ဒီေန႔ ႏိုင္ငံေတာ္ဘာသာေန႔မွာ ဘာအေၾကာင္းအရာတစ္ခုမွတိုက္တြန္းႏႈိးေဆာ္ျခင္းမရွ
အဲ့ဒီမီဒီယာေတြကေတာ့ “သူရိယ နဲ႕ ျမန္မာ့အလင္း” သတင္းစာေတြပါ။ဒီသတင္းစာ ၂ခုထဲမွာ ) ၀ံသာႏုရကၡိတစိတ္ဓါတ္နဲ႔ အမ်ိဳးသားေရးကိုဦးစားအေပးဆံုးက ၁၉-ရာစုတစ္ေလွ်ာက္ နာမည္ႀကီးခဲ့တဲ့ “သူရိယ”သတင္းစာပါ။ တည္ေထာင္ခဲ့တဲ့သူေတြကိုယ္တိ
၁၉၃၁-ခုႏွစ္ မွာ ေရႊဘိုခရိုင္၊ ေျမဒူးမွာေနတဲ့ အစၥလာမ္ဘာသာ၀င္မြတ္စလင္ “ေရႊဖီ”ဆိုတဲ့သူက “ေမာ္လ၀ီႏွင့္ ေယာဂီစာတမ္း”ဆိုတဲ့စာအုပ္မက် စာေစာင္မက် စာအုပ္တစ္အုပ္ကိုေရးခဲ့ပါတယ
စာအုပ္ကို မြတ္စလင္လူမ်ိဳးေတြၾကားထဲမွ
နီးပါးထိ ရိုက္ႏွိပ္ျဖန္႔ခ်ီခဲ့တယ္။
စာအုပ္ထဲမွာပါတဲ့အေၾကာင္းအရ
ေထာက္ျပၿပီး တရား၀င္ကန္႔ကြက္ခဲ့ပါတယ္။ သို႔ေသာ္ အခ်ိန္က ျမန္မာေတြကၽြန္ျဖစ္ေနတဲ့အခ်ိန္၊ အစိုးရကလဲ အဂၤလိပ္နဲ႔ မြတ္စလင္ေတြသေဘာက်တဲ့အစိုးရဆိုေတာ့ အေရးယူျခင္းမရွိခဲ့ပါဘူး။
ခံရခက္တဲ့စိတ္၊ ၀မ္းနည္းတဲ့စိတ္ေတြနဲ႔ ရင္ဆိုင္ေနရတဲ့ ျမန္မာေတြဟာ၁၉၃၈-ခုႏွစ္၊ ဇူလိုင္လ၊ (၂၆)ရက္ေန႔မွာ “ျမန္မာႏိုင္ငံလံုးဆိုင္ရာ ရဟန္းပ်ိဳမ်ားအဖြဲ႕” ဦးေဆာင္ၿပီးေတာ့ ေရႊတိဂံုဘုရား ကုန္းေတာ္ေပၚမွာ စီတန္းလွည့္လည္ၿပီးေတာ့ “ေရႊဖီနဲ႔ ေယာဂီစာတမ္းစာအုပ္” ကို ကန္႔ကြက္ဆႏၵျပ
ၾကပါတယ္။
အဲ့ဒီမွာ ဆႏၵျပေနတဲ့ သံဃာေတြကို မြတ္စလင္ပလိပ္အဖြဲ႕က လူစုခြဲခိုင္းတဲ့အခါမွာ ၾကမ္းၾကမ္းတမ္းတမ္း ျပဳမူတဲ့အတြက္ေၾကာင့္ ေဘးကရပ္ၾကည့္ေနတဲ့ ျမန္မာအမ်ိဳးသားေတြ မခံမရပ္ႏိုင္ပဲ တုန္႔ျပန္ခဲ့ရာက “ကုလား-ျမန္မာ”ဒုတိယအႀကိမ္ အဓိကရုဏ္းျဖစ္ခဲ့ရပါတယ္။
ရန္ကုန္၊ မႏၱေလး၊ စစ္ကိုင္း၊ ေရႊဘို၊ ေရနံေခ်ာင္း၊ ပခုကၠဴ၊ ျမင္းၿခံ၊ ေရႊဘို စတဲ့ ၿမိဳ႕ႀကီးအေတာ္မ်ားမ်ားကို ကူးစက္သြားခဲ့ပါတယ္။ လူေပါင္း (၁၀၈၄)ေယာက္ေသတယ္။ ရန္ကုန္မွာ ျမန္မာေတြအမ်ားဆံုးေသတယ္။ ပုလိပ္ဘက္က ပစ္လို႔ေသတဲ့ (၁၇၁)ေယာက္မွာ ျမန္မာဗုဒၶဘာသာ (၁၅၅)ေယာက္ ေသခဲ့ပါတယ္။
ရင္နာစရာပါ။ အဂၤလိပ္လက္ထက္ မြတ္စလင္ေတြ အမ်ိဳးမ်ိဳးလူပါး၀ေနတဲ့ခ်ိန
ဇူလိုင္လကစတဲ့ အဓိကရုဏ္းဟာ စက္တင္ဘာလလယ္ ေရာက္မွၿပီးဆံုးခဲ့ပါတယ္။ထံုးစံအတိုင္း ဟိုလူ႕အျပစ္တင္၊ ဒီလူ႔အျပစ္တင္နဲ႔ လုပ္ခဲ့ၾကပါတယ္။ “မိုဟာမတ္ဒါလ္ဒါလ္ခ်လ္ဂ်ီ နဲ႔ တရ္ဘက္ဂ်ီ”ဆိုတဲ့ မြတ္စလင္ ၂ေယာက္က “အိႏၵိယအမ်ိဳးသားကြန္ယက္နဲ႔ မြတ္စလင္လိဂ္”ကို သြားတိုင္တဲ့အတြက္ ၁၉၃၉-ခုႏွစ္၊ ဧၿပီလ၊ (၉)ရက္ေန႔မွာ အိႏၵိယအမ်ိဳးသားကြန္ဂယက္အဖြ
ဆံုးျဖတ္ခ်က္အရ “ျမန္မာႏွင္႔ အိႏၵိယအစိုးရသည္ ပင္လယ္ရပ္ျခား အိႏၵိယအမ်ိဳးသားမ်ား၏ အသက္စည္းစိမ္၊ လြတ္လပ္မႈ၊ တရားဥပေဒအခြင္႔အေရးမ်ား ကာကြယ္ေစာင္႔ေရွာက္မႈအား ပ်က္ကြက္သည္” ဆိုၿပီးေတာ့ ေၾကညာခဲ့ပါတယ္။(ခုေခတ္ ကုလသမဂၢလိုေပါ႔ဗ်ာ)
အဲ့ဒီ “ေမာ္လ၀ီႏွင့္ ေယာဂီစာတမ္း” စာအုပ္ကိုေရးခဲ့တဲ့ “ေမာ္လ၀ီေရႊဖီ” ကိုပုဒ္မ (၂၉၅/က)နဲ႔ ဖမ္းဆီးအေရးယူခဲ့တယ္။ အဲ့ဒီသတင္းကို “သူရိယနဲ႔ျမန္မာ့အလင္း” သတင္းစာ ၂ေစာင္လံုးက အၿပိဳင္အဆိုင္ ေဖာ္ျပခဲ့ၾကေပမယ့္ေမာ္လ၀ီေရႊဖီရဲ႕ ဓါတ္ပံုကိုေတာ့ ဘယ္သူမွရိုက္ယူႏိုင္င္ခဲ့ျခ
အဂၤလိပ္အစိုးရနဲ႔ မြတ္စလင္သူေဌးေတြက ေရႊဖီရဲ႕လံုၿခံဳေရးကို ကာကြယ္ေပးထားခဲ့ပါတယ္။
ဒါေပမယ့္ မႏၱေလးျမန္မာ့အလင္း သတင္းစားကိုယ္စားလွယ္ ”ဦးကိုကိုလတ္”ရဲ႕ စီစဥ္ေဆာင္ရြက္မႈနဲ႔ “ဦးေမာင္ေမာင္ႀကီး” (ပန္းခ်ီေက်ာင္းအုပ္ေဟာင္းဦးခင္ေမာင္၏ ဖခင္ႀကီး)က တရားခြင္ထဲကို၀င္ၿပီး နားေထာင္ရင္းနဲ႔ ေရႊဖီရဲ႕ပံုနဲ႔တကြ တရားခြင္ျမင္ကြင္းကိုပါ ပန္းခ်ီဆြဲၿပီးေတာ့ ျမန္မာ့အလင္းသတင္းစာ
ထဲမွာ ထည့္ခဲ့ပါတယ္။
အဲ့ဒီေတာ့မွ ျမန္မာႏိုင္ငံသားေတြဟာ ျပႆနာကိုစတင္မီးေမႊးသူ၊ဗုဒၶဘုရားရွင္ကိုေစာ္ကားခဲ့သူ ေမာ္လ၀ီေရႊဖီ ကိုျမင္ဖူးခဲ့ၾကပါတယ္။ လူေတြက ျမန္မာ့အလင္းသတင္းစာ(ထိုေခတ္ကျမန္မာ့အလင္းသတင္း
အဲ့ဒီေလာက္ထိ မ်ိဳးခ်စ္စိတ္ျပင္းထန္တဲ့ မီဒီယာေတြ က်ေနာ္တို႔ႏိုင္ငံမွာရွိခဲ့
အမ်ိဳးကိုခ်စ္ဖို႔၊ ကၽြန္ဘ၀ကလြတ္ေျမာက္ဖို႔၊ ဘာသာ သာသနာကိုထိန္းသိမ္းေစာင့္ေရ
ခုေခတ္မ်ားၾကေတာ့ ႏိုင္ငံတကာနဲ႔ ခ်ိတ္ဆက္ထားပါတယ္ဆိုတဲ့ ELEVEN , The Voice စတဲ့ေခတ္မွီ မီဒီယာေတြဟာ ျမန္မာေတြ အႏိုင္က်င့္ခံရတာေတြကို ဖံုးထား၊ ဘုန္းႀကီးအသတ္ခံရတာကို မေဖာ္ျပ၊ မြတ္စလင္ေသမွ ဓါတ္ပံုရိုက္တင္၊ သံဃာေတြကို တရားေရးနဲ႔ ဘာသာေရးေရာလို႔ မေကာင္းဘူလို႔ေျပာ၊ အမ်ိဳးေစာင့္ဥပေဒကို ကန္႔ကြက္၊ ကာတြန္းဆြဲၿပီးေျပာင္၊ဗုဒၶဘာသာကို ႏိုင္ငံေတာ္ဘာသာအျဖစ္ေၾကညာရ
အဲ့လိုမီဒီယာေတြနဲ႔ ေရွ႕ဆက္သြားရမယ့္ က်ေနာ္တို႔ရဲ႕ခရီးလမ္း ....ေတြးရင္းေမာရပါတယ္။
အျဖဴေရာင္ သူငယ္ခ်င္း
အဲ့ဒီမီဒီယာေတြကေတာ့ “သူရိယ နဲ႕ ျမန္မာ့အလင္း” သတင္းစာေတြပါ။ဒီသတင္းစာ ၂ခုထဲမွာ ) ၀ံသာႏုရကၡိတစိတ္ဓါတ္နဲ႔ အမ်ိဳးသားေရးကိုဦးစားအေပးဆံုးက ၁၉-ရာစုတစ္ေလွ်ာက္ နာမည္ႀကီးခဲ့တဲ့ “သူရိယ”သတင္းစာပါ။ တည္ေထာင္ခဲ့တဲ့သူေတြကိုယ္တိ
၁၉၃၁-ခုႏွစ္ မွာ ေရႊဘိုခရိုင္၊ ေျမဒူးမွာေနတဲ့ အစၥလာမ္ဘာသာ၀င္မြတ္စလင္ “ေရႊဖီ”ဆိုတဲ့သူက “ေမာ္လ၀ီႏွင့္ ေယာဂီစာတမ္း”ဆိုတဲ့စာအုပ္မက် စာေစာင္မက် စာအုပ္တစ္အုပ္ကိုေရးခဲ့ပါတယ
စာအုပ္ကို မြတ္စလင္လူမ်ိဳးေတြၾကားထဲမွ
နီးပါးထိ ရိုက္ႏွိပ္ျဖန္႔ခ်ီခဲ့တယ္။
စာအုပ္ထဲမွာပါတဲ့အေၾကာင္းအရ
ေထာက္ျပၿပီး တရား၀င္ကန္႔ကြက္ခဲ့ပါတယ္။ သို႔ေသာ္ အခ်ိန္က ျမန္မာေတြကၽြန္ျဖစ္ေနတဲ့အခ်ိန္၊ အစိုးရကလဲ အဂၤလိပ္နဲ႔ မြတ္စလင္ေတြသေဘာက်တဲ့အစိုးရဆိုေတာ့ အေရးယူျခင္းမရွိခဲ့ပါဘူး။
ခံရခက္တဲ့စိတ္၊ ၀မ္းနည္းတဲ့စိတ္ေတြနဲ႔ ရင္ဆိုင္ေနရတဲ့ ျမန္မာေတြဟာ၁၉၃၈-ခုႏွစ္၊ ဇူလိုင္လ၊ (၂၆)ရက္ေန႔မွာ “ျမန္မာႏိုင္ငံလံုးဆိုင္ရာ ရဟန္းပ်ိဳမ်ားအဖြဲ႕” ဦးေဆာင္ၿပီးေတာ့ ေရႊတိဂံုဘုရား ကုန္းေတာ္ေပၚမွာ စီတန္းလွည့္လည္ၿပီးေတာ့ “ေရႊဖီနဲ႔ ေယာဂီစာတမ္းစာအုပ္” ကို ကန္႔ကြက္ဆႏၵျပ
ၾကပါတယ္။
အဲ့ဒီမွာ ဆႏၵျပေနတဲ့ သံဃာေတြကို မြတ္စလင္ပလိပ္အဖြဲ႕က လူစုခြဲခိုင္းတဲ့အခါမွာ ၾကမ္းၾကမ္းတမ္းတမ္း ျပဳမူတဲ့အတြက္ေၾကာင့္ ေဘးကရပ္ၾကည့္ေနတဲ့ ျမန္မာအမ်ိဳးသားေတြ မခံမရပ္ႏိုင္ပဲ တုန္႔ျပန္ခဲ့ရာက “ကုလား-ျမန္မာ”ဒုတိယအႀကိမ္ အဓိကရုဏ္းျဖစ္ခဲ့ရပါတယ္။
ရန္ကုန္၊ မႏၱေလး၊ စစ္ကိုင္း၊ ေရႊဘို၊ ေရနံေခ်ာင္း၊ ပခုကၠဴ၊ ျမင္းၿခံ၊ ေရႊဘို စတဲ့ ၿမိဳ႕ႀကီးအေတာ္မ်ားမ်ားကို ကူးစက္သြားခဲ့ပါတယ္။ လူေပါင္း (၁၀၈၄)ေယာက္ေသတယ္။ ရန္ကုန္မွာ ျမန္မာေတြအမ်ားဆံုးေသတယ္။ ပုလိပ္ဘက္က ပစ္လို႔ေသတဲ့ (၁၇၁)ေယာက္မွာ ျမန္မာဗုဒၶဘာသာ (၁၅၅)ေယာက္ ေသခဲ့ပါတယ္။
ရင္နာစရာပါ။ အဂၤလိပ္လက္ထက္ မြတ္စလင္ေတြ အမ်ိဳးမ်ိဳးလူပါး၀ေနတဲ့ခ်ိန
ဇူလိုင္လကစတဲ့ အဓိကရုဏ္းဟာ စက္တင္ဘာလလယ္ ေရာက္မွၿပီးဆံုးခဲ့ပါတယ္။ထံုးစံအတိုင္း ဟိုလူ႕အျပစ္တင္၊ ဒီလူ႔အျပစ္တင္နဲ႔ လုပ္ခဲ့ၾကပါတယ္။ “မိုဟာမတ္ဒါလ္ဒါလ္ခ်လ္ဂ်ီ နဲ႔ တရ္ဘက္ဂ်ီ”ဆိုတဲ့ မြတ္စလင္ ၂ေယာက္က “အိႏၵိယအမ်ိဳးသားကြန္ယက္နဲ႔ မြတ္စလင္လိဂ္”ကို သြားတိုင္တဲ့အတြက္ ၁၉၃၉-ခုႏွစ္၊ ဧၿပီလ၊ (၉)ရက္ေန႔မွာ အိႏၵိယအမ်ိဳးသားကြန္ဂယက္အဖြ
ဆံုးျဖတ္ခ်က္အရ “ျမန္မာႏွင္႔ အိႏၵိယအစိုးရသည္ ပင္လယ္ရပ္ျခား အိႏၵိယအမ်ိဳးသားမ်ား၏ အသက္စည္းစိမ္၊ လြတ္လပ္မႈ၊ တရားဥပေဒအခြင္႔အေရးမ်ား ကာကြယ္ေစာင္႔ေရွာက္မႈအား ပ်က္ကြက္သည္” ဆိုၿပီးေတာ့ ေၾကညာခဲ့ပါတယ္။(ခုေခတ္ ကုလသမဂၢလိုေပါ႔ဗ်ာ)
အဲ့ဒီ “ေမာ္လ၀ီႏွင့္ ေယာဂီစာတမ္း” စာအုပ္ကိုေရးခဲ့တဲ့ “ေမာ္လ၀ီေရႊဖီ” ကိုပုဒ္မ (၂၉၅/က)နဲ႔ ဖမ္းဆီးအေရးယူခဲ့တယ္။ အဲ့ဒီသတင္းကို “သူရိယနဲ႔ျမန္မာ့အလင္း” သတင္းစာ ၂ေစာင္လံုးက အၿပိဳင္အဆိုင္ ေဖာ္ျပခဲ့ၾကေပမယ့္ေမာ္လ၀ီေရႊဖီရဲ႕ ဓါတ္ပံုကိုေတာ့ ဘယ္သူမွရိုက္ယူႏိုင္င္ခဲ့ျခ
အဂၤလိပ္အစိုးရနဲ႔ မြတ္စလင္သူေဌးေတြက ေရႊဖီရဲ႕လံုၿခံဳေရးကို ကာကြယ္ေပးထားခဲ့ပါတယ္။
ဒါေပမယ့္ မႏၱေလးျမန္မာ့အလင္း သတင္းစားကိုယ္စားလွယ္ ”ဦးကိုကိုလတ္”ရဲ႕ စီစဥ္ေဆာင္ရြက္မႈနဲ႔ “ဦးေမာင္ေမာင္ႀကီး” (ပန္းခ်ီေက်ာင္းအုပ္ေဟာင္းဦးခင္ေမာင္၏ ဖခင္ႀကီး)က တရားခြင္ထဲကို၀င္ၿပီး နားေထာင္ရင္းနဲ႔ ေရႊဖီရဲ႕ပံုနဲ႔တကြ တရားခြင္ျမင္ကြင္းကိုပါ ပန္းခ်ီဆြဲၿပီးေတာ့ ျမန္မာ့အလင္းသတင္းစာ
ထဲမွာ ထည့္ခဲ့ပါတယ္။
အဲ့ဒီေတာ့မွ ျမန္မာႏိုင္ငံသားေတြဟာ ျပႆနာကိုစတင္မီးေမႊးသူ၊ဗုဒၶဘုရားရွင္ကိုေစာ္ကားခဲ့သူ ေမာ္လ၀ီေရႊဖီ ကိုျမင္ဖူးခဲ့ၾကပါတယ္။ လူေတြက ျမန္မာ့အလင္းသတင္းစာ(ထိုေခတ္ကျမန္မာ့အလင္းသတင္း
အဲ့ဒီေလာက္ထိ မ်ိဳးခ်စ္စိတ္ျပင္းထန္တဲ့ မီဒီယာေတြ က်ေနာ္တို႔ႏိုင္ငံမွာရွိခဲ့
အမ်ိဳးကိုခ်စ္ဖို႔၊ ကၽြန္ဘ၀ကလြတ္ေျမာက္ဖို႔၊ ဘာသာ သာသနာကိုထိန္းသိမ္းေစာင့္ေရ
ခုေခတ္မ်ားၾကေတာ့ ႏိုင္ငံတကာနဲ႔ ခ်ိတ္ဆက္ထားပါတယ္ဆိုတဲ့ ELEVEN , The Voice စတဲ့ေခတ္မွီ မီဒီယာေတြဟာ ျမန္မာေတြ အႏိုင္က်င့္ခံရတာေတြကို ဖံုးထား၊ ဘုန္းႀကီးအသတ္ခံရတာကို မေဖာ္ျပ၊ မြတ္စလင္ေသမွ ဓါတ္ပံုရိုက္တင္၊ သံဃာေတြကို တရားေရးနဲ႔ ဘာသာေရးေရာလို႔ မေကာင္းဘူလို႔ေျပာ၊ အမ်ိဳးေစာင့္ဥပေဒကို ကန္႔ကြက္၊ ကာတြန္းဆြဲၿပီးေျပာင္၊ဗုဒၶဘာသာကို ႏိုင္ငံေတာ္ဘာသာအျဖစ္ေၾကညာရ
အဲ့လိုမီဒီယာေတြနဲ႔ ေရွ႕ဆက္သြားရမယ့္ က်ေနာ္တို႔ရဲ႕ခရီးလမ္း ....ေတြးရင္းေမာရပါတယ္။
အျဖဴေရာင္ သူငယ္ခ်င္း
.jpg)
