ရန္ကုန္ၿမိဳ႕မွာ ကထိန္ရာသီေရာက္ၿပီဆိုရင္ ကထိန္ပြဲေတြ ျဖစ္ေျမာက္ေအာင္
အၿပိဳင္အဆိုင္ အလႉခံတဲ့ ဆိုက္ကားဂိတ္၊ ကားဂိတ္၊ ရပ္ကြက္လူငယ္၊
အသင္းအဖြဲ႔ေတြက အလႉခံထြက္ၾကတဲ့အခါ အရင္လို ျမန္မာသံစဥ္၊ ႐ိုးရာတီးလံုးေတြ၊
သီခ်င္းေတြ ဖြင့္ၿပီး အလႉခံတဲ့ ဓေလ့ထက္ ႏိုင္ငံတကာတီးလံုးေတြ၊ DJ နဲ႔
Remix ေတြလို ဂီတေတြနဲ႔ အလႉခံၾကတာ ပိုမ်ားေနတယ္လို႔ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ခံေတြက
ေျပာပါတယ္။
အလႉခံမွာ ဖြင့္ေနၾကတဲ့ သီခ်င္းေတြရဲ႕ အဓိပၸာယ္ဟာ ျမန္မာလိုျပန္ရင္
ယဥ္ေက်းမႈမရွိဘဲ ေတာ္ေတာ္ေလး နားမခံသာဘဲ ဘာသာေရးအျမင္နဲ႔ ၾကည့္ရင္
မေလ်ာ္ညီတဲ့ သီခ်င္းေတြ ျဖစ္ေနတယ္လို႔ ေဒါပံုၿမိဳ႕နယ္မွာ ေနတဲ့ မမီးမီးက
ဧရာဝတီကို ေျပာပါတယ္။
“ႏိုင္ငံျခားသီခ်င္းေတြကို အဓိပၸာယ္ မသိဘဲ ဖြင့္ေနၾကတာ ေတာ္ေတာ္ဆိုးတယ္။
ဥပမာ ဂ်နီဖာလိုပက္ဇ္ရဲ႕ On the Floor ဆိုတဲ့ သီခ်င္းက ႏိုက္ကလပ္ေတြမွာ
ဖြင့္သင့္တဲ့ သီခ်င္းမ်ိဳး။ Hotel Room Service ဆိုတဲ့ သီခ်င္းမ်ိဳးေတြ။
ၿပီးေတာ့ အဂၤလိပ္လို Low, Low လို႔ဆိုတဲ့ သီခ်င္းတပုဒ္ကို ျမန္မာလို
အသံလိုက္ထြက္ၿပီး ဆိုေနၾကတာ ၾကားရတာ ေတာ္ေတာ္ဆိုးတယ္” လို႔ မမီးမီးက သူရဲ႕
အျမင္ကို ေျပာပါတယ္။
ရန္ကုန္ၿမိဳ႕မွာ အလႉခံထြက္ၾကတဲ့အခါ ကိုရီးယားအဆိုေက်ာ္ PSY ရဲ႕
အိုပါဂန္းနမ္းစတိုင္ သီခ်င္းကို အသံခ်ဲ႕စက္နဲ႔ အသံကုန္ ဖြင့္ေၾကာင္း၊
ေန႔ညအခ်ိန္မလပ္ အလႉခံေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားမွာ ဒီသီခ်င္းကို
ႏွစ္ႏွစ္ၿခိဳက္ၿခိဳက္ဖြင့္ၿပီး ဒီသီခ်င္းထဲက သ႐ုပ္ေဆာင္ရဲ႕ ဟန္အတိုင္း
မကတတ္ကတတ္နဲ႔ လိုက္ကၾကေၾကာင္း၊ တခ်ိဳ႕ဆိုရင္ အလႉခံထြက္ရင္ ေသာက္စားမူးယစ္
ေနတာမ်ိဳးေတြပါ ရွိေၾကာင္း ဒဂံုၿမိဳ႕သစ္ ေျမာက္ပိုင္းမွာေနတဲ့ ေဒၚဥမၼာက
ေျပာပါတယ္။
“လႉဖို႔ အလႉခံရင္ေတာ့ မေျပာပါဘူး။ တခ်ိဳ႕ၾကေတာ့ အလႉခံၿပီးေတာ့
အဲဒီပိုက္ဆံထဲက အရက္၀ယ္ေသာက္ ေနတာမ်ိဳးေတြကေတာ့ မေကာင္းဘူးေပါ့လို႔”
ေဒၚဥမၼာက ဆက္ေျပာပါတယ္။
အိုပါဂန္းနမ္းစတိုင္ သီခ်င္းအပါအ၀င္ သီခ်င္းအျမဴးေလးေတြ ဖြင့္ရတာဟာ
လူစိတ္ပါလာၿပီး လႉခ်င္တန္းခ်င္လာေအာင္ လုပ္ရတာ ျဖစ္ၿပီး အလႉခံလွည့္တဲ့အခါ
ကတဲ့သူေတြကို ျမဴးေအာင္၊ စိတ္ပါလက္ပါ ကခ်င္လာေအာင္ လုပ္ရတာျဖစ္ေၾကာင္း
ဒဂံုၿမိဳ႕သစ္ ေျမာက္ပိုင္း (၄၀) ရပ္ကြက္မွာ ဘံုကထိန္ျဖစ္ေျမာက္ေရး
ဦးေဆာင္အလႉခံတဲ့ ကိုသီဟက ဧရာဝတီကို ေျပာပါတယ္။
“ဂန္းနမ္းစတိုင္ သီခ်င္းက ျမဴးတယ္။ အဲတာေၾကာင့္ လူမ်ားတဲ့ေနရာေရာက္ရင္
ဂန္းနမ္းစတိုင္သီခ်င္း ဖြင့္ထည့္လိုက္တာပဲ။ တခါတေလ ဗီဗာဟိန္း၊ DJ
သီခ်င္းေတြ ဖြင့္တယ္” လို႔ ကိုသီဟက ဆိုပါတယ္။
ဘာသာေရး၊ ဓမၼသီခ်င္းေတြ ဖြင့္ရင္ အလႉခံေငြ နည္းနည္းပဲ ရတယ္လို႔
အလႉလွည့္ခံတဲ့သူေတြက ယံုၾကည္ေနၾကၿပီး ဂီတအသံစံုနဲ႔ ဖြင့္ၿပီးအလႉခံတာ
တရက္ကို ျမန္မာက်ပ္ေငြ ေျခာက္ေသာင္းကေန တစ္သိန္းထိရတယ္လို႔ သိရပါတယ္။
အလႉခံထြက္တဲ့ အခါမွာလည္း တခ်ိဳ႕ရပ္ကြက္ေတြက
ေပးမ၀င္တာမ်ိဳးေတြရွိေၾကာင္း၊ သက္ဆိုင္ရာ ရပ္ကြက္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမႉးေတြဆီကို
တရက္ႀကိဳၿပီး အေၾကာင္းၾကားမွ ရပ္ကြက္ထဲ ဝင္ခြင့္ရေလ့ရွိေၾကာင္း၊ ႀကိဳတင္
အေၾကာင္းမၾကားမိလို႔ ဒဂံုၿမိဳ႕သစ္ ေျမာက္ပိုင္း (၃၆) ရက္ကြက္မွာ
သြားအလႉခံတဲ့အခါ မရဘဲ လွည့္ျပန္ခဲ့ရတာ ရွိေၾကာင္းလည္း ကိုသီဟက ေျပာပါတယ္။
“ေသာက္တာစားတာ ရွိၾကတာေတာ့ ဟုတ္တယ္။ လူအမ်ိဳးမ်ိဳး စိတ္အေထြေထြပဲ။
ေသာက္တာစားတာကေတာ့ သိပ္မဆန္းေတာ့ဘူးလို႔ ေျပာရမယ္” လို႔လည္း သူက ဆိုပါတယ္။
အခုလိုမ်ိဳး ေသာက္စား အလႉခံေနတာမ်ိဳးေတြ ျဖစ္မွာစိုးလို႔ ကထိန္အလႉခံကို
ကိုယ္ထူကိုယ္ထ အေနနဲ႔ ျဖစ္ေအာင္ ကထိန္ရာသီ မတိုင္ခင္ လြန္ခဲ့တဲ့ ေလးလေလာက္က
စၿပီးေတာ့ ကိုယ့္ဂိတ္က တကၠစီ ယာဥ္ေမာင္းေတြကို တေယာက္လွ်င္ တရက္ ၂၀၀
က်ပ္နဲ႔ ႀကိဳၿပီးေတာ့ အလႉခံထားလို႔ တျခားေနရာေတြမွာ လိုက္ၿပီးေတာ့
အလႉခံဖို႔ မလိုေတာ့ဘူးလို႔ ဒဂံုၿမိဳ႕သစ္ ေျမာက္ပိုုင္း (၄၀) ရက္ကြက္
ကုန္းထိပ္မွတ္တိုင္ တကၠစီဂိတ္က ကိုျမင့္ႏိုင္က ဧရာ၀တီကို ေျပာပါတယ္။
“က်ေနာ္တို႔ ဂိတ္မွာက တကၠစီ ယဥ္ေမာင္း ၂၅ ဦးေလာက္ ရွိတယ္။ သူတို႔ဆီက
ေငြနဲ႔ ကိုယ့္အသိ အိမ္ေလးေတြမွာပဲ အလႉခံလိုက္တာ ၇ သိန္းေက်ာ္ ရတယ္။
အလႉမခံဘူးဆိုတာက အရက္ေသစာေသာက္စားမွာ၊ သ႐ုပ္ပ်က္တာမ်ိဳးေတြ
မျဖစ္ေစခ်င္လို႔” လို႔ ကိုျမင့္ႏိုင္က ဆိုပါတယ္။
ကထိန္ပြဲဆိုတာဟာ တႏွစ္မွာတခါ၊ တလမွာတႀကိမ္၊ တႀကိမ္မွာ တခါပဲဆိုသလို႔
ျပဳလုပ္ရတဲ့ ကာလဒါန တမ်ိဳးျဖစ္ၿပီး ဘုရားကိုယ္စား သံဃာေတြကို
ပူေဇာ္တာျဖစ္လို႔ တတ္ႏုိင္ရင္ တရားနဲ႔ ပူေဇာ္တာ၊ ပဌာန္းနဲ႔
ပူေဇာ္တာမ်ိဳးကသာ အေကာင္းဆံုးလို႔ ေတာင္ဥကၠလာ (၂) ၀ိုင္းမွာ ရွိတဲ့
စိန္ရတနာ ပရိယတၱိ စာသင္တိုက္က စာခ်ဆရာေတာ္ အရွင္ ဥတၱရက ဧရာ၀တီကို
မိန္႔ပါတယ္။
“ပံုစံအမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔ အလႉခံၾကတာက သူတို႔ရဲ႕ လုပ္ငန္းအေပၚမွာ တက္ၾကြေအာင္ လုပ္ၾကတာေပါ့။ အတိုင္းအထက္လြန္
သ႐ုပ္ပ်က္သြားတာမ်ိဳး ဆိုရင္ေတာ့ မေကာင္းဘူးေပါ့။ ဆိုင္ကယ္ေတြ၊
ကားေတြေရွ႕မွာ အ႐ုပ္ႀကီးတကားကားနဲ႔ ပိတ္ၿပီး အတင္းအလႉခံတာမ်ိဳးေတာ့
မေကာင္းဘူးေပါ့” လို႔ အရွင္ ဥတၱရက မိန္႔ပါတယ္။
ကထိန္သကၤန္းကို သီတင္းကၽြတ္လျပည့္ေက်ာ္ (၁) ရက္ေန႔ကေန တန္ေဆာင္မုန္း
လျပည့္ေန႔အထိ ကပ္လို႔ရၿပီး ကထိန္ အက်ိဳးတရားကိုေတာ့ တေပါင္းလျပည့္ေန႔အထိ
ခံစားလို႔ရတယ္လို႔ သိရပါတယ္။