ငရဲေခြးေပါက္ လြတ္ေနသည္

ၿပည္သူ၊ရဲေဘာ္၊မိတ္ေဆြမ်ားခင္ဗ်ား
မိုးသီးဇြန္ ဆီမွ အီးေမးတေစာင္၊ လွ်ိဳ႕ဝွက္စြာ တြဲၿပီးပို႔ခဲ့ပါတယ္။
အီးေမးထဲမွာ “ က်ေနာ့ရဲ႕အေၿခအၿမစ္မရိွတဲ့ တိုက္ခုိက္မႈေတြကို အခုလိုအေရးႀကီးကာလမွာ
ေၿဖရွင္းစရာမလိုဘူး။ ေ႒းႏိုင္ကိုသူမသတ္ဘူးလို႔ေရးထားပါတယ္။”


ဒီကိစၥႏွင့္ပတ္သက္လို႔ ေ႒းႏိုင္ကိုမိုးသီးသတ္သလားမသတ္ဘူးလားဆိုတာ ကို
အမ်ားက ဆံုးၿဖတ္ပါ။ က်ေနာ္သိသေလာက္ရွင္းလင္းတင္ၿပပါ့မယ္။
ေ႒းႏိုင္ ဟာ ၁၉၈၈ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသားတေယာက္ပါ။
၁၉၈၈ မွာ က်ေနာ္ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသားသမဂၢ ကို တည္ေထာင္တဲ့အခါ
ေ႒းႏိုင္ဟာ က်ေနာ့ရဲ႕လက္ေအာက္ၿဖစ္တဲ့ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ လိႈင္နယ္ေၿမ ေဒသေကာလိပ္ (၂) ရဲ႕
သမဂၢတာဝန္ခံတေယာက္ၿဖစ္ပါတယ္။
က်ေနာ့ရဲ႕အခ်စ္ဆံုးသူငယ္ခ်င္းလည္းၿဖစ္ပါတယ္။
စစ္အာဏာသိမ္းၿပီး ၁၉၈၈ နယ္စပ္ကိုေရာက္ေတာ့ ေသေဘာဘိုး စခန္းကိုေရာက္ပါတယ္။
အဲ့ဒီအခ်ိန္ဟာ ABSDF ပထမသက္တန္း က်ေနာ္အေထြေထြအတြင္းေရးမွဴး ( ေအဘီ ဗဟို) မွာ
တာဝန္ထမ္းေဆာင္ေနတဲ့ ကာလၿဖစ္ပါတယ္။
ဒီလိုနဲ႔ ႏွစ္လ သံုးလ အႀကာမွာ ေ႒းႏိုင္ဟာ က်ေနာ္နဲ႔အတူေနဖို႔ ေအဘီ ဗဟို ကိုေရာက္လာၿပီး၊
က်ေနာ့နားမွာေနခဲ့ပါတယ္။
ABSDF ႏွစ္ၿခမ္းကြဲေတာ့
က်ေနာ္ ၊ ကိုကိုဦး၊ မိုးသီး ဦးေဆာင္တဲ့ဘက္ကိုရပ္ခဲ့ၿပီး မိုးသီးဥကၠ႒ ၿဖစ္ပါတယ္။
ကိုကိုဦး က အေထြေထြအတြင္းေရးမွဴး၊ က်ေနာ္ က EC ပါ။
မိုးသီး က ေ႒းႏိုင္ကို ဗဟိုစစ္ေရး တာဝန္ခံေပးအပ္ခဲ့ပါတယ္။
ဒီလိုနဲ႔ ကိုကိုဦးနဲ႔က်ေနာ္ ေတာင္ပိုင္းမွာတာဝန္ထမ္းေဆာင္ေနတဲ့အခ်ိန္
ေ႒းႏိုင္ကုိ မိုးသီး ကဖမ္းလိုက္ပါတယ္။
ဒီအခ်ိန္မွာ ႏုိင္အာင္ဘက္မွာ ကိုေနဝင္းေအာင္ ႏွင့္ ကိုစိုးလင္း ( ေၿမာက္ပိုင္း ABSDF) ကို သူလွ်ိဳမႈႏွင့္ဖမ္းဆီးၿပီး ေၿမက်င္းမွာ
ထည့္ထားခဲ့တယ္။ ( တလအႀကာမွာ ေ႒းႏိုင္အဖမ္းခံရတယ္ၿဖစ္ပါတယ္)။


က်ေနာ္ႏွင့္ ကိုကိုဦးက မိုးသီးဆီကိုစက္ရိုက္ၿပီး၊ ဘာေႀကာင့္ ေ႒းႏိုင္ ကို
ဖမ္းရတာလဲ လို႔လွမ္းေမးပါတယ္။
မိုးသီး က ႏိုင္ေအာင္တို႔ဘက္မွ ကိုေနဝင္းေအာင္ႏွင့္ ကိုစိုးလင္း ကို စစ္ေဆးတဲ့အခါ သူတို႔က မိုးသီးဘက္ကေ႒းႏိုင္ဟာ
လည္း သူတို႔နဲ႔အတူတူပါပဲလို႔ထြက္ဆိုလို႔ ဖမ္းဆီးလိုက္ရတယ္ လို႕ေၿဖရွင္းပါတယ္။


က်ေနာ္က ၿပင္းၿပင္းထန္ထန္ကန္႔ကြက္ ၿငင္းခ်က္ထုတ္ခဲ့ပါတယ္။
ေ႒းႏိုင္ဟာ သူလွ်ိဳလံုးဝမဟုတ္ဘူး။
ငါနဲ႔အတူတူလုပ္ခဲ့တာ။ လႊတ္ေပးပါ။
ငါအာမခံတယ္။
ေ႒းႏိုင္နဲ႔ပတ္သက္လို႔ငါတာဝန္ယူတယ္လို႔
စက္သြယ္ေရးစက္မွတဆင့္ပို႔ေပးခဲ့ပါတယ္။


ဒါေပမဲ့ မိုးသီး ဟာ က်ေနာ့္ေတာင္းဆိုခ်က္ကို ဂရုမစိုက္ပဲ ဖမ္းၿမဲဖမ္းထားပါတယ္။
က်ေနာ္ ကိုကိုဦး ကို ေမးေတာ့လည္း ေ႒းႏုိင္ဟာ သူလွ်ိဳလံုးဝမၿဖစ္ႏုိင္ဘူး။


ေနာက္ၿပီး ႏိုင္ေအာင့္ ဘက္ကေပးတဲ့သတင္းနဲ႔ဖမ္းတယ္ ဆိုတာ
အေၿခအၿမစ္မရိွဘူး လို႔ သူ႕စဥ္းစားခ်က္ကိုေၿပာၿပီး၊
ကိုကိုဦး ဟာ သူ႔ရဲ႕အေထြေထြအတြင္းေရးမွဴးတာဝန္ကို အသံုးၿပဳၿပီး မိုးသီးထံကိုေႀကးနန္းရိုက္ပါတယ္။


“ မိုးသီး ငါအေထြေထြအတြင္းေရးမွဴးတေယာက္အေနနဲ႔ သေဘာထားေပးတယ္။
ခ်က္ၿခင္းလႊတ္ေပးပါ” လို႔ေတာင္းဆုိခဲ့ပါတယ္။


ဒါေပမဲ့ မိုးသီးဂရုမစိုက္ပါဘူး။ ေ႒းႏိုင္ကိုဖမ္းၿမဲဖမ္းထားပါတယ္။
အဲ့ဒီေတာ့ က်ေနာ္အေတာ္ေဒါသၿဖစ္ခဲ့ပါတယ္။
ဒါေႀကာင့္ မိုးသီးမင္းေ႒းႏိုင္ကိုခ်က္ၿခင္းလႊတ္ပါ။
မင္း မလႊတ္ရင္ ငါမာနယ္ပေလာ ကို ေရာက္၊
ငါ့တပ္ႏွင့္တိုက္ၿပီး ေ႒းႏိုင္ ကို ရေအာင္ထုတ္ယူမယ္ လို႔
အေႀကာင္းႀကားခဲ့ပါတယ္။


ဒီလိုနဲ႔ က်ေနာ္မာနယ္ပေလာ ကို ဆင္းဖို႔ႀကိဳးစားေနတဲ့အခ်ိန္မွာ က်ေနာ့္ဆီကို ဖံုးတခုဝင္လာပါတယ္။
အဲ့ဒါကေတာ့ ခ်င္းမိုင္ၿမိဳ႕ က ဗိုလ္မွဴးႀကီး ထံု လို႔ေခၚတဲ့ ထိုင္းေထာက္လွမ္းေရးအႀကီးအကဲပါ။
သူက “သန္းဝင္း မင္းမဆင္းနဲ႔ မင္းဆင္းရင္ မယ္ဇရင္း ဘတ္စ္ကားဂိတ္မွာ
ပလိပ္ေတြ က မင္း ကိုေစာင့္ၿပီး အၿပီးသတ္လိုက္လိမ့္မယ္ လို႔ေၿပာပါတယ္။
အဲ့ေတာ့ က်ေနာ္က ေမးတယ္။
ပလိပ္ေတြက က်ေနာ့္ ကို ဘယ္လိုလုပ္သိလဲ ဆိုေတာ့
သူက မင္းကိုနယ္စပ္ကိုမေရာက္ေအာင္ ထိုင္းနယ္ေၿမထဲမွာ
အၿပတ္ရွင္းဖို႔ ထိုင္းပုလိပ္ ကို ဘတ္ တေသာင္းေပးထားၿပီးၿဖစ္တယ္ လို႔ ေၿပာပါတယ္။
က်ေနာ္အေတာ္အံ့ႀသၿပီး အေတာ္လည္း ေဒါသၿဖစ္ရပါတယ္။
ဒီေလာက္ေတာင္ယုတ္မာရသလား လို႔။
ဒါနဲ႔ က်ေနာ္ မာနယ္ပေလာ ကို လံုၿခံဳေရးအရ မဆင္းၿဖစ္ေတာ့ပါဘူး။


ေနာက္ေတာ့ မာနယ္ပေလာက်ခါနီးမွာ မိုးသီးဘက္ကေရာ၊ ႏုိင္ေအာင့္ဘက္ကပါ ႒ာနခ်ဳပ္ကိုေရြ႕ေၿပာင္းရပါေတာ့တယ္။


အဲ့ဒီအခ်ိန္မွာႏိုင္ေအာင့္ဘက္မွာ ကိုေနဝင္းေအာင္နဲ႔ ကိုစိုးလင္းတို႕ဟာ ထြက္ေၿပးလြတ္ေၿမာက္သြားႀကပါတယ္။
မိုးသီး ဘက္မွ ေ႒းႏိုင္ကေတာ့ အသတ္ခံလိုက္ရပါတယ္။
ေနာက္ပိုင္း က်ေနာ္ဟာ ေ႒းႏိုင္ကိစၥနဲ႔ပတ္သက္လို႔ ကိုယ္တိုင္ၿမင္ေတြ႕႔ရတဲ့ သူေတြ အားလံုး ကို ေမးၿမန္းပါတယ္။


သူတို႔ရွင္းၿပတာက ေ႒းႏိုင္ ကိုစဖမ္းဖမ္းၿခင္း၊ တဲအိမ္တခုမွာ ေလွာင္ပိတ္ထားတယ္။
ဗဟိုထဲမွာေပါ့။


ေနာက္ႏွစ္ပတ္အႀကာမွာေတာ့ ေ႒းႏိုင္ ကို ဗဟိုရဲ႕တဘက္ကမ္း ေသာင္ရင္းၿမစ္ရဲ႕
တဘက္ၿခမ္းမွာေၿမက်င္းေသးေသးေလးတူးၿပီးတေယာက္တည္းထားပါတယ္။
ဘာအေစာင့္မွမထားပဲ ထမင္းပို႔မွ ေလွႏွင့္သြားပို႔ႀကပါတယ္။


ေနာက္ပိုင္းအေစာင့္စစ္သား ႏွစ္ေယာက္ကိုေမးေတာ့ သူတို႔က ကိုေ႒းႏိုင္ ကို ထားတာသိတ္ရက္စက္တယ္ဗ်ာ တဲ့။


သူ႔အရပ္ သူ႔ကုိယ္ခႏၶာနဲ႔မဆန္႔တဲ့ ေၿခေထာက္ဆန္႔လို႔မရတဲ့ ေၿမႀကြင္းထဲမွာထည့္ထားၿပီး
ေၿခေထာက္ကလည္း အခ်ိန္တိုင္းေကြးထားရေတာ့ တလေလာက္အႀကာမွာ ေ႒းႏိုင္ဟာ
မတ္တပ္ရပ္လို႔မရေတာ့ပဲ၊ ခ်ိသြားတယ္ တ့ဲ။
ေနာက္စစ္သားတေယာက္ကမ်က္ရည္ဝၿဲပီးေၿပာတာက
သူတို႔ထမင္းသြားပို႔တ့ဲအခ်ိန္မွာ တာဝန္ခံတေယာက္ပါတယ္ တ့ဲ။
သူတို႔ ေ႒းႏိုင္ ကိုေတြ႔တဲ့အခါ၊
ေ႒းႏိုင္ က “မင္းတို႔ငါ့ကိုဘယ္ေတာ့သတ္မလဲ၊ ၿမန္ၿမန္သတ္လိုက္ပါကြာ။


ငါမင္းတို႔ႏွပ္စက္တဲ့ ဒဏ္ကိုမခံႏိုင္ေတာ့လို႔ပါလို႔ ေန႔တိုင္းေတာင္းပန္ေၿပာတယ္လို႔ က်ေနာ့ကိုရွင္းၿပပါတယ္။
ဒီလိုနဲ႔ ဗဟိုဟာ စစ္ေရးအရေရႊ႕ေၿပာင္းတဲ့အခ်ိန္မွာ


မိုးသီးဟာ သူမ်ားေတြမရိပ္မိေအာင္ ေ႒းႏိုင္လိုသရုပ္ေဆာင္တဲ့တေယာက္ကိုေရြးၿပီး
မ်က္ႏွာကိုဂံုနီအိပ္အုပ္ သ႑န္လုပ္သရုပ္မွန္ေအာင္လိမ္ညာၿပီး ေလွေပၚကိုတရားခံေခၚသြား တယ္ဆိုတ့ဲပုံစံန႔ဲ ဖန္တီးပါတယ္။


အ့ဲဒီသရုပ္ေဆာင္တ့ဲသူက ကိုရဲလင္း လို႔ေခၚပါတယ္။
သူကိုယ္တိုင္ က်ေနာ့ ကို ေၿပာၿပတာၿဖစ္ပါတယ္။


သူတို႔ေရြ႕ေၿပာင္းႀကတဲ့အခ်ိန္မွာ ေ႒းႏိုင္ေသၿပီးၿဖစ္တယ္။
သူတို႔သတ္ၿပီးၿဖစ္တယ္။ ဒီေတာ့ ဘယ္သူ႔မွာတာဝန္ရိွသလဲ။
ေ႒းႏိုင္ကိုသတ္တာမိုးသီးမွာတာဝန္ရိွတယ္။
မိုးသီး ဟာ အဲ့ဒီအဖြဲ႔ရဲ႕ဥကၠ႒ ပါ။
ဒါကို သူမသတ္ပါဘူး လို႔ ေရွာင္ထြက္လို႔မရပါဘူး။
ေခါင္းေဆာင္လုပ္ခ်င္ရင္တာဝန္ယူရဲတဲ့သတၱိရိွရပါတယ္။


ၿပည္သူရဲေဘာ္မိတ္ေဆြအေပါင္းတို႔႕ခင္ဗ်ား
အထက္ပါအၿဖစ္အပ်က္ကိုဖတ္ႀကည့္ႀကပါ။
မိုးသီးဟာ ၈၈၈၈ ေခါင္းေဆာင္တေယာက္မဟုတ္ပါ။
ႏိုင္ငံေရးေခါင္းေဆာင္လည္းမဟုတ္ပါ။
ေက်ာင္းသားခ်င္းေသြးစြန္းတဲ့လူသတ္ေကာင္သက္သက္သာၿဖစ္ပါတယ္။
က်ေနာ္တို႔က စစ္အဏာရူးၿပီးၿပည္သူကိုသတ္တဲ့ စစ္အာဏာရွင္ဘီလူးေတြကို တိုက္ေနတာပါ။
အခု မိုးသီးႏွင့္ ႏိုင္ေအာင္ဟာ အာဏာတၿခမ္းပဲ့ေလး ကို ရတာေတာင္
ဒီလိုယုတ္ယုတ္မာမာ ရက္ရက္စက္စက္ လူမဆန္စြာသတ္ၿဖတ္ႀကတဲ့
လူသတ္ေကာင္ လူယုတ္မာမ်ားသာၿဖစ္တယ္။
ႏိုင္ငံေရးေခါင္းေဆာင္ ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္မ်ားလံုးဝမဟုတ္ပါ။


ဒီေတာ့ ခင္ဗ်ားတို႔ကိုသတိေပးခ်င္ပါတယ္။
“မိုးသီး” ဒီလိုစြပ္စြဲခ်က္ဟာ အေၿခအၿမစ္မရိွတဲ့ တိုက္ခိုက္မႈ လို႔ မင္းကေၿပာတယ္။


မိုးသီး မင္းဘဝမွာ ဒီကိစၥဟာ အေရးႀကီးတယ္ ဆိုတာသတိၿပဳပါ။ ႏိုင္ငံေရးဆိုတာ မင္းလိုလူသတ္ေကာင္နဲ႔မပတ္သက္ဘူးဆိုတာနားလည္ပါ။
မင္းသတ္ခဲ့တဲ့ လူသတ္မႈအတြက္ေၿဖရွင္းဖို႔မင္းၿပင္ဆင္ပါ။


ဒီေန႔က စၿပီး ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္၊
ႏိုင္ငံေရးေခါင္းေဆာင္ဆိုတာလံုးဝမသံုးပါနဲ႔။


မိုးသီးနဲ႔ႏိုင္ေအာင္ဟာ စစ္ဘီလူးေကာင္ေတြလိုပဲ ဆိုးတဲ့လူသတ္တရားခံ၊
လူယုတ္မာမ်ားသာၿဖစ္ပါေႀကာင္းရွင္းၿပလိုက္ရပါတယ္။