႊတ္ေတာ္ တြင္း ကိစၥၿဖစ္ေနတာမို႔ ၿပင္ဆင္တာ အခိ်န္တိုအတြင္းမွာ ၿပီးသြားနိုင္တယ္။ အသစ္ေရးတဲ့ ေနရာမွာ ႀကံဳေတြ႔ရမယ့္ အႀကမ္းဖက္မႈေတြ၊ နိုင္ငံေရး မတည္ၿငိမ္မႈေတြလည္း မေတြ႔နိုင္ဖို႔ ပိုၿပီးေတာ့ မ်ားပါတယ္။ ေအးေအးေဆးေဆး တည္တည္ၿငိမ္ၿငိမ္နဲ႔ တစ္ဆင့္ၿပီး တစ္ဆင့္ ေၿပာင္းလဲသြားနိုင္တဲ့ အေနအထားေတြနဲ႔လည္း ႀကံဳနိုင္ပါတယ္။

ေနာက္တစ္ခါ ၿပင္ဆင္ဖို႔အတြက္ဆိုရင္လည္း ပုဒ္မတစ္ခုခ်င္းအလိုက္ပဲ ၿဖစ္ေစ၊ အခန္း တစ္ခန္းခ်င္းစီ အလိုက္ပင္ၿဖစ္ေစ၊ အခ်င္းခ်င္းေၿပလည္ေအာင္ ညႇိနႈိုင္းၿပီး အေပးအယူ သေဘာနဲ႔ ညိႇနိႈင္းၾကရင္ လြယ္လြယ္ကူကူနဲ႔ ၿပင္ဆင္တဲ့ေနရာမွာ ေဆာင္ရြက္လို႔ လြယ္သြား နိုင္တဲ့ အေနအထားေတြ ရိွပါတယ္။ ဒါေႀကာင့္အသစ္ေရးမလား၊ ၿပင္ဆင္မလားဆိုတာနဲ႔ ပတ္သက္ရင္ ၿပည္သူေတြကို သိေစခ်င္တာက အသစ္ေရးတယ္ဆိုတာက ဆရာဦးေက်ာ္ဝင္း ေၿပာသြားသလို၊ ဆရာ ေဒါက္တာအင္ဒရူး ေၿပာသြားသလို အႏၲရာယ္ႀကီးတဲ့ အလုပ္တစ္ခုပဲ ၿဖစ္ပါတယ္။

ၿပင္မယ္ဆိုရင္ ဖြဲ႔စည္းပံုအေၿခခံဥပေဒမွာပါတဲ့ ဥပေဒက ၿပ႒ာန္းေပးထားတဲ့ ၿပင္ဆင္ရာမွာ လိုက္နာရမယ့္ အခ်က္ကေလးေတြ ရရွိေအာင္ ညႇိႏႈိင္းၿပီး၊ ေဆြးေႏြးၿပီး နိုင္ငံေရးရင့္က်က္မႈနဲ႔ လုပ္သြားႀကမယ္ဆိုရင္ ေကာင္းသြားမွာ ၿဖစ္ပါတယ္။ ၿပင္ဆင္ရင္းနဲ႔ပဲ ဖြဲ႔စည္းပံု အေၿခခံ ဥပေဒႀကီးဟာ တၿဖည္းၿဖည္းနဲ႔ အားနည္းခ်က္ေတြ မရိွေတာ့ဘဲ အားသာခ်က္ေတြနဲ႔ ၿပည့္စံုသြားနိုင္တဲ့ အေနအထားမ်ိဳး ရိွနိုင္ပါတယ္။

ကြ်န္ေတာ့္အေနနဲ႔ကေတာ့ ၿပင္ဆင္တာနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီးေတာ့ ဆရာဦးေက်ာ္ဝင္း ခုနက ေၿပာသြားသလို အသစ္ေရးမလား၊ ၿပင္ဆင္မလားဆိုတဲ့ အပိုင္းေလးကို ဥပေဒရႈေထာင့္မွ အၿမင္ေလးကို တင္ၿပေဆြးေႏြးတာပါ။ အားလံုးလည္း ေဆြးေႏြးၿပီးၿပီဆိုေတာ့ ဆက္ၿပီးေတာ့ ဆရာဦးေသာင္းညြန္႔ကို ထပ္မံေဆြးေႏြးဖို႔မ်ား ရိွေသးလား၊ ရိွေသးတယ္ဆိုရင္ ေဆြးေႏြးေပးဖို႔ ေမတၲာရပ္ခံအပ္ပါတယ္။

ဦးေသာင္းညြန္႔။ တက္ေရာက္လာတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ႀကီးမ်ားက ကိုယ္ေတြ႔ႀကံဳလာခဲ့တဲ့ အေတြ႔အႀကံဳ ေလးေတြအေပၚမွာ အေၿခခံၿပီးေတာ့မွ ေဆြးေႏြးသြားတာဟာ နိုင္ငံေတာ္အတြက္ အက်ိဳးၿဖစ္ ေစမယ့္ အေၿခအေနကို ဖန္တီးနိုင္ေအာင္ ေဆြးေႏြးသြားတာ ၿဖစ္တဲ့အတြက္ေႀကာင့္ အင္မတန္ မွ ေကာင္းမြန္ပါတယ္။ ေစာေစာက ဦးေက်ာ္ဝင္း ေဆြးေႏြးသြားတဲ့ ဖြဲ႔စည္းပံုအေၿခခံဥပေဒမွာ တပ္မေတာ္ရဲ့ အခန္းက႑နဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး လႊတ္ေတာ္ေတြမွာ ၂၅ ရာခိုင္နႈန္း ပါဝင္သင့္တယ္ ဆိုတဲ့အခ်က္နဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ၿပည့္ၿပည့္စံုစံု ေဆြးေႏြးသြားတာ ေကာင္းပါတယ္။

၂၅ ရာခိုင္နႈန္း ပါဝင္မႈနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး အမ်ိဳးသားညီလာခံ က်င္းပစဥ္ကတည္းက ဒီအခ်က္နဲ႔ ပတ္သက္လို႔ ေလးေလးနက္နက္ စဥ္းစားခဲ့ႀကပါတယ္။ စဥ္းစားတဲ့အခါမွာ အခ်က္နွစ္ခ်က္ အေၿခခံၿပီး စဥ္းစားခဲ့ႀကပါတယ္။ နံပါတ္တစ္အခ်က္က ကြ်န္ေတာ္တို႔နိုင္ငံရဲ့ ယေန႔ရိွေနတဲ့ အေၿခအေန အရပ္ရပ္အရ ဖြဲ႔စည္းပံုအေၿခခံဥပေဒထဲမွာ လႊတ္ေတာ္ဖြဲ႔စည္းမႈ၊ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး အပိုင္းမွာ တပ္မေတာ္ ပါဝင္သင့္တယ္လို႔ ေတာ္ေတာ္ ေလးေလးနက္နက္ စဥ္းစားၿပီးေတာ့မွ အေၿခခံမူတစ္ရပ္အေနနဲ႔ ခ်မွတ္ခဲ့တယ္ ဆိုတာကို ေၿပာလိုပါတယ္။

ေနာက္တစ္ခ်က္ကေတာ့ တပ္မေတာ္ဆိုတဲ့ အင္စတီက်ဴးရွင္းႀကီးဟာ ကြ်န္ေတာ္တို႔နိုင္ငံ လြတ္လပ္ေရးသမိုင္းမွာ အင္မတန္ အစဥ္အလာႀကီးမားတဲ့ တပ္မေတာ္ၿဖစ္ပါတယ္။ ဒီ တပ္မေတာ္ကို စတင္တည္ေထာင္ခဲ့တာ အမ်ိဳးသားေခါင္းေဆာင္ႀကီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း ကိုယ္တိုင္ ဖြဲ႔စည္းၿပီး တစ္ဆင့္ၿပီးတစ္ဆင့္ လက္ဆင့္ကမ္းၿပီးေတာ့ လက္ရိွအေၿခအေနအထိ ေရာက္လာတဲ့ ဒီတပ္မေတာ္ဟာ နိုင္ငံမွာေပၚေပါက္လာတဲ့ အခက္အခဲေတြ၊ ၿပည္တြင္း၊ ၿပည္ပ ၿပႆနာေတြအေပၚမွာ ေၿဖရွင္းေဆာင္ရြက္ခဲ့တာ ၿဖစ္ပါတယ္။ တပ္မေတာ္မွာ တိုင္းရင္း သားေတြ အားလံုး တူညီစြာ ပါဝင္ဖြဲ႔စည္းထားပါတယ္။

တိုင္းရင္းသားေတြအားလံုး ဖြဲ႔စည္းထားတဲ့ တပ္မေတာ္ႀကီးဟာ နိုင္ငံေတာ္ကို တကယ့္အေရး ႀကံဳလာတဲ့အခါတိုင္းမွာ ကာကြယ္ခဲ့တဲ့ အစဥ္အလာ ႀကီးမားတဲ့ တပ္မေတာ္ႀကီး ၿဖစ္ပါတယ္။ ဒါေႀကာင့္ ဒီလိုအေၿခအေနေတြကို လ်စ္လ်ဴမရႈသင့္ဘူး ဆိုၿပီးေတာ့ ေဆြးေႏြးႀကၿပီးေတာ့မွ ဒီအခ်က္နွစ္ခ်က္ေပၚမွာ အေၿခခံၿပီး အေၿခခံမူေတြခ်တဲ့အခါ တပ္မေတာ္ပါဝင္ရမည္လို႔ ၿပ႒ာန္း
ခဲ့ၿခင္းၿဖစ္ပါတယ္။ လက္ရိွ ၂ဝဝ၈ ခုနွစ္ ဖြဲ႔စည္းပံုအေၿခခံဥပေဒအရ လႊတ္ေတာ္အသီးသီးမွာ တပ္မေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္ေတြ ပါေနတယ္။ ပါေနတဲ့ ကိုယ္စားလွယ္ေတြဟာ ဒီမိုကေရစီ နိုင္ငံ ထူေထာင္တဲ့အခါမွာ၊ ဒီမိုကေရစီက်င့္စဥ္ကို ေဖာ္ေဆာင္ေနတဲ့အခါမွာ တပ္မေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္ေတြက ကပ်က္ကယက္လုပ္ခဲ့ၿခင္း ရိွခဲ့သလား။ အခုထိမရိွခဲ့ပါဘူး။ သူတို႔ဟာ လည္း လက္ရိွအေၿခအေနမွာ တပ္မေတာ္သည္ ဒီမိုကေရစီကို လိုလားေသာ တပ္မေတာ္လို႔ ၿမင္ပါတယ္။

ဒါဟာ အခ်က္တစ္ခ်က္ပါ။ တပ္မေတာ္ ကာကြယ္ေရးဦးစီးခ်ဳပ္ ကိုယ္တိုင္လည္း ဒီမိုကေရစီ လိုလားၿပီးေတာ့ တၿဖည္းၿဖည္း ေၿဖေလွ်ာ့ဖို႔ ေၿပာဆိုခဲ့တဲ့ အခ်က္ေတြလည္း ရိွပါတယ္။ တပ္မေတာ္ ပါဝင္မႈနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ အေၿခခံဥပေဒမွာ သံုးထားတဲ့အသံုးအနႈန္း စကားအသံုး အနႈန္းကလည္း ၂၅ ရာခိုင္နႈန္းအထိဆိုၿပီးေတာ့ တၿဖည္းၿဖည္းခ်င္း ေလွ်ာ့ခ်သြားလို႔ရေအာင္၊ သို႔ေသာ္စဥ္းစားဖို႔က အေၿခအေနနဲ႔ အခိ်န္အခါဆိုတာ ရိွပါတယ္။ လက္ရိွ အေၿခအေနနဲ႔ လက္ရိွ အခိ်န္အခါမွာေတာ့ တပ္မေတာ္ရဲ့ ပါဝင္ပတ္သက္မႈ ရိွေနေသးသင့္တယ္လို႔ ေၿပာလို ပါတယ္။

ေနာက္တစ္ခုက ေဒါက္တာတူးဂ်ာ ေဆြးေႏြးသြားတဲ့ ကိစၥေလးေတြ၊ ေနာက္ ေဒါက္တာ အင္ဒရူး ေဆြးေႏြးသြားတဲ့ ကိစၥေလးေတြ၊ Self Determination ကိုယ္ပိုင္ၿပ႒ာန္းခြင့္ ဆိုတာ ကလည္း ဥပေဒဆိုတာဟာ အေၿခခံ ဥပေဒေရာ၊ တည္ဆဲဥပေဒေရာ အားလံုးဟာ it is the living law အၿမဲတမ္း ရွင္သန္ေနရမယ္။ အေၿခအေနနဲ႔ အခိ်န္အခါေပၚမွာ မူတည္ၿပီးေတာ့ ၿပင္သင့္ရင္လည္း ၿပင္ရမယ္။ ၿဖည့္စြက္သင့္ရင္လည္း ၿဖည့္စြက္ရမယ္။ ဒါေတြဟာ အားလံုး တုိင္တုိင္ပင္ပင္ ညႇိညႇိနႈိင္းနိႈင္း ေဆြးေႏြးၿပီးေတာ့ သေဘာတူညီခ်က္နဲ႔ လုပ္လို႔ရိွရင္ ၿပင္လို႔လည္း ရတယ္။ ၿဖဳတ္လို႔လည္း ရတယ္။ ဖ်က္လို႔လည္း ရတယ္။

ဒီေတာ့ ခုနက ကိုယ္ပိုင္ၿပ႒ာန္းခြင့္နဲ႔ပတ္သက္လို႔ ၂ဝဝ၈ အေၿခခံဥပေဒမွာ ဥပေဒၿပဳစာရင္း၊ ဥပေဒၿပဳ ဇယားဆိုၿပီးေတာ့ ေဖာ္ၿပထားတာလဲပါပါတယ္။ ၿပည္ေထာင္စုဥပေဒၿပဳစာရင္း၊ တိုင္း ေဒသႀကီးနဲ႔ ၿပည္နယ္ဥပေဒၿပဳ စာရင္း၊ ေနာက္ၿပီးေတာ့ ကိုယ္ပိုင္အုပ္ခ်ဳပ္ခြင့္ရတိုင္းနဲ႔ ကိုယ္ပိုင္ အုပ္ခ်ဳပ္ခြင့္ရေဒသ ဥပေဒၿပဳစာရင္း။ ဒါတစ္ပိုင္း၊ ေနာက္တစ္ပိုင္းက တိုင္းေဒသႀကီးနဲ႔ ၿပည္နယ္ေတြ ရပိုင္ခြင့္ရိွေသာ သယံဇာတနဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ အခြန္အေကာက္ေတြ၊ လုပ္ပိုင္ခြင့္ ေတြ၊ ဒါေတြဇယား တစ္ခု ပါပါတယ္။

ဒီေတာ့ဒါေတြဟာ အားလံုးညႇိညႇိနိႈင္းနိႈင္းနဲ႔ ဘယ္ကိစၥၿဖင့္ ဗဟိုက ၿပ႒ာန္းတဲ့ဥပေဒဟာ တိုင္း ေဒသႀကီးအတြက္ လုပ္လို႔ ကိုင္လို႔မရဘဲ ၿဖစ္ေနတယ္။ ဥပမာ-ေစာေစာက ေၿပာသြားတဲ့ ေက်ာက္မ်က္ ကိစၥ၊ ေက်ာက္မ်က္ကိစၥ ဆိုလို႔ရိွရင္ လုပ္လို႔မရဘူး။ ကိုင္လို႔မရဘဲ ၿဖစ္ေနတယ္ စသည္ၿဖင့္ အဲဒီလို ၿဖစ္ေနလို႔ရိွရင္ ဒါေလးေတြကေတာ့ အားလံုး ညီညီညာညာနဲ႔ သေဘာထား ႀကီးစြာနဲ႔ေပါ့ေလ။ အေရးအႀကီးဆံုးကေတာ့ သေဘာထားႀကီးဖို႔ အေရးႀကီးပါတယ္။ သေဘာထားႀကီးစြာနဲ႔ ညိႇနိႈင္းတုိင္ပင္ၿပီးေတာ့ လုပ္လုိက္ရင္ သိပ္ခဲယဥ္းတဲ့ ကိစၥမဟုတ္ဘူးလို႔ ကြ်န္ေတာ့္ အေတြ႔အႀကံဳ အရ အဲဒီလို ၿမင္ပါတယ္။

တိုင္းေဒသႀကီးနဲ႔ ၿပည္နယ္ေတြမွာ ကိုယ့္ေၿခေထာက္ေပၚကိုယ္ရပ္တည္ နိုင္ေအာင္ေတာ့ ရိွသင့္တယ္။ အဲဒီလိုရိွဖို႔အတြက္ သူတို႔မွာ သူတို႔ေဒသမွာရိွတဲ့ Resources ေတြနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ သူတို႔ရပိုင္ခြင့္ ကေလးကိုလည္းပဲ အားလံုးညႇိနိႈင္းၿပီးေတာ့ အတိုင္းအတာတစ္ရပ္အထိ ဘယ္ေလာက္ ဘယ္မွ် ယူမယ္ဆိုတာေလးေတြ ေဆြးေႏြးလိုက္လို႔ရိွရင္ ဒါေတြဟာ မၿဖစ္နိုင္ စရာ အေႀကာင္းမရိွဘူးလို႔ ကြ်န္ေတာ္ေတာ့ ၿမင္ပါတယ္။ တိုတိုေၿပာရရင္ လိုတိုးပိုေလွ်ာ့ ေပါ့ေလ။ အဲဒီလို လိုတိုးပိုေလွ်ာ့ လုပ္ၿခင္းအားၿဖင့္ အေၿခခံဥပေဒႀကီး တစ္ရပ္လံုး အသစ္ဆဲြ ႀကစို႔ဆိုတဲ့ အၿမင္ထက္ လိုတဲ့အပိုင္းေလးေတြကိုပဲ စိတ္ရွည္လက္ရွည္ သေဘာထားႀကီးစြာနဲ႔ ၿပင္ဆင္သြားႀကစို႔ဆိုလို႔ရိွရင္ နိုင္ငံေတာ္အတြက္လည္း အက်ိဳးရိွမယ္။ ၿပည္သူေတြအတြက္ လည္း အက်ိဳးရိွမယ္။ တိုင္းေဒသႀကီးနဲ႔ ၿပည္နယ္ေတြ၊ အထူးသၿဖင့္ ၿပည္နယ္ေတြေပါ့ေလ၊ ၿပည္နယ္ေတြအတြက္ သူတို႔လိုလားတဲ့ လိုလားခ်က္ေတြရယ္ ၿပည့္စံုလိမ့္မယ္လို႔ ကြ်န္ေတာ့္ အေနနဲ႔ အဲဒီလိုသံုးသပ္ရရိွပါတယ္။ ဒါေလာက္ပါပဲ။


နိဂုံးပိုင္းျဖစ္ေသာ အပိုင္း ၅ ဆက္လက္တင္ျပပါမည္။

ျမန္မာ့အလင္းသတင္းစာမွ ကူးယူေဖာ္ျပသည္။

Read more →

၂၀၁၅ ကို အာရံုစိုက္ပါ

( My warning for all, the Voice weekly today issue )

better to focus on the bird in hand than on those flying in the sky .

အေျခခံဥပေဒ ျပင္ဆင္ေရးက အသစ္ေရးဆြဲေရးအယူအဆရဲ႕ ေရွ႕ကို
တျဖည္းျဖည္းေရာက္လာပါေတာ႔မယ္။ လက္ရွိအေနအထားမွာ ျပင္ေရး၊ သစ္ေရး ျငင္းခံုမႈကလည္းပါးလ်ားလာေနပါၿပီ။ လက္ေတြ႕က်ေသာ ခ်ဥ္းကပ္မႈမ်ား
အားျဖင္႔သာ ထိေရာက္ေသာ အလုပ္မ်ားကို ျဖစ္ေပၚေစႏိုင္ၿပီး လိုရာခရီးလည္း ေပါက္ေျမာက္ႏိုင္မယ္ဆိုတာေ ခါင္းေအးေအးနဲ႕စဥ္းစားမိတဲ႕အခ်ိန္မွာ လက္ခံလို႕ ရႏိုင္ၾကမယ္ျဖစ္ပါတယ္။ျပင္ေရး သစ္ေရး ေသြးဆူပြဲက ရပ္လုနီးအေျခအေနေရာက္ လာတာ ကၽြန္ေတာ္တို႕ ကံေကာင္းတယ္လို႕ေတာင္ေျပာရမယ္ထင္ပါရဲ႕။

ဒါေပမယ္႕ လူထုကို က်ယ္က်ယ္ျပန္႕ျပန္႕ ထိထိေရာက္ေရာက္ ေမးျမန္းေဆြးေႏြးမႈ
မျပဳႏိုင္ၾကဘဲ အလြန္ က်ဥ္းေျမာင္းလွတဲ႕ေဘာင္တစ္ခုထဲက ေဆာင္ရြက္လို႕ ( စမ္းသပ္ၾကည္႕လို႕ ) ရလာတဲ႕ ရလာဒ္တစ္ခုကိုကိုင္တြယ္ၿပီး လူထုကေတာ႕ ျပင္ဖို႕ဆႏၵရွိေနၿပီ၊ အခုျပင္ အကုန္ျပင္ ဆိုတာမ်ိဳး လည္း ျဖစ္လာႏိုင္ပါေသးတယ္။ ဒီလိုျဖစ္လာရင္လည္း ႏိုင္ငံေရးျဖစ္စဥ္ႀကီးအတြက္
ေနာက္ထပ္ ႀကီးစြာေသာအဟန္႕အတားတစ္ခု ( obstacle )ေသခ်ာေပါက္ျဖစ္လာႏိုင္ပါေသးတယ္။
တပ္မေတာ္သား၂၅ရာခိုင္ႏႈန္းနဲ႕ ျပည္ခိုင္ၿဖိဳးကိုယ္စားလွယ္အမ်ားစုရွိေနတဲ႕ လႊတ္ေတာ္မ်ားကေန ဘယ္ေလာက္အတိုင္းအတာအထိျပင္ဆင္ေရးကို လုိက္ေလ်ာႏိုင္မယ္ဆိုတာ ခန္႕မွန္းေျပာဆိုဖို႕ရာ
မလြယ္လွတဲ႕ကိစၥျဖစ္ပါတယ္။

ကၽြန္ေတာ္တို႕ စိတ္ရွည္လက္ရွည္နဲ႕ လက္ေတြ႕က်က်ဝိုင္းဝန္းႀကိဳးစားအားထုတ္ၾကမယ္ဆိုရင္ ၂၀၁၅ မွာ ဆံုမွတ္တစ္ခုကိုေရာက္ရွိမွာျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီဆံုမွတ္ဟာ ဒီမိုကေရစီ ေသခ်ာေပါက္ျဖစ္ ေတာ႕ မယ္ဆိုတဲ႕ အာမခံခ်က္ကိုရဲရဲေပးႏိုင္တဲ႕ ဆံုမွတ္ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။

၁။ ျပည္ခိုင္ၿဖိဳးပါတီ အာဏာရပါတီအျဖစ္မွ အတိုက္အခံပါတီအျဖစ္ေရာက္ရွိႏိုင္ျခင္း။

၂။အတိုက္အခံပါတီမ်ားက နည္းလမ္းတက် လုပ္ကိုင္ေဆာင္ရြက္ၾကလွ်င္ အစိုးရဖြဲ႕ႏိုင္၊ လႊတ္ေတာ္ကို လႊမ္းမိုးႏိုင္ျခင္း။

၃။ တိုင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္အဖြဲ႕အစည္းမ်ားႏွင္႔ တပ္မေတာ္အၾကား သေဘာတူညီမႈမွာ သိသာစြာတိုးတက္ျဖစ္ေပၚလာႏိုင္ျခင္း( သို႕မဟုတ္ ) ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကို အတိုင္းအတာတစ္ခုအထိ
တည္ေဆာက္ၿပီးစီးႏိုင္ျခင္း။

၄။ ႏိုင္ငံေတာ္၏ စီးပြားေရးမွာ ယခုႏွင္႔ႏႈိင္းစာလွ်င္ မ်ားစြာထူးျခားေကာင္းမြန္ေသာ
အေနအထား တစ္ခုသို႕ အခိုင္အမာ ေရာက္ရွိေနႏိုင္ျခင္း။

၅။ က်န္ရွိေနေသာ အစိုးရႏွင္႔ လႊေတာ္သက္တမ္း ႏွစ္ႏွစ္ေက်ာ္ခန္႕ကာလအတြင္း ႏွစ္ဘက္စလံုးက
အားသြန္ခြန္စိုက္ အားထုတ္ႀကိဳးပမ္းၾကမည္ ဆိုပါက ဒီမိုကေရစီေရးႏွင္႔ပတ္သက္လွ်င္ အေရးပါဆံုးအေျခခံလိုအပ္ခ်က္ျဖစ္ေသာ တပ္မေတာ္ႏွင္႔ အတိုက္အခံတို႕ၾကား နားလည္မႈ ယံုၾကည္မႈ တစ္စံုတစ္ရာေသာ အတိုင္းအတာသို႕ေရာက္ရွိေအာင္ေဆာင္ရြက္ႏိုင္ျခင္း
စတဲ႕ အခ်က္ ငါးခ်က္ ဆံုမယ္႕ႏိုင္ငံတည္ေဆာက္ေရးအတြက္ႀကီးမားတဲ႕တိုးတက္မႈကို အားျဖည္႕ေပးႏိုင္မယ္႕ ဆံုမွတ္တစ္ခုဟာ ၂၀၁၅ မွာကၽြန္ေတာ္တို႕ကို ေစာင္႔ႀကိဳေနတာျဖစ္ပါတယ္။

အေျခခံဥပေဒ ျပင္ဆင္ေရးကို အေလာတႀကီး နဲ႕ ေတာင္းဆိုမယ္ ႀကိဳးစားမယ္ဆိုရင္
အဲဒီဆံုမွတ္ကို ေရာက္ဖို႕ဆိုတာ ေသခ်ာေပါက္ ေျပာလို႕မရႏိုင္ပါဘူး။ ဒီၾကားထဲမွာ
အေျခခံဥပေဒကို ျပင္ဖို႕ လံုးဝ ႀကိဳးစားလို႕မရေၾကာင္း သက္ေသျပေျပာဆိုေနတာမဟုတ္ပါ။ ခ်င္႔ခ်င္႔ခ်ိန္ခ်ိန္နဲ႕ လုပ္ၾကကိုင္ၾကဖို႕ ဆိုလိုရင္းျဖစ္ပါတယ္။ ဘယ္အတိုင္းအတာ ျပင္ဆင္လို႕ရမယ္ ဆိုတာေသေသခ်ာခ်ာ ေလ႕လာဆန္းစစ္ ညွိႏႈိင္းတိုင္ပင္ၾကဖို႕ ဆိုလိုရင္းျဖစ္ပါတယ္။

အခုေလာေလာဆယ္ NLD က လုပ္ေနတဲ႕ လူထုနဲ႕ ေတြ႕ဆံု ေဆြးေႏြးသေဘာထားရယူတဲ႕ကိစၥမွာ NLD က ပုဂၢိဳလ္မ်ားေျပာဆိုတာရွိပါတယ္။ တပ္က အာဏာကိုအေျခခံဥပေဒအရ အသာစီး ရယူ ထား တဲ႕ သေဘာမ်ိဳးေျပာဆိုတယ္လို႕ နားလည္ရပါတယ္။ ဒီမိုကေရစီစံႏႈန္းျဖစ္တဲ႕ လူထု
အာဏာသေဘာတရားလံုးဝမရွိေၾကာင္းဆိုလိုတယ္လို႕ နားလည္ရပါတယ္။

ကၽြန္ေတာ္႕အေနနဲ႕ ဒီအခ်က္ကို လံုးဝသေဘာမတူပါ။ တပ္က အေျခခံဥပေဒနဲ႕ပတ္သက္လို႕ ဆံုးျဖတ္ပိုင္ခြင္႔ကို ပါဝင္ရယူထားတယ္ဆိုတာ မွန္ပါတယ္။ ဒီမိုကေရစီနဲ႕မကိုက္ညီတဲ႕ အေျခခံဥပေဒဆိုတာလည္းအမွန္ပါပဲ။ ဒါေပမယ္႔ စံႏႈန္းေတြနဲ႕ တိုင္းတာခ်ိန္ထိုးရင္ အျပည္႕အဝ
ကိုက္ညီမႈမရွိျခင္းသာျဖစ္ၿပီး လူထုအာဏာ ( people power )လံုးဝမရွိဘူးဆိုတာ လံုးဝမမွန္ပါ။
လက္ရွိအေျခခံဥပေဒကို ခြဲျခမ္းစိတ္ျဖာတဲ႕အခါမွာ ဆႏၵစြဲေတြ ၊စံႏႈန္းစြဲေတြ ခနေလး ေဘးဖယ္ၿပီး ယထာဘူတ က်က် ၾကည္႕မယ္ဆိုရင္

၁။ တပ္က ျပင္ဆင္ခြင္႔နဲ႕ပတ္သက္ရင္( အေရးႀကီးတဲ႕ )ဆံုးျဖတ္ေရးပါဝါ( power to decide) ကို ယူထားပါတယ္။

၂။ ဒါေပမယ္႔ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးပါဝါ ( power to govern ) ကိုေတာ႕ လူထုကိုေပးအပ္ထား တယ္ ဆိုတာ ရွႈင္းရွင္းလင္းလင္းျမင္ႏိုင္မွာျဖစ္ပါတယ္။

ကၽြန္ေတာ္လို သာမန္ႏိုင္ငံေရးေလ႕လာသူတစ္ေယာက္က ဒီေလာက္ေလးရွွင္းျပရံုနဲ႕
သေဘာထားတင္းမာသူေတြ တစ္ခါတည္းလက္ခံသြားမယ္လို႕ မယံုၾကည္ပါ။ ဒါေပမယ္႕ အမ်ားျပည္သူနဲ႕ ႏိုင္ငံေရးေလာကမွာ ရွိတဲ႕ ဒီမိုကေရစီလိုလားသူအားလံုး စဥ္းစားၾကည္႕ဖို႕
မီးေမာင္းထိုးျပျခင္းသာျဖစ္ပါတယ္။ ဘာေၾကာင္႔ဒီလိုေျပာရသလဲဆိုေတာ႕ ဒီမိုကေရစီဆိုတာ လူထု အုပ္ခ်ဳပ္ျခင္းျ ဖစ္ၿပီးေတာ႕ လက္ရွိအေျခခံဥပေဒအရ အတိုက္အခံတို႕ ႀကိဳးစားရင္ အႏိုင္ရတဲ႕အခါ
ဥပေဒျပဳေရးနဲ႕ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး ( အစိုးရဖြဲ႕ေရး) ကို လူထု ကိုယ္စား လူထုကိုယ္စားလွယ္မ်ားက ေသခ်ာေပါက္ေဆာင္ရြက္ႏိုင္တာေၾကာင္႔ျဖစ္ပါတယ္။ လႊတ္ေတာ္မ်ားမွာ အမတ္ေနရာ ၇၅ရာခိုင္ႏႈန္းအနက္ အမ်ားစုကို အႏိုင္ရရွိရင္ အတိုက္အခံအစိုးရဖြဲ႕ႏိုင္ပါတယ္။ တရားဥပေဒ ကိစၥမ်ားကို စိတ္ႀကိဳက္ေဆာင္ရြက္ႏိုင္ၾကမွာျဖစ္ပါတယ္။ တပ္အေနနဲ႕အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွာ ဝန္ႀကီးေနရာအခ်ိဳ႕ဝင္ယူထားတာကလြဲလို႕အရပ္သားသမၼတဟာ သူ႕စိတ္ႀကိဳက္ ကက္ဘိနက္ ဖြဲ႕ႏိုင္ပါတယ္။ တိုင္းျပည္တည္ၿငိမ္ေနသေရြ႕ တပ္က ဘာမွ ဝင္ေရာက္စြက္ဖက္မွာမဟုတ္တဲ႕အျပင္
အရပ္သားသမၼတရဲ႕လက္ေအာက္မွာ ကာကြယ္ေရးဦးစီးခ်ဳပ္က အေျခခံဥပေဒနဲ႕ အညီ ႏိုင္ငံေတာ္ ကာကြယ္ေရးနဲ႕လံုၿခံဳေရးတာဝန္မ်ားကိ္ုထမ္းေဆာင္ပါလိမ္႕မယ္။

ဒါေၾကာင္႔ လက္ရွိ အေျခခံဥပေဒ အရ လူထုမွာ ဘာပါဝါမွမရွိဘူးဆိုတာေတာ္ေတာ္ေလး ပညာမပါ တဲ႕ သံုးသပ္ခ်က္သာျဖစ္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႕ ေလာလို႕မရပါဘူး။ ဒါ သိပ္ကိုေသခ်ာပါတယ္။
သိပ္အေလာတႀကီးလုပ္ရင္ လက္ရွိအေနအထားကိုေတာင္ ဆက္ထိန္းထားဖို႕ အာမ
မခံႏိုင္တာ အေသအခ်ာပါ။ အရင္ အာဏာရွင္စနစ္ေအာက္ ျပားျပားေမွာက္ေနရတဲ႕လူထုမွာ ဘာေမွ်ာ္လင္႔ခ်က္ ၊ ဘာ ဆံုးျဖတ္ပိုင္ခြင္႔မွမရွိတာနဲ႕ ျပန္ႏႈိင္းယွဥ္ၾကည္႕ပါ။ လက္ရွိတိုးတက္ ျဖစ္ထြန္းမႈေတြဟာ ဘာမွထူးျခားမႈမရွိဘူးလို႕ေျပာရင္ေတာ႕ ဒါ ေတာ္ေတာ္ အေျမာ္အျမင္မဲ႕တဲ႕
ေတြးေခၚမႈျဖစ္ပါတယ္။

ဒီေတာ႕ အားလံုးက ၂၀၁၅ ကို ပိုၿပီးအာရံုစိုက္သင္႔ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႕ဒီမိုကေရစီကို တက္လွမ္းႏိုင္မယ္႕ ထူးျခားတဲ႕ေလွခါးထစ္ တစ္ထစ္က ၂၀၁၅မွာ ရွိေနပါတယ္။
ေနာက္တစ္ခုက အေျခခံဥပေဒျပင္ဆင္ေရးထက္ ပိုၿပီး ေသခ်ာခိုင္မာတဲ႕ လက္ေတြ႕ က် တဲ႕ ဒီမိုကေရစီေရးအတြက္ ထိထိေရာက္ေရာက္လုပ္ေဆာင္ႏိုင္မယ္႕လုပ္သမွ် အရာထင္ႏိုင္မယ္႕
၂၀၁၅ ေရြးေကာက္ပြဲကို အာရံုစိုက္ၾကမယ္ဆိုရင္ က်န္ေနတဲ႕ ႏွစ္ႏွစ္ခြဲကာလမွာ ထိပ္တိုက္ ေတြ႕မယ္႕ကိစၥေတြ ေလ်ာ႕နည္းႏိုင္မွာျဖစ္ပါတယ္။ တပ္မေတာ္အေနနဲ႕ႏွစ္္ေပါင္းမ်ားစြာ အခ်ိန္ယူေရးဆြဲထားတဲ႕ အေျခခံဥပေဒကို အလြယ္တကူခ်က္ခ်င္းလက္ငင္း ျပင္ဆင္ေပး ဖို႕ဆိုတာ
အတိုင္းအတာတစ္ခုအထိပဲျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။

ေနာက္တစ္ခုက တပ္မေတာ္ကလည္း ဒီမိုကေရစီႏိုင္ငံေတာ္တစ္ခုနဲ႕ ကိုက္ညီတဲ႕ တပ္မေတာ္ အျဖစ္ တျဖည္းျဖည္း တည္ေဆာက္ယူေနတာကို ထည္႕စဥ္းစားၾကပါ။ လႊတ္ေတာ္က ၂၅
ရာခိုင္ႏႈန္း နဲ႕ ဝန္ႀကီးေနရာ သံုးေနရာကလြဲရင္ ဘယ္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးကိစၥမွာမွ မပါဘဲ ေနလို႕ ရေအာင္ျပင္ဆင္တည္ေဆာက္ေနတာအမွန္ျဖစ္ပါတယ္။ လူထုနဲ႕စည္းလံုးခ်စ္ခင္တဲ႔ တပ္မေတာ္အျဖစ္ေ ရႊ႕ယူေနတယ္ဆိုတာလည္း ျငင္းလို႕ရတဲ႕ကိစၥမဟုတ္ပါ။ တပ္ဘက္ အရပ္ဘက္ ရင္ၾကားေစ႕ေရးကို ေျပာေနဆိုေနရင္း တပ္နဲ႕ထိပ္တိုက္ျဖစ္မယ္႕ကိစၥမ်ားကို
လုပ္မိေနတယ္ဆိုတာလည္းႏိုင္ငံတည္ေဆာက္ေရးအတြက္ မေကာင္းလွတာအမွန္ျဖစ္ပါတယ္။ လက္ရွိအေျခခံဥပေဒကဒီမိုကေရစီနဲ႕ကိုက္ပါညီပါတယ္လို႕ တပ္ဘက္ကေရာ ျပည္ခိုင္ၿဖိဳးပါတီကပါ
ေျပသံဆိုသံမၾကားဖူးပါ။ ဒီမိုကေရစီစနစ္နဲ႕ကိုက္ညီေအာင္တိုင္းျပည္ကိုျဖည္းျဖည္းခ်င္း တည္ေဆာက္ယူမယ္ဆိုတာ ႏွစ္ဖက္စလံုးရဲ႕ခံယူခ်က္ျဖစ္သင္႕ပါတယ္။

ဒီေတာ႕ ၂၀၁၅ ကို ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္းနဲ႕ အေရာက္လွမ္းၾကပါ။အေျခခံဥပေဒျပင္ဆင္ေရးကိစၥကိုလည္း ဒီၾကားထဲမွာရသေလာက္လုပ္ပါ။
ျပင္ဆင္ေရးကို လုပ္ခ်င္ရင္ အေရးအႀကီးဆံုးက တပ္နဲ႕ ထိေတြ႕ပါ။ ဆက္ဆံပါ။
နားလည္မႈတိုးပြားေအာင္လုပ္ပါ။ညွိႏႈိင္းတိုင္ပင္ပါ။စကားေျပာဆိုၾကည္႔ပါ။

သူတို႕ကမွ စကားမေျပာတာဆိုရင္ လက္ခံႏိုင္စရာမရွိပါဘူး။ သူတို႕မေျပာရင္ ကိုယ္ေျပာဖို႕ ႀကိဳးစားပါ။ ကိုယ္က ႏိုင္ငံေရးသမား၊ သူတို႕ကစစ္သားပါ။ စစ္သားဆိုတာ ေတာင္႔ေတာင္႔ႀကီးေနတတ္တဲ႕သဘာဝရွိပါတယ္။ မ်က္ႏွာထားတင္းပါတယ္။
ႏိုင္ငံေရးသမားေတြဆိုတာက ေပ်ာ႕ေျပာင္းညင္သာရွိဖို႕လိုအပ္တယ္လို႕ထင္ပါတယ္။
အနည္းဆုံုး လႊတ္ေတာ္မ်ားအတြင္း စတင္ထိေတြ႕ၿပီး နားလည္ယံုၾကည္မႈရတဲ႕အထိ
တက္လွမ္းႏိုင္ပါတယ္။ တပ္နဲ႕ နားလည္မႈမရဘဲ ျပင္ဆင္ေရးကို တြန္းလုပ္ေနရင္
ဘယ္လိုမွ ရလာဒ္မရွိတဲ႕ ပုစာၦာကို တြက္ခ်က္ေနသလိုျဖစ္ပါလိမ္႕မယ္။

၂၀၁၅ ဆံုမွတ္ဟာ လက္ရွိရထားတဲ႕ အေျခအေနေကာင္းမ်ားကို တစ္ဆင္႕ျမွင္႔တင္ ေပးႏိုင္ရံုမွ်မက အတိုက္အခံတို႕ ႏိုင္ခဲ႕ရင္လူထုပါဝါလည္း အသက္ဝင္ႏိုင္တာျဖစ္လို႕ အေျခခံဥပေဒ ျပင္ဆင္ေရးကို တတ္ႏိုင္သေလာက္ ျဖစ္ႏိုင္သေလာက္အားထုတ္ရင္းနဲ႕၂၀၁၅ ကို အာရံုစိုက္ၾကပါလို႕ တိုက္တြန္း ပါရေစ။ ။


ပိုက္တင္

Pite Tin Facebook စာမ်က္ႏွာမွ ကူးယူေဖာ္ျပသည္

Read more →

၂၀၀၈ ခုနွစ္ ဖြဲ႕စည္းပံုအေၿခခံဥပေဒ ၿပင္ဆင္ေရး ဥပေဒစကားဝိုင္း အပိုင္း(၃)

========================================
ေနၿပည္ေတာ္ ေအာက္တိုဘာ ၁၅

ဦးသန္းေအာင္။ ဟုတ္ကဲ့ပါခင္ဗ်ာ။ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ ေဒါက္တာ အင္ဒရူး ေဆြးေႏြး သြားလိုက္ေတာ့ သယံဇာတနဲ႔ ဘ႑ာေငြခဲြေဝမႈနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီးေတာ့ ဘယ္လိုခဲြေဝ သင့္တယ္ ဆိုတဲ့ အၿမင္ေလးကို ကြ်န္ေတာ္တို႔ မၿမင္ေသးတဲ့ အပိုင္းေတြလည္း အမ်ားႀကီး ေတြ႔ရပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ ဖြဲ႔စည္းပံုအေၿခခံဥပေဒ ၿပင္ႀကမလား။ အသစ္ေရးႀကမလား ဝိဝါဒကဲြၿပားေနတဲ့ အေပၚမွာလည္း ဆရာအၿမင္ေလးကို ၿပက္ၿပက္ထင္ထင္ ၿမင္သာ တယ္ လို႔ ကြ်န္ေတာ္ ယူဆပါတယ္ဆရာ။ ဆက္္လက္ၿပီးေတာ့ ဆရာဦးေက်ာ္ဝင္း အေနနဲ႔ ၂ဝဝ၈ ခုနွစ္ ဖြဲ႔စည္းပံုအၿခခံ ဥပေဒမွာ ပါဝင္တဲ့ လႊတ္ေတာ္အသီးသီးမွာ တပ္မေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္၂၅ ရာခိုင္နႈန္းပါဝင္ေနမႈနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး လက္ရိွအေနအထားအရ ထားရိွ ရမယ့္ သေဘာထား အၿမင္ေလးနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ဆရာရဲ့အၿမင္ေလးကို ေဆြးေႏြးေပးေစ ခ်င္ပါတယ္ ခင္ဗ်ာ။

ဦးေက်ာ္ဝင္း ။ ကြ်န္ေတာ္ ဥာဏ္မီသေလာက္ ေဆြးေႏြးႀကည့္ပါမယ္။ ဒီကိစၥေၿပာရရင္ေတာ့ ကြ်န္ေတာ္တို႔ တိုင္းၿပည္တစ္ခုတည္း ကြက္ၿဖစ္တာ မဟုတ္ဘူးလို႔ ထင္ပါတယ္။ တစ္ကမၻာ လံုး အတိုင္းအတာနဲ႔ ၿဖစ္တဲ့ကိစၥၿဖစ္ပါတယ္။ သမိုင္းနဲ႔ခီ်ၿပီး ေၿပာရရင္ ကမၻာေပၚမွာ ကမၻာ စစ္ႀကီးေတြ မတိုင္ခင္ကေတာ့ တပ္မေတာ္ဆိုတာ Professional Institution လြတ္လပ္ တဲ့ အဖြဲ႔အစည္းတစ္ခုပါ။ Political Metric ရဲ့ အၿပင္ဘက္မွာလို႔ ေၿပာလို႔ရပါတယ္။ သို႔ေသာ္ လက္ေတြ႔မွာ ကမၻာေပၚမွာ ကမၻာစစ္ႀကီး နွစ္ႀကိမ္ၿဖစ္လိုက္ေတာ့ တိုင္းၿပည္တိုင္း အတြက္က လံုၿခံဳေရးသည္ပင္ နိုင္ငံေရး ၿဖစ္လာပါတယ္။ အဲဒီေတာ့ တပ္မေတာ္ ကိုယ္တိုင္ကလည္း Political Institution အၿဖစ္ ေၿပာင္းသြားတာလည္း ရိွတယ္။

ဒါက ကြ်န္ေတာ္တို႔ ႀကိဳက္ၿခင္း၊ မႀကိဳက္ၿခင္းနဲ႔ သိပ္မဆိုင္ဘူးလို႔ ထင္တယ္။ အေၿခအေန ကိုက ဒီလိုၿဖစ္လာႀကတာ။ စစ္ၿပီးေခတ္ေရာက္တဲ့အခါ ဒီကိစၥက ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား အမ်ားႀကီး စဥ္းစားရမယ့္ကိစၥ ၿဖစ္တယ္လို႔ ထင္ပါတယ္။ နိုင္ငံေရးမက္ထရစ္ထဲမွာ ထဲထဲ ဝင္ဝင္ပါလာတဲ့ တပ္မေတာ္ကို ဘယ္လိုေနရာခ်ထားႀကမလဲ၊ ဒီမိုကေရစီနဲ႔ သဟဇာတ ၿဖစ္ေအာင္ ဘယ္လိုလုပ္ႀကမလဲ၊ ဒီကိစၥနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ကြ်န္ေတာ္ လက္လွမ္းမီ သေလာက္ ပထမဦးဆံုး ထြက္တဲ့က်မ္း၊ ဒီက်မ္းလို႔ေၿပာနိုင္တဲ့ ၁၉၅၇ ခုနွစ္က ထြက္တဲ့ စာအုပ္ထဲမွာ အဲဒီမွာ ဂ်ပန္နဲ႔ ဂ်ာမနီသြားတဲ့ လမ္းေႀကာင္းၿဖစ္ပါတယ္။

သူကေတာ့ စစ္ဝါဒကို ၿပန္လည္ေခါင္းေထာင္မလာေရးဆိုတဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္နဲ႔ တပ္မေတာ္ကို Political Metric အၿပင္ဘက္မွာထားတဲ့၊ တတ္နိုင္သေလာက္ မဖြံ႔ၿဖိဳး ေအာင္ ရည္ရြယ္ခ်က္ရိွရိွ လုပ္ထားတဲ့ သေဘာရိွပါတယ္။ ေစာေစာက ဖက္ဆစ္ဝါဒ၊ စစ္ဝါဒ ၿပန္မေပၚေရးဆိုတဲ့ ရည္မွန္းခ်က္ ေအာင္ၿမင္ေပမယ့္ လံုၿခံဳေရးဘက္က ႀကည့္ရင္ ဂ်ပန္ေရာ၊ ဂ်ာမနီေရာဟာ စစ္ေအးေခတ္တစ္ေလွ်ာက္လံုးမွာ လံုၿခံဳေရး အားအနည္းဆံုး ၿဖစ္ေနတယ္။ ကိုယ္ပိုင္လံုၿခံဳေရး အင္အားမရိွဘဲနဲ႔ အေမရိကန္ ထီးရိပ္ကို တစ္ဖက္သတ္ မီွခိုေနရတဲ့ အေနအထားရိွပါတယ္။ အကိ်ဳးဆက္အေနနဲ႔ သူကစီးပြားေရးအရ ဆူပါပါဝါ အၿဖစ္ တတ္နိုင္ေပမယ့္ တကယ္ဆူပါ ပါဝါအဆင့္ နွစ္နိုင္ငံစလံုး ေရာက္မလာဘူး။

တပ္ကို လႊတ္လိုက္တဲ့ Autonomous Institution တစ္ခုအေနနဲ႔ ထားသင့္တယ္။ အဲဒီေဘာင္ထဲမွာပဲ အေမရိကန္ရဲ့ ေပၚလစီမွာ ဒီ Impact ေတြ ေတာ္ေတာ္ ပါတယ္လို႔ ထင္ပါတယ္။

ကြ်န္ေတာ္နားလည္သေလာက္ ေၿပာရရင္ အေမရိကမွာ Election နဲ႔ မဟုတ္ဘဲနဲ႔ Official Organization အရ ခြင့္ၿပဳထားတဲ့ အဖြဲ႔အစည္းသံုးခု ရိွတယ္လို႔ ထင္ပါတယ္။ တစ္ကေတာ့ တပ္မေတာ္၊ ပင္တဂြန္ေပါ့။ ေနာက္တစ္ခုကေတာ့ ေရွ႕ေနခ်ဳပ္၊ ေနာက္တစ္ခုက ဗဟိုဘဏ္ဥကၠ႒၊ အဲဒါက အေမရိကန္ဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္မႈမွာ အားသာခ်က္လို႔ သံုးသပ္ႀက တာေတြလည္း ရိွတယ္။ ဒါက တပ္ကိုဘယ္လိုေနရာခ်ထားမလဲ ဆိုတဲ့ဟာေပါ့။ အဲဒီစာအုပ္ထဲမွာ ကြ်န္ေတာ္တို႔ လြတ္လပ္ခါစ ဖြံ႔ၿဖိဳးဆဲနိုင္ငံေတြအတြက္ တိုက္ရိုက္ သက္ဆိုင္တာ သိပ္မေတြ႔ဘူး။ ကြ်န္ေတာ္တို႔က်ေတာ့ ဒီ့ၿပင္နိုင္ငံေတြရဲ့ တပ္မေတာ္ေတြ နဲ႔ကို မတူဘူး။ ကြ်န္ေတာ္တို႔ရဲ့ တပ္မေတာ္ေတြက အမ်ိဳးသား လြတ္လပ္ေရး လႈပ္ရွားမႈနဲ႔ အတူ ေပၚေပါက္လာတာေတြ မ်ားတယ္။ ကြ်န္ေတာ္တို႔နိုင္ငံရဲ့ တပ္မေတာ္ဆိုရင္ ၁၃ဝဝ ၿပည့္မွာ သေႏၶတည္တယ္၊ ဘီအိုင္ေအ ေခတ္မွာ စေမြးဖြားလာတယ္။

ဖက္ဆစ္ေတာ္လွန္ေရးနဲ႔အတူ အရြယ္ေရာက္တယ္။ စဖြဲ႔ကတည္းက Volunteer ပံုစံ ၿဖစ္တယ္။ လြတ္လပ္ေရး ရတဲ့အခါမွာလည္း ကြ်န္ေတာ္တို႔လို နိုင္ငံေတြမွာ ၿပည္တြင္းစစ္ ေတြနဲ႔ ႀကံဳရတယ္။ စစ္ၿဖစ္ေနတဲ့ တိုင္းၿပည္တစ္ၿပည္မွာဆိုရင္ တပ္မေတာ္ရဲ့ အခန္း က႑က အေရးႀကီးတယ္။ ကြ်န္ေတာ္တို႔ အိမ္နီးနားခ်င္းေတြ ၿပန္ႀကည့္ရင္ ထိုင္းပဲၿဖစ္ၿဖစ္၊ ေတာင္ ကိုရီးယားပဲၿဖစ္ၿဖစ္၊ အင္ဒိုနီးရွားပဲ ႀကည့္ႀကည့္၊ တိုင္းၿပည္ေတြရဲ့ အေၿပာင္းအလဲမွာ တပ္မေတာ္ရဲ့ အခန္းက႑က ထဲထဲဝင္ဝင္ ပါေနတာ ေတြ႔ရတယ္။ သူတို႔လည္း ဒီလိုပဲလို႔ ထင္ပါတယ္။

ဒါေပမယ့္ ၁၉၈၉ ခုနွစ္ ေနာက္ပိုင္း တိတိက်က် ေၿပာရရင္ ဘာလင္တံတိုင္း ၿပိဳၿပီး ေနာက္ပိုင္း ပညာရွင္ေတြ သတ္မွတ္တာက အေၿပာင္းအလဲ သံုးခုၿဖစ္လာတယ္၊ တစ္ကေတာ့ ဒီမိုကေရစီစနစ္ဟာ တစ္ကမၻာလံုး သေဘာေဆာင္လာတယ္၊ နိုုင္ငံ အားလံုးက ဒီမိုကေရစီစနစ္ကို ဦးတည္လာတယ္။ နွစ္ကေတာ့ ဆိုဗီယက္ကြန္ၿမဴနစ္ ဝါဒ က်ဆံုးသြားတယ္။ သံုးက စစ္ေအးၿပီး သြားတယ္။

ဒီလို အေၿခအေနသစ္ေတြ ေအာက္မွာ တပ္ေတြဘယ္လိုၿပန္ၿပီးေတာ့ ေနရာခ်ႀကမလဲ ဆိုတဲ့ ေခါင္းစဥ္ကလည္း Current Affair လို႔ထင္ပါတယ္။ တစ္ခိ်န္ကေတာ့ စစ္ေအးရဲ့ အထြတ္အထိပ္ ကာလေပါ့။ ၁၉၆ဝ ၿပည့္လြန္ နွစ္ကာလဆိုေတာ့ ကြ်န္ေတာ္တို႔ နိုင္ငံေတြတင္ မကပါဘူး။ လြတ္လပ္ခါစ နိုင္ငံေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား နိုင္ငံေတြမွာ စစ္ဘက္ အာဏာသိမ္းမႈေတြ ရိွခဲ့တာကိုး။

သို႔ေသာ္ အခုစစ္ေအးလြန္ေခတ္ ေနာက္ပိုင္းေရာက္ေတာ့ တပ္ကို Professional Institution ၿဖစ္ေအာင္ ဘယ္လိုေနရာခ်ႀကမလဲ။ ဒီကိစၥေတြကလည္း အေတာ္ အေရးႀကီးလိမ့္မယ္ ထင္ပါတယ္။ သိပ္မႀကာေသးခင္က ဖတ္ရတဲ့ စာအုပ္တစ္အုပ္ဆိုရင္ ဒါနဲ႔အမ်ားဆံုးသက္ဆိုင္ ပါတယ္။ အဲဒီ စာအုပ္ထဲမွာ ကြ်န္ေတာ္တို႔နဲ႔ ေတာ္ေတာ္ အသြင္ သဏၭာန္တူတဲ့ အာရွနိုင္ငံေတြနဲ႔ လက္တင္အေမရိကနိုင္ငံေတြရဲ့ အေၿပာင္းအလဲေတြ လည္းပါတယ္။ ရည္ရြယ္ခ်က္ကေတာ့ တပ္ကို Professional Institution ၿဖစ္ေအာင္ ဒီမိုကေရစီနဲ႔ သဟဇာတ ၿဖစ္ေအာင္ ဘယ္လိုေနရာခ်ထားႀကမလဲ ဆိုတဲ့ကိစၥေတြေပါ့။

အားလံုးသိတဲ့အတိုင္းပဲ ကြ်န္ေတာ္တို႔က တပ္မေတာ္အစိုးရ ကေနၿပီးေတာ့ အရပ္ဘက္ အစိုးရေၿပာင္းေရးအတြက္ လိုအပ္ခ်က္အရ ၂ဝဝ၈ ခုနွစ္ ဖြဲ႔စည္းပံုအေၿခခံဥပေဒ ေပၚလာရ တာကိုး။ သို႔ေသာ္ အဲဒီမွာ အျငင္းပြားႀကတဲ့ ၿပႆနာတစ္ခုကေတာ့ ၂၅ ရာခိုင္နႈန္းေပါ့။ ဒါကလည္း ေစာေစာက ဟာေတြနဲ႔ ဆက္စပ္ၿပီးေတာ့ လိုအပ္ခ်က္အရကိုက တပ္က Political Institution ၿဖစ္တယ္။ ေနာက္တစ္ခုက ကြ်န္ေတာ္တို႔ တိုင္းၿပည္မွာ အခုထိလည္း ၿပန္ေပၚေနတာ လက္နက္ကိုင္ အင္အားစုေတြထဲက အင္အားအႀကီးဆံုးလို႔ ဆိုရမယ့္ ဗမာၿပည္ ကြန္ၿမဴနစ္ပါတီေတာ့ မရိွေတာ့ပါဘူး။ အဲဒီအေနအထားမွာေတာင္ လက္နက္ကိုင္ အင္အားစု ေပါင္းလိုက္ရင္ တစ္သိန္းအထက္မွာ ရိွတယ္လို႔ ကြ်န္ေတာ္ ႀကားဖူးတယ္။ လူဦးေရနဲ႔ အခိ်ဳးခ်ႀကည့္ရင္ လက္နက္ကိုင္ တိုင္းရင္းသားေတြ ေတာ္ေတာ္ မ်ားေနေသးတဲ့ တိုင္းၿပည္ၿဖစ္ပါတယ္။ ဒီအခိ်န္မွာ တပ္က လံုၿခံဳေရး အေႀကာင္းၿပခ်က္ဟာ ကြ်န္ေတာ္တို႔ ႀကိဳက္သည္ၿဖစ္ေစ၊ မႀကိဳက္သည္ၿဖစ္ေစ ဒါဟာမွန္းလို႔ ေတာ္ေတာ္ ခက္တယ္ေပါ့။ ေနာက္ၿပီး နွစ္ေပါင္းရာစုနွစ္ တစ္ဝက္ေလာက္ အဆက္ၿပတ္ေနတဲ့ ဒီမိုကေရစီစနစ္ကို ၿပန္အသက္သြင္းရတာ။ Constitution အသက္ဝင္တာ ကလည္း အခု နွစ္နွစ္ခဲြ ေလာက္ပဲ ရိွေသးတယ္။ လ ၃ဝ သာသာေလာက္ပဲ ရိွေသးတယ္။ အၿပည့္အဝ Function မၿဖစ္ေသးတာလည္း ဝန္ခံရမွာပဲ ထင္တယ္။

နိုင္ငံေတာ္သမၼတႀကီး ေၿပာတဲ့အထဲမွာလည္း ပါပါတယ္။ ဒီပြတ္တိုက္မႈေတြ ရိွေနဆဲဆိုတာ။ ကြ်န္ေတာ္တစ္ဦးခ်င္း အၿမင္အရေတာ့ Constitution ဟာ အၿပည့္အဝ Function မၿဖစ္ေသးတာနဲ႔ပဲ ဆိုင္မယ္ထင္ပါတယ္။ ဒါက ဒုတိယအခ်က္ေပါ့။ ေနာက္တစ္ခ်က္ ကေတာ့ ကုန္ခဲ့တဲ့လေပါင္း ၃ဝ ကိုပဲ ၿပန္ႀကည့္။ စိန္ေခၚခ်က္ေတြက ေမွ်ာ္မွန္း ထားတာထက္ အမ်ားႀကီးပိုမ်ားတယ္။ ဒီလိုအေၿခအေနမ်ိဳး ေအာက္မွာ တပ္မေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္ ၂၅ ရာခိုင္နႈန္းကို ဖယ္ရွားေရးဟာ ဘယ္လို စိန္ေခၚမႈေတြ ၿဖစ္ေစနိုင္မလဲ။ ေနာက္ Constitution ဆိုတာဟာ ေရးဆဲြတဲ့ ကာလတစ္ခုမွာရိွတဲ့ နိုင္ငံေရး အင္အားစု ေတြအားလံုး အလုပ္လုပ္လို႔ရေအာင္ ႀကားအေၿဖ တစ္ခုကို ထားရတဲ့ အေၿခအေန တစ္ခုလို႔ ထင္ပါတယ္။ အဲဒီေတာ့ ဒီမိုကေရစီ နႈန္းစံေတြနဲ႔ ႀကည့္ရင္ေတာ့ လိုအပ္ခ်က္ေတြ ရိွေကာင္းရိွမွာေပါ့။ ကြ်န္ေတာ္တို႔ကိုပဲ မႀကည့္နဲ႔။ ဒီေန႔ ဒီမို ကေရစီ အရင့္က်က္ဆံုးဆိုတဲ့ အေမရိကန္ နိုင္ငံကိုပဲႀကည့္ရင္ ဒီမိုကေရစီ စံအရႀကည့္ရင္ အားနည္းခ်က္ေတြရိွမွာပဲ။ လူ႔ယဥ္ေက်းမႈနဲ႔ သိပ္မအပ္စပ္တဲ့ ကြ်န္စနစ္ေတာင္ ရိွသေလာက္ ရိွခဲ့ေသးတာ။

ဒါေႀကာင့္ ၂၅ ရာခိုင္နႈန္းေသာ တပ္မေတာ္သား ကိုယ္စားလွယ္ကို ထည့္ထားတာလည္း လိုအပ္ခ်က္အရ ထည့္ထားတာလို႔ ၿမင္ပါတယ္။ တစ္သက္လံုး ရာသက္ပန္ထည့္မယ့္ အေန အထားမရိွဘူးလို႔ ကြ်န္ေတာ္နားလည္ထားတယ္။ ဘာေႀကာင့္လဲဆိုေတာ့ ၿပန္ဖတ္ႀကည့္ ေတာ့ ၿပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ ဖြဲ႔စည္းပံုထဲမွာ ၁၁ဝ ထက္မပိုေသာ တပ္မေတာ္သား ကိုယ္စားလွယ္ဆိုၿပီး ပါထားတယ္။ ၂၅ ရာခိုင္နႈန္းထက္ မပိုေသာဆိုေတာ့ ဒါဟာ အလြန္ ဆံုးပါဝင္မႈပဲ၊ ဒီထက္ မပိုေတာ့ဘူး၊ လိုအပ္ရင္ ေလွ်ာ့ခ်င္ရင္ ေလွ်ာ့သြားမယ့္သေဘာလို႔ ယူလို႔ရမယ္ ထင္ပါတယ္။

အမ်ိဳးသား ညီလာခံ ကာလကလည္း ကြ်န္ေတာ္မွတ္မိေနတာ တစ္ခုခ်င္းက တစ္သီး ပုဂၢလ ကိုယ္စားလွယ္က တပ္မေတာ္သား ကိုယ္စားလွယ္ ၂၅ ရာခိုင္နႈန္း ဆိုတဲ့ဟာကို လက္ရိွေတာ့ လက္ခံၿပီးေတာ့ တၿဖည္းၿဖည္းနဲ႔ အေၿခအေနႀကည့္ၿပီးေတာ့ ေလွ်ာ့ခ်မယ္ ဆိုတာ ေဆြးေႏြးခဲ့တာ မွတ္မိေနပါတယ္။ သိပ္မႀကာေသးခင္က တပ္မေတာ္ ကာကြယ္ေရး ဦးစီးခ်ဳပ္ကလည္း ဒီသေဘာေတြ ေၿပာခဲ့တာရိွေတာ့ ဒါေတြက တၿဖည္းၿဖည္းနဲ႔ ေလ်ာ့သြား မယ့္ အေၿခအေန ရိွတယ္လို႔ ထင္ပါတယ္။ ေလာေလာဆယ္ ေလွ်ာ့ခ်ဖို႔ ၿဖစ္နိုင္၊ မၿဖစ္နိုင္။ အခုလက္ရိွ အေၿခအေနအရေတာ့ သိပ္မ်ားေစာေနဦးမလား။ တစ္ခိ်န္မဟုတ္၊ တစ္ခိ်န္ ေတာ့ ရိွလာနိုင္ပါတယ္။ ေလွ်ာ့ခ်ဖို႔ဆိုရင္ ကြ်န္ေတာ္ စဥ္းစားမိသေလာက္ အခုရိွေနတဲ့ ၿပည္တြင္းစစ္ရပ္ဖို႔ လိုတယ္။ တိုင္းၿပည္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးရဖို႔လိုတယ္။ ဘာၿဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့ နိုင္ငံေရးလိုအပ္ခ်က္ ညိွယူရတာ ေတာ္ေတာ္ေလ်ာ့သြားမယ္။ နံပါတ္နွစ္ကေတာ့ လက္ရိွ ဖြဲ႔စည္းပံုအေၿခခံဥပေဒ အၿပည့္အဝ Function ၿဖစ္ေအာင္ ဝိုင္းႀကိဳးစားရဦးမယ္ထင္တယ္။ ကြ်န္ေတာ္တို႔ ယဥ္ေက်းမႈ အရႀကည့္ရင္ ယံုႀကည္မႈက အားနည္းေတာ့ ၿမန္မာ့နိုင္ငံေရး သမိုင္းမွာ မကဲြဘူးတဲ့ နိုင္ငံေရး ပါတီမရိွဘူး။ ဂိုဏ္းဂဏသေဘာ မကဲြႀကသည့္တိုင္ ပြတ္တိုက္မႈေတြကေတာ့ အမ်ားႀကီး။ ဒီအခိ်န္မွာ Balancing Power အင္အားခိ်န္ခြင္လွ်ာ ထိန္းနိုင္တဲ့ အဖြဲ႔အစည္းတစ္ခုရိွဖို႔ မလိုေပဘူးလား။

ေနာက္တစ္ခ်က္ကေတာ့ ဒီမိုကေရစီ ရင့္က်က္လာတာနဲ႔အမွ်၊ Constitution Function ၿဖစ္လာတာနဲ႔အမွ် ဒီ ၂၅ ရာခိုင္နႈန္းေသာ တပ္မေတာ္သား ကိုယ္စားလွယ္ ေလွ်ာ့ခ်ေရးဟာ ၿဖစ္ေကာင္းၿဖစ္နိုင္တယ္လို႔ ထင္ပါတယ္။ေလာေလာဆယ္က ေစာေသးတယ္လို႔ ထင္တယ္။ အၿခားမလိုလားအပ္တဲ့ ေဘးထြက္ဆိုးကိ်ဳးကို ဖိတ္ေခၚသလိုလည္း ၿဖစ္သြားနိုင္တယ္လို႔ ထင္ပါတယ္။ ဒါက ၂၅ ရာခိုင္နႈန္းနဲ႔ပတ္သက္လို႔ ကြ်န္ေတာ္ရဲ့ နားလည္ခ်က္ပါ။ အိမ္နီးခ်င္းေတြ ၿပန္ႀကည့္ရင္လည္း ဒီသေဘာေတြ အမ်ားႀကီး ေတြ႔ရတယ္လို႔ ထင္ပါတယ္။ ဥပမာ အင္ဒိုနီးရွားနိုင္ငံဆိုရင္ ၁၉၈၈ ခုနွစ္ေလာက္အထိ ၄ဝ ရာခိုင္နႈန္း ထားတယ္၊ ကြ်န္ေတာ္တို႔ကမွ ၂၅ ရာခိုင္နႈန္းထားတယ္။ ၁၉၈၉ ခုနွစ္ေရာက္မွ ၂၅ ရာခိုင္နႈန္း ၿဖစ္သြားတယ္။ ဘယ္ေတာ့မွ အၿပီးေလွ်ာ့သလဲဆိုေတာ့ ၂ဝဝ၄ ခုနွစ္မွ ေလွ်ာ့တယ္။ အဲဒီမွာလည္း ၿပန္ႀကည့္ရင္ အာေခ်း ၿပႆနာၿပီးေတာ့မွ ၿဖစ္တယ္။ အခုကြ်န္ေတာ္တို႔က ၿပည္တြင္းစစ္က ရိွေနဆဲ။ အခု ၿပည္တြင္း စစ္ရပ္စဲေရးအတြက္ အစိုးရ သစ္လက္ထက္မွာ ထိထိေရာက္ေရာက္ ႀကိဳးစားေနတာလည္း အမွန္ပါ။ သို႔ေသာ္ တစ္ၿပည္လံုး အတိုင္းအတာနဲ႔ အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရး မၿဖစ္ေသးဘူး။

ၿပီးရင္လည္း နိုင္ငံေရးေဆြးေႏြးပဲြ လုပ္ရဦးမယ္။ အားလံုး သေဘာတူညီမႈ ရမရဆိုတာ ကံေသကံမ မေၿပာနိုင္ေသးဘူး။ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ရဖို႔ေတာ့ ရိွပါတယ္။ အခုလို အေၿခ အေနမွာ အခုကိစၥကိုစဖို႔ မသင့္ေသးဘူးလို႔ေတာ့ ထင္ပါတယ္။

Constitution ဆိုတဲ့သေဘာကလည္း ဘယ္ Constitution မွ ၿပီးၿပည့္စံုတယ္လို႔ မရိွ ပါဘူး။ ဒီလိုပဲ ၿပင္ရင္းၿပင္ရင္းနဲ႔ ေကာင္းသြားႀကတဲ့ သေဘာရိွပါတယ္။ တစ္ခါၿပန္ႀကည့္ရင္ ကြ်န္ေတာ္ တို႔ရဲ့ Constitution မွ မဟုတ္ပါဘူး။ တၿခား Constitution လည္း ဒီအတိုင္းပဲ။ ၿပင္လိုက္ေပမယ့္ ၿပီးၿပည့္စံုသြားမွာ မဟုတ္ပါဘူး။ ကြ်န္ေတာ္တို႔ သက္တမ္းအတြင္းမွာ လိုအပ္ခ်က္ေတြ အားလံုးၿပင္နိုင္သည္ပဲထားဦး၊ ကြ်န္ေတာ္တို႔ သားသမီးေတြလက္ထက္မွာ ေနာက္ထပ္ၿပင္စရာေတြ ေပၚေကာင္းေပၚလာမွာ ၿဖစ္ပါတယ္။ ကြ်န္ေတာ္ နားလည္ သေလာက္ကေတာ့ Constitution ဆိုတာ Generation အလိုက္ လိုအပ္ခ်က္ေတြကို ၿပင္ၿပင္ သြားႀကရတာမ်ိဳးလို႔ ထင္ပါတယ္။

ဒါေႀကာင့္လည္း Constitution ထဲမွာ တရားဝင္ၿပင္ဆင္ေရးဆိုတဲ့ အပိုဒ္ကို ထည့္ထားႀက ဟန္ တူပါတယ္။ အခုခက္ေနတာက ကြ်န္ေတာ္တို႔က ဘာမွ အသားမက်ေသးေတာ့ အလြန္နုနယ္ေသးတဲ့အခိ်န္မွာ လံုးဝဖ်က္၊ အသစ္ေရးဆိုေတာ့ ေတာ္ေတာ္အႏၲရာယ္ မ်ား တယ္လို႔ ထင္တယ္။ အဲဒီေတာ့ ဆရာတို႔က်ေတာ့ ဥပေဒပညာရွင္အေနနဲ႔ ဥပေဒ ရႈေထာင့္က ဘယ္လိုမ်ိဳး ဆိုးကိ်ဳးေတြ ေပၚနိုင္မလဲ။ ဒါေလးကို ဆရာတို႔က ဆက္ေဆြးေႏြး ေပးေစခ်င္ပါတယ္။


အပိုင္း ၄ ဆက္လက္တင္ျပပါမည္။

ျမန္မာ့အလင္းသတင္းစာမွ ကူးယူေဖာ္ျပသည္။

Read more →

၂၀၀၈ ခုနွစ္ ဖြဲ႕စည္းပံုအေၿခခံဥပေဒ ၿပင္ဆင္ေရး ဥပေဒစကားဝိုင္း အပိုင္း(၂)

========================================
ေနၿပည္ေတာ္ ေအာက္တိုဘာ ၁၅

ဦးသန္းေအာင္။ ဟုတ္ကဲ့၊ အခုလို ဆရာေဆြးေႏြးသြားတဲ့အတြက္ ၂ဝဝ၈ ခုနွစ္ ဖြဲ႕စည္းပံု အေၿခခံဥပေဒရဲ့ သမိုင္းေနာက္ခံေလးေတြကို မသိေသးတဲ့သူေတြလည္း သိသြားရသလို၊ သိရိွၿပီးသားသူေတြအတြက္လည္း ၿပန္လည္ အမွတ္ရေစပါတယ္။ အသစ္ေရးမလား၊ ၿပင္ဆင္မလား ဆိုတဲ့ စဥ္းစားစရာ၊ ေတြးေခၚစရာကိစၥနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ ဆရာရဲ့အၿမင္ေလးကို တင္ၿပသြားတဲ့အတြက္ေၾကာင့္ ၿပည္သူေတြအမ်ားႀကီး ဗဟုသုတရၾကမွာ ၿဖစ္ပါတယ္။ ဆက္ၿပီးေတာ့ ဆရာ ေဒါက္တာမနန္တူးဂ်ာက တိုင္းရင္းသားေတြရဲ့ တန္းတူမႈနဲ႔ ကိုယ္ပိုင္ ၿပ႒ာန္းခြင့္ ရိွေစဖို႔နဲ႔ ပတ္သက္ၿပီးေတာ့ ဖြဲ႕စည္းပံုအေၿခခံဥပေဒမွာ ၿပင္ဆင္သင့္တာ ေလးေတြ၊ ၿဖည့္စြက္သင့္တာေလးေတြမ်ား ရိွခဲ့ရင္လည္း ဆရာရဲ့ အၿမင္ေလးကို တင္ၿပ ေဆြးေႏြး ေပးေစခ်င္ပါတယ္ခင္ဗ်ာ။

ေဒါက္တာ မနန္တူးဂ်ာ
ကြ်န္ေတာ့္အၿမင္ကို ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း တင္ၿပေဆြးေႏြးရမယ္ဆိုရင္ လက္ရိွ ၂ဝဝ၈ အေၿခခံ ဥပေဒ တည္ေဆာက္ပံုဟာ ၿပည္ေထာင္စုစနစ္ ပံုစံၿဖစ္တယ္လို႔ ၿမင္ပါတယ္။ ဘာေၾကာင့္လဲ ဆိုရင္ ဒီအေၿခခံဥပေဒမွာ အေၿခခံဥပေဒေတြရဲ့ အခရာၿဖစ္တဲ့ အာဏာ မ႑ိုင္သံုးရပ္ၿဖစ္တဲ့ ဥပေဒၿပဳေရးအာဏာ၊ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးအာဏာနဲ႔ တရားစီရင္ေရး အာဏာသံုးရပ္စလံုးကို ၿပ႒ာန္းထားတယ္၊ ၿပီးရင္ ၿပည္နယ္နဲ႔ တိုင္းေဒသႀကီးေတြကိုလည္း ခဲြေဝေပးထားတာ ေတြ႕ရပါတယ္။ ေဆြးေႏြးခ်င္တာတစ္ခုက လက္ရိွအေၿခခံဥပေဒဟာ လြန္ခဲ့တဲ့ အေၿခခံ ဥပေဒေတြၿဖစ္တဲ့ ၁၉၄၇ ခုနွစ္ အေၿခခံဥပေဒနဲ႔ ၁၉၇၄ ခုနွစ္ အေၿခခံ ဥပေဒမ်ားထက္ သာလြန္တဲ့ အခ်က္ေတြလည္း ရိွပါတယ္။

၁၉၄၇ ခုနွစ္ အေၿခခံဥပေဒနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ေၿပာမယ္ဆိုလို႔ရိွရင္ လက္ရိွ အေၿခခံဥပေဒရဲ့ အားသာခ်က္က ၁၉၄၇ ခုနွစ္အေၿခခံဥပေဒဟာ တစ္ၿပည္ေထာင္စနစ္ ၿဖစ္တာနဲ႔အညီ ဥပေဒၿပဳေရးအာဏာကို ၿပည္နယ္ေတြကို ခဲြမေပးထားဘူး။ ဒါေၾကာင့္ အဲဒီအခိ်န္အခါ တုန္းက ၿပည္နယ္ေတြမွာ လႊတ္ေတာ္ဆိုတာ မရိွခဲ့ဘူး။ ဒါေပမယ့္ အခုလက္ရိွ အေၿခခံ ဥပေဒအေနနဲ႔ကေတာ့ ဥပေဒၿပဳေရးအာဏာကိုလည္း ၿပည္နယ္ေတြကို ခဲြထားေပးတဲ့ အတြက္ေၾကာင့္ လက္ရိွ အခိ်န္အခါမွာ ၿပည္နယ္ေတြ၊ တိုင္းေဒသႀကီးေတြမွာ ဥပေဒၿပဳ လႊတ္ေတာ္ ေပၚေပါက္လာၿပီၿဖစ္ပါတယ္။

၁၉၇၄ ခုနွစ္ အေၿခခံဥပေဒထက္ သာလြန္တဲ့အခ်က္ကို ေၿပာမယ္ဆိုလို႔ရိွရင္ ၁၉၇၄ ခုနွစ္ အေၿခခံဥပေဒဟာ တစ္ပါတီဆိုရွယ္လစ္စနစ္၊ ဆိုရွယ္လစ္ စီးပြားေရးစနစ္ၿပ႒ာန္းတဲ့ အေၿခခံဥပေဒ ၿဖစ္ပါတယ္။ အခုလက္ရိွ အေၿခခံ ဥပေဒက်ေတာ့ ပါတီစံုဒီမိုကေရစီစနစ္နဲ႔ ေဈးကြက္ စီးပြားေရးစနစ္ကို ၿပ႒ာန္းထားတဲ့ အေၿခခံဥပေဒၿဖစ္တယ္။ ဒါေတြဟာ သာလြန္ ခ်က္ေတြ ၿဖစ္ပါတယ္။

ဆက္လက္ၿပီး ကြ်န္ေတာ္ေဆြးေႏြးခ်င္တာက အခုလက္ရိွ အေၿခခံဥပေဒဟာ တိုင္းရင္းသား ေတြရဲ့ အခြင့္အေရးကိုလည္း ယခင္အေၿခခံဥပေဒ နွစ္ရပ္ထက္ ပိုၿပီးေပးထားတာ ေတြ႕ရ ပါတယ္။ ဥပမာေၿပာရမယ္ဆိုရင္ ခုနတင္ၿပခဲ့သလို ဒီၿပည္နယ္ေတြမွာ လႊတ္ေတာ္ ဆိုတာ လည္း ရိွပါတယ္။ ၿပီးရင္ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ ဦးေဆာင္တဲ့ ၿပည္နယ္အစိုးရဆိုတာလည္း သတ္သတ္ မွတ္မွတ္ ဖြဲ႕စည္းထားတာ ရိွပါတယ္။

အလားတူပဲ ၿပည္နယ္မွာ ေနထိုင္ၾကတဲ့ တိုင္းရင္းသားေတြထဲက ၿပည္နယ္မရရိွတဲ့ တိုင္းရင္းသားမ်ား အေနနဲ႔ မိမိတို႔ေနထိုင္ၾကတဲ့ ၿပည္နယ္ေတြမွာ ကိုယ္ပိုင္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးတိုင္း (သို႔မဟုတ္) ကိုယ္ပိုင္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးေဒသ ဆိုတာေတြကို သတ္မွတ္ဖြဲ႕စည္းေပးထားတာကို ေတြ႕ရပါတယ္။ ဒါေတြဟာ ကြ်န္ေတာ္တို႔ အခုလက္ရိွ သံုးစဲြေနတဲ့ အေၿခခံဥပေဒမွာ ၿပ႒ာန္း ထားတဲ့ တိုင္းရင္းသားမ်ားရဲ့ အခြင့္အေရးေတြၿဖစ္တယ္လို႔ ကြ်န္ေတာ္ၿမင္ပါတယ္။

တစ္ခိ်န္တည္းမွာ ကြ်န္ေတာ္တင္ၿပခ်င္တာက အခုလက္ရိွ အေၿခခံဥပေဒကို လိုအပ္သလို ၿပင္ဆင္သြားတယ္ဆိုရင္ ေနာင္တစ္ခိ်န္က်လို႔ရိွရင္ အမ်ားက လိုလားေတာင့္တေနတဲ့ စစ္မွန္တဲ့ ဖက္ဒရယ္ၿပည္ေထာင္စု၊ ကိုယ္ပိုင္ၿပ႒ာန္းခြင့္၊ ကိုယ္ပိုင္အုပ္ခ်ဳပ္ေရး ဆိုတဲ့ အဆင့္ကို ကြ်န္ေတာ္တို႔ ရရိွသြားနိုင္တယ္လို႔ ၿမင္ပါတယ္။

ကိုယ္ပိုင္ၿပ႒ာန္းခြင့္နဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ေဆြးေႏြးရမယ္ဆိုလို႔ရိွရင္ အခုလက္ရိွမွာလည္း ၿပည္နယ္နဲ႔ တိုင္းဥပေဒၿပဳေရးအာဏာေတြ ေပးထားပါတယ္။ လႊတ္ေတာ္ေတြ ရိွပါတယ္။ ေနာက္ၿပီးေတာ့ ဒီဥပေဒၿပဳေရးအာဏာေတြကို ဒီထက္မကပိုၿပီး တိုးၿမႇင့္ေပးလိုက္မယ္ဆိုရင္ အမ်ားၿပည္သူေတြလိုလား ေတာင့္တေနတဲ့အဆင့္ကို ေရာက္သြားတယ္လို႔ ကြ်န္ေတာ္ ၿမင္ပါတယ္။

အလားတူပဲ ၿပည္နယ္ေတြနဲ႔ တိုင္းေဒသႀကီးေတြမွာ ဖြဲ႕စည္းထားတဲ့ အစိုးရေတြနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ဗဟိုအစိုးရအေနနဲ႔ ဘယ္သူေတြက ပါဝါေတြကို ေလွ်ာ့တန္သေလာက္ ေလွ်ာ့ခ်ၿပီး ပါဝါ Decentralization လုပ္တန္သေလာက္ လုပ္ၿပီးေတာ့မွ ၿပည္နယ္ အစိုးရ ေတြကို အာဏာတိုးေပးမယ္ဆိုရင္၊ ၿပီးေတာ့ သယံဇာတနဲ႔ ပတ္သက္ရင္လည္း ၿပည္နယ္နဲ႔ တိုင္းေဒသႀကီးေတြမွာ ေတြ႕တဲ့ သယံဇာတေတြကို ၿပည္နယ္အစိုးရနဲ႔ ဗဟိုအစိုးရအၾကား ညႇိနိႈင္း ေဆာင္ရြက္ၿပီးမွ မွ်မွ်တတ ခဲြေဝသံုးစဲြနိုင္ၾကမယ္ဆိုလို႔ရိွရင္ ကြ်န္ေတာ္တို႔ အားလံုး ေမွ်ာ္မွန္းေနတဲ့ ကိုယ္ပိုင္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးအဆင့္ကို ေရာက္ရိွသြားမွာ ၿဖစ္ပါတယ္။

ဒါေၾကာင့္မို႔လို႔ အခုလက္ရိွ အေၿခခံဥပေဒကို တၿဖည္းၿဖည္းခ်င္း လိုအပ္သလို ၿပင္ဆင္ သြားၿခင္းအားၿဖင့္ ေနာင္တစ္ခိ်န္က်လို႔ရိွရင္ ကိုယ္ပိုင္ၿပ႒ာန္းခြင့္၊ ကိုယ္ပိုင္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး ၿပည့္စံုတဲ့ စစ္မွန္တဲ့ ဖက္ဒရယ္ၿပည္ေထာင္စုအဆင့္ကို ေရာက္ရိွသြားနိုင္တယ္လို႔ ကြ်န္ေတာ့္ အေနနဲ႔ ထင္ၿမင္ယူဆမိပါတယ္။

တစ္ခိ်န္တည္းမွာ ကြ်န္ေတာ္ ဆက္လက္ေဆြးေႏြးတင္ၿပခ်င္တဲ့ အခ်က္ကေတာ့ တန္းတူ ညီမွ်ေရး ၿဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီ့တန္းတူညီမွ်ေရးနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီးေတာ့မွ ေၿပာမယ္ဆိုလို႔ ရိွရင္ေတာ့ လူမ်ိဳးအရေသာ္လည္းေကာင္း၊ ကိုးကြယ္တဲ့ ဘာသာေရးအရ ေသာ္ လည္းေကာင္း ခဲြၿခားဆက္ဆံၿခင္း မရိွဘဲနဲ႔ ဒီမိုကေရစီအစိုးရေအာက္မွာ အားလံုး တန္းတူ အခြင့္အေရး ရမယ္ဆိုရင္ ဒီကိစၥေၿပလည္သြားမွာ ၿဖစ္ပါတယ္။

တိုင္းရင္းသားမ်ားအေနနဲ႔ အဓိကထားၾကတဲ့ စာေပယဥ္ေက်းမႈ အစရိွတာေတြကိုလည္း အစိုးရ အေနနဲ႔ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ လုပ္ပိုင္ခြင့္၊ ထိန္းသိမ္းကာကြယ္ ၿမႇင့္တင္ခြင့္ ေပးလိုက္ၾကမယ္ဆိုလို႔ရိွရင္ တိုင္းရင္းသားမ်ား ေပ်ာ္ရႊင္ေက်နပ္ၾကမယ္လို႔ ကြ်န္ေတာ္ ယူဆပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္မို႔လို႔ ခ်ဳပ္ၿပီး ေၿပာမယ္ဆိုလို႔ရိွရင္ ကြ်န္ေတာ္တို႔အခုလက္ရိွ ဖြဲ႕စည္းပံုအေၿခခံဥပေဒဟာ လိုအပ္သလို တၿဖည္းၿဖည္းခ်င္း ၿပဳၿပင္သြားမယ္ဆိုရင္ ေနာင္တစ္ခိ်န္မွာ ကြ်န္ေတာ္တို႔ လိုလားေတာင့္တေနတဲ့ စစ္မွန္တဲ့ ဖက္ဒရယ္ ၿပည္ေထာင္စုအဆင့္ကို ေရာက္ရိွသြားနိုင္ပါတယ္လို႔ ကြ်န္ေတာ္ အခိုင္အမာ ယံုၾကည္ တယ္လို႔ တင္ၿပရင္း နိဂံုးခ်ဳပ္ပါတယ္။

ဦးသန္းေအာင္။ ဟုတ္ကဲ့ အခုလို ဆရာအေနနဲ႔ ဆရာ့ရဲ့ အၿမင္ေလးကို ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း တင္ၿပေဆြးေႏြးသြားတဲ့အတြက္ ကြ်န္ေတာ္တို႔ တိုင္းရင္းသားေတြရဲ့ တန္းတူမႈနဲ႔ ကိုယ္ပိုင္ ၿပ႒ာန္းခြင့္ ရရိွေရးနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ဆရာရဲ့ အႀကံၿပဳခ်က္ေလး၊ ေဆြးေႏြးခ်က္ေလးကို ရွင္းရွင္းလင္းလင္း သိလိုက္ရတဲ့အတြက္ အထူးပဲ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ ဆက္လက္ၿပီးေတာ့ ဆရာေဒါက္တာ အင္ဒရူး ငြန္က်ံဳးလ်န္ အေနနဲ႔ သယံဇာတ အရင္းအၿမစ္ေတြနဲ႔ ဘ႑ာေငြ ေတြကို ၿပည္ေထာင္စုနဲ႔ တိုင္းေဒသႀကီးနဲ႔ၿပည္နယ္ေတြ ဘယ္လိုခဲြေဝသင့္တယ္ ဆိုတာနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ဆရာ့အၿမင္ေလးကို တင္ၿပေဆြးေႏြး ေပးေစလိုပါတယ္ခင္ဗ်။


-------------------------------------------------------------

တည္ဆဲဥပေဒေတြကို မေၿပာင္းနုိ္င္ဘူးဆုိရင္ ဘယ္လုိေကာင္းတဲ့ အေၿခခံဥပေဒမ်ိဳးၿဖစ္ေစ မေက်နပ္ခ်က္ေတြကေတာ့ အၿမဲတမ္းရွိေနမွာပဲ

ေဒါက္တာအင္ဒရူးငြန္ကံ်ဳးလ်န္
ကြ်န္ေတာ္ဒီေန႔ ေဆြးေႏြးခ်င္တဲ့ ကိစၥကေတာ့ ၿပည္ေထာင္စုနဲ႔ တိုင္းေဒသႀကီး၊ ၿပည္နယ္ ေတြအႀကားမွာ သဘာဝသယံဇာတ အရင္းအၿမစ္ကေန ရရိွတဲ့ ဘ႑ာေငြေတြကို ဘယ္လို ခဲြေဝမလဲ၊ ေနာက္ၿပီးေတာ့ ေက်းလက္နဲ႔ ၿမိဳ႕ၿပဖြံ႕ၿဖိဳးမႈ ကြာဟခ်က္ေတြကို ၂ဝဝ၈ ခုနွစ္ အေၿခခံ ဥပေဒအရ ကြ်န္ေတာ္တို႔ တၿဖည္းၿဖည္းခ်င္းနဲ႔ ဘယ္လိုကိုင္တြယ္ ေၿဖရွင္းမလဲ ဆိုတာ ဆိုတဲ့အခ်က္ၿဖစ္ပါတယ္။

ဆရာႀကီးေဒါက္တာမနန္တူးဂ်ာ ေၿပာသြားသလို ၂ဝဝ၈ ခုနွစ္ ဖြဲ႔စည္းပံုအေၿခခံဥပေဒဟာ ဖက္ဒရယ္စနစ္ ဒါမွမဟုတ္ ဖက္ဒရယ္မူလို႔ ေၿပာလို႔ရမယ့္ လကၡဏာအခ်က္ (၅)ခ်က္ကို အေၿခခံထားတာကို ကြ်န္ေတာ္နည္းနည္း ေၿပာလိုပါတယ္။

ပထမအခ်က္က စာနဲ႔ေရးသားထားတဲ့ အေၿခခံဥပေဒ ရိွပါတယ္။ အဲဒါ ၂ဝဝ၈ ခုနွစ္ အေၿခခံ ဥပေဒ ၿဖစ္ပါတယ္။ ဒုတိယအခ်က္က အစိုးရနွစ္ခု၊ ၿပည္ေထာင္စုနဲ႔ တိုင္းေဒသႀကီး ဒါမွမဟုတ္ ၿပည္နယ္ဆိုတဲ့ အစိုးရကို ဖန္တီးေပးထားပါတယ္။

တတိယအခ်က္က ၿပည္သူထံကေန ဆင္းသက္လာတဲ့ အခ်ဳပ္အၿခာ အာဏာႀကီးကို ခက္မႀကီး သံုးၿဖာနဲ႔ ပိုင္းၿခားေပးထားပါတယ္။ တရားစီရင္ေရးရိွတယ္။ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးရိွတယ္။ ဥပေဒၿပဳေရး ရိွပါတယ္။

စတုတၴအေနနဲ႔ အေၿခခံဥပေဒဆိုင္ရာ အျငင္းပြားမႈေတြ ၿဖစ္လာတဲ့အခါမွာ သမာသမတ္ က်က် ေၿဖရွင္းေပးမယ့္ အေၿခခံဥပေဒဆိုင္ရာ ခံုရံုးလည္း ရိွပါတယ္။ ပဥၥမအေနနဲ႔ လူဦးေရ ကို အေၿခမခံဘဲ ေဒသႏၲရနဲ႔မ်ိဳးႏြယ္စုေတြ ဒီအေနအထားေတြ အေၿခခံတဲ့ အမ်ိဳးသား လႊတ္ေတာ္ကိုလည္း ဖြဲ႔စည္းေပးထားပါတယ္။

ဒီအခ်က္ (၅) ခ်က္နဲ႔ ၿပည့္စံုတဲ့အတြက္ ၂ဝဝ၈ ခုနွစ္အေၿခခံဥပေဒဟာ ဖက္ဒရယ္စနစ္ ဒါမွမဟုတ္ ဖက္ဒရယ္မူကို အေၿခခံထားတဲ့ ဥပေဒ ၿဖစ္ပါတယ္။

ဒါေပမယ့္ သူ႔ရဲ့အေနအထား၊ သူ႔ရဲ့ေရးသားပံု၊ ဖြဲ႔စည္းပံုေတြေႀကာင့္ ၿပည္သူေတြ လိုလားတဲ့ ဖက္ဒရယ္အဆင့္ကို ေရာက္ၿပီလား၊ မေရာက္ေသးဘူးလား ဆိုတာကေတာ့ ကြ်န္ေတာ္ မေၿပာနိုင္ေသးပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ ကြ်န္ေတာ္တို႔လိုခ်င္တဲ့ဟာကို တၿဖည္းၿဖည္းခ်င္း ၿဖည့္စြက္ ၿပီးေတာ့ ကြ်န္ေတာ္တို႔ လုပ္လို႔ရပါတယ္လို႔ ကြ်န္ေတာ္ကေတာ့ ယံုႀကည္ပါတယ္။

ဒုတိယအခ်က္အေနနဲ႔ ၂ဝဝ၈ ခုနွစ္ အေၿခခံဖြဲ႔စည္းပံုဥပေဒအရ ဒီမိုကေရစီလမ္းေႀကာင္းကို ေလွ်ာက္လွမ္းခါစ ကြ်န္ေတာ္တို႔ တိုင္းၿပည္မွာ သဘာဝသယံဇာတေတြ ေပါမ်ားလွတဲ့ တိုင္းၿပည္မွာ ဒီအရင္းအၿမစ္ေတြကို ခဲြေဝမႈေတြ မလုပ္တတ္ရင္၊ ဘ႑ာေငြေတြကို ခဲြေဝမႈ မလုပ္တတ္ရင္ ကြ်န္ေတာ္တို႔ အႀကီးအက်ယ္ႀကီးမားတဲ့ ၿပႆနာေတြ၊ စိန္ေခၚမႈေတြ ေတြ႔လာနိုင္ပါတယ္။

ဒါေပမယ့္ ဒီလိုသဘာဝ သယံဇာတေတြနဲ႔ ဒီဘ႑ာေငြေတြ ခဲြေဝမႈ၊ ေက်းလက္နဲ႔ ၿမိဳ႕ၿပ ဆင္းရဲခ်မ္းသာ ကြာဟမႈကြ်န္ေတာ္တို႔ မေၿဖရွင္းခင္မွာ ဒီအေၿခခံဥပေဒနဲ႔ ဒီတည္ဆဲဥပေဒ ေတြရဲ့ သေဘာသဘာဝ ဆက္ႏႊယ္ပံုေတြကို နည္းနည္းေၿပာလိုပါတယ္။

ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ ၿဗိတိသွ်လက္ေအာက္ကို က်ေရာက္ၿပီးကတည္းက ဒီေန႔ ၂ဝဝ၈ ခုနွစ္ အေၿခခံဥပေဒ အသက္ဝင္္လာတဲ့ ၂ဝ၁ဝ ခုနွစ္ ေနာက္ပိုင္းအထိ ေခတ္ေပါင္းမ်ားစြာ ၿဖတ္သန္းခဲ့ပါတယ္။ ျဗိတိသွ်ေတြ အုပ္ခ်ဳပ္တုန္းက သူတို႔ၿပ႒ာန္းထားတဲ့ တည္ဆဲ ဥပေဒေတြ၊ ေနာက္ပိုင္း လြတ္လပ္ေရးရၿပီးေတာ့ ၁၉၄၇ ခုနွစ္ အေၿခခံဥပေဒအရ ၿပ႒ာန္း ထားတဲ့ တည္ဆဲဥပေဒေတြ၊ ေတာ္လွန္ေရးေကာင္စီေခတ္တုန္းက သူတို႔ၿပ႒ာန္းထားတဲ့ တည္ဆဲဥပေဒေတြ၊ ဆိုရွယ္လစ္ အစိုးရေခတ္တုန္းက ၿပ႒ာန္းထားတဲ့ တည္ဆဲဥပေဒေတြ၊ တပ္မေတာ္အစိုးရ လက္ထက္က ၿပ႒ာန္းထားတဲ့ တည္ဆဲဥပေဒေတြ ကြ်န္ေတာ္တို႔မွာ တည္ဆဲ ဥပေဒေပါင္း ၄ဝဝ ေက်ာ္ ရိွပါတယ္။

ယခုအစိုးရသစ္ တက္လာၿပီးတဲ့ ေနာက္ပိုင္းမွာ ၿပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္က ၿပ႒ာန္းထားတဲ့ တည္ဆဲ ဥပေဒေပါင္း ၄ဝ ေက်ာ္ရိွတယ္လို႔ ကြ်န္ေတာ္တို႔ သိရပါတယ္။ အဲဒီေတာ့ ကြ်န္ေတာ္တို႔ နိစၥဓူဝ ကြ်န္ေတာ္တို႔ တိုင္းၿပည္ရဲ့ အစိုးရအုပ္ခ်ဳပ္ေရး ယႏၲရားရဲ့ ဒီလည္ပတ္ ေစတဲ့အရာက ၂ဝဝ၈ ခုနွစ္ အေၿခခံဥပေဒေတာင္ မဟုတ္ေသးဘဲနဲ႔ အမွန္ဆို ကြ်န္ေတာ္တို႔ နိစၥဓူဝ တည္ဆဲ ဥပေဒေတြနဲ႔ အသက္ရွင္ ေနရပါတယ္။

အစိုးရသစ္ တက္လာၿပီးတဲ့ေနာက္ပိုင္း ၿပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္ကလည္း တခ်ိဳ႕ဥပေဒကို ၿပင္ဆင္တာတို႔၊ ၿပဳၿပင္တာတို႔၊ ေၿပာင္းလဲတာတို႔၊ အသစ္ ၿပ႒ာန္းတာတို႔ လုပ္ပါတယ္။ အဲဒီ ေတာ့ ကြ်န္ေတာ့္အေနနဲ႔ အခုအခိ်န္မွာ အေၿခခံဥပေဒအသစ္ ေရးမလား၊ ဒါမွမဟုတ္ လက္ရိွ ၂ဝဝ၈ ခုနွစ္ကို ၿပင္မလားဆိုတဲ့ အဆင့္ကို မေရာက္ခင္ေတာင္မွ ၂ဝဝ၈ ခုနွစ္ အေၿခခံဥပေဒနဲ႔ ကိုက္ညီၿခင္းရိွ၊ မရိွဆိုၿပီး တည္ဆဲဥပေဒ ၄ဝဝ ေက်ာ္ကို အရင္ႀကည့္ တာက ပိုၿပီးေတာ့ အေရးႀကီးတယ္လို႔ ထင္ပါတယ္။
ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ ၂ဝဝ၈ ခုနွစ္ အေၿခခံဥပေဒနဲ႔ မကိုက္ညီတဲ့ ျဗိတိသွ် အုပ္ခ်ဳပ္ေရးကို အေကာင္အထည္ေဖာ္ဖို႔ ၿပ႒ာန္းထားတဲ့ တည္ဆဲဥပေဒ တခ်ိဳ႕ဟာ လက္ရိွ ၂ဝဝ၈ ခုနွစ္ ပါတီစံု ဒီမိုကေရစီစနစ္ကို ေဖာ္ေဆာင္ဖို႔ ၿပ႒ာန္းထားတာနဲ႔ ဆန္႔က်င္တဲ့ဟာေတြ အမ်ားႀကီး ရိွပါတယ္။ အဲဒီလိုပဲ အစိုးရ အသြင္မတူတဲ့ ေခတ္အဆက္ဆက္က ၿပ႒ာန္းထားတဲ့ ဥပေဒဟာလည္း ကြ်န္ေတာ္တို႔ ၂ဝဝ၈ ခုုနွစ္နဲ႔ မကိုက္ညီတဲ့ အခါက်ေတာ့ ၂ဝဝ၈ ခုနွစ္ ဖြဲ႔စည္းပံု အေၿခခံ ဥပေဒ လံုးဝအသက္ဝင္ၿပီးေတာ့ အလုပ္လုပ္ကိုင္ဖို႔အတြက္ အခက္အခဲ ၿဖစ္ေစပါတယ္။

အဲဒီေတာ့ ဒီဟာေတြကို ကြ်န္ေတာ္တို႔ မေၿဖရွင္းရင္ ဘာၿဖစ္မလဲဆိုေတာ့ ၂ဝဝ၈ ခုနွစ္ ဖြဲ႔စည္းပံု အေၿခခံဥပေဒအရ ေရွ႕ကဆရာႀကီးေတြ တင္ၿပသြားသလို ဇယား(၁)ရိွတယ္။ ဇယား(၂) ရိွတယ္။ ဇယား(၅) ရိွပါတယ္။ ကြ်န္ေတာ္တို႔ ဒီသံုးခုနဲ႔ အလုပ္လုပ္တဲ့အခိ်န္မွာ ဇယား(၁)နဲ႔ ဇယား(၂) ႀကားမွာ ၿပႆနာ အၿဖစ္ေစဆံုးက သူ႔မွာၿပ႒ာန္းထားတဲ့ ပုဒ္မေတြ မဟုတ္ဘဲနဲ႔ အဲဒီ ဇယား(၁) နဲ႔ ဇယား(၂) ဘယ္လို အလုပ္လုပ္မလဲ၊ ဘယ္အခ်က္မွာ ဇယား (၁)အရ လုပ္ေဆာင္မလဲ၊ ဘယ္အခ်က္မွ ဇယား (၂) အရ လုပ္ေဆာင္မလဲ၊ ဘယ္အခ်က္မွာ ဇယား (၅) အရ လုပ္ေဆာင္မလဲ ဆိုတဲ့ဟာက တည္ဆဲဥပေဒေတြ ၿဖစ္ပါတယ္။ တည္ဆဲဥပေဒေတြသာ ေကာင္းေကာင္း မလုပ္ထားနိုင္ရင္ ဇယား (၂) မွာ ဘယ္ေလာက္ပဲ ၿပ႒ာန္းေပးထားထား ကြ်န္ေတာ္တို႔က ဇယား (၂) အရ တိုင္းေဒသႀကီးနဲ႔ ၿပည္နယ္ေတြမွာ သဘာဝသယံဇာတနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီးေတာ့ လုပ္ကိုင္ဖို႔ အခြင့္အလမ္း ေတာ္ေတာ္္နည္းပါတယ္။ ဥပမာအေနနဲ႔ ကြ်န္ေတာ္ သံုးခု တင္ၿပလိုပါတယ္။

၂ဝဝ၈ ခုနွစ္ ဖြဲ႔စည္းပံု အေၿခခံဥပေဒအရ ဇယား (၂) ထဲမွာ ဘာေပးထားသလဲဆိုေတာ့ ေက်ာက္မ်က္ရတနာ သယံဇာတ ကိစၥမွာ ၿပည္နယ္အစိုးရနဲ႔ တိုင္းေဒသႀကီးအစိုးရကို လုပ္ကိုင္ခြင့္ ေပးထားပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ သူတို႔က တိုင္းေဒသႀကီးနဲ႔ ၿပည္နယ္ေတြက သယံဇာတ၊ ေက်ာက္မ်က္ရတနာကိစၥနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ဥပေဒၿပဳေပမယ့္ တကယ္တမ္း အေကာင္အထည္ေဖာ္ ေနတာက အရင္တုန္းက သယံဇာတဆိုင္ရာ တည္ဆဲဥပေဒေတြနဲ႔ အေကာင္အထည္ေဖာ္ ေနပါတယ္။ အဲဒီမွာ ၿပႆနာၿဖစ္ပါတယ္။

ဒုတိယအခ်က္က စည္ပင္သာယာေရး ကိစၥနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီးေတာ့ ၿပည္နယ္ေတြနဲ႔ တိုင္းေဒသႀကီးေတြကို ဥပေဒၿပဳခြင့္ေပးထားပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒီေန႔ အထိ ကြ်န္ေတာ္တို႔ တိုင္းၿပည္မွာ က်င့္သံုးေနတဲ့ စည္ပင္သာယာေရး တည္ဆဲဥပေဒေတြနဲ႔ပဲ တိုင္းၿပည္မွာ နိစၥဓူဝ စည္ပင္သာယာေရး ကိစၥေတြကို ေဖာ္ေဆာင္ေနတာ ၿဖစ္ပါတယ္။ တတိယ အခ်က္မွာ ေရခို်ငါး လုပ္ငန္းနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီးေတာ့ ဥပေဒၿပဳခြင့္ကို တိုင္းေဒသႀကီးနဲ႔ ၿပည္နယ္ေတြကို ေပးထားပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ေရခို်လုပ္ငန္းေတာ့ ထားပါေတာ့။ ငါးလုပ္ငန္းနဲ႔ ပတ္သက္တဲ့လုပ္ငန္းေတြကလည္း လက္ရိွတည္ဆဲ ဥပေဒ လုပ္ေဆာင္ ေနတဲ့ အတြက္ တိုင္းေဒသႀကီးနဲ႔ ၿပည္နယ္ ေတြက လုပ္ပိုင္ခြင့္မရိွသလို ၿဖစ္သြားတာေပါ့။

ေနာက္ဆံုးတစ္ခု ဥပမာၿပခ်င္တာက သစ္လုပ္ငန္း ၿဖစ္ပါတယ္။ သစ္ေတာနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ကြ်န္ေတာ္တို႔မွာ တည္ဆဲဥပေဒေတြနဲ႔ လုပ္ေနပါတယ္။ တစ္ဖက္မွာလည္း ၂ဝဝ၈ ခုနွစ္ ဖြဲ႔စည္းပံု အေၿခခံဥပေဒအရ တိုင္းေဒသႀကီးနဲ႔ ၿပည္နယ္ေတြကို လုပ္ပိုင္ခြင့္ ေပးထားတယ္။ ဒါေပမယ့္ ကြ်န္းသစ္ အပါအဝင္ သစ္မာမွအပ က်န္တဲ့ဟာကို တိုင္းေဒသ ႀကီးနဲ႔ ၿပည္နယ္ေတြ လုပ္ပိုင္ခြင့္ရိွေပမယ့္ အဲဒီ့ထဲမွာမွ စာရင္းအရ (၁၅ဝ)ေလာက္ ပါသြားေတာ့ တိုင္းေဒသႀကီးနဲ႔ ၿပည္နယ္ေတြအတြက္ သစ္ကေန သူတို႔ဘ႑ာေငြရဖို႔က ဝါးပဲ က်န္ပါေတာ့မယ္။

အဲလိုမ်ိဳး အေၿခခံဥပေဒေတြေတာ့ ေကာင္းပါရဲ့၊ ဒါေပမယ့္ အဲဒီ့ေကာင္းတဲ့ အေၿခခံဥပေဒ ေတြကို လက္ေတြ႔ အေကာင္အထည္ေဖာ္ ေဆာင္တဲ့အခိ်န္မွာ က်င့္သံုးတဲ့ ဒီတည္ဆဲ ဥပေဒေတြကို ကြ်န္ေတာ္တို႔ အရင္ဆံုးစိစစ္ ရမယ္။ အဲဒီဟာေတြ စိစစ္ၿပီးမွ လက္ရိွ ၂ဝဝ၈ ခုနွစ္ ဖြဲ႔စည္းပံုအေၿခခံဥပေဒ ဇယား (၁) ရယ္၊ (၂) ရယ္၊ (၅) ရယ္ ေကာင္းေကာင္း လုပ္လာတဲ့ အခါက်ရင္ ကြ်န္ေတာ္တို႔ အဲဒီ့အခါမွ ဇယား(၁)ကေန နည္းနည္းမ်ားေနမလား၊ ဇယား (၂) ကိုေၿပာင္းရင္ မေကာင္းဘူးလား၊ (၂) ကဟာကို(၃) ကိုေၿပာင္းရင္ မေကာင္း ဘူးလား၊ (၅) ထဲမွာ ဒီ(၁)နဲ႔(၂)ကို ဘယ္လိုညိွမလဲဆိုတာကို အေၿခခံဥပေဒၿပဳၿပင္ ေနတဲ့ ကိစၥေတြကို လုပ္ေဆာင္ရင္ေတာ့ ကြ်န္ေတာ္တို႔ နည္းလမ္းက်တယ္လို႔ ထင္ပါတယ္။ ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ ကြ်န္ေတာ္တို႔ အေကာင္းဆံုးေသာ ၿမန္မာၿပည္အတြက္ အေကာင္းဆံုး ေသာ အေၿခခံဥပေဒ ရိွခဲ့တယ္ ဆိုပါစို႔။ အဲဒီ့ဥပေဒေတြရဲ့ ေအာက္မွာ တည္ဆဲ ဥပေဒေတြ က အလုပ္လုပ္ေနတာ ၿဖစ္ပါတယ္။

ဒါေႀကာင့္ ကြ်န္ေတာ္တို႔ တည္ဆဲဥပေဒေတြကို မေၿပာင္းနိုင္ဘူးဆိုရင္ ဘယ္လိုေကာင္းတဲ့ အေၿခခံ ဥပေဒမ်ိဳးၿဖစ္ေစ ၿဖစ္ေစ၊ ကြ်န္ေတာ္တို႔မွာ မေက်နပ္ခ်က္ေတြကေတာ့ အၿမဲတမ္း ရိွေနမွာပဲ။ အဲဒီေတာ့ ၂ဝဝ၈ ခုနွစ္ ဖြဲ႔စည္းပံု အေၿခခံဥပေဒနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီးေတာ့ ကြ်န္ေတာ္က အသစ္ေရးဖို႔ ကြ်န္ေတာ္ လံုးဝမစဥ္းစားရဲပါဘူး။ ၿပဳၿပင္ဖို႔ေတာင္မွ နည္းနည္း ေစာေနလား၊ တည္ဆဲဥပေဒေတြကို အရင္ၿပဳၿပင္ၿပီးေတာ့ အဲဒီ့အခါက်မွ တည္ဆဲဥပေဒ (၄ဝဝ) ေက်ာ္နဲ႔ လက္ရိွ ၂ဝဝ၈ ခုနွစ္ ဖြဲ႔စည္းပံုအေၿခခံဥပေဒနဲ႔ လိုက္ေလ်ာညီေထြ ရိွတဲ့ အခါက်မွ တကယ္တမ္း ၂ဝဝ၈ ခုနွစ္အေၿခခံဥပေဒဟာ တကယ္အလုပ္လုပ္ နိုင္သလား၊ မလုပ္နိုင္ဘူးလား၊ ၿပည္သူေတြရဲ့ လိုလားခ်က္ကို တကယ္ဆနၵ ၿဖည့္စြမ္းနိုင္သလား ဆိုတဲ့ဟာကို သိနိုင္မယ္လို႔ ယူဆပါတယ္။

ေနာက္ဆံုးအေနနဲ႔ ေၿပာခ်င္တာကေတာ့ ကြ်န္ေတာ္တို႔မွာ ပုဒ္မ (၄၄၆) ရိွပါတယ္။ အဲဒီ့ (၄၄၆) က လက္ရိွတည္ဆဲ ဥပေဒေတြဟာ ၂ဝဝ၈ ခုနွစ္ ဖြဲ႔စည္းပံုအေၿခခံဥပေဒနဲ႔ မဆန္႔က်င္ရင္ အတည္ၿဖစ္ရမယ္။ ဆန္႔က်င္ရင္ ပ်က္ၿပယ္ရမယ္။ ဖြဲ႔စည္းပံုအေၿခခံဥပေဒနဲ႔ မကိုက္ညီတဲ့ တည္ဆဲဥပေဒေတြ၊ နည္းဥပေဒေတြ၊ အက္ဥပေဒေတြ၊ အမိန္႔ေတြ၊ ေႀကညာခ်က္ေတြ၊ ၿပန္တမ္းေတြ အမ်ားႀကီးရိွေနတယ္လို႔ ကြ်န္ေတာ္ယံုႀကည္ပါတယ္။ အဲဒီ့ဟာ ေတြကို လက္ရိွ အေၿခအေနနဲ႔ ကိုက္ညီၿခင္း ရိွ/မရိွ စံုစမ္းစစ္ေဆးၿပီးေတာ့၊ သုေတသန ၿပဳၿပီးေတာ့ အမ်ားၿပည္သူသိဖို႔၊ လႊတ္ေတာ္ေတြ သိဖို႔၊ အစိုးရေတြသိဖို႔၊ အၿခား သက္ဆိုင္ရာ ဌာနအသီးသီးေတြ သိဖို႔လုပ္ေပးမယ့္ ေကာ္မရွင္လိုဟာမ်ိဳး တစ္ခုခုေလာက္ ေတာ့ ကြ်န္ေတာ္တို႔တိုင္းၿပည္မွာ လိုအပ္ေနတယ္လို႔ ကြ်န္ေတာ္ေတာ့ယူဆပါတယ္။


အပိုင္း ၃ ဆက္လက္တင္ျပပါမည္။

ျမန္မာ့အလင္းသတင္းစာမွ ကူးယူေဖာ္ျပသည္။

Read more →

၂၀၀၈ ခုနွစ္ ဖြဲ႕စည္းပံုအေၿခခံဥပေဒ ၿပင္ဆင္ေရး ဥပေဒစကားဝိုင္း အပိုင္း(၁)

========================================
ေနၿပည္ေတာ္ ေအာက္တိုဘာ ၁၅

၁၅-၁ဝ-၂ဝ၁၃ ရက္ေန႔တြင္ ၿမန္မာ့အသံနွင့္ ရုပ္ၿမင္သံၾကားအစီအစဥ္မွ ဖြဲ႕စည္းပံု အေၿခခံ ဥပေဒ ၿပင္ဆင္ေရး ဥပေဒစကားဝိုင္းကို စီစဥ္တင္ဆက္သြားခဲ့ပါသည္။

ယေန႔အခိ်န္တြင္ နိုင္ငံေရးပါတီမ်ား၊ အဖြဲ႕အစည္းမ်ား၊ ဥပေဒပညာရွင္မ်ား အၾကားတြင္ လည္းေကာင္း၊ သတင္းမီဒီယာမ်ားတြင္လည္းေကာင္း၊ ေဆြးေႏြးေနၾကသည္မ်ားမွာ ၂ဝဝ၈ ခုနွစ္ ဖြဲ႕စည္းပံုအေၿခခံဥပေဒကို အသစ္ၿပန္ေရးၾကရန္၊ ၿပင္ဆင္ၾကရန္ဆိုသည့္ အေၾကာင္း အရာပင္ ၿဖစ္ပါသည္။

ဖြဲ႕စည္းပံုအေၿခခံဥပေဒဆိုသည္မွာ နိုင္ငံတစ္နိုင္ငံ၏ အသက္ၿဖစ္ပါသည္။ ၿပည္သူမ်ား အားလံုး အေၿခခံဥပေဒအေၾကာင္း က်ယ္က်ယ္ၿပန္႔ၿပန္႔ သိရိွေစရန္အတြက္ ဥပေဒ စကားဝိုင္းကို ေရြးခ်ယ္ေဆြးေႏြး တင္ၿပၿခင္းၿဖစ္ေၾကာင္း သိရိွရသည္။

ေဆြးေႏြးပဲြတြင္ ပါဝင္ေဆြးေႏြးၾကသူမ်ားမွာ နိုင္ငံေတာ္သမၼတ၏ ဥပေဒအႀကံေပး ဦးေသာင္းညြန္႔၊ ကခ်င္တိုင္းရင္းသား နိုင္ငံေရးေခါင္းေဆာင္ ေဒါက္တာမနန္တူးဂ်ာ၊ Myanmar Peace Centre မွ ဥပေဒအႀကံေပးပုဂၢိဳလ္ ေဒါက္တာအင္ဒရူး ငြန္က်ံဳးလ်န္၊ အမ်ိဳးသားလႊတ္ေတာ္နိုင္ငံေရး၊ စီးပြားေရးနွင့္ ဥပေဒေရးရာ ေကာ္မရွင္အဖြဲ႕ဝင္ ဦးေက်ာ္ဝင္းနွင့္ ၿပည္ေထာင္စုေရွ႕ေနခ်ဳပ္ရံုး အၿငိမ္းစားညႊန္ၾကားေရးမွဴး ဥပေဒပညာရွင္ ဦးသန္းေအာင္တို႔ ၿဖစ္ပါသည္။

ဦးေသာင္းညြန္႔။ ၂ဝဝ၈ ခုနွစ္ ဖြဲ႕စည္းပံုအေၿခခံ ဥပေဒေပၚေပါက္လာတဲ့ ေနာက္ခံသမိုင္းနွင့္ ပတ္သက္၍ အက်ဥ္းခ်ံဳးတင္ၿပသြားပါမယ္။ ၁၉၈၈ ခုနွစ္တြင္ တပ္မေတာ္က နိုင္ငံေတာ္ အာဏာကို ရယူၿပီးတဲ့ေနာက္ပိုင္းမွာ ပါတီစံုဒီမိုကေရစီစနစ္နွင့္ ဒီမိုကေရစီနိုင္ငံေတာ္ တည္ေထာင္မယ္ဆိုၿပီးေတာ့ ေၾကညာခဲ့ပါတယ္။ ဒီလိုေၾကညာခဲ့တဲ့အခါမွာ အဲဒီတုန္းက အေၿခအေနက ၁၉၈၈ ခုနွစ္ မတိုင္မီမွာ ကြ်န္ေတာ္တို႔ နိုင္ငံမွာ က်င့္သံုးခဲ့တဲ့ ဖြဲ႕စည္းပံု အေၿခခံ ဥပေဒကို ၿပန္ၾကည့္တဲ့အခါက်ေတာ့ ၁၉၇၄ ခုနွစ္ ဖြဲ႕စည္းပံု အေၿခခံ ဥပေဒဟာ တစ္ပါတီစနစ္နဲ႔ ဆိုရွယ္လစ္နိုင္ငံေတာ္ တည္ေဆာက္ဖို႔ဆိုတဲ့ အေၿခခံနဲ႔ ေရးသားၿပ႒ာန္း ခဲ့တဲ့ ဥပေဒၿဖစ္ပါတယ္။ ဒီေတာ့ ပါတီစံုဒီမိုကေရစီစနစ္ ေဖာ္ေဆာင္ဖို႔ အတြက္ကို ၁၉၇၄ ခုနွစ္ အေၿခခံဥပေဒကို သံုးစဲြၿပီးေတာ့မွ ေဆာင္ရြက္ဖို႔ဆိုတာ လံုးဝမၿဖစ္နိုင္တဲ့ ကိစၥ ၿဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီ့ ၁၉၇၄ ခုနွစ္ အေၿခခံဥပေဒကို သံုးစဲြၿပီးေတာ့ ပါတီစံု ဒီမိုကေရစီစနစ္ လမ္းေၾကာင္းကိုသြားဖို႔ မၿဖစ္နိုင္တဲ့အတြက္ ပါတီစံုဒီမိုကေရစီစနစ္နဲ႔ ဒီမိုကေရစီ နိုင္ငံေတာ္ ကို တည္ေထာင္နိုင္ေအာင္ အေၿခခံဥပေဒအသစ္ ေရးဆဲြၿပ႒ာန္းဖို႔ အတြက္ လိုအပ္လာ ပါတယ္။ ပါတီစံုဒီမိုကေရစီစနစ္နဲ႔ ဒီမိုကေရစီနိုင္ငံေတာ္ကို တည္ေဆာက္ဖို႔အတြက္ အေၿခခံဥပေဒအသစ္ ဆဲြဖို႔အတြက္ စဥ္းစားတဲ့အခါက်ေတာ့ နည္းလမ္းမ်ိဳးစံုကို စဥ္းစားၾက ပါတယ္။ နည္းလမ္းမ်ိဳးစံုကို စဥ္းစားတဲ့အခါက်ေတာ့ အေကာင္းဆံုး နည္းလမ္းကဘာလဲ ဆိုေတာ့ အမ်ိဳးသားညီလာခံက်င္းပၿပီး အဲဒီ အမ်ိဳးသား ညီလာခံကေနၿပီး ဖြဲ႕စည္းပံုအေၿခခံ ဥပေဒအသစ္ ေရးဆဲြၿပ႒ာန္းနိုင္ေအာင္ လိုအပ္တဲ့ အေၿခခံမူေတြ ခ်မွတ္ေပးဖို႔ဆိုၿပီး စဥ္းစားလို႔ ရခဲ့ပါတယ္။ ဒီလို စဥ္းစားနိုင္ေအာင္ အမ်ိဳးသား ညီလာခံက်င္းပေရးကိစၥနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး အဲဒီတုန္းက နိုင္ငံေတာ္ၿငိမ္ဝပ္ပိၿပားမႈ တည္ေဆာက္ေရးအဖြဲ႕က ၂၈-၅-၁၉၉၂ ရက္ေန႔မွာ တရားဝင္တည္ရိွေနတဲ့ နိုင္ငံေရး ပါတီေတြရယ္၊ အဲဒီတုန္းက ေရြးေကာက္ပဲြမွာ ေရြးခ်ယ္ခံခဲ့ရတဲ့ ကိုယ္စားလွယ္ေတြရယ္၊ တစ္သီးပုဂၢလ ကိုယ္စားလွယ္ ေတြရယ္ကို ဖိတ္ေခၚၿပီးေတာ့ ဖြဲ႕စည္းပံုအေၿခခံဥပေဒအသစ္ ေရးဆဲြေရးနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ေတာ့ အႀကိဳညႇိနိႈင္းေဆြးေႏြးပဲြတစ္ရပ္ လုပ္ခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီ အႀကိဳညႇိနိႈင္း ေဆြးေႏြးပဲြကို ၂၃၆-၁၉၉၂ ရက္ေန႔ကေန ၁ဝ-၇-၁၉၉၂ ရက္ေန႔အထိ ေဆြးေႏြး ညႇိနိႈင္းခဲ့တဲ့ ရလဒ္က အားလံုး တက္ေရာက္လာၾကတဲ့သူေတြက ဖြဲ႕စည္းပံု အသစ္ေရးဆဲြနိုင္ေရးအတြက္ အမ်ိဳးသားညီလာခံတစ္ရပ္ ေခၚယူဖို႔ဆိုၿပီး သေဘာတူ ၾကပါတယ္။ ဒါက ပထမအခ်က္ အေနနဲ႔ပါ။

ေနာက္တစ္ခ်က္ကေတာ့ ဒီအမ်ိဳးသားညီလာခံ ေခၚယူက်င္းပခဲ့တဲ့အခါမွာ ဒီညီလာခံႀကီးကို တက္ေရာက္မယ့္ ကိုယ္စားလွယ္ေတြနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ေဆြးေႏြးတဲ့အခါမွာ တရားဝင္ တည္ရိွေနတဲ့ ပါတီေတြထဲက ကိုယ္စားလွယ္ေတြ၊ ေရြးခ်ယ္ တင္ေၿမႇာက္္ခံရတဲ့ ကိုယ္စားလွယ္ေတြ၊ တိုင္းရင္းသားမ်ိဳးႏြယ္ေတြ၊ လူမ်ိဳးစု ကိုယ္စားလွယ္ေတြေပါ့ေလ၊ ေတာင္သူလယ္သမား ကိုယ္စားလွယ္၊ အလုပ္သမားကိုယ္စားလွယ္၊ နိုင္ငံ့ဝန္ထမ္းေတြ၊ အသိပညာရွင္၊ အတတ္ပညာရွင္ေတြ၊ အၿခားဖိတ္ၾကားသင့္တဲ့ ပုဂၢိဳလ္ေတြ စသည္ၿဖင့္ အစုအဖြဲ႕ စုစုေပါင္း (၈) ဖြဲ႕က ကိုယ္စားလွယ္ေတြကို ဖိတ္ၾကားၿပီး ညီလာခံ က်င္းပသင့္တယ္ ဆိုၿပီး ညႇိနိႈင္းရရိွခဲ့ပါတယ္။

အဲဒီညႇိနိႈင္းရရိွတဲ့ အခ်က္နွစ္ခ်က္အေပၚ မူတည္ၿပီး ၉-၁-၁၉၉၃ ရက္ေန႔မွာ စတင္က်င္းပခဲ့ ပါတယ္။ ကိုယ္စားလွယ္အစုအဖြဲ႕ (၈)ဖြဲ႕မွ ညီလာခံ ကိုယ္စားလွယ္ေပါင္း ၇ဝဝ ေက်ာ္နဲ႔ အမ်ိဳးသားညီလာခံႀကီးကို က်င္းပခဲ့ပါတယ္။

အဲဒီက်င္းပတဲ့ေနရာမွာ တရားဝင္တည္ရိွေနတဲ့ အဓိကနိုင္ငံေရးပါတီလို႔ ဆိုရမယ့္ အမ်ိဳးသား ဒီမိုကေရစီအဖြဲ႕ခ်ဳပ္ (NLD) ပါတီတို႔၊ တိုင္းရင္းသား စည္းလံုးညီညြတ္ေရး ပါတီတို႔ စတဲ့ပါတီေတြမွာပါတဲ့ ကိုယ္စားလွယ္ေတြ ပါခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီ ၉-၁-၁၉၉၃ ရက္ေန႔က စတင္က်င္းပခဲ့တဲ့ ညီလာခံႀကီးမွာ အေၿခခံဥပေဒေရးဆဲြနိုင္ဖို႔အတြက္ လိုအပ္တဲ့ အခန္းေခါင္းစဥ္ေတြ၊ အေၿခခံမူေတြ ခ်မွတ္နိုင္ခဲ့ပါတယ္။

ညီလာခံႀကီး ေခ်ာေခ်ာေမြ႕ေမြ႕နဲ႔ က်င္းပေနတဲ့အခိ်န္မွာ ၃ဝ-၃-၁၉၉၆ ရက္ေန႔က်ေတာ့ ညီလာခံႀကီးကို ယာယီရပ္ဆိုင္းလိုက္ရတဲ့ အေၿခအေနမ်ိဳး ၿဖစ္လာပါတယ္။ ညီလာခံႀကီးကို ဘာေၾကာင့္ ယာယီရပ္ဆိုင္းလိုက္ရသလဲ ဆိုတာနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ကြ်န္ေတာ္အနည္းငယ္ ရွင္းလင္းလိုပါတယ္။ ညီလာခံ ႀကီးက်င္းပေနတဲ့အခိ်န္မွာ အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႕ခ်ဳပ္ (NLD) ပါတီကေနၿပီး အမ်ိဳးသားညီလာခံ က်င္းပေရးေကာ္မရွင္နဲ႔ လုပ္ငန္းေကာ္မတီကို ၄င္းတို႔ပါတီနဲ႔ အစိုးရအဖြဲ႕ ေတြ႕ဆံုေဆြးေႏြးနိုင္ေအာင္ စီစဥ္ေပးပါဆိုၿပီး တင္ၿပလာပါတယ္။

ဒီလိုတင္ၿပလာတဲ့အခါ ကြ်န္ေတာ္တို႔ အမ်ိဳးသားညီလာခံက်င္းပေရး ေကာ္မရွင္ရယ္၊ အမ်ိဳးသား ညီလာခံက်င္းပေရးလုပ္ငန္း ေကာ္မတီရယ္ကို ေပးထားတဲ့တာဝန္က အခုလို နိုင္ငံေရး ပါတီတစ္ခုခုက အစိုးရအဖြဲ႕နဲ႔ေတြ႕ဆံု ေဆြးေႏြးဖို႔ဆိုတဲ့ လုပ္ပိုင္ခြင့္ ေပးမထား ပါဘူး။ အဲဒီလိုေပးမထားတဲ့အတြက္ အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႕ခ်ဳပ္ရဲ့ တင္ၿပခ်က္ကို ေဆာင္ရြက္ မေပးနိုင္ခဲ့ပါဘူး။ အဲဒီလို ေဆာင္ရြက္မေပးနိုင္တဲ့ အတြက္ေၾကာင့္လည္း အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီ အဖြဲ႕ခ်ဳပ္သည္ အမ်ိဳးသားညီလာခံကို ဆက္မတက္ဘဲ ေနခဲ့ပါတယ္။ ဒီေနာက္ပိုင္းမွာ ၃ဝ-၃-၁၉၉၆ ရက္ေန႔မွာ ယာယီရပ္ဆိုင္းထားတဲ့ ဒီအမ်ိဳးသား ညီလာခံႀကီး ကို ၃ဝ-၈-၂ဝဝ၃ ရက္ေန႔မွာ နိုင္ငံေတာ္ကေနၿပီး ေရွ႕ဆက္သြားမယ့္ မူဝါဒ လမ္းစဥ္(၇)ရပ္ ကို ေၾကညာလိုက္ပါတယ္။

အဲဒီလိုေၾကညာလိုက္တဲ့အခါမွာ ပထမဦးဆံုးေဆာင္ရြက္မယ့္ အစီအစဥ္က ရပ္ဆိုင္းထား တဲ့ အမ်ိဳးသားညီလာခံႀကီးကို ၿပန္လည္က်င္းပဖို႔ ၿဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီလို အစီအစဥ္ပါတာနဲ႔ အညီ အမ်ိဳးသားညီလာခံကို ၁၇-၅-၂ဝဝ၄ ရက္ေန႔ ၿပန္လည္က်င္းပခဲ့ပါတယ္။ အဲဒိီလို ၿပန္လည္က်င္းပဖို႔ စီစဥ္တဲ့အခါမွာလည္း အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႕ခ်ဳပ္ကို ကြ်န္ေတာ္တို႔နဲ႔ အတူ အမ်ိဳးသားညီလာခံ ၿပန္လည္တက္ေရာက္ၿပီး ေဆာင္ရြက္ဖို႔ ဖိတ္ၾကားခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ မတက္ေရာက္ခဲ့ပါဘူး။ အဲဒီလို ၂ဝဝ၄ ခုနွစ္မွာ ၿပန္လည္က်င္းပတဲ့ အမ်ိဳးသား ညီလာခံမွာ ကိုယ္စားလွယ္ေပါင္း ၁ဝဝဝ ေက်ာ္ေက်ာ္ေလာက္ တက္ေရာက္ခဲ့ပါတယ္။

မူလပထမပိုင္းမွာ ဖိတ္ၾကားခဲ့တဲ့ အစုအဖြဲ႕ (၈) ဖြဲ႕၊ ညီလာခံကိုယ္စားလွယ္ေပါင္း တစ္ေထာင္ေက်ာ္ေက်ာ္ေလာက္နဲ႔ ဆက္လက္ၿပီးေတာ့ က်န္ခဲ့တဲ့ အပိုင္းေတြအတြက္ အေသးစိတ္ အေၿခခံမူေတြ ဆက္လက္ခ်မွတ္နိုင္ေအာင္ ေဆာင္ရြက္ခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီလို ေဆာင္ရြက္ခဲ့ရာမွာ ညီလာခံဟာ ၃-၉-၂ဝဝ၇ ရက္ေန႔မွာ က်န္တဲ့အပိုင္းေတြနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ေတာ့ အမ်ိဳးသားညီလာခံရဲ့ လိုအပ္တဲ့ အေၿခခံမူေတြ ခ်မွတ္နိုင္တဲ့ အတြက္ေၾကာင့္ အမ်ိဳးသားညီလာခံရဲ့ လုပ္ငန္းတာဝန္အားလံုး ေခ်ာေခ်ာေမာေမာနဲ႔ ၿပီးဆံုးခဲ့ပါတယ္။

တစ္ခုရိွတာက အားလံုး နိုင္ငံေရးပါတီေတြ၊ တက္ေရာက္လာခဲ့တဲ့ အစုအဖြဲ႕ (၈)ဖြဲ႕က ကိုယ္စားလွယ္ေတြအားလံုး ညႇိညႇိနိႈင္းနိႈင္း၊ တိုင္တိုင္ပင္ပင္နဲ႔ ညီလာခံႀကီးကို တက္ညီ လက္ညီ ေဆြးေႏြးၾကၿပီးေတာ့ ကိုယ့္ရဲ့အၿမင္ေလးေတြကို ေဖာ္ၿပီးေတာ့မွ တင္ၿပၾကမယ္ ဆိုလို႔ရိွရင္ ၁၉၉၆ ခုနွစ္က ရပ္ဆိုင္းထားခဲ့တဲ့ အမ်ိဳးသားညီလာခံႀကီးဟာ ဒီေလာက္ ေတာင္မွ ၾကာခ်င္မွ ၾကာလိမ့္မယ္လို႔ ေတြးစရာ အခ်က္တစ္ခ်က္ ရိွလာပါတယ္။ အမ်ိဳးသား ညီလာခံကေနၿပီးေတာ့ အေၿခခံဥပေဒေရးဆဲြေရးအတြက္ အေၿခခံမူေတြ ခ်မွတ္ေပးတဲ့ အခါမွာ ဒီအေၿခခံမူေတြအေပၚမွာ မူတည္ၿပီးေတာ့ ဖြဲ႕စည္းပံု အေၿခခံဥပေဒ အသစ္ေရးဆဲြဖို႔ တာဝန္တစ္ရပ္ ၿဖစ္လာပါတယ္။

အဲဒီတာဝန္ကို ထမ္းေဆာင္နိုင္ေအာင္ နိုင္ငံေတာ္ေအးခ်မ္းသာယာေရးနွင့္ ဖြံ႕ၿဖိဳးေရး ေကာင္စီ ကေနၿပီး အေၿခခံဥပေဒ ေရးဆဲြေရး ေကာ္မရွင္တစ္ရပ္ကို ၁၈-၁ဝ-၂ဝဝ၇ ရက္ေန႔မွာ ဖြဲ႕စည္းေပးခဲ့ပါတယ္။ ဒီေကာ္မရွင္ကေန အမ်ိဳးသားညီလာခံက ခ်မွတ္ေပးခဲ့တဲ့ အေၿခခံမူေတြ၊ အေသးစိတ္အေၿခခံ မူေတြအေပၚမူတည္ၿပီးေတာ့ ဖြဲ႕စည္းပံုအေၿခခံဥပေဒ မူၾကမ္းကို ေရးဆဲြခဲ့ရာမွာ ၁၉-၂-၂ဝဝ၈ ရက္ေန႔မွာ ေအာင္ၿမင္စြာ ေရးဆဲြ ၿပီးစီးခဲ့ပါတယ္။

ဒါက ဒုတိယအဆင့္ၿဖစ္သြားၿပီ။ ဖြဲ႕စည္းပံုအေၿခခံဥပေဒမူၾကမ္းလည္း ေပၚေပါက္လာၿပီ။ ဒီဖြဲ႕စည္းပံု အေၿခခံဥပေဒမူၾကမ္း ေပၚေပါက္လာၿပီးတဲ့အခါမွာ ဒါကိုၿပည္သူေတြရဲ့ဆႏၵ ခံယူဖို႔ အတြက္ နိုင္ငံေတာ္ေအးခ်မ္းသာယာေရးနွင့္ ဖြံ႕ၿဖိဳးေရးေကာင္စီဟာ ၿပည္လံုးကြ်တ္ ဆႏၵခံယူပဲြ က်င္းပေရး ဥပေဒတစ္ရပ္ ၿပ႒ာန္းေပးခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီဥပေဒၿပ႒ာန္းခ်က္နဲ႔အညီ အဆင့္ဆင့္ေသာ ေကာ္မရွင္ေတြကို ဖြဲ႕စည္းၿပီးတဲ့ေနာက္ ၿပည္သူ႔ဆႏၵခံယူပဲြက်င္းပဖို႔ ၁ဝ-၅-၂ဝဝ၈ ရက္ေန႔ကို သတ္မွတ္ခဲ့ပါတယ္။

သို႔ေသာ္လည္း အဲဒီအခိ်န္မွာ မေမွ်ာ္လင့္ဘဲ ေပၚေပါက္လာတဲ့ နာဂစ္မုန္တိုင္းဒဏ္ကို ရန္ကုန္တိုင္းနဲ႔ ဧရာဝတီတိုင္းတို႔က ခံခဲ့ရပါတယ္။ အဲဒါေၾကာင့္ ၿပည္လံုးကြ်တ္ ဆႏၵခံယူပဲြ က်င္းပေရးကိစၥနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ရန္ကုန္တိုင္း အတြင္းမွာရိွတဲ့ ၿမိဳ႕နယ္ (၄ဝ)နဲ႔ ဧရာဝတီတိုင္း အတြင္းမွာရိွတဲ့ ၿမိဳ႕နယ္ (၇) ၿမိဳ႕နယ္ စုစုေပါင္း ၿမိဳ႕နယ္(၄၇)ၿမိဳ႕နယ္အတြက္ မူလ သတ္မွတ္တဲ့ရက္မွာ ၿပည္လံုးကြ်တ္ဆႏၵခံယူပဲြက်င္းပမယ့္ ကိစၥကို ယာယီ ရပ္ဆိုင္းထား ၿပီးေတာ့ က်န္တဲ့တစ္ၿပည္လံုး အတိုင္းအတာနဲ႔ ၿမိဳ႕နယ္ (၂၇ဝ) ေလာက္ကို မူလသတ္မွတ္ တဲ့ ရက္မွာပဲ ေအာင္ၿမင္စြာက်င္းပ ၿပီးစီးခဲ့ပါတယ္။

နာဂစ္ဒဏ္ေၾကာင့္ ယာယီရပ္ဆိုင္းထားခဲ့ရတဲ့ အဲဒီၿမိဳ႕နယ္ (၄၇)ၿမိဳ႕နယ္မွာ ၂၄-၅-၂ဝဝ၈ ရက္ေန႔မွာ ဒီဆႏၵခံယူပဲြကို က်င္းပေပးနိုင္ခဲ့ပါတယ္။ တစ္နိုင္ငံလံုး အတိုင္းအတာအရ ၿပည္လံုးကြ်တ္ ဆႏၵခံယူပဲြက်င္းပၿပီးစီးတဲ့အခါမွာ ၿပည္သူေတြရဲ့ဆႏၵက စုစုေပါင္း ေထာက္ခံ ဆႏၵမဲ (၉၂ ဒသမ ၄၈) ရာခိုင္နႈန္းေပးခဲ့တာကို မွတ္တမ္းမွတ္ရာေတြအရ သိရိွခဲ့ရပါတယ္။ ဒီေတာ့ ၂ဝဝ၈ ခုနွစ္ ဖြဲ႕စည္းပံုအေၿခခံဥပေဒႀကီးကို နိုင္ငံေတာ္ေအးခ်မ္းသာယာေရးနွင့္ ဖြံ႕ၿဖိဳးေရးေကာင္စီကေန အတည္ၿပဳေပးခဲ့ ပါတယ္။ ၂၉-၅-၂ဝဝ၈ ရက္ေန႔မွာ ၿပည္ေထာင္စု ၿမန္မာနိုင္ငံေတာ္ ဖြဲ႕စည္းပံုအေၿခခံဥပေဒအသစ္ကို အတည္ၿပဳ ၿပ႒ာန္းေၾကာင္းေၾကညာ ေပးခဲ့ပါတယ္။

၂ဝဝ၈ ခုနွစ္ ဖြဲ႕စည္းပံုအေၿခခံဥပေဒ ေပၚေပါက္လာတဲ့သမိုင္းေၾကာင္း ကေတာ့ ဒါေလာက္ ပါပဲ။ အဲဒီမွာတစ္ခုေၿပာခ်င္တာက ၂ဝဝ၈ ခုနွစ္ ဖြဲ႕စည္းပံု အေၿခခံဥပေဒကို ၿပည္လံုးကြ်တ္ ဆႏၵခံယူပဲြ က်င္းပတဲ့အခါမွာ နိုင္ငံတကာ အဖြဲ႕အစည္းေတြက ကိုယ္စားလွယ္ေတြ၊ ၿပီးေတာ့ ၿမန္မာနိုင္ငံမွာရိွေနတဲ့ သံရံုးက သံအမတ္ေတြနဲ႔ သံအရာရိွေတြ၊ ဒီပုဂၢိဳလ္ေတြကို ဆႏၵမဲေပးေနတဲ့ ေနရာေတြမွာ တစ္ၿပည္လံုးအတိုင္းအတာနဲ႔ ေလ့လာခြင့္ေတြ ေပးခဲ့ ပါတယ္။

အဲဒီပုဂၢိဳလ္ေတြအေနနဲ႔လည္း သူတို႔ေတြ႕ရိွခ်က္အရ ေက်နပ္တဲ့ အေနအထားမ်ိဳး သိရိွခဲ့ရ ပါတယ္။ ဒီေတာ့ ဒါဟာ ၂ဝဝ၈ ခုနွစ္ ဖြဲ႕စည္းပံုအေၿခခံဥပေဒ ေပၚေပါက္လာတဲ့ သမိုင္းေၾကာင္းကို အက်ဥ္းအားၿဖင့္ ေၿပာဆိုလိုၿခင္း ၿဖစ္ပါတယ္။

တစ္ခုက ဒီ ၂ဝဝ၈ ခုနွစ္ ဖြဲ႕စည္းပံုအေၿခခံဥပေဒအရ ၿပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္၊ အမ်ိဳးသား လႊတ္ေတာ္၊ တစ္ဖက္က အစိုးရအဖြဲ႕၊ တရားရံုးခ်ဳပ္ စသည္ၿဖင့္ ဖြဲ႕ၾကတယ္။ နိုင္ငံေတာ္ အာဏာကို ခဲြေဝက်င့္သံုးမယ့္၊ အခ်ဳပ္အၿခာအာဏာကို ခဲြေဝက်င့္သံုးမယ့္ Institutions ေတြေပါ့ေလ။ အဖြဲ႕အစည္းေတြေပၚလာတဲ့ အခါမွာအခုဆိုရင္ အေၿခခံဥပေဒအရ သတ္မွတ္ထားတဲ့ သက္တမ္း ငါးနွစ္ကာလမွာ အခု ဒီအေၿခခံ ဥပေဒကို လက္ေတြ႕ က်င့္သံုးေနတာဟာ သက္တမ္းထက္ဝက္၊ လေပါင္းအားၿဖင့္ ၃ဝ ေက်ာ္၊ ဒီေလာက္ ကာလ အတြင္းမွာ တစ္ဖက္က ၿပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္ဆိုလည္း အမ်ိဳးသားလႊတ္ေတာ္နဲ႔ ၿပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ ပူးေပါင္းထားတာ၊ ဒီဘက္က သမၼတ ဦးေဆာင္တဲ့ အစိုးရအဖြဲ႕၊ ဒီ Institution နွစ္ခုသည္ အေၿခခံဥပေဒက ေမွ်ာ္မွန္းတဲ့ ပါတီစံုဒီမိုကေရစီစနစ္နဲ႔ ပတ္သက္လို႔ ႀကိဳးပမ္းေဆာင္ရြက္ခဲ့တဲ့ အေနအထားရိွတဲ့ အတြက္ေၾကာင့္မို႔လို႔ ကြ်န္ေတာ္တို႔ နိုင္ငံသည္ ပါတီစံုဒီမိုကေရစီစနစ္ကိုေတာ့ အမွန္တကယ္ ေလွ်ာက္လွမ္း ေနၿပီ။ ဒီမိုကေရစီလမ္းေၾကာင္း ေပၚတက္ေနၿပီ ဆိုတာကို ၿပည္ပနိုင္ငံေတြကလည္း အသိအမွတ္ၿပဳလာၾကၿပီ။ အသိအမွတ္ ၿပဳလာတာနဲ႔အညီ နိုင္ငံတကာကေန ကြ်န္ေတာ္ တို႔ကို လ်စ္လ်ဴရႈထားတဲ့ အေၿခအေနကေနၿပီးေတာ့ အခုၿပည္ပနိုင္ငံေတြက နိုင္ငံအႀကီး အကဲေတြ၊ ကိုယ္စားလွယ္ေတြ၊ စီးပြားေရးနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီးေတာ့ ကိစၥေတြ၊ ဒါေတြ ေတြ႕ေန ၾကရပါၿပီ။ ဆိုလိုတဲ့ သေဘာကေတာ့ ၿပည္တြင္းတင္မကဘူး၊ နိုင္ငံတကာသည္ ဒီမိုကေရစီ လမ္းေၾကာင္းကို ၿမန္မာနိုင္ငံဟာ အမွန္တကယ္ ေလွ်ာက္ေနပါသလားဆိုတာကို လက္ခံ လာၾကတဲ့ အေနအထားေတြ႕ရပါတယ္။

ဒီလို တိုေတာင္းလွတဲ့ကာလေလးမွာ အေၿခခံဥပေဒအရ ေဆာင္ရြက္ခဲ့တဲ့ ေဆာင္ရြက္ ခ်က္ဟာ အခုနိုင္ငံတကာ အသိအမွတ္ၿပဳလာတယ္။ သို႔ေသာ္ ေစာေစာက ဦးသန္းေအာင္ ေၿပာသြားသလို တခ်ိဳ႕ပညာရွင္ေတြ၊ တခ်ိဳ႕ နိုင္ငံေရးပါတီေတြ၊ တခ်ိဳ႕ ပုဂၢိဳလ္ေတြဟာ ဒီအေၿခခံဥပေဒကို အသစ္ေရးဆဲြဖို႔လိုတယ္။ ဒါမွမဟုတ္ ၿပင္ဆင္ဖို႔လိုတယ္ စသည္ၿဖင့္ အဲဒီလိုေဆြးေႏြးၾကတဲ့ အေနအထားမွာ အဂၤလိပ္လိုေၿပာရင္ Premature ေပါ့ေလ။ သိပ္မ်ား ေစာလြန္းမေနဘူးလား။ ဘာလို႔လဲ ကြ်န္ေတာ္တို႔က ဒီမိုကေရစီက်င့္စဥ္နဲ႔ ပတ္သက္လို႔ အလွမ္းကြာခဲ့တာက ၁၉၆၂ ခုနွစ္ကေနၿပီး ၂ဝ၁ဝ ခုနွစ္ထိေအာင္ အလွမ္းကြာခဲ့တယ္။ ဒီကာလအတြင္းမွာ ဒီမိုကေရစီက်င့္စဥ္ကို ၿပည္သူေတြအေနနဲ႔လည္းပဲ အခြင့္အေရး မရခဲ့ၾကသလို ေပၚေပါက္ခဲ့တဲ့ လႊတ္ေတာ္ကလည္း ဒီမိုကေရစီ က်င့္စဥ္ကို က်င့္သံုးခဲ့ရတဲ့ အေၿခအေန မရိွပါဘူး။ ဒီေတာ့ ဒီအေၿခအေနေလးမွာ အတိုင္းအတာ တစ္ရပ္ထိေအာင္ ဒီအေၿခခံဥပေဒကို လက္ေတြ႕က်င့္သံုးၿပီးေတာ့မွ လိုအပ္တဲ့ ၿပင္ဆင္ဖို႔သင့္တယ္ ဆိုလို႔ ရိွရင္လည္း ၿပင္ဆင္ဖို႔သင့္တဲ့ ကိစၥေလးေတြကို အားလံုး ညႇိညႇိနိႈင္းနိႈင္း၊ တိုင္တိုင္ပင္ပင္နဲ႔ စိတ္ရွည္လက္ရွည္နဲ႔ ေဆာင္ရြက္ၾကမယ္ဆိုရင္ ၿပည္သူေတြေမွ်ာ္မွန္းတဲ့ နိုင္ငံေတာ္ကို ဒီမိုကေရစီနိုင္ငံ ၿဖစ္ဖို႔ဆိုတဲ့ ပန္းတိုင္သည္ ေအးေအး ေဆးေဆး၊ တည္တည္ၿငိမ္ၿငိမ္၊ ညင္ညင္သာသာေလးနဲ႔ ေရာက္သြားလိမ့္မယ္လို႔ ေၿပာခ်င္ပါတယ္။ ကြ်န္ေတာ္ အက်ဥ္းခ်ံဳး ၿပီးေတာ့ တင္ၿပတာၿဖစ္ပါတယ္။

အပိုင္း ၂ ဆက္လက္တင္ျပပါမည္။

ျမန္မာ့အလင္းသတင္းစာမွ ကူးယူေဖာ္ျပသည္။

Read more →

"ကုန္းေဘာင္ ရွာပံုေတာ္"- အပိုင္း (၅)- ရဲေဘာ္ ၆ က်ိပ္

* "ဦးပု ဒီလုိစီစဥ္ေနတာဟာ ဘုရင္ကို ပုန္ကန္ဖို႔ စီမံတယ္" ဆုိျပီး ရာဇနႏၵ ေမာင္ျဖိဳးက ရွင္ဘုရင္ကို ကုန္းေခ်ာေတာ့................

* ရွင္ဘုရင္က သူ႕ဆရာစကားကို ေထာက္ခံျပီး ဝန္ၾကီးဦးပုနဲ႔ အျခားအရာရွိ ၄ ဦးကို ကြပ္မ်က္ေစတယ္..။ ဒါဟာ အရည္အခ်င္းမဲ့တဲ့ ဘုရင္ရဲ႕ ငယ္ဆရာအတြက္ အကြက္ေကာင္းပါပဲ...။ သူဟာ ရွင္ဘုရင္ရဲ႕ အနီးကပ္ဆံုး အၾကံေပးအဆင့္ကို ခုန္တက္လိုက္ျခင္းပဲ ျဖစ္တယ္..။ ငယ္ဆရာေမာင္ျဖိဳးကို ဘုရင္ရဲ႕အထိန္းေတာ္ၾကီးနဲ႔ ထိမ္းျမားေစျပီး ဘုရင့္ေနာင္ဘြဲ႔ေပးကာ ထီးနန္း အေဆာင္အေယာင္မ်ား ခ်ီးျမႇင့္လုိက္တယ္...။

* တုိင္းျပည္ကာကြယ္ေရးမွာ အဲဒီအခ်ိန္ကစျပီး ေရစုန္ေမ်ာခဲ့တယ္..။

"ကသည္း"မ်ားက ပိုမုိရဲတင္းလာျပီး ေျမဒူးမွ စစ္ကိုင္း ေကာင္းမႈေတာ္အထိ လာေရာက္တုိက္ခုိက္လာၾကတယ္..။

"ေကြ႕ရွမ္း"တို႔ကလည္း မတၱရာမွ ေရႊၾကက္ယက္အထိ ဆင္းလာတယ္..။

ဒါေၾကာင့္ မလြန္ျမိဳ႕မွာ အခုိင္အမာခ်ထားတဲ့ သတုိးမင္းေခါင္ရဲ႕တပ္မ်ားကို ျပန္လည္ေခၚယူျပီး စဥ့္ကိုင္မွာ ရပ္တည္ေစတယ္..။
၎ဗုိလ္မွဴးကို "ေတာင္ငူရာဇာ"ဘဲြ႕ေပးလ်က္ စဥ့္ကိုင္မွာ နန္းေတာ္ေဆာက္ေစျပီး ဘုရင္တစ္ဆူကဲ့သို႔ အုပ္စိုးေစပါတယ္...။

* ၁၀၉၈ ခုႏွစ္မွာ စစ္ကိုင္းေခ်ာင္မွာရွိတဲ့ ရွင္ျဖဴရုပ္ပြားေတာ္ ေပ်ာက္ဆံုးသြားလို႔ ပုဏၰား ငစံျဖဴနဲ႔ သံဃရာဇာဘုန္းေတာ္ၾကီးကို ကြပ္မ်က္ေတာ္မူျပန္တယ္...။
"ဘုန္းၾကီးနဲ႔ ဝန္ၾကီးဦးပု အစရွိတဲ့သူေတြကို အလိုေတာ္မရွိရင္ အသက္ကို စီရင္ရိုး မရွိ၊ ရာထူး ႏုတ္သိမ္းေလွ်ာ့ခ်ရိုးသာ ရွိပါသည္" လုိ႔ အမတ္ေတြက ေလွ်ာက္ထားေတာ့လည္း အမ်က္မေျပဘဲ
"ငါ့ရန္သူကို မုန္းရမယ္... ငါ့ခ်စ္သူကို ခ်စ္ရမယ္... ငါ့ရန္သူကို ရန္သူမွတ္ပါ... ေနာက္ထပ္ မေလွ်ာက္တင္ၾကနဲ႔၊ ဒီစကား ဒီမွာရပ္" လုိ႔ မိန္႔တယ္...။

* အဲဒီအခါ ေနျပည္ေတာ္တစ္ရပ္လံုး ေၾကာက္ရြံ႕ထိတ္လန္႔ၾကတယ္...။
"ဘဝရွင္ မင္းတရားၾကီးဟာ မင္းက်င့္တရားတုိ႔မွ ေလ်ာ့ပါးေလျပီ... ကုန္းေခ်ာသူရဲ႕ စကားကို နားေယာင္တတ္တာေၾကာင့္ ဒီဘုရင္ကို အားကိုးလို႔ မျဖစ္ႏုိင္ေတာ့ဘူး... အမ်က္ေတာ္ရွိတုိင္း တစ္ခ်က္လႊတ္အမိန္႔နဲ႔ စီရင္ကြပ္မ်က္လိမ့္မယ္" ဆိုျပီး လူအမ်ား ေတြးေတာလာၾကျပီး အျခားတစ္ပါးေသာ ျမိဳ႕မ်ားကို ေျပာင္းေရႊ႕သြားၾကပါေတာ့တယ္...။

* ဘုရင့္ႏွလံုးေတာ္ မျငိမ္တဲ့အခ်ိန္မွာ ေနာင္ေတာ္ၾကီးအေနျဖင့္ ထီးျပိဳင္နန္းျပိဳင္ အုပ္စုိးခြင့္ ရေနတဲ့ ေမာင္ျဖိဳးရဲ႕ ဩဇာလႊမ္းေနတယ္...။ အတြင္းဝန္၊ အျပင္ဝန္၊ မႈထမ္း ရာထမ္းတုိ႔ကို အျမင့္အနိမ့္ အေျပာင္းအလဲ မ်ားလြန္းေတာ့ ပရမ္းပတာျဖစ္ကုန္တယ္..။ နန္းေတာ္ၾကီးအတြင္း ေတာင္ေဆာင္၊ ေျမာက္ေဆာင္ ခြဲျခားသတ္မွတ္မႈမ်ား ေပၚလာျပီး ရန္ျငိဳးဖြဲ႕ကုန္ၾကတယ္..။

* အမတ္ေတြကိုလည္း မအပ္မရာ ဘြဲ႕မ်ဳိးစံုေပးတယ္..။ ဘယ္ေလာက္ထိ ဆိုးသလဲဆိုရင္ ----
စာေရးဆရာဝန္ၾကီး ပေဒသရာဇာကိုပင္ "နတ္သွ်င္ေနာင္" စစ္သူၾကီးဘြဲ႕ေပးသတဲ့..။

* လူမိုက္မ်ား၊ သူခုိးဓားျပမ်ား ေပါမ်ားလာတယ္..။ တုိင္းေရးျပည္ေရး မျငိမ္မသက္ ျဖစ္လာတယ္...။ တရားစီရင္ေရးမွာလည္း ရႈပ္ေထြးမႈေတြ ျဖစ္ကုန္တယ္..။ ရဟန္းတုိ႔ကိုလည္း ေရႊသကၤန္း၊ ေရႊေဒါက္ခ်ာ၊ မွန္စီကြမ္းအုပ္ အစရွိတဲ့ မဖြယ္မရာအရာေတြ ျပဳလုပ္ေစတယ္..။ ရဟန္းၾကိဳက္အရက္ေတြ ေပၚေပါက္လာတယ္..။ ဘုရင့္ဘ႑ာေငြမ်ားလည္း ေလ်ာ့နည္းလာတယ္...။
အခြန္အေကာက္မ်ားလာတယ္..။အခြန္အေကာက္မ်ားလာတာေၾကာင့္ ေတာ္လွန္မႈမ်ား ျဖစ္ေပၚလာတယ္..။

* အင္းဝျပည္ ၾကာသပေတးမင္းလက္ထက္မွာ အဘက္ဘက္က ယိုယြင္း၊ ပ်က္စီး၊ အားနည္းဆုတ္ယုတ္လာျပီး တုိင္းေရးျပည္ေရး ရႈပ္ေထြး ေပြလီလာပါတယ္..။

### ( ၁၁၁၃ ခု ႏွစ္ဆန္းခ်ိန္တြင္ အင္းဝေနျပည္ေတာ္ကို မြန္တို႔ သိမ္းပိုက္လိုက္ေလေတာ့သည္) ###

* အင္းဝျမိဳ႕ေတာ္ကို မြန္တို႔ သိမ္းပိုက္လိုက္တဲ့အခ်ိန္မွာ ဦးေအာင္ေဇယ်ဟာ မုဆိုးဘုိကုိ ကာကြယ္ဖို႔ သူရဲေကာင္း ၆၈ ေယာက္ပါတဲ့ ရဲေဘာ္ ၆ က်ိပ္ကို စတင္ဖြဲ႔စည္းလုိက္ပါတယ္...။
ေရွးယခင္ မင္းတရားတပင္ေရႊထီးလက္ထက္က ျမင္းရည္တက္ သူရဲေကာင္း ၂၈ ေယာက္ဖြဲ႕စည္းခဲ့တဲ့ နမူနာအတုိင္း ျဖစ္ပါတယ္..။

* ေတာင္ငူေခတ္က တပင္ေရႊထီးတုိ႔ သူရဲေကာင္းေရြးနည္းမွာ---လက္ဖ်ားထိပ္ကို အပ္နဲ႔ ထိုးစိုက္ပါတယ္..။ ရုိးရုိး ထုိးစိုက္တာမဟုတ္၊ တူႏွင့္ ရိုက္သြင္းတာ ျဖစ္ပါတယ္..။ အဲဒီလို ထိုးစိုက္ေနစဥ္ မေအာ္ရ၊ မငိုရ၊ မ်က္ႏွာ မပ်က္ရ၊တည္ျငိမ္သူ၊ ရဲရင့္သူမွ သူရဲေကာင္းျဖစ္ႏုိင္ပါတယ္...။

* ေရႊဘုိက ဦးေအာင္ေဇယ်ရဲ႕ ျမင္းရည္တက္ ေရြးပံုေရြးနည္းမွာ---လူရဲ႕ ရင္ဝကို ခ်ိန္ထားတဲ့ လွံခၽြန္ကို အျခားတစ္ဦးက ကိုင္ထားရတယ္..။သူရဲေကာင္းျဖစ္လိုသူက အဲဒီလွံခၽြန္ရွိရာကို ရင္ေကာ့ျပီး ေျပးဝင္လာရတယ္...။ေၾကာက္ရြံ႕တဲ့ အမူအရာ လံုးဝ မရွိရ...။လွံသြားဆီကို အတင္းေျပးဝင္လာသူမွာ အသက္ကိုစြန္႔ျပီး လုပ္ရေပမယ့္ ကၽြမ္းက်င္တဲ့ လွံကိုင္က လွံသြားႏွင့္နီးလာရင္ အျမန္ဖယ္ေပးရပါတယ္...။သူရဲေကာင္းေလာင္းအား ေသြးစြန္းရင္ လွံကိုင္ရဲ႕ အျပစ္ျဖစ္တယ္..။
အဲဒီသတၱိစမ္းပြဲ ေအာင္ျမင္ပါမွ ရဲေဘာ္ ၆ က်ိပ္မွာ ပါဝင္ႏုိင္တယ္...။

((ရဲေဘာ္ ၆ က်ိပ္အမည္စာရင္းကို ေနာင္တြင္ ေဖာ္ျပပါမည္... ဤကား စကားခ်ပ္))

* "ဘုိ သံုးဘုိ၊ တစ္ဘုိ မင္းျဖစ္မည္" ဆိုတဲ့ တေဘာင္စကား..။
(၁) မုဆိုးဘိုရြာမွ ဦးေအာင္ေဇယ်၊
(၂) နဂါးဗိုလ္ရြာသား ေရႊနဂါး၊
(၃) အုတ္ဖိုနယ္မွ ေကြ႕ကရင္ ကုဏၰအိမ္

* တေဘာင္စကား "ဘုိ သံုးဘို"မွာ ပါဝင္တဲ့ ဗုိလ္နဂါးကို ဦးေအာင္ေဇယ်က သိမ္းသြင္းလိုတာေၾကာင့္ သဝဏ္လႊာတစ္ေစာင္ ပါးလုိက္ပံုမွာ-............
................................
...... အပိုင္း(၆) ဆက္လက္ေဖာ္ျပပါဦးမည္...။

( ဘက္မလိုက္ေသာ အမ်ဳိးသားေရးဝါဒီ )

Read more →

"ကုန္းေဘာင္ ရွာပံုေတာ္"- အပိုင္း (၄)

======================

* အျခားတစ္ရြာမွာ ေနတဲ့ ဦးေအာင္ေဇယ်ရဲ႕ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္လည္း အိပ္မက္မက္ျပန္တယ္...။ သူ႕အိပ္မက္က -
---- သူတို႔ထံကို ဝတ္ျဖဴစင္ၾကယ္ႏွင့္ လူတစ္ေယာက္ ေရာက္လာကာ 'နက္ျဖန္ မိုးေသာက္လွ်င္ သင့္အိမ္သုိ႔ ရွင္ဘုရင္လင္မယား ယာဥ္ကိုစီး၍ ေတာင္အရပ္က လာလိမ့္မည္။ မင္းတုိ႔၌ ျပဳအပ္ေသာ ဝတၱရားႏွင့္အညီ ျပဳစုေလ။ သင့္အား ေစာင္မၾကည့္႐ႈသြားလိမ့္မည္။' လို႔ မွာၾကားသြားပါတယ္...။

* အိပ္ရာက ႏုိးလာေတာ့ လူၾကီးမိဘမ်ားကို အိပ္မက္အေၾကာင္း ေျပာျပျပီး နတ္သိၾကားတို႔ ႏႈိးေဆာ္ခ်က္အတုိင္း စားေသာက္ဖြယ္ရာေတြ ခင္းက်င္းျပီး ေစာင့္စားေနပါတယ္..။

* အဲဒီနံနက္ခင္းမွာပဲ ဦးေအာင္ေဇယ်တို႔ ဇနီးေမာင္ႏွံဟာ လွည္းယာဥ္ကိုစီးျပီး ေရာက္လာတယ္..။ လာရတဲ့အေၾကာင္းက အဲဒီသူငယ္ခ်င္းဆီက ရရန္ အေၾကြးေငြ ၅၀ က်ပ္ ေတာင္းဖို႔ ျဖစ္ပါတယ္..။
ရွင္ဘုရင္ကို ေစာင့္ေမွ်ာ္ေနသူက
"ငါ့အိပ္မက္ထဲမွာ ရွင္ဘုရင္လင္မယား လာမယ္ဆိုလို႔ ေစာင့္ေနတာ... အခုေတာ့ ေအာင္ေဇယ်တုိ႔လင္မယား ေရာက္လာတာပါလား.. ေအာင္ေဇယ်ေတာ့ ရွင္ဘုရင္ေစာ္ နံတဲ့လူပဲ" လို႔ ေျပာေျပာဆိုဆို ဆီးၾကိဳ ႏႈတ္ဆက္တယ္..။

* ဦးေအာင္ေဇယ်က
" မင္းေျပာတဲ့အတုိင္း မွန္ခဲ့ရင္ နိမိတ္ေကာင္းတယ္... မင္းစကားကို ငါက ပူေဇာ္ရမယ္.. ဒါေၾကာင့္ ငါတုိ႔ကို ေပးဖုိ႔ရွိေနတဲ့ အေၾကြးေငြကို စာရင္းပယ္လိုက္ေတာ့မယ္.. မေပးပါနဲ႔ေတာ့" လို႔ ဆိုတယ္..။

* ခင္းက်င္းထားတဲ့ စားေသာက္ဖြယ္ေတြကို သံုးေဆာင္ျပီးတဲ့ေနာက္ ဦးေအာင္ေဇယ်က
"မင္းေျပာခဲ့တဲ့စကားကို မင္းအိမ္မွာပဲ ျပီးပါေစကြယ္... တစ္ပါးကို မေပါက္ၾကားပါေစႏွင့္" လုိ႔ သူငယ္ခ်င္းကို ႏႈတ္ပိတ္ျပီး အိမ္ျပန္ခဲ့ၾကတယ္..။

*** ေျမာက္ဘက္မွာ မင္းေလာင္းေပၚမည္ ဆုိတဲ့ တေဘာင္က ေတာ္ေတာ္ေခတ္စားလာပါတယ္..။

ေျမာက္ဘက္တစ္ခို၊ မုဆိုးဘုိ
မုိးခိုပါစို႔၊ ညည္းႏွင့္တုိ႔
တုိင္းရက္သည့္ ပကၠလာ
မုိးရြာသည္ႏွင့္ အသင့္ပဲ။
တုိ႔ေမေလး မေက်ဖ်က္
ေျမာက္ဘက္ကယ္တဲ့ ဟုိတစ္ခို
ေျပးစို႔ ႏွစ္ကိုယ္။
ဆိုင္းစိုစိုက
ရန္လံုးျဖိဳပါတဲ့
ျပည္ေရႊဘုိ ထုိျမိဳ႕မွာ
မိုးခိုစုိ႔ေလး။ ။

* ေပၚေပါက္လာသမွ် တေဘာင္တုိ႔မွာ အမ်ားအားျဖင့္ မုဆိုးဘိုက ဦးေအာင္ေဇယ်ကိုသာ ဦးတည္ေနၾကတယ္..။ ဒါေၾကာင့္ သူ႕သူငယ္ခ်င္းေတြအိမ္ကို အလည္သြားတဲ့အခါတုိင္း-
"ေဟ့.. ေအာင္ေဇယ်၊ မင္းလာရင္ တယ္ျပီး ရွင္ဘုရင္ေစာ္ နံသကြာ... မလာပါနဲ႔.. တို႔တစ္ေတြ ရာဇဝတ္သင့္ကုန္ပါ့မယ္.." လို႔ က်ီစယ္ေနာက္ေျပာင္ေလ့ ရွိပါတယ္..။

* အဲဒီတေဘာင္ သတင္းေတြကို ေနျပည္ေတာ္က ၾကားသိရာ-
စဥ့္ကိုင္မွာရွိေနတဲ့ အင္းဝဘုရင္ရဲ႕ေနာင္ေတာ္သဖြယ္ သူေကာင္းျပဳထားသူ သတုိးမင္းေခါင္ ေခၚ ေတာင္ငူရာဇာက ေမာင္ေအာင္ေဇယ်ကုိ ေခၚယူစစ္ေမးပါတယ္...။
" ရွင္ဘုရင္ေစာ္ နံတယ္ ဆိုျပီး ေျပာေနၾကတယ္.. အဲဒါ အမွန္ပဲလား" လုိ႔ ေမးတယ္..။
ဦးေအာင္ေဇယ်က -
" ဒီစကားကို ေရႊနားေတာ္ၾကားေအာင္ ေျပာဆုိေက်ာ္ၾကားျခင္းမွာ မလုိသူတို႔ ကုန္းေခ်ာျခင္းသာ အရင္းခံျဖစ္ပါတယ္" လုိ႔ ေျဖလိုက္တယ္...။

* ေတာင္ငူရာဇာက ေမာင္ေအာင္ေဇယ်ရဲ႕ ရဲရင့္တည္ၾကည္ျခင္း၊ ႐ူပနိကာယ္ေကာင္းျခင္း တုိ႔ကို ေထာက္ရႈျပီး ယာယီယၾတာမ်ား ျပဳလုပ္ေပးလုိက္တယ္..။ "မုဆိုးဘုိ"ကို "ေရႊဘုိ"လို႔ အမည္ေျပာင္းေစျပီး အဲဒီအရပ္ရွိ ေရႊတန္းစာေစတီရဲ႕ ေျမာက္ဘက္မွာ ကိန္းေခ်တဲနန္း ေဆာက္ေစတယ္..။

* ဦးေအာင္ေဇယ်ဟာ မုဆိုးဘို အရပ္မွာ ရိုးရိုးကုပ္ကုပ္ ေတာင္သူလုပ္ငန္းကို တင္းတိမ္ေနသူ မဟုတ္..။ အတိတ္နိမိတ္မ်ားကို သူကိုယ္တုိင္ယံုၾကည္တာေၾကာင့္ အထြတ္အထိပ္ကို ေရာက္ဖို႔ လုိအပ္တဲ့ စည္းရံုးေရး၊ ေလ့လာေရးေတြကို အျမဲအားထုတ္လ်က္ ရွိပါတယ္...။
အင္းဝျမိဳ႕ အေရးအခင္းမ်ားကို လူေထာက္လႊတ္ျခင္း၊ ကိုယ္တုိင္သြားျပီး စံုစမ္းျခင္း ျပဳေလ့ရွိတယ္..။

* ထုိကာလမွာ အင္းဝျပည္မွာလည္း အေရးကိစၥမ်ား ရႈပ္ေထြးေနခ်ိန္ျဖစ္ပါတယ္...။
### (မွတ္ခ်က္။ ။ ဤေနရာတြင္ ဦးေအာင္ေဇယ်အေၾကာင္းကို တစ္ခန္းရပ္၍ အင္းဝျပည္၏ အေရးေတာ္ပံုကို ၾကားျဖတ္၍ အနည္းငယ္ ေဖာ္ျပပါမည္)###

* (၁၀၉၅) ခုႏွစ္မွာ အင္းဝျပည္ တနဂၤေႏြမင္း နတ္ရြာစံေတာ့ သူ႕ရဲ႕သားေတာ္ ၾကာသပေတးမင္း(ဟံသာဝတီပါမင္း) နန္းတက္ပါတယ္..။ ၾကာသပေတးမင္းမွာ အသက္ ၁၆ ႏွစ္သာ ရွိေသးေတာ့ ဝါႏုေသာေၾကာင့္ မွဴးၾကီးမတ္ၾကီးတုိ႔က သူ႕ထက္ဝါရင့္ျပီး အရည္အခ်င္းျပည့္စံုတဲ့ ဘုရင္ရဲ႕ညီေတာ္ ဗဒံုျမိဳ႕စားကို နန္းတင္လိုၾကတယ္..။
ဒါေပမယ့္ ဝန္ၾကီးဦးပုက ဩဇာၾကီးမားစြာနဲ႔ ေထာက္ခံတာေၾကာင့္ ၾကာသပေတး မင္းသား ထီးနန္းရခဲ့တယ္...။

* ထီးနန္းသိမ္းပိုက္တဲ့ေန႔က နန္းရင္ျပင္မွာ ထမင္းဟင္း၊ ေဘာဇဥ္ခဲဖြယ္မ်ား အျပည့္ ခင္းက်င္းထားျပီး ရွင္ဘုရင္က အဲဒီထမင္းဟင္းေတြကို နင္းနယ္ျပီးမွ နန္းတက္ေတာ္မူတယ္..။ ပညာရွိမ်ားက-
"ဤမင္းလက္ထက္ မြတ္သိပ္ရွားပါးခ်ိမ့္မည္"လို႔ နိမိတ္ဖတ္လိုက္ပါတယ္...။

* ရွင္ဘုရင္ျဖစ္ျပီးေနာက္ ဝန္ၾကီးဦးပုကို လႊတ္ေတာ္အဆင့္သို႔ တုိးျမႇင့္ေပးလိုက္တယ္..။ ငယ္ဆရာ ေမာင္ျဖိဳးကို "ရာဇနႏၵ ဘြဲ႕"ေပးျပီး အတြင္းဝန္ ခန္႔တယ္...။ ေမာင္ျဖိဳး ဆိုတာက မူလတန္းေက်ာင္းဆရာေလာက္သာ တတ္သိျပီး ဝန္ၾကီးဦးပုက ပါေမာကၡသဖြယ္ ပညာဉာဏ္ၾကီးမားသူ ျဖစ္တယ္...။
ဒါေပမယ့္ ဘုရင္က ေမာင္ျဖိဳးကို ငယ္ဆရာအျဖစ္ ပိုမိုရင္းႏွီးခဲ့ပါတယ္...။ ေမာင္ျဖိဳးဟာ ကတုန္းကတုိက္ လုပ္တတ္သူလည္း ျဖစ္ပါတယ္..။

* အဲဒီကာလေတြမွာ တုိင္းေရးျပည္ေရးကလည္း မေကာင္းပါ..။ မျငိမ္းခ်မ္းပါ...။ မြန္မ်ားက ပုန္ကန္ျခားနားျပီး မြန္တပ္မ်ား ခ်ီတက္လာေတာ့ ဦးပုက ခုခံကာကြယ္ဖို႔ အစီအစဥ္ေတြ ၾကိဳတင္ျပဳလုပ္စီမံတယ္...။
လူသန္လူၾကမ္း အမႈထမ္း ၁၀၀၀ ဖြဲ႔စည္းတယ္..။
အဲဒီလူ ၁၀၀၀ ကို ကြပ္ကဲအုပ္ခ်ဳပ္ဖို႔ လူ ၁၀၀ ကိုလည္း ဖြဲ႕စည္းတယ္..။
ဒါကို "ရဲတစ္ေထာင္ ေနာင္တစ္ရာ စီမံကိန္း" လုိ႔ ေခၚပါတယ္..။
ဒီလုိ စီစဥ္ခုခံရင္ ရန္သူကို ႏုိင္လိမ့္မည္ ဆိုတဲ့ ေရွးစကားလည္း ရွိခဲ့တယ္...။

* "ဦးပု ဒီလုိစီစဥ္ေနတာဟာ ဘုရင္ကို ပုန္ကန္ဖို႔ စီမံတယ္" ဆုိျပီး ရာဇနႏၵ ေမာင္ျဖိဳးက ရွင္ဘုရင္ကို ကုန္းေခ်ာေတာ့................
...........
....
အပိုင္း(၅) ဆက္လက္ေဖာ္ျပပါဦးမည္။

( ဘက္မလိုက္ေသာ အမ်ဳိးသားေရးဝါဒီ )

Read more →

"ကုန္းေဘာင္ ရွာပံုေတာ္"- အပိုင္း (၃)

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

* အေလာင္းမင္းတရားရဲ႕ ငယ္နာမည္က "ေမာင္ေအာင္ေဇယ်"..။
ေမာင္ေအာင္ေဇယ်ႏွင့္ မယ္ယြန္းစံတို႔ကား ေမာင္ႏွမ တစ္ဝမ္းကဲြ ဘဝမွ "ေဆြခ်င္းထပ္လွ်င္ ျမတ္၊ မ်ဳိးခ်င္း ျခံဳလွ်င္ လံု" ဆိုတဲ့ ျမန္မာစကားပံုအရ အၾကင္လင္မယား အျဖစ္ ေရာက္ၾကသူမ်ား ျဖစ္ပါတယ္...။

* ေမာင္ေအာင္ေဇယ်ရဲ႕ မယ္ေတာ္ ေစာျငိမ္းဦးႏွင့္ မယ္ယြန္းစံရဲ႕ ဖခင္ ဦးျဖိဳးျမတုိ႔မွာ ေမာင္ႏွမအရင္း ..။
ဦးျဖိဳးျမဟာ မုဆိုးဘုိႏွင့္ ၁၀ မုိင္ခန္႔ ေဝးတဲ့ စည္ပုတၱရာျမိဳ႕မွာ ေထာင္မွဴးျဖစ္ပါတယ္..။

* သူတို႔ႏွစ္ဦးလက္ထပ္စဥ္က သတုိ႔သား ေမာင္ေအာင္ေဇယ်မွာ ၁၉ ႏွစ္၊ သတို႔သမီး မယ္ယြန္းစံမွာ ၁၇ ႏွစ္ ..။
ထို ငယ္လင္ ငယ္မယားမွ ေပါက္ဖြားလာသူတို႔မွာ သားေတာ္ ၆ ပါး၊ သမီးေတာ္ ၃ ပါး ..။

* သားေတာ္မ်ားမွာ-
(၁) ေမာင္ေလာက္ ေခၚ ေနာင္ေတာ္ၾကီးဘုရင္၊
(၂) ေမာင္ရြ ေခၚ ဆင္ျဖဴရွင္ဘုရင္၊
(၃) ေမာင္ပိုး ေခၚ အျမင့္ျမဳိ႕စား၊
(၄) ေမာင္ဝိုင္း ေခၚ ဘုိးေတာ္ဘုရား၊
(၅) ေမာင္စိုး ေခၚ ပခန္းျမိဳ႕စား၊
(၆) ေမာင္ဖိုးရွင္ ေခၚ ပင္းတလဲျမိဳ႕စား...။

* သမီးေတာ္မ်ားမွာ-
(၁) မယ္သာ ၊
(၂) မယ္ျမတ္လွ ၊
(၃) မယ္အိပ္...။

* ဦးေအာင္ေဇယ် ကိုယ္တုိင္ ထြန္ယက္လုပ္ကိုင္တဲ့ ယာခင္းမွာ ယခု တည္ရွိေနေသာ "ေရႊတန္းစာ" ဘုရားပတ္လည္မွာ တည္ရွိတယ္..။

* တစ္ေန႔မွာေတာ့ ....
ဦးေအာင္ေဇယ်ဟာ အိပ္မက္တစ္ခု ျမင္မက္ခဲ့တယ္...။
" ထုိယာခင္းအနီး ဘုရားပ်က္ကို ရွာေဖြျပင္ဆင္ပါက သင့္အလိုအတုိင္း ျပည့္စံုအံ့" ဆိုတဲ့ အိပ္မက္အရ ဦးေအာင္ေဇယ်ဟာ ဇနီးမယ္ယြန္းစံနဲ႔အတူ ေပါက္တူး၊ တူးရြင္းမ်ားျဖင့္ ကိုင္ေဆာင္ရွာေဖြၾကတယ္...။
က်ယ္ဝန္းျပန္႔ျပဴးတဲ့ ေျမျပင္မွာ ေတာင္ပို႔တစ္ခု ေတြ႕ေတာ့ အဲဒီေတာင္ပို႔ကို စည္းျခံ ကာရံထားျပီး အိမ္ျပန္ခဲ့ၾကတယ္...။

* အိမ္ေရာက္ေတာ့ မယ္ယြန္းစံက (ျပံဳးရႊင္လ်က္)....
"ဟဲ့.. သားတုိ႔... ငါ့သားမ်ား စားရဖို႔သာ ျပင္ထားၾကေပေတာ့.. ေမာင္တုိ႔အေဖက ဥစၥာသိုက္ ေတြ႕ခဲ့လို႔ စည္းခ်ကာရံထားခဲ့တယ္.. "
လို႔ ေျပာဆိုေနာက္ေျပာင္မိေသးတယ္..။

* ေနာက္ေန႔မွာ..
ရပ္သူရြာသား ပန္းရံသမားမ်ားနဲ႔ သြားေရာက္တူးေဖာ္ေသာ္ ဌာပနာတုိက္ႏွင့္တကြ ေစတီေဟာင္းတုိ႔ကို ေတြ႕ရတယ္..။ ဦးေအာင္ေဇယ်က ထပ္မံ ျပဳျပင္တည္ထား ကိုးကြယ္ခဲ့တယ္..။

* ဘုရားကို ျပဳျပင္ျပီး မၾကာမီမွာ ဦးေအာင္ေဇယ်ရဲ႕ လက္ရံုးမွ မီးေရာင္ေတာက္ျခင္းမ်ား ျဖစ္ေပၚလာပါတယ္..။

* အဲဒီႏွစ္(၁၁၁၁)မွာ အင္းဝ ေရႊနန္းရွင္ဘုရင္ကိုယ္တုိင္ ျမင္မက္ေတာ္မူတဲ့ အိပ္မက္မွာ-
"ေျမာက္အရပ္သို႔ ရႈစားရာ၊ အေရွ႕အရပ္မွ ေနဗိမာန္သည္၊ ၾကယ္တာရာအေပါင္း ျခံရံလ်က္၊ အေနာက္အရပ္သို႔ ၾကြျမန္းသည္"
ဆိုျပီး ျမင္မက္ပါတယ္..။
အမတ္မ်ားက ေျမာက္အရပ္မွ မင္းေလာင္းေပၚမယ့္ နိမိတ္မွန္း သိေပမယ့္ ဘုရင္ကို ေၾကာက္ရြံ႕တာေၾကာင့္
"ေနမွာ အင္းဝဘုရင္၊ ၾကယ္တာရာမ်ားမွာ ပေဒသရာဇ္မင္းမ်ား ခစားပံု"
ဆိုျပီး လိမ္ညာေလွ်ာက္တင္ၾကတယ္..။

* တစ္ေန႔ေသာအခါ....
ဦးေအာင္ေဇယ်ဟာ ေတာသုိ႔ ယာထြန္သြားရာ ေနျမင့္ေသာအခါ ေခတၱနားေနပါတယ္..။ သစ္ပင္ရိပ္မွာ လဲေလ်ာင္းရင္း အိပ္ေပ်ာ္သြားတယ္...။ အဲဒီအခ်ိန္မွာပဲ အိမ္မွ ထမင္းလာပို႔တဲ့ အေစခံ မျငိမ္း ေရာက္လာတယ္..။ ဦးေအာင္ေဇယ်ရဲ႕ လက္ယာလက္ရံုး(ညာဘက္လက္ရံုး)မွ အခုိးအလွ်ံမ်ားႏွင့္ မီးေတာက္ထလာတာကို ျမင္ေတာ့ အူယားဖားယား ခ်ဥ္းကပ္လာျပီး ပါလာတဲ့ တဘက္နဲ႔ မီးကို ပုတ္သတ္ပါတယ္...။

* ဦးေအာင္ေဇယ် အိပ္ရာက လန္႔ႏိုးလာျပီး
"ဘာျဖစ္တာလဲ..." လို႔ေမးေတာ့ အေစခံမက
" အရွင့္လက္မွ မီးခိုးမီးေတာက္ကို ျမင္လို႔ မီးျငိႇမ္းသတ္မိတာပါ.." လို႔ ဆိုတယ္..။
ဦးေအာင္ေဇယ်လည္း
"ဒီတုိင္းမွန္ရင္ ေတာစကား ေတာမွာေပ်ာက္ေစ၊ ရြာကို မေရာက္ေစႏွင့္.."
လို႔ေျပာျပီး ႏႈတ္ပိတ္လိုက္တယ္..။
ဦးေအာင္ေဇယ်ဟာ (စၾကာရတနာကို ေမွ်ာ္လင့္ခ်ိန္မွာ ရရွိတဲ့ စၾကာမင္းကဲ့သို႔) ပီတိအျပည့္ျဖစ္ေပၚလာေပမယ့္ ဣေႁႏၵမပ်က္ ေနလိုက္တယ္..။

* အေစခံမလည္း အိမ္ကို ျပန္လာျပီးေနာက္ ေတြးေတာေနမိတယ္..။
"ငါတုိ႔ရဲ႕အရွင္ဟာ ဘုန္းပညာႏွင့္ ျပည့္စံုတယ္.. 'ေျမာက္ဘက္မွ မင္းေလာင္းေပၚမည္' ဆိုတဲ့ တေဘာင္လည္း ထြက္ေနတယ္.. အရွင့္ကို ရည္ညႊန္းတာပဲ ျဖစ္ရမယ္.. အရွင္ဟာ ဘုန္းသမာၻရွင္ ျဖစ္လိမ့္မယ္.. ဒါေၾကာင့္ ငါ ဒီေန႔ကစျပီး အရွင့္ကို ရွင္ဘုရင္တစ္ပါးကဲ့သုိ႔ ျပဳစုအံ့"
လို႔ ေတြးေတာ ဆင္ျခင္လုိက္ျပီး ဝတ္ျပဳေလေတာ့တယ္..။

* ဒီလိုနဲ႔ ညတစ္ည သန္းေခါင္ေက်ာ္ေလာက္မွာ ဇနီးမယ္ယြန္းစံ ႏုိးလာခိုက္ ဦးေအာင္ေဇယ်ရဲ႕ ညာဘက္လက္ရံုးမွ မီးခုိးမီးလွ်ံမ်ား ထေတာက္ရာ တစ္အိမ္လံုး ထိန္လင္းေနတယ္..။
ဒါကို မယ္ယြန္းစံ ျမင္ေတာ့ အနီးရွိ ျခံဳေစာင္တုိ႔ႏွင့္ အုပ္ဖံုး သတ္ျငိႇမ္းေနမိတယ္..။
ဦးေအာင္ေဇယ် လန္႔ႏုိးလာေတာ့ မယ္ယြန္းစံက သူ႕လက္မွ မီးေတာက္ေနေၾကာင္း ေျပာျပတယ္..။
"ဒီအေၾကာင္း ဒီတြင္ျပီးေစ၊ တစ္ပါး မေရာက္ေစႏွင့္" လို႔ တားျမစ္လိုက္ျပန္တယ္...။
မယ္ယြန္းစံက
"ကိုေအာင္ေဇယ်... ရွင္ဟာ ဘုန္းၾကီးတဲ့ေယာက္်ားျဖစ္တယ္.. မေမ့မေလ်ာ့တဲ့ သတိႏွင့္ ျပည့္စံုေအာင္သာ ေနပါ" လို႔ ေျပာျပီးေနာက္
အဲဒီေန႔ကစျပီး ရွင္ဘုရင္တုိ႔ကို ျပဳစုတဲ့ဝတၱရားအတုိင္း ျပဳစုေပးေလေတာ့တယ္...။

* အျခားတစ္ရြာမွာ ေနတဲ့ ဦးေအာင္ေဇယ်ရဲ႕ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္လည္း အိပ္မက္မက္ျပန္တယ္...။ သူ႕အိပ္မက္က-
...........................................
..........................
.... အပိုင္း(၄) ဆက္လက္ေဖာ္ျပပါဦးမည္။

မွတ္ခ်က္။ ။ Essay သဖြယ္ အနည္းငယ္ျပဳျပင္ ေရးသားထားပါတယ္...

( ဘက္မလိုက္ေသာ အမ်ဳိးသားေရးဝါဒီ )

Read more →

"ကုန္းေဘာင္ ရွာပံုေတာ္" - အပိုင္း (၂)

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
* တစ္ခ်ိန္က ဆရာေတာ္ အရွင္ဝါယမသည္ အေလာင္းေတာ္ ကႆပလုိဏ္ဂူေတာ္၌ တရားအားထုတ္ေနစဥ္ ထူးျခားေသာ ေတာထြက္အဘိုးအိုတစ္ဦးႏွင့္ ၾကံဳၾကိဳက္ရာ 'တပည့္ေတာ္တုိ႔ ကုန္းေဘာင္မွာ ေခတ္စားခဲ့ေသာ ေဆာင္ပုဒ္အခ်ဳိ႕ကို အဓိပၸာယ္ရွင္းျပပါ ဘုရား' ဟု ေလွ်ာက္ထား၏။

ဆရာေတာ္ ။ ။ အဘိုးရဲ႕ ပုစာၦကို သိပါရေစ။

အဘိုးအို ။ ။ "သိဃၤဆိုသည္ ဆံုလည္ရပ္"၊ "ဘုရားဆုိသည္ ရွင္သိဒၶတ္"။

ဆရာေတာ္ ။ ။ အဘုိး ေမးတဲ့ လကၤာအဓိပၸာယ္မ်ားကို ၾကားဖူးနားဝ ရွိမထားရင္ မေျဖႏုိင္ပါဘူး။ အခုေတာ့ အထက္ပါ လကၤာအဓိပၸာယ္ကို ဦးပဥၥင္းတို႔ ဆရာေတာ္ (ဆဌမ ေက်ာ္ေအာင္စံထား)ထံ ဝတ္ျပဳရင္း မၾကာခဏ မိန္႔ဖူးလို႔ အဘိုးအေမးကို ေျဖႏုိင္ပါတယ္။

(၁) "သိဃၤဆိုသည္ ဆံုလည္ရပ္" ဆိုတာက ေကာဇာသကၠရာဇ္ ၁၁၁၃ ခုမွာ အင္းဝပ်က္၍ အေလာင္းမင္းတရား ဦးေအာင္ေဇယ်က ျမန္မာျပည္အရပ္ရပ္ ျပန္လည္တုိက္ခိုက္ သိမ္းပိုက္ျပီးေနာက္ ဟံသာဝတီ၊ ေတာင္ငူ၊ အင္းဝ၊ ရွမ္း၊ ယြန္း အရပ္မ်ားမွာ ေရႊ ေငြ ပတၱျမား စေသာ ရတနာအေပါင္းတို႔သည္ မုဆိုးဘုိျမိဳ႕သို႔ စုလာသည္လည္း တစ္ခ်က္။

(၂) စာေပပိဋကတ္၊ ဓာတ္ေတာ္ေမြေတာ္ တည္းဟူေသာ ရတနာအစစ္အေပါင္းတို႔သည္ မုဆိုးဘုိျမိဳ႕သို႔ စုလာသည္လည္း တစ္ခ်က္။

(၃) အရပ္ရပ္တုိ႔မွ ရွင္ရဟန္း ပညာရွိမ်ား မုဆိုးဘိုအရပ္သို႔ စုေရာက္လာသည္လည္း တစ္ခ်က္။
ဤ ၃ ခ်က္ေသာ ရတနာအေပါင္းတို႔ စုဆံုလာသည္ကို ရည္၍ ထုိျမိဳ႕ကို "ရတနာသိဃၤ"ျမိဳ႕ဟု ဆိုတယ္။

ေနာက္တစ္နည္းမွာ -
ခရီးလမ္းေၾကာင္းတို႔၏ ဆံုရာအရပ္ကို (မဂၢသိဃၤာတက) ခရီးလမ္းဆံုဟု ဆိုသကဲ့သို႔ ရတနာအေပါင္းတို႔၏ စုေဝးရာျဖစ္၍ "ရတနာသိဃၤျမိဳ႕"ဟု ဆုိေပတယ္။
ဝိျဂိဳဟ္ျပဳရလွ်င္-
(ရတနာ၊ သိဃၤာန၊ ရတနာ သိဃၤဋံ)
ဤေနရာ၌ စတုတၳအကၡရာ "ဃ"ႏွင့္ ရတနာသိဃၤ၏ ပဝတၱိျဖစ္ျခင္းအရာကို မွတ္ရေပမယ္။

ေနာက္တစ္နည္းမွာ-
"ရတနာသိခၤ" ဟူ၍ ဒုတိယအကၡရာ(ခ)ကို ယူလွ်င္ (လူတို႔အတြက္ ေအာင္ျမင္ျခင္း ဦးစြန္းသဖြယ္ျဖစ္ေသာ ေဇယ်သိခၤမင္း၊ ဦးစြန္း ၅ ခုရွိေသာ ပဥၥသိခၤ နတ္သား) ဟု ေခၚဆိုသကဲ့သို႔ ရတနာအေပါင္းတုိ႔၏ စုေဝးရာ၊ တုိင္းျပည္တကာတို႔၏ အထြတ္ဦးစြန္းသဖြယ္ျဖစ္ေသာ "ရတနာသိခၤျမိဳ႕ေတာ္" ဟူ၍ အဓိပၸာယ္ယူအပ္ေပတယ္။

သိခၤသဒၵါကား (ဦးစြန္း) ေဟာတယ္။ သိဃၤသဒၵါကား (အလ်င္အျမန္)ကို ဆိုလိုတယ္။ ဤသဒၵါႏွစ္မ်ဳိးမွ မည္သည့္အကၡရာမဆို သင့္ျမတ္ပါတယ္ အဘိုး။ ဒါေၾကာင့္ ေရွးသူေဟာင္းတို႔ စပ္ဆိုရာမွာ-

"ျမန္မာ့ထိပ္ေခါင္၊ ဦးစြန္းေထာင္၍
ကုန္းေဘာင္ စံမွတ္၊ နန္းျပသာဒ္က
သိဒၶတ္တစ္ႏႈန္း၊ စက္ရွိန္မႈန္းေသာ္
ေပ်ာက္ျပဳန္းရန္မ်ဳိး" လို႔ ဆိုပါတယ္။

အဘိုးအို ။ ။ သာဓုပါ... ကိုယ္ေတာ္ေလး၊ သာဓု.... သာဓု...။

ဆရာေတာ္ ။ ။ "ဘုရားဟူသည္ ရွင္သိဒၶတ္" ဆိုသည္ကား ကပၸိလဝတ္ ေနျပည္ေတာ္ၾကီးကို ဗာရာဏသီျပည္၊ ဥကၠာမုခမင္း၏ သားေတာ္ ၄ ေယာက္၊ သမီးေတာ္ ၅ ေယာက္တုိ႔ စုစည္းျပီး ဗိုလ္ပါ အလံုးအရင္းႏွင့္ ျပဳစု ထူေထာင္ထားၾကတယ္။

မင္းသား ၄ ေယာက္ အခ်ိန္အရြယ္ေရာက္လွ်င္
"တစ္ပါးသူႏွင့္အိမ္ေထာင္ျပဳေခ်ေသာ္ အမ်ဳိးပ်က္မည္။ အမ်ဳိးပ်က္လွ်င္ အေျပာအဆို အသံုးအႏႈန္းပ်က္မည္။ ဤသို႔ပ်က္လွ်င္ ျပည္ထဲေရး မျငိမ္မဝပ္ ရွိမည္။ ဤသို႔ျဖစ္ေသာ္ တုိင္းသူျပည္သားအေပါင္းတို႔ ဆင္းရဲျခင္းသို႔ ေရာက္မည္"
ဟူ၍ အၾကံေတာ္ ရွိၾကေပတယ္။ ထို႔ေၾကာင့္ ႏွမေတာ္ ၅ ေယာက္တြင္ အၾကီးဆံုးကို အမိအရာထား၍ အငယ္ ၄ ေယာက္ႏွင့္ ေမာင္ေတာ္ ၄ ေယာက္တုိ႔ အခ်င္းခ်င္း အိမ္ေထာင္ဖက္ ျပဳခဲ့ၾကတယ္။

ထုိအေၾကာင္းကို ခမည္းေတာ္ဥကၠာမင္း ၾကားသိေတာ္မူေသာ္
"ငါ့သားေတာ္ သမီးေတာ္တုိ႔သည္ကား ရဟန္း၊ ရွင္လူ ျပည္သူတုိ႔၏ စီးပြားခ်မ္းသာကို ငဲ့၍ ေမာင္ႏွင့္ႏွမ ေရႊလက္တြဲကာ ျပည္ထဲေရး ထမ္းေဆာင္ၾကသည္မွာ အလြန္ျပဳႏိုင္ခဲေသာ အရာကို ျပဳေပစြ"
ဟု ခ်ီးမြမ္းစကား ဆုိခဲ့ေပတယ္။

ဤကိုရည္၍ ရွင္အဂၢသမာဓိ စပ္ဆိုရာတြင္-

"သက်ဝတ၊ ကုမာရ ဟု
ဩဇာသာၾကည္၊ ႏႈတ္ခြန္းရည္ေၾကာင့္
ပင္စည္ညြန္႔ေညႇာက္၊ မင္းရိုးေပါက္သည္"

ထုိ "သက်ဝတ" စကားကို စြဲ၍ "သာကီဝင္" မင္းမ်ဳိးဟု တြင္ရာ ကုန္းေဘာင္ေခတ္ ျမန္မာမင္းမ်ားလည္း အပါအဝင္ျဖစ္ေပတယ္။ ျပည္သူတို႔ စိုးရိမ္ျခင္း ေပ်ာက္၍ စိတ္ခ်မ္းေျမ့ျခင္း ျဖစ္သည္ကို သိဒၶတ္ ျဖစ္သည္ ေခၚဆိုတယ္။ ဤကိုစြဲ၍ ဘုရားေလာင္း သားရတနာ ဖြားျဖင္ရာတြင္ ငယ္မည္ သိဒၶတၱ ဟု မွည့္ေခၚခဲ့တယ္။ ဘုရားအျဖစ္သို႔ေရာက္ေသာ္ ေဗာဓိပင္ေအာက္၌ စိတ္ႏွလံုး ခ်မ္းေျမ့ျခင္း ျဖစ္ေတာ္မူသည္ကို စြဲ၍၊ ဤ ၃ ခ်က္ေသာ သိဒၶတ္ကို ရည္၍ "ဘုရားဆိုသည္ ရွင္သိဒၶတ္" ဟု ဆိုပါတယ္။

အဘိုးအို ။ ။ သာဓုပါပဲ... ကိုယ္ေတာ္ေလး၊ သာဓု... သာဓု...။

.................................
......
အပိုင္း(၃)တြင္ ဆက္လက္ေဖာ္ျပပါဦးမည္...။

( ဘက္မလိုက္ေသာ အမ်ဳိးသားေရးဝါဒီ )

Read more →