ဆယ္စုႏွစ္တစ္ခုတုိင္ၾကာၿပီးမွ “ျမန္မာေတြ ေအာင္ျမင္ဖုိ႔” စာအုပ္နဲ႔ လူပုိသိလာတယ္ဆုိတ့ဲ စာေရးဆရာ လင္းသုိက္ညႊန္႔ (ျမန္မာ့ေျမ)နဲ႔ ေတြ႔ဆုံေမးျမန္းျခင္း

အာရ္ကန္တုိင္းမ္စ္ (အင္တာဗ်ဴး)

ျမန္မာႏိုင္ငံ စာေပေလာကတြင္ ေအာင္ျမင္ေရးစာေပ ေအာင္ျမင္ေရး ေဟာေျပာပြဲမ်ားကို ေအာင္ျမင္စြာ ေရးသားေဟာေျပာေနေသာ အသက္အငယ္ဆံုး လူငယ္စာေရးဆရာ တစ္ေယာက္လည္းျဖစ္၊ ရန္ကုန္ ေရႊဂံုတိုင္ရွိ (Success, Motivation and Management Institute) ေက်ာင္း၏ ေက်ာင္းအုပ္တစ္ေယာက္လည္းျဖစ္သည့္ လင္းသုိက္ညႊန္ ့(ျမန္မာ့ေျမ)သည္ အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုတြင္ ဇူလိုင္လ (၁၅) ရက္ေန႔မွ လကုန္ရက္အထိ က်င္းပေနသည့္ ႏိုင္ငံတကာ ဧည့္ေခါင္းေဆာင္မႈ အစီအစဥ္ (International Vistitor Leadership Program-IVLP) ေဆြးေႏြးေဟာေျပာရန္ ၀ါရွန္တန္ဒီစီၿမိဳ႕သို ့ ေရာက္ရွိေနစဥ္ ၄င္း၏ (IVLP) ေဟာေျပာေဆြးေႏြးမႈအစီအစဥ္၊ စာေပဘ၀ျဖတ္သန္းမႈႏွင့္ ဘ၀ေအာင္ျမင္မႈအတြက္ လိုအပ္ခ်က္မ်ားကို ပရိတ္သတ္မ်ား သိရွိေစရန္ အာရ္ကန္တိုင္းမ္စ္မွ ဆရာလင္းသိုက္ညႊန္႔(ျမန္မာ့ေျမ)အား ဇူလုိင္လ ၂၃ ရက္ေန႔က တယ္လီဖုန္းလိုင္းျဖင့္ ဆက္သြယ္ေမးျမန္းထားသည္ကို ေရးသားတင္ဆက္လိုက္ပါသည္။

စာေရးဆရာ လင္းသုိက္ညႊန္႔ (ျမန္မာ့ေျမ) အေမရိကန္ႏုိင္ငံ IOWA ျပည္နယ္သုိ႔ ေရာက္ရွိခ့ဲစဥ္။စာေရးဆရာ လင္းသုိက္ညႊန္႔ (ျမန္မာ့ေျမ) အေမရိကန္ႏုိင္ငံ IOWA ျပည္နယ္သုိ႔ ေရာက္ရွိခ့ဲစဥ္။

အာရ္ကန္တုိင္းမ္စ္ ။ ။ ပထမဆံုး အေနနဲ ့အေမရိကန္ကုိ (International Visitor Leadership Program-IVLP) အစီအစဥ္နဲ႔ လာတယ္ဆုိေတာ့ ဘယ္သူေတြက ဖိတ္ၾကားၿပီးေတာ့ ဘယ္လုိအစီအစဥ္ေတြနဲ႔ ေရာက္ရွိလာပါသလဲ ဆိုတာ ရွင္းျပေပးပါ ဆရာ။

ဆရာလင္းသုိက္ညႊန္႔ ။ ။ ဟုတ္ကဲ့..IVLP အစီအစဥ္က အေမရိကန္အစိုးရကေန စပြန္ဆာေပးၿပီးေတာ့ တကမၻာလံုးမွာရွိတဲ့ အေမရိကန္သံရံုးေတြရဲ႕ အစီအစဥ္နဲ ့လုပ္တာပါ။ သံရံုးေတြကေန က်ေနာ္တို႔ကို အဆိုျပဳၿပီးေတာ့ ေရြးတာေပါ့၊ က်ေနာ္က ရန္ကုန္မွာရွိတဲ့ အေမရိကန္စာၾကည့္တိုက္မွာ ေဟာေျပာပြဲေလးေတြလုပ္ျဖစ္ေတာ့ အေမရိကန္စင္တာက က်ေနာ့္ကို အဆိုျပဳေပးလို ့ဒီအစီအစဥ္ကို ဒီႏွစ္ က်ေနာ္လာျဖစ္တာပါ။ က်ေနာ္တို ့လာတာကေတာ့ လူ႔စြမ္းအားအရင္းအျမစ္ႏွင့္ စီမီခန္ ့ခြဲမႈ တိုးတက္ျမင့္မားေရးေပါ့၊ က်ေနာ္တို႔ အုပ္စုမွာေတာ့ မဲေခါင္ ၈ ႏိုင္ငံက ၈ ေယာက္ ပါပါတယ္။

အာရ္ကန္တုိင္းမ္စ္ ။ ။ ဆရာတို႔က ဒီကို ဇူလိုင္လ ဒုတိယပတ္ထဲမွာ စေရာက္တယ္ဆိုေတာ့ ေဆြးေႏြးပြဲေတြ လုပ္ျဖစ္ေနၿပီလား။

ဆရာလင္းသုိက္ညႊန္႔ ။ ။ ဟုတ္ကဲ့.. ဒီလ ၁၅ ရက္ေန႔က က်ေနာ္တို ့အစီအစဥ္ေတြ စပါတယ္၊ ၾသဂုတ္ ၃ ရက္ေန ့ထိ ေဆြးေႏြးပြဲေတြ လုပ္မွာပါ၊ ၀ါရွန္တန္ဒီစီမွာေတာ့ ၁ ပတ္ျပီးသြားပါၿပီ။ ၀ါရွန္တန္ဒီစီမွာေတာ့ US-8 ၊ US Economic Cooperation ႏွင့္ လႊတ္ေတာ္အမတ္ေတြ (senators)နဲ ့ ေတြ႔ဆံု ေဆြးေႏြးၿပီးပါၿပီ။ အခု ဖန္ဆာဗာနီးယား (Pennsylvania) မွာ ၂ ရက္၊ ၂၄ ရက္ေန ့မွာေတာ့ က်ေနာ္တို႔ အိုင္အို၀ါ (Iowa)ကို သြားမွာပါ။

အာရ္ကန္တုိင္းမ္စ္ ။ ။ ဒီအစီအစဥ္မွာ တျခားစာေရးဆရာေတြ အပါအ၀င္ ဆရာက ဘယ္အေၾကာင္းအရာေတြကို အဓိက ေဆြးေႏြးၾကတယ္ဆိုတာကို ရွင္းျပေပးပါလား။

ဆရာလင္းသုိက္ညႊန္႔ ။ ။ ဟုတ္ကဲ့..က်ေနာ္တို႔ ဒီအစီအစဥ္မွာ စာေရးဆရာေတြခ်ဥ္း ဖိတ္တာ မဟုတ္ပါဘူး။ လူ႔စြမ္းအားအရင္းအျမစ္ဖြံ ့ၿဖိဳးတိုးတက္ေရးဆိုေတာ့ ထိုင္းႏိုင္ငံ တကၠသိုလ္တခုက ပါေမကၡေတြ(professors)ပါတယ္။ လာအိုႏိုင္ငံကဆိုရင္ လာအိုအစိုးရရဲ႕ အရာရွိေတြပါတယ္။ က်ေနာ့္ကို စာေရးဆရာအေနနဲ ့ဖိတ္တာမဟုတ္ပါဘူး။ ရန္ကုန္မွာရွိတဲ့ က်ေနာ့္ရဲ႕ (Success, Motivation and Management Institute) ေက်ာင္းရဲ႕ ေက်ာင္းအုပ္အေနနဲ႔ က်ေနာ့္ကို ဖိတ္တာေပါ့။ အဓိကေဆြးေႏြးၾကတဲ့ အေၾကာင္းအရာေတြကေတာ့ လူ႔စြမ္းအားအရင္းအျမစ္ ဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္မႈေတြ၊ လူ႔စြမ္းအားအရင္းအျမစ္ ဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္ဖို႔အတြက္ အေမရိကန္အစိုးရက ဘာေတြလုပ္ေပးႏိုင္မလဲ၊ က်ေနာ္တို ့တကၠသိုလ္ေက်ာင္းေတြရဲ႕ အားနည္းခ်က္၊ အားသာခ်က္၊ လုိအပ္ခ်က္၊ က်ေနာ္တို ့ႏိုင္ငံ အေျပာင္းအလဲျဖစ္လာေနခ်ိန္မွာ အရပ္ဖက္လူ႔အဖြဲ႔အစည္းေတြရဲ႕ လိုအပ္ခ်က္ေတြကို အေမရိကန္အစိုးရအေနနဲ ့ဘယ္လိုကူညီေပးႏိုင္မလဲ စတဲ့အခ်က္အလက္ေတြကို ေဆြးေႏြးၾကပါတယ္။

အာရ္ကန္တုိင္းမ္စ္ ။ ။ ဆရာတို႔ ေဆြးေႏြးပြဲေတြမွာ တက္ေရာက္ေလ့လာ နားေထာင္ၾကတဲ့ ပရိတ္သတ္ေတြ ရွိပါသလား။

ဆရာလင္းသုိက္ညႊန္႔ ။ ။ မရွိပါဘူး။ က်ေနာ္တို႔က အလုပ္ရံုေဆြးေႏြးပြဲ (Workshop) ပံုစံနဲ႔ သြားၾကရတာေပါ့။ သူတို႔ေတြက က်ေနာ္တို႔ကို ရွင္းလင္းေျပာၾကားတယ္။ က်ေနာ္တို႔က မသိတာ မရွင္းတာေတြကို ျပန္ေမးတယ္၊ သူတို႔က ျပန္လည္ရွင္းျပတယ္။ ၿပီးရင္ သူတို႔ရဲ႕ ရံုးခန္း၊ ေက်ာင္းခန္းေတြကို လိုက္ျပပါတယ္။

အာရ္ကန္တုိင္းမ္စ္ ။ ။ ဒီအစီအစဥ္မွာ ႏိုင္ငံတကာကလူေတြ တက္ေရာက္ေဆြးေႏြးေနၾကတာဆိုေတာ့ ဆရာ့ထက္ အသက္ငယ္တဲ့ လူငယ္ေတြ ပါပါသလား။

ဆရာလင္းသုိက္ညႊန္႔ ။ ။ ဟုတ္ကဲ့ ပါပါတယ္။ လာအိုႏိုင္ငံ တကၠသိုလ္တခုက အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ေရး အရာရွိလူငယ္တစ္ေယာက္ပါတယ္။ သူ႔အသက္က ၂၅ ႏွစ္၊ နာမည္ေတာ့ က်ေနာ္ ေမ့သြားပါၿပီ။

အာရ္ကန္တုိင္းမ္စ္ ။ ။ ဒီအစီအစဥ္ကေန ဆရာ့ကို ဘာေတြအေထာက္အပံ့ျဖစ္ၿပီးေတာ့ ဘယ္လိုအိုင္ဒီယာေတြ ရရွိလာႏိုင္မယ္လို႔ ထင္ျမင္ယူဆမိပါသလဲ။

ဆရာလင္းသုိက္ညႊန္႔ ။ ။ က်ေနာ္ ဒီကျပန္ေရာက္ရင္ အေမရိကန္ခရီးစဥ္အေၾကာင္းကို ခရီးသြားမွတ္တမ္း ေရးမွာပါ။ ခရီးသြားမွတ္တမ္း ေရးလာမယ့္ စာအုပ္ကေန ျမန္မာျပည္သူေတြအေနနဲ ့အေမရိကန္လူ႔အဖြဲ ့အစည္းေတြဆီကေန ေလ့လာသင္ယူလို႔ရတဲ့ ဟာေလးေတြကို မွ်ေ၀သြားမွာျဖစ္ပါတယ္။ ရန္ကုန္ ေရႊဂံုတိုင္မွာဖြင့္ထားတဲ့ က်ေနာ့္ရဲ႕ ေက်ာင္းမွာလည္း က်ေနာ့္ရဲ႕ ေက်ာင္းသားေတြကို အေမရိကန္လူ ့အဖြဲ ့အစည္းေတြဆီက ေလ့လာသင္ယူလုိ႔ ရတဲ့ဟာေလးေတြကို ပို႔ခ်သြားမွာပါ။ အေမရိကန္ႏိုင္ငံ ဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္ေအာင္ျမင္ေနတာဟာ သယံဇာတ အရင္းအျမစ္ေၾကာင့္လည္း မဟုတ္ဘူး။ သူ႔ရဲ႕လူဦးေရေၾကာင့္လည္း မဟုတ္ဘူး။ ေကာင္းမြန္တဲ့ စနစ္ (System) တခုကို တည္ေဆာက္ထားႏိုင္လို ့ျဖစ္ပါတယ္။ (System) ရဲ႕ အရွည္ကိုေျပာရင္ (Save yourself, time, effort, money) ေပါ့။ စနစ္ေကာင္းေအာင္ လုပ္ထားႏိုင္ရန္ စနစ္မေကာင္းတဲ့သူေတြထက္ အခ်ိန္ကုန္သက္သာမယ္၊ အားထုတ္ရတာသက္သာမယ္၊ ေငြကုန္သက္သာမယ္။ က်ေနာ္တုိ ့ႏိုင္ငံကို ျပန္လည္တည္ေဆာင္တဲ့အခါမွာ က်ေနာ္တုိ ့က ဘယ္သူ ့ကိုမွလည္း အမုန္းအာဃာတ မရွိပါဘူး။ ဘာသာတရားအရလည္း ပဋိပကၡျဖစ္စရာအေၾကာင္းမရွိပါဘူး။ ေကာင္းမြန္တဲ့ စနစ္တခုကို ၀ိုင္း၀န္းတည္ေဆာင္ႏိုင္မယ္ဆိုလို႔ရွိရင္ အားလံုးအက်ိဳးရွိမွာပါ။ က်ေနာ့္ေဟာေျပာပြဲေတြမွာလည္း အေမရိကန္ခရီးစဥ္အေတြ႔အႀကံဳေတြကို ေဟာေျပာျဖစ္မွာပါ။

အာရ္ကန္တုိင္းမ္စ္ ။ ။ ဆရာက ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ေအာင္ျမင္ေရးေဟာေျပာပြဲေတြကို ေအာင္ျမင္စြာက်င္းပေနတယ္။ ဆရာရဲ႕ ထြက္ရွိသမွ်စာအုပ္ေတြဟာလည္း ေရာင္းအားအေကာင္းဆံုးစရင္းထဲမွာ ပါေနတယ္ဆိုေတာ့ ခုလိုေအာင္ျမင္တဲ့ စာေရးဆရာတေယာက္ျဖစ္လာဖုိ႔ ဘယ္အခ်ိန္ေလာက္ကေန စာစေရးျဖစ္ခဲ့တာပါလဲ။

ဆရာလင္းသုိက္ညႊန္႔ ။ ။ က်ေနာ္ စာေရးျဖစ္တာကေတာ့ ဟိုးငယ္ငယ္ကတည္းကပါ။ ဒါေပမဲ့ က်ေနာ့္ရဲ႕ ပထမဆံုးစာမူက ၂၀၀၀ ျပည့္ႏွစ္ စက္တင္ဘာလထုတ္ Beauty မဂၢဇင္းမွာ "က်ေနာ့္အႀကိဳက္ဆံုး စာအုပ္တအုပ္" ဆိုတဲ့ ေဆာင္းပါး စတင္ေဖာ္ျပခံရပါတယ္။ အဲဒီတုန္းက က်ေနာ့္အသက္ ၁၄ ႏွစ္၊ န၀မတန္းပါ။

အာရ္ကန္တုိင္းမ္စ္ ။ ။ ၂၀၀၀ ျပည့္ႏွစ္ စက္တင္ဘာလထုတ္ Beauty မဂၢဇင္းမွာ ေဖာ္ျပခံရတဲ့ ဆရာ့ရဲ႕ "က်ေနာ့္အၾကိဳက္ဆံုး စာအုပ္တအုပ္"က ဘယ္စာအုပ္၊ စာေရးသူႏွင့္ ဘယ္လိုစာေပအမ်ိဳးအစားပါလဲ။

ဆရာလင္းသုိက္ညႊန္႔ ။ ။ ဟုတ္ကဲ့.. "ျမန္မာ့ဂုဏ္ရည္ သူရဲေကာင္းမ်ား" စာအုပ္ပါ။ အမ်ိဳးသားပညာ၀န္ ဦးဖိုးက်ား ေရးတာပါ။ က်ေနာ္ေရးတဲ့ အေၾကာင္းအရာကေတာ့ က်ေနာ့္အသက္ ၁၄ ႏွစ္က က်န္ေက်ာင္း၊ ေပါင္ခ်ိန္ႏွင့္ ၀ူခုန္းတို႔က ေခတ္စားပါတယ္။ က်ေနာ္ ၁၄ ႏွစ္သား လူငယ္အရြယ္ တေယက္အေနနဲ႔ သူတို႔ေတြမွာ ဒီလို က်န္ေက်ာင္း၊ ေပါင္ခ်ိန္ႏွင့္ ၀ူခုန္းစတဲ့ သူရဲေကာင္းေတြရွိသလို ငါတုိ ့ျမန္မာေတြမွာေကာ သူရဲေကာင္းေတြ မရွိဘူးလားလို႔ စဥ္းစားတဲ့အခါမွာ ဦးဖိုးက်ားရဲ႕ "ျမန္မာ့ဂုဏ္ရည္ သူရဲေကာင္းမ်ား" စာအုပ္ဟာ က်ေနာ့္အတြက္ အေျဖတခုျဖစ္တဲ့အတြက္ က်ေနာ္ လူငယ္တေယာက္ရဲ႕ ရင္ဘတ္နဲ႔ ခံစားၿပီးေတာ့ ျမန္မာ့သူရဲေကာင္းေတြဆီက ဘာေတြေလ့လာသင္ယူလို႔ ရတယ္ဆိုတာေတြကို ေရးထားတာပါ။

အာရ္ကန္တုိင္းမ္စ္ ။ ။ ျပည္တြင္း ထုတ္ေ၀တဲ့ ဂ်ာနယ္ေတြမွာ ဆရာ ေဆာင္းပါးပုဒ္ေရ ဘယ္ေလာက္ေရးၿပီးပါၿပီလဲ။

ဆရာလင္းသုိက္ညႊန္႔ ။ ။ က်ေနာ္ ဂ်ာနယ္ေတြမွာ ေဆာင္းပါးေတြ အေတာ္ေလးေရးျဖစ္ပါတယ္။ ေဆာင္းပါးပုဒ္ေရ ၁၀၀၀ ၀န္းက်င္ေလာက္ ေရးၿပီးပါၿပီ။ အပတ္စဥ္ ဂ်ာနယ္ ၃ ေစာင္ႏွင့္ လစဥ္ မဂၢဇင္း ၄ ေစာင္မွာ ေဆာင္းပါးေတြ ပံုမွန္ေရးေနပါတယ္။

အာရ္ကန္တုိင္းမ္စ္ ။ ။ လက္ရွိမွာ ဆရာ လံုးခ်င္း၀တၳဳစာအုပ္၊ ေဆာင္းပါးေပါင္းခ်ဳပ္စာအုပ္ေတြ စုစုေပါင္း ဘယ္ႏွစ္အုပ္ေလာက္ ေရးသား ထုတ္ေ၀ၿပီးပါၿပီလဲ။

ဆရာလင္းသုိက္ညႊန္႔ ။ ။ က်ေနာ္ ခုခ်ိန္ထိ စုစုေပါင္း ၁၉ အုပ္ ေရးသား ထုတ္ေ၀ၿပီးပါၿပီ။ ၀တၳဳက ၆ အုပ္၊ ေဆာင္းပါးေပါင္းခ်ဳပ္က ၁၃ အုပ္ပါ။

အာရ္ကန္တုိင္းမ္စ္ ။ ။ ဆရာရဲ ့ထြက္ရွိသမွ် စာအုပ္ေတြဟာ ႏိုင္ငံတြင္းမွာ ေရာင္းရအေကာင္းဆုံးစရင္း၀င္ေနတယ္လို ့ သိရပါတယ္။ ဆုိေတာ့ ဆရာ့ရဲ႕ ထြက္ရွိၿပီးသမွ် စာအုပ္ေတြထဲမွာ ဘယ္စာအုပ္က ေရာင္းအား အေကာင္းျဖစ္ပါသလဲ။

ဆရာလင္းသုိက္ညႊန္႔ ။ ။ က်ေနာ့္အတြက္ လင္းသိုက္ညႊန္ ့(ျမန္မာ့ေျမ)လို ့ျဖစ္ေစတဲ့ စာအုပ္က "ျမန္မာေတြ ေအာင္ျမင္ဖို ့" ဆိုတဲ့ စာအုပ္ပါ။ လြန္ခဲ့တဲ့ ၂ ႏွစ္ေလာက္က ထြက္ရွိခဲ့တဲ့ စာအုပ္ပါ။ အဲဒီစာအုပ္ဟာ ခုခ်ိန္ထိလည္း ေရာင္းအားေကာင္းေနဆဲ စာအုပ္တစ္အုပ္ျဖစ္ပါတယ္။

အာရ္ကန္တုိင္းမ္စ္ ။ ။ "ျမန္မာေတြ ေအာင္ျမင္ဖို႔" ဆိုတဲ့ စာအုပ္ဟာ ဆရာ့ရဲ႕ ထြက္ရွိၿပီးသမွ် စာအုပ္ေတြအနက္ ဘာေၾကာင့္ ခုလို ေရာင္းအား အေကာင္းဆံုးလို႔ သံုးသပ္ထင္ျမင္မိပါသလဲ။

ဆရာလင္းသုိက္ညႊန္႔ ။ ။ အမွန္အတိုင္း ၀န္ခံရရင္ က်ေနာ္တို ့ႏိုင္ငံမွာ စာေပက Cool မီဒီယာလို ့ေျပာရင္ တီဗြီ၊ ရုပ္ရွင္ႏွင့္ ရုပ္သံလိုင္းေတြက Hot မီဒီယာေပါ့ေလ။ ျပည္သူလူထုေတြထဲမွာ Hot မီဒီယာက Cool မီဒီယာထက္ လႊမ္းမိုးမႈရွိပါတယ္။ မွတ္မွတ္ရရ "ျမန္မာေတြ ေအာင္ျမင္ဖို ့"စာအုပ္က စထြက္တဲ့အခ်ိန္မွာ သိပ္မေရာင္းရပါဘူး။ MRTV4 က "မခ်မ္းၿငိမ္းသူ" ထင္တယ္၊ သူက က်ေနာ့္ကို ဆရာရယ္ စာအုပ္ျပခန္းရိုက္ၾကေအာင္ဆိုျပီးေတာ့ စိမ္းလန္းစိုေျပပန္းၿခံမွာ ေတြ ့ဆံုေမးျမန္းခန္းေလးတခု ရိုက္လိုက္ပါတယ္။ က်ေနာ္တို႔ရဲ႕ စာအုပ္ျပခန္း ေတြ႔ဆံု ေမးျမန္းခန္းကို MRTV4 က တရက္တည္းမွာ ၂ ႀကိမ္လႊင့္ထုတ္ပါတယ္။ ျဖစ္ခ်င္ေတာ့ အဲဒီေန႔ဟာ သႀကၤန္ရံုးပိတ္ အားလပ္ရက္ ျဖစ္ေနတဲ့ခါက်ေတာ့ လူေတြကလည္း အိမ္ထဲမွာရွိေနၿပီး အေတာ္ေလး ၾကည့္ျဖစ္သြားၾကတယ္။ က်ေနာ္ေျပာတဲ့ဟာေတြကိုလည္း လူေတြက သေဘာက်လို ့လားမသိပါဘူး (ရယ္လ်က္) စာအုပ္ေတြ၀ယ္ရင္းကေန ေနာက္ပိုင္းမွာ က်ေနာ့္ကို "ျမန္မာေတြ ေအာင္ျမင္ဖို ့"ဆိုတဲ့ စာအုပ္နဲ ့ လူပိုသိလာခဲ့တယ္လုိ ့က်ေနာ္ထင္ပါတယ္။

အာရ္ကန္တုိင္းမ္စ္ ။ ။ ဆရာ့ရဲ႕ ထြက္ရွိၿပီးသမွ် စာအုပ္မ်ားအနက္ "ႏိုင္ငံႀကီးသားပီသဖုိ ့" ဆိုတဲ့ စာအုပ္က ဘာေၾကာင့္ အျမိဳ႕ၿမိဳ႕ဆိုင္တိုင္းမွာ ၀ယ္ယူလို႔ မရရွိႏိုင္တာပါလဲ။

ဆရာလင္းသုိက္ညႊန္႔ ။ ။ "ႏိုင္ငံႀကီးသားပီသဖုိ႔" ဆိုတဲ့ စာအုပ္က က်ေနာ့္အသက္ ၁၆ ႏွစ္ ၂၀၀၂ ခုႏွစ္မွာ စထြက္တာပါ။ ခေလးတေယာက္အေနနဲ ့ေရးထားတဲ့ စာအုပ္တအုပ္ျဖစ္ပါတယ္။ က်ေနာ္နာမည္ရလာတဲ့အခ်ိန္မွာ ဒီစာအုပ္ကို ဒုတိယအႀကိမ္ ျပန္လည္ထုတ္ေ၀ဖို ့ၾကည့္တဲ့အခ်ိန္မွာ က်ေနာ့္ကိုက်ေနာ္ ဘယ္လိုမွ အားမလိုအားမရျဖစ္မိတဲ့ အေရးအသားေတြကို ေတြ႔ရတဲ့အတြက္ ျပန္လည္ မထုတ္ေ၀ျဖစ္ပါဘူး။ က်ေနာ့္လက္ထဲမွာေတာင္ သံုးေလးအုပ္ေလာက္ပဲ ရွိပါေတာ့တယ္။

အာရ္ကန္တုိင္းမ္စ္ ။ ။ ျမန္မာႏိုင္ငံထဲမွာ ေဟာေျပာပြဲ စုစုေပါင္း ဘယ္ႏွစ္ပြဲေလာက္ က်င္းပၿပီးပါၿပီလဲ။

ဆရာလင္းသုိက္ညႊန္႔ ။ ။ က်ေနာ္ ဒီတစ္ႏွစ္ ႏွစ္ႏွစ္အတြင္းမွာ နယ္ၿမိဳ႕ရြာေတြအပါအ၀င္ အေတာ္ေလး ေဟာေျပာျဖစ္ပါတယ္။ စုစုေပါင္း ေဟာေျပာပြဲသက္သက္ ၅၀ ေက်ာ္ေလာက္ရွိပါၿပီ။ ဒါ ရန္ကုန္မွာက်င္းပတဲ့ အလုပ္ရံုေဆြးေႏြးပြဲေတြ ေဟာေျပာပြဲေတြ မပါဘဲနဲ ့ေပါ့ေလ။

အာရ္ကန္တုိင္းမ္စ္ ။ ။ ဆရာ့ရဲ႕ ေရးသားထုတ္ေ၀ၿပီးသမွ် စာအုပ္ေတြကို လူႀကိဳက္လည္းမ်ားတယ္။ ေအာင္ျမင္ေရး ေဟာေျပာပြဲေတြကိုလည္း ေအာင္ျမင္စြာနဲ႔ က်င္းပျဖစ္ေနတယ္လို႔ သိရပါတယ္။ ဆုိေတာ့ ဆရာအေနနဲ႔ စာဖတ္ပရိတ္သတ္ရဲ႕ အားေပးမႈကုိ ဘယ္အခ်ိန္ကေနစၿပီး ရရွိလာတယ္လုိ႔ ခံစားမိပါသလဲ။

ဆရာလင္းသုိက္ညႊန္႔ ။ ။ က်ေနာ္ ခုနားကေျပာတဲ့ "က်ေနာ့္အႀကိဳက္ဆံုး စာအုပ္တအုပ္" ဆိုတဲ့ ေဆာင္းပါးနဲ႔ အသက္ ၁၄ ႏွစ္ေလာက္ကတည္းက စာေတြစေရးခဲ့တာပါ။ ၂၄ ႏွစ္၊ ဆယ္စုႏွစ္တခုုတိုင္တိုင္ မထင္မရွားနဲ႔ စာေပေလာကကို ျဖစ္သန္းလာခဲ့ၿပီးေနာက္ပိုင္း၂၆ ႏွစ္အရြယ္ေလာက္မွာ Sky Net, MRTV4 ႏွင့္ ဂ်ာနယ္ 7 တို႔ ကေန ထုတ္လႊင့္တဲ့ က်ေနာ့္ရဲ႕ ေအာင္ျမင္ေသာ စကား (Successful Talk)၊ စာအုပ္ျပခန္းႏွင့္ လူႀကိဳက္မ်ားေသာ ေျပာဆိုေဆြးေႏြးခန္း (Popular Chat Room) ေတြက က်ေနာ့္ရဲ႕ အစီအစဥ္ေတြကို ၾကည့္ရာကေန က်ေနာ့္ရဲ႕ စာအုပ္ေတြကိုပါ ဖတ္ျဖစ္လာၾကတယ္လို႔ ထင္မိပါတယ္။ အလြန္ဆံုးရွိရင္ က်ေနာ့္ကို အသိအမွတ္စျပဳတာ ၁ ႏွစ္ခြဲ ၂ ႏွစ္ ေလာက္ပဲရွိပါေသးတယ္။

အာရ္ကန္တုိင္းမ္စ္ ။ ။ ဆရာ့ရဲ႕ စာအုပ္ေတြမွာေရာ ေဟာေျပာပြဲမွာပါ ဆရာက ေအာင္ျမင္ေရးအေၾကာင္းအရာေတြကို အဓိကထားၿပီး ေဟာေျပာတဲ့ လူငယ္စာေရးဆရာ တေယာက္လည္း ျဖစ္တယ္ဆိုေတာ့ ေအာင္ျမင္ေရးအတြက္ အဓိက အေျခခံအက်ဆံုး အခ်က္အလက္ေတြက ဘာေတြလဲဆိုတာကို ဆရာအေတြ႔အႀကံဳနဲ႔ယွဥ္ၿပီး နည္းနည္းေျပာျပေပးပါလား။

ဆရာလင္းသုိက္ညႊန္႔ ။ ။ ေအာင္ျမင္မႈကို အဓိပၸာယ္ဖြင့္ဆိုၾကတဲ့ခါ တစ္ဦးနဲ႔တစ္ဦး ဖြင့္ဆိုပံုခ်င္း မတူညီၾကပါဘူး။ ပိုက္ဆံခ်မ္းသာခ်င္တဲ့လူက ပိုက္ဆံေတြအမ်ားႀကီးရလာရင္ ေအာင္ျမင္တယ္လို႔ သတ္မွတ္တယ္။ နာမည္ႀကီးခ်င္တဲ့လူက နာမည္ႀကီးလာရင္ ေအာင္ျမင္တယ္လို႔ သတ္မွတ္တယ္။ အမ်ားအက်ိဳး ပရဟိတလုပ္ခ်င္တဲ့လူကလည္း မ်ားမ်ားေပးဆပ္ရေလ ေအာင္ျမင္တယ္လို႔ သတ္မွတ္တယ္။ လူတိုင္းက ကိုယ့္ဖာသာကို ေအာင္ျမင္မႈကို သတ္မွတ္ပိုင္ခြင့္ (Right) ရွိၾကတယ္ေပါ့ေလ။ ပိုက္ဆံမက္တဲ့လူကို လူဆိုးေလာဘသားလို႔ သတ္မွတ္လို႔ မရပါဘူး။ အဓိကက ေငြေၾကးကို ဘယ္လိုရွာမလဲ (How to find the Money) ေပါ့ေလ။ က်င့္၀တ္နဲ ့အညီ ရွာတယ္ဆိုရင္ ပိုက္ဆံမက္တဲ့သူက ဒါဟာ သူ႔ရဲ႕ အခြင့္အေရး (Right)ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ပိုက္ဆံမက္တဲ့သူေတြရွိလို႔လဲ သန္းၾကြယ္ ကုေဋၾကြယ္ သူေဌးေတြရွိလာၾကတာပဲေလ။ ေအာင္ျမင္တာကို အမ်ိဳးမ်ိဳး အဓိပၸာယ္ ဖြင့္ဆိုလုိ႔ရပါတယ္။ အမ်ားနဲ႔သက္ဆိုင္တဲ့ ေအာင္ျမင္မႈကို အဓိပၸာယ္ဖြင့္တဲ့အခါမွာ မိမိတို႔ရဲ႕ ၿပီးေျမာက္ေအာင္ျမင္မႈ (achievement )ေၾကာင့္ စိတ္ေက်ေက်နပ္နပ္နဲ ့ ခံစားလိုက္ရမႈကို ေအာင္ျမင္မႈလို႔ ေခၚပါတယ္။ ေအာင္ျမင္မႈမွာ အဓိက ၀ိေသသလကၡဏာ ၂ ခုပါပါတယ္။ နံပါတ္(၁) ႐ိုးသားမႈ (Honest)၊ ကိုယ္ေအာင္ျမင္ဖုိ႔အတြက္ ဘယ္သူ႔ကိုမွ ေျခမထိုးရဘူး။ နံပါတ္ (၂) စိန္ေခၚမႈ (Challenge) ရွိရပါ့မယ္။ သံုးေယာက္ၿပိဳင္လုိ႔ တတိယရတာဟာ ေအာင္ျမင္မႈ မဟုတ္ပါဘူး။ ရိုးသားၿပီး စိန္ေခၚမႈရွိမွ ၿပီးေျမာက္ေအာင္ျမင္ေအာင္လုပ္ႏိုင္တယ္ဆိုရင္ ဒါ ေအာင္ျမင္မႈလို ့သတ္မွတ္လို႔ရပါတယ္။ ေအာင္ျမင္မႈကို ရရွိေနတဲ့သူေတြဟာ အ႐ႈံးေတြကို ရင္ဆိုင္ေက်ာ္လႊားျဖတ္သန္းၿပီးမွ ေအာင္ျမင္မႈကိုရရွိ ခံစားလာၾကရတာပါ။ အဲဒီအ႐ႈံးေတြကို ရင္ဆိုင္တုန္႔ျပန္ၿပီးမွ ေအာင္ျမင္မႈရတယ္ဆိုတာကို သိေစခ်င္ပါတယ္။ လူငယ္ေတြ အတြက္ကေတာ့ ဘ၀မွာ အသက္ေမြး၀မ္းေၾကာင္း အလုပ္အကိုင္ပဲျဖစ္ျဖစ္၊ ကိုယ္ပိုင္အလုပ္အကိုင္ပဲျဖစ္ျဖစ္ ေအာင္ျမင္ခ်င္တယ္ဆိုရင္ အဓိက အခ်က္ ၃ ခ်က္ ျဖည့္ဆည္းဖို႔ လိုပါတယ္။ (၁) အေျခခံဗဟုသုတ (Knowledge)၊ (၂) စြမ္းရည္ (Skill) ႏွင့္ (၃) စိတ္ေနစိတ္ထား (Attitude) စတဲ့ အခ်က္ ၃ သံုးခ်က္ ျဖည့္ဆည္းေပးဖို႔ လိုအပ္ပါတယ္။ ပထမအခ်က္ အေျခခံဗဟုသုတ (Knowledge) ေပါ့၊ ဒီ ဗဟုသုတေတြကေတာ့ စာဖတ္ျခင္းႏွင့္ အလြတ္သင္ယူေလ့လာမႈ (informal Learning) ေတြကေန ရပါတယ္။ ဒုတိယတခ်က္ကေတာ့ စြမ္းရည္ (Skill) ရွိရပါမယ္။ ကိုယ္က အင္ဂ်င္နီယာဆိုရင္ အင္ဂ်င္နီယာနဲ ့ပတ္သက္တဲ့ စြမ္းရည္၊ ဆရာ၀န္ဆိုရင္ ဆရာ၀န္နဲ ့ပတ္သက္တဲ့ စြမ္းရည္ ရွိရပါ့မယ္။ ေထရ၀ါဒ ဗုဒၶဘာသာ ျမန္မာလူမ်ိဳးေတြရဲ ့ေျပာစကားအရဆိုရင္ေတာ့ ဒီ ၂ ခုရွိတယ္ဆိုရင္ ဒါ လူေတာ္ျဖစ္သြားၿပီးေပါ့။ ဒါေပမဲ့ က်ေနာ္တို႔ လူေကာင္းျဖစ္ခ်င္တယ္ဆိုရင္ေတာ့ တတိယေျမာက္အေနနဲ႔ စိတ္ေနစိတ္ထား (Attitude) ရွိရပါ့မယ္။ လူတေယာက္မွာ (knowledge)၊ (skill) ႏွင့္ (Attitude) စတဲ့ အခ်က္သံုးခ်က္ ရွိသြားၿပီဆိုရင္ေတာ့ ေအာင္ျမင္မႈရရွိဖုိ႔အတြက္ အေတာ္ေလးနီးစပ္သြားပါၿပီ။ အေရးႀကီးဆံုး ေနာက္ဆံုးအခ်က္တခုအေနျဖင့္ စဥ္ဆက္မျပတ္ ေလ့လာသင္ယူမႈ (Learning) ရွိဖို႔လည္း လိုအပ္ပါတယ္။ ဒီဘက္ေခတ္မွာေတာ့ ဘ၀တသက္တာ စဥ္ဆက္မျပတ္ ေလ့လာသင္ယူမႈ (life long continuing learning) ရွိဖို႔ လိုအပ္ပါတယ္။ က်ေနာ္တို႔ ဗုဒၶဘာသာအရဆိုရင္ ေသရင္ေတာင္ သင္ယူမႈက မရပ္ေသးပါဘူး။ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့ က်ေနာ္တုိ႔က ေနာက္ဘ၀မွာ ဆက္သင္ရအံု႔မယ္။ သံသရာတခုလံုး နိဗၺာန္ကို မေရာက္မခ်င္း ေလ့လာသင္ယူရမွာျဖစ္တဲ့အတြက္ ေအာင္ျမင္ခ်င္တဲ့ လူငယ္ေတြအတြက္ ေလ့လာသင္ယူမႈကို ဘယ္ေတာ့မွ မရပ္ပါနဲ ့။ (knowledge, Skill ႏွင့္ Attitude) ေတြကို မ်ားသထက္ မ်ားေအာင္ျဖည့္ပါ၊ ဒါဆိုရင္ေတာ့ အေႏွးနဲ ့အျမန္ ေအာင္ျမင္လာမွာျဖစ္ပါတယ္။

အာရ္ကန္တုိင္းမ္စ္ ။ ။ ျမန္မာႏိုင္ငံထဲမွာ ဆရာ့ရဲ႕ စာေပေဟာေျပာပြဲေတြကေန လူငယ္ေတြအတြက္ေရာ ျမန္မာ့လူ႔အဖြဲ႔အစည္း အတြက္ပါ ဘယ္လို အက်ိဳးေက်းဇူးမ်ား ရရွိေစ ႏိုင္တယ္လို႔ ေယဘုယ် ေျပာလို႔ ရႏိုင္ပါမလဲ။

ဆရာလင္းသုိက္ညႊန္႔ ။ ။ က်ေနာ္ေျပာခ်င္တာက က်ေနာ္တို႔ ႏိုင္ငံမွာ လူငယ္ စာေပေဟာေျပာတဲ့သူေတြ (Speakers)လည္း နည္းပါတယ္။ က်ေနာ္ အငယ္ဆံုးပါ။ က်ေနာ္ထက္ ငယ္တာ မရွိပါဘူး။ က်ေနာ္ၿပီးရင္ က်ေနာ္နဲ႔ အနီးဆံုး ဆရာညီမင္းညိဳ၊ သူက အသက္ ၄၀ ပတ္၀န္းက်င္ ရွိပါၿပီ။ လူငယ္ေတြ ေဟာေျပာႏိုင္တဲ့ အဆင့္ထိ ေရာက္ဖို႔ ႀကိဳးစား ေစခ်င္ပါတယ္။ လူႀကီးေတြကလည္း ေနရာေပးေစခ်င္ပါတယ္။ က်ေနာ္တုိ႔ စာေပေဟာေျပာပြဲေတြမွာ အစိုးရကို မေကာင္းေျပာေနတယ္။ ႏိုင္ငံရဲ႕ လိုအပ္ခ်က္ေတြကို ရီစရာဟာသေတြလုပ္ၿပီး ေထာက္ျပေနတယ္။ လက္ခုပ္ေတြတီးၿပီး ေဘးထိုင္ဘုေျပာေနတယ္လို႔ ျပည္သူအခ်ိဳ႕ႏွင့္ အစိုးရကပါ ေ၀ဖန္ပါတယ္။ စာေပဆိုတာ ေခတ္ကိုထင္ဟပ္ၿပီး ေျပာရတာျဖစ္တဲ့အတြက္ ေခတ္မေကာင္းရင္ က်ေနာ္တုိ႔ပါးစပ္က မေကာင္းတဲ့ စကားေတြထြက္မယ္။ က်ေနာ္တို႔ စာေပေဟာေျပာပြဲေတြမွာ အစိုးရမေကာင္းရင္ မေကာင္းတဲ့အေၾကာင္း ေျပာပါတယ္။ အစိုးရမေကာင္းရင္ ဒီအတိုင္းပဲေနဆိုၿပီးေတာ့ ျပည္သူလူထုကို ဒီအတိုင္းပဲ ထားခဲ့တာ မဟုတ္ပါဘူး။ ဒီေခတ္ကိုေကာင္းေအာင္ ကိုယ့္ႏိုင္ငံ ကိုယ့္လူမ်ိဳးကို ေကာင္းေအာင္ ဘယ္လိုတည္ေဆာက္ေဆာက္မလဲ (How to) ဆိုတဲ့ ေျဖရွင္းခ်က္ အေျဖ (Solution)ကို က်ေနာ္တို႔က ေပးခဲ့ပါတယ္။

အာရ္ကန္တုိင္းမ္စ္ ။ ။ လူငယ္စာေရး ဆရာတေယာက္အေနနဲ႔ ဒီကေန႔ ျမန္မာ့စာေပေလာကအေပၚ ဘယ္လို႐ႈ ျမင္ပါသလဲ ဆရာ။

ဆရာလင္းသုိက္ညႊန္႔ ။ ။ က်ေနာ္တို႔ စာေပေလာကမွာ ေျပာင္းလဲမႈ အနည္းနဲ႔ အမ်ားရွိလာပါၿပီ။ က်ေနာ္နဲ႔ဆိုင္တဲ့ ေျပာင္းလဲမႈကို ေျပာရရင္ ျပန္ၾကားေရး၀န္ႀကီးဌာနကေန ဒီႏွစ္အတြက္ အမ်ိဳးသား စာေပဆု ေရြးခ်ယ္ေရးေကာ္မတီမွာ က်ေနာ့္ကို ထည့္ထားပါတယ္။ ဒီႏွစ္အတြက္ လူငယ္ စာေပဆု ေရြးခ်ယ္ေရး ေကာ္မတီမွာ က်ေနာ္ပါပါတယ္။ ထံုးတမ္းအစဥ္အလာအရ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ အသက္ ၂၇ အရြယ္ လူငယ္တေယာက္ကို သိပ္အသိအမွတ္ျပဳ႐ိုးမရွိပါဘူး။ လူငယ္ စာေပဆု ေရြးခ်ယ္ေရး ေကာ္မတီမွာ က်ေနာ္ပါေတာ့ က်ေနာ္က ေကာ္မတီကို တင္ျပပါတယ္၊ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ထူးျခားတာတခုက အမ်ိဳးသား စာေပဆုရတဲ့ စာအုပ္ေတြဟာ ျပည္သူလူထုနဲ႔ ကင္းကြာေနပါတယ္။ စာေပဆိုတာကိုက လူထုနဲ႔ နီးစပ္ဖို႔အတြက္ပါ။ ဒါေၾကာင့္ နီးစပ္ေအာင္လုပ္ဖုိ႔အတြက္ အစိုးရအေနနဲ႔ေရာ အရပ္ဖက္လူမႈအဖြဲ႔အစည္းေတြမွာပါ တာ၀န္ရွိပါတယ္။ ျပည္သူလူထုကိုခ်ည္း အျပစ္ေျပာလို႔မရပါဘူး။ စာေရးဆရာေတြကလည္း လူထုစိတ္၀င္စားေအာင္ ေရးသားဖို႔ လုိအပ္ပါတယ္။ က်ေနာ္တို႔ႏိုင္ငံမွာ လူဦးေရ သန္း ၆၀ ရွိတဲ့အနက္ အမ်ားဆံုးထုတ္ေ၀တဲ့ စာအုပ္အေရအတြက္ဟာ ၁၀၀၀ တစ္ေထာင္ဆိုတာ ႏိုင္ငံရဲ႕ အနာဂတ္ အသိဥာဏ္ပညာ ဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္မႈအတြက္ အင္မတန္ အႏၱရာယ္ရွိတဲ့ လကၡဏာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ေနာင္အႏွစ္ ၂၀ ၾကာရင္ စာေရးဆရာျဖစ္ခ်င္တယ္ဆိုတဲ့ ခေလးေတြကို ေဟ့ နင္ထမင္းငတ္ခ်င္လားဆိုတဲ့ စကားမ်ိဳးကို မေျပာၾကပဲ မိဘေတြကလည္း တာ၀န္ေက်ဖို႔ လိုအပ္ပါတယ္။

အာရ္ကန္တုိင္းမ္စ္ ။ ။ စာေရးဖို႔ ၀ါသနာပါတဲ့ လူငယ္ေတြ၊ သတင္းေရးဖို႔ ၀ါသနာပါတဲ့လူငယ္ေတြကို ဆရာအေနနဲ႔ ဘာေတြ၊ ဘာမ်ားအႀကံျပဳ ေျပာၾကားခ်င္ပါသလဲ။

ဆရာလင္းသုိက္ညႊန္႔ ။ ။ ေကာင္းပါတယ္ ခင္ဗ်၊ စာေပႏွင့္ မီဒီယာေတြဟာ ဒီမိုကေရစီႏိုင္ငံတစ္ခုမွာ မျဖစ္မေနလိုအပ္တဲ့ လုပ္ငန္း(industry) ေတြပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ စာေပတို႔၊ မီဒီယာတို႔ ဆိုတာက တကယ့္ ဒီမိုကေရစီထြန္းကားတဲ့ ဥေရာပလိုႏိုင္ငံေတြ၊ အေမရိကန္ႏိုင္ငံေတြမွာ က်ေနာ္တို႔ အားလံုးသိတဲ့အတိုင္း စီးပြားေရးအရလည္း အျမတ္ (profit)အေျမာက္အမ်ား ထုတ္ေပးတဲ့ လုပ္ငန္းေတြပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ က်ေနာ္တို ့ႏိုင္ငံမွာက စာေပႏွင့္ သတင္းမီဒီယာလုပ္ငန္းက ခုမွ ေလာင္းရိပ္ေအာက္က လြတ္ခါစ၊ ဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္စပဲ ရွိပါေသးတယ္။ စစ္မွန္တဲ့ ဒီမိုကေရစီႏိုင္ငံကို တည္ေဆာက္တဲ့အခါ စတုတၳမ႑ိဳင္လို ့ေျပာတဲ့ မီဒီယာလုပ္ငန္းဟာ မရွိမျဖစ္ ေကာင္းမြန္ေအာင္ တည္ေဆာက္ဖုိ ့လိုပါတယ္။ စာေပေလာကသားေတြ၊ မီဒီယာေလာကသားေတြက မိမိတို႔ရဲ႕ ရပိုင္ခြင့္ေတြကို ၀ိုင္း၀န္းႀကိဳးစားလုပ္ေဆာင္ၾကရပါမယ္။ ဒါမွ ကမၻာ့စာေပေလာက၊ ကမၻာမီဒီယာေလာကနဲ႔ ရင္ေဘာင္တန္း ရပ္တည္ႏိုင္မွာျဖစ္ပါတယ္။

အာရ္ကန္တုိင္းမ္စ္ ။ ။ အျပန္ခရီးစဥ္နဲ႔ ပတ္သက္ၿပီးေတာ့ေကာ ဘယ္ေန႔ ဘယ္ရက္မွာ ဘယ္ေလေၾကာင္းလိုင္းနဲ႔ ျပန္ၿပီးေတာ့ ဘယ္ေန႔မွာ ျမန္မာႏိုင္ငံကို ျပန္လည္ဆိုက္ေရာက္မယ္ဆိုတာကိုလည္း ေျပာျပေပးပါလား ဆရာ။

ဆရာလင္းသုိက္ညႊန္႔ ။ ။ ၾသဂုတ္လ ၃ ရက္ေန႔မွာ က်ေနာ္တို႔ ၀ါရွန္တန္ကေန ျပန္မွာပါ။ ေလေၾကာင္းလိုင္းက အေမရိကန္ေလေၾကာင္းလိုင္း (united Airway)ပါ။ ဂ်ပန္ နာရီတာ အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာေလဆိပ္(Narita International Airport) မွာ ေလယဥ္အေျပာင္းအလဲ (Transit) လုပ္ပါမယ္၊ ဘန္ေကာက္မွာေလဆိပ္မွာ တခါထပ္လုပ္ပါမယ္။ ရန္ကုန္ကိုေတာ့ ၾသဂုတ္လ ၅ ရက္ေန ့ေလာက္မွာ ေရာက္မွာပါ။ ၾသဂုတ္လ ၁၁ ရက္ေန ့မွာ ရန္ကုန္ အမ်ိဳးသားဇာတ္ရံုမွာ က်ေနာ့္ ေဟာေျပာပြဲ တပြဲရွိပါတယ္။

အာရ္ကန္တုိင္းမ္စ္ ။ ။ ေနာက္ဆံုးေမးခြန္းအေနနဲ႔ ေျပာခ်င္တာေတြရွိရင္ ထပ္ျဖည့္ၿပီး ေျပာေပးပါ ဆရာ။

ဆရာလင္းသုိက္ညႊန္႔ ။ ။ အေမရိကန္ႏိုင္ငံက က်ေနာ္တို႔ေတြ ေလ့လာသင္ယူစရာေတြ အမ်ားႀကီးရွိပါတယ္။ က်ေနာ္ သေဘာက်တာက ဒီႏိုင္ငံက အိမ္ေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ား၊ အေဆာက္အဦးေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားမွာ အေမရိကန္အလံေတြ လႊင့္တင္ထားတာေတြ႔ ရပါတယ္။ အေမရိကန္စိတ္ဓာတ္ေတြ ရွိၾကပါတယ္။ သေဘာက်တယ္ဆိုတာက ကိုယ့္ႏိုင္ငံအတြက္ သေဘာက်တာပါ။ က်ေနာ္တို႔ ႏိုင္ငံမွာက အစိုးရအဆက္ဆက္ရဲ႕ ပံုသြင္းမႈေၾကာင့္ ကိုယ့္ႏိုင္ငံ ကိုယ့္လူမ်ိဳးကို အထင္ႀကီးေလးစား တန္ဖိုးထားတဲ့စိတ္ေတြ အေတာ္ေလး ေလ်ာ့ပါးလာတာေတြ႔ ရပါတယ္။ အဲလိုေလ်ာ့ပါးလာေအာင္ အေျခအေနေတြက တကယ္လည္း ရွိခဲ့တာဆိုေတာ့ ျပည္သူလူထုကို အျပစ္ေျပာလို႔ မရပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ အခု က်ေနာ္တို႔ သမိုင္းရဲ႕ လမ္းဆံုလမ္းခြ၊ ဒီမိုကေရစီ စနစ္သစ္မွာ အေကာင္းဆံုး အမ်ိဳးသားေတြ၊ အမ်ိဳးသမီးေတြကို ဖန္တီးလို႔ မရေပမယ့္ စံထားေလာက္တဲ့ အေကာင္းဆံုး အသင္းအဖြဲ႔ေတြကို ဖန္တီးလို႔ ရပါတယ္။ အဲဒီကမွ တဆင့္ စံထားေလာက္တဲ့ အေကာင္းဆံုး လူမႈအဖြဲ႔အစည္းအသိုက္အၿမံဳ ျဖစ္လာေအာင္ က်ေနာ္တို႔ေတြ အားလံုးက ၀ိုင္း၀န္းႀကိဳးစားလုပ္ေဆာင္ၾကမယ္ဆိုရင္ ကိုယ့္ႏိုင္ငံႏွင့္ ကိုယ့္လူမ်ိဳးဟာ ကမၻာေပၚမွာ ေရာက္သင့္ေရာက္ထိုက္တဲ့ ေနရာတခုကို ျပန္လည္ေရာက္ရွိလာမွာ ျဖစ္ပါတယ္။