★အိုင္ဒီယိုေလာ္ဂ်ီသမိုင္း နိဂုံးခ်ဳပ္ခ်ိန္ႏွင့္ ဂုဏ္သိကၡာမွစီးဆင္းလာေသာ ခြန္အားမ်ား★

မွဴးေဇာ္

နိဒါန္း

  

♦          တိုင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္အဖြဲ႕အစည္းေပါင္းစုံတို႕မွ ေခါင္းေဆာင္မ်ား စုေဝးရာ လိုင္ဇာအစည္း အေဝးသို႕ ႏုိင္ငံေတာ္သမၼတႀကီးက သဝဏ္လႊာေပးပို႕ခဲ့သည္။ ႏိုင္ငံလုံးဆိုုင္ရာအပစ္အခတ္ရပ္စဲေရး သေဘာတူညီခ်က္လက္မွတ္ေရးထိုးႏိုင္ရန္၊ ႏိုင္ငံေရးေဆြးေႏြးမႈမူေဘာင္ခ်မွတ္ႏိုင္ရန္ႏွင့္  ႏုိင္ငံေရးဒိုင္ယာ ေလာ့ျဖင့္ ျငိမ္းခ်မ္းေရး တည္ေဆာက္ႏုိင္ရန္ ထားရွိေသာ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ကို အထင္အရွားျပသခဲ့သည္။ လြတ္လပ္ေရးႏွင့္အတူ ေပါက္ဖြားလာခဲ့ေသာ ျပည္တြင္းစစ္မီးလွ်ံတို႕သည္ ႏွစ္ေပါင္း(၆၀)ေက်ာ္ ႏုိင္ငံ  တည္ေဆာက္ေရးကို ႀကီးမားသည့္ သက္ေရာက္မႈမ်ား ရွိခဲ့သည္။ ေတာင္ပံမျဖန္႕ႏိုင္ရွာသည္မွာ ႏွစ္ေပါင္း မ်ားစြာ ၾကာျမင့္ခဲ့ျပီျဖစ္ေသာ ခ်ဳိးျဖဴငွက္တို႕သည္လည္း ျငိမ္းခ်မ္းေရးေတးကို မသီႏိုင္ၾကေတာ့ပါ။

အိုင္ဒီယိုေလာ္ဂ်ီသမိုင္း နိဂုံးခ်ဳပ္သည့္ေခတ္

♦          ျငိမ္းခ်မ္းေရးတည္ေဆာက္ေရးသည္ မလြယ္ကူလွ ဟု ေခတ္အဆက္ဆက္ နားလည္မွတ္သားခဲ့ ေသာ ျငိမ္းခ်မ္းေရးအေတြးအေခၚတို႕မွာ မျဖစ္မေန အသြင္ကူးေျပာင္းရန္ လိုအပ္ေနျပီ ျဖစ္သည္။ တိုင္း ျပည္ျငိမ္းခ်မ္းဖို႕ အေျခခံဥပေဒကိုပင္ ျပင္ဆင္ေရးအထိ လမ္းဖြင့္ထားျပီး ျဖစ္ေသာ မ်က္ေမွာက္ႏိုင္ငံေရး အခင္းအက်င္းတြင္ ႏုိင္ငံေရးအိုင္ဒီယိုေလာ္ဂ်ီတို႕၏ တိုးတိုက္မႈမ်ား မေတြ႕ မျမင္ၾကရေတာ့ေပ။ ကမာၻ႕ ျငိမ္းခ်မ္းေရးပိသုကာ ဦးသန္႕လို ပုဂၢဳိလ္မ်ဳိး ထြန္းကားရာ ျမန္မာ့ေျမသည္ ယေန႕တိုင္ စစ္မီးမျငိမ္းႏုိင္ေသး သည္မွာလည္း အမွန္ပင္ ရင္နာစရာ ေကာင္းေနသည္။ လြတ္လပ္ေရး ရရွိျပီးေနာက္ ျဖစ္ေပၚခဲ့ၾကေသာ Ideology Clash မ်ား၊ အက်ဳိးစီးပြားထိတိုက္တိုးမႈမ်ားသည္ အမ်ဳိးသားညီညြတ္ေရး ျပဳိကြဲေစခဲ့ေသာ အေၾကာင္းတရားမ်ား ဟု ဆိုႏိုင္ေပသည္။

♦          ႏိုင္ငံေတာ္သမၼတႀကီး လက္ထက္ အမ်ဳိးသားညီညြတ္ေရး၊ ျပည္တြင္းျငိမ္းခ်မ္းေရးလုပ္ငန္းစဥ္မ်ား တြင္ သိသာထင္ရွားသည့္ ျခားနားမႈမွာ အုပ္ခ်ဳပ္သူဘက္က ခ်မွတ္သည့္ အိုင္ဒီယာကို အေျခခံေသာ၊ မိမိ စိတ္ကူးစံ Ideal ကို ခ်မွတ္ တည္ေဆာက္ေသာ ႀကဳိတင္သတ္မွတ္ထားသည့္ စားပြဲဝိုင္းမ်ဳိး မဟုတ္ဘဲ သေဘာထား ကြဲလြဲမႈမ်ားကို အသိအမွတ္ ျပဳေသာ လစ္ဘရယ္ပုံစံ ျဖစ္လာေနျခင္းပင္ ျဖစ္သည္။ အဘိ ဓမၼာကဲ့သို႕ နက္ရႈိင္းက်ယ္ျပန္႕လွသည့္ ဦးေႏွာက္မုန္တိုင္းဆင္ရာ အိုင္ဒီယာမ်ားကိုပင္ ညေနခင္း လက္ဘက္ရည္ၾကမ္းဝိုင္းတြင္ ျငင္းၾကခုန္ၾက အခ်ီအခ် ျဖစ္တတ္ခဲ့ေသာ ျမန္မာႏုိင္ငံသားတို႕သည္ အိုင္ဒီ ယိုေလာ္ဂ်ီအားသန္သည္ ဟု ဆိုက မွားမည္ မထင္။

သခင္စိုး၏ ရဲရဲနီသည့္ ကြန္ျမဴနစ္၊ သခင္သန္းထြန္း၏  စစ္မွစစ္သည့္ ကြန္ျမဴနစ္၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းႏွင့္ ဖဆပလ ေမွ်ာ္မွန္းခဲ့သည့္ ဆိုရွယ္လစ္၊ ကိုကိုေမာင္ႀကီး ၏ ျမန္မာ့နည္းျမန္မာ့ဟန္ ဆိုရွယ္လစ္ ဤသို႕ ဤႏွယ္ ျပင္းထန္ေသာ အစြဲမ်ားသည္လည္း ယေန႕ေခတ္ ျမန္မာ့ႏုိင္ငံေရးတြင္ ေနလာႏွင္းေပ်ာက္ ျဖစ္ေနၾကျပီ ျဖစ္သည္။ ႏိုင္ငံေရးပါရာဒိုင္းအေျပာင္းအလဲတြင္ ႏိုင္ငံေရးအေတြးအျမင္မ်ားကို အဓိကထားမႈမ်ား နိဂုံးခ်ဳပ္သြားခဲ့ျပီ ျဖစ္သည္။ အိုင္ဒီယိုေလာ္ဂ်ီသမုိင္း နိဂုံး ခ်ဳပ္ခဲ့ျပီ ျဖစ္သည့္ ျမန္မာ့ႏုိင္ငံေရးသည္ ဤသို႕ေသာ ေခတ္သစ္စနစ္သစ္တြင္မွာ အမ်ဳိးသားညီညြတ္ေရး မတည္ေဆာက္ႏုိင္လွ်င္ မ်က္ေမွာက္ေခတ္သမုိင္း ရိုင္းရာ က်ေပလိမ့္မည္။

Clash of Ideal

♦          ႏိုင္ငံေတာ္သမၼတႀကီးသည္ ဒီမိုကေရစီ-ျငိမ္းခ်မ္းေရး-ဖြံ႕ျဖဳိးေရး ဟူေသာ ႏုိင္ငံေတာ္ႏွင့္ ႏိုင္ငံသား တို႕၏ ပန္းတိုင္ကို တစ္ခ်ိန္တည္းတစ္ျပဳိင္တည္း ေလွ်ာက္လွမ္းသည့္ လမ္းေၾကာင္းကို ေရြးခ်ယ္ခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။ ႏိုင္ငံေတာ္သမၼတႀကီး တာဝန္ယူစအခ်ိန္တြင္ ဒီမိုကေရစီကို အရင္သြားသည့္ ဝါရွင္တန္ပုံစံ၊ ဖြံ႕ျဖဳိးေရးကို အရင္သြားသည့္ ေဘက်င္းပုံစံ၊ ႀကဳိက္ရာ ပုံစံေရြး ဟူေသာ ဒီဘိတ္သည္ ဖြံ႕ျဖဳိးဆဲႏိုင္ငံမ်ား၏ ႏုိင္ငံတည္ေဆာက္ေရးေမးခြန္း ျဖစ္ေနခဲ့ခ်ိန္လည္း ျဖစ္သည္။ သို႕ေသာ္လည္း ႏိုင္ငံေတာ္သမၼတႀကီးသည္ မူလကတည္းက တည္ရွိခဲ့ေသာ Clash of Ideal ကို ဒိုင္ယာေလာ့ျဖင့္ ေစ့စပ္ညွိႏႈိင္းခဲ့ျပီး မတူတာခြဲလုပ္၊ တူတာတြဲလုပ္ ဟူေသာ ယဥ္ေက်းမႈအသစ္ကို ေဖာ္ေဆာင္ခဲ့ရသည္။ ႏိုင္ငံေရးပါတီဆိုင္ရာဥပေဒ၊ ေရြးေကာက္ပြဲဥပေဒမ်ားကို ျပင္ဆင္ေပးျပီးေနာက္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္ NLD ပါတီတို႕ ၾကားျဖတ္ ေရြးေကာက္ပြဲ ဝင္ေရာက္ခဲ့ျပီး ပင္မေရစီးျဖစ္ေသာ လႊတ္ေတာ္ႏိုင္ငံေရးသို႕ ေရာက္ရွိခဲ့ၾကသည္။ ဤသည္ မွာ Adjustment of Interest ကို ညွိယူေသာနည္းျဖင့္ ေဆာင္ရြက္ခဲ့ျခင္း ျဖစ္ျပီး ရလာဒ္မွာ အားလုံး သိ သည့္အတိုင္းပင္ ျဖစ္သည္။ ျပည္တြင္းျငိမ္းခ်မ္းေရး မ်က္ႏွာစာတြင္ေတာ့ ထိုမွ် မလြယ္ကူလွသလို စိန္ေခၚ မႈမ်ားမွာလည္း မနည္းမေနာ ရွိေနေပသည္။

♦          ဒီမိုကေရစီႏွင့္ဖြံ႕ျဖဳိးေရး ဟူေသာ ပန္းတိုင္မ်ား တူညီေနၾကျပီ ျဖစ္ေသာ္လည္း နည္းလမ္းမ်ားတြင္ အခ်င္းမ်ားေနမႈမ်ားမွာလည္း ဒီမိုကေရစီ၏ဗီဇသေဘာဟု နားလည္ၾကရန္ လိုအပ္မည္ ျဖစ္သည္။ ျမန္မာ ႏုိင္ငံ၏ အသြင္ကူးေျပာင္းေရးႏွင့္ ဒီမိုကရက္တုိင္ေဇးရွင္းသည္ မည္သည့္ပုံစံႏွင့္မွ် မ်ဥ္းတန္းသေဘာ ယူ၍ မရေသာေၾကာင့္ ျမန္မာပုံစံ ျမန္မာေမာ္ဒယ္သည္ ဒီမိုကေရစီသေဘာတရားမ်ားအတြက္ အသစ္တစ္ရပ္ရပ္ ျဖစ္လာေပလိမ့္မည္။ တိုင္းရင္းသားမ်ား၏ ေခတ္အဆက္ဆက္ ေပ်ာက္ဆုံးခဲ့သည့္ အိပ္မက္မ်ားကို ေဖာ္ ေဆာင္ရန္ ႏိုင္ငံေတာ္သမၼတႀကီးကိုယ္တိုင္ ေျပာၾကားထားျပီး ျဖစ္ရာ အိပ္မက္အတြက္ စိတ္ကူးစံမ်ား အေၾကအလည္ ညွိႏႈိင္းႏိုင္ေရးသာ အေရးႀကီးမည္ ျဖစ္သည္။ သယံဇာတက်ိန္ဇာ ဟု ႏုိင္ငံတကာပဋိပကၡ ေလ့လာသူမ်ားက တံဆိပ္ကပ္ၾကသည့္ မျငိမ္းခ်မ္းေသးေသာ နယ္ေျမေဒသမ်ားမွာလည္း သဘာဝသယံ ဇာတ အရင္းအျမစ္မ်ား အုံႏွင့္က်င္းႏွင့္ ရွိေနၾကသည္မွာ အမွန္ပင္ ျဖစ္ေနသည္။

သယံဇာတ မရွိေသာ ေၾကာင့္ ဖြံ႕ျဖဳိးေရးပန္းတိုက္သုိ႕ အခ်ိန္တိုတိုအတြင္း လွမ္းေလွ်ာက္ႏိုင္ခဲ့ၾကကုန္ေသာ ေတာင္ကိုရီးယား၊ စကၤာပူ၊ ေဟာင္ေကာင္၊ ဂ်ပန္တို႕မွာ အာရွေမာ္ဒယ္အသစ္ကိုပင္ ဖန္ဆင္းႏိုင္ခဲ့ၾကသည္။  သယံဇာတ ၾကြယ္ဝမႈတို႕ေၾကာင့္ ျပည္တြင္းစစ္မီးသို႕ သက္ဆင္းၾကကုန္ေသာ ကမာၻတစ္ဝွမ္းမွ ႏိုင္ငံမ်ားတြင္လည္း လက္နက္ကိုင္ႏိုင္ငံေရး၊ စစ္ဘုရင္ဝါဒမ်ားအၾကား ပိတ္မိကာ  ဆင္းရဲတြင္း နစ္ခဲ့ၾကရသည့္ ေခတ္ျပဳိင္သင္ ခန္းစာမ်ား မႈိလိုေပါက္ေအာင္ ရွိေနၾကသည္။ ဒီမိုကေရစီႏွင့္ တရားမွ်တမႈတို႕ ထူေထာင္တည္ေဆာက္ ေနၾကေသာ လက္ရွိကာလသည္ သင္ခန္းစာမ်ားကို သင္ခန္းစာမ်ား ဟူ၍ ပီပီျပင္ျပင္ သိျမင္နားလည္ လာၾကရန္ အေရးႀကီးေနျပီ ျဖစ္သည္။  

ကမာၻမေၾက သီခ်င္းျဖင့္ နိဒါန္းဖြင့္ျခင္း

♦          ကိုလိုနီလက္ေအာက္မွ ရုန္းထလြတ္ေျမာက္ျပီးစ ျမန္မာႏိုင္ငံသည္ ခြင့္တူညီမွ် ဝါဒျဖဴစင္သည့္ေျမ ျဖစ္ရန္ ေၾကြးေၾကာ္ခဲ့ၾကေသာ္လည္း ဝါဒျဖဴျခင္း၊ ဝါဒနီျခင္းတို႕ျဖင့္ Clash of Ideal ေထာင္ေခ်ာက္သို႕ က်ေရာက္ခဲ့ရေပသည္။ အားပါလွသည္၊ မာန္ပါလွသည္၊ ဇာတိမာန္ထက္သန္ေစသည္ ဟု မိမိတို႕အားလုံး ခံယူခဲ့ၾကေသာ ႏိုင္ငံေတာ္သီခ်င္းပါ “ကမာၻမေၾက” ဟူေသာ နိဒါန္းသည္ပင္လွ်င္ ဥဒါန္းမေၾကေစေသာ ျပည္တြင္းစစ္ကို ဖန္တီးေလခဲ့ေရာ့သလား စဥ္းစားစရာ ျဖစ္ေနသည္။ မည္သို႕ပင္ ျဖစ္ေစ အိမ္နီးခ်င္းႏိုင္ငံ မ်ားကိုပဲ ၾကည့္ၾကည့္၊ ေဒသတြင္းႏုိင္ငံမ်ားကိုပဲ ေမွ်ာ္ေမွ်ာ္ ေအာက္တန္းေနာက္တန္းက်ေနေသာ အေျခ အေနအရပ္ရပ္ကို အမွန္အတိုင္း သိျမင္ၾကရန္ လိုအပ္သည္။ ျမန္မာတစ္ႏိုင္ငံလုံး ျငိမ္းခ်မ္းေရးေတးသံမ်ား ဖုံးလႊမ္းေနျပီ ဟု ျမင္ေယာင္ၾကည့္လွ်င္ စစ္မီးလွ်ံတို႕ ဝင္းဝင္းေတာက္ေနေသာ နယ္စပ္ေဒသမ်ား အေစာ ဆုံး ႏိုးထလာသည့္ စီးပြားေရးဇုန္ႀကီးမ်ား ျဖစ္လာေပလိမ့္မည္။

♦          စိတ္ကူးစံ အမ်ဳိးမ်ဳိး ရွိၾကကုန္ေသာ တိုင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္အဖြဲ႕အစည္းမ်ားႏွင့္ တိုင္းရင္း သားေခါင္းေဆာင္မ်ားအေနျဖင့္လည္း Reality Analysis ႏွင့္ Future Analysis ကို ေကာင္းစြာ အသုံးခ်၍ သန္း(၆၀)အႏိုင္ရရွိေရးကို ေရွ႕ရႈၾကရန္ ေမွ်ာ္လင့္မိသည္။ ပြင့္လင္းလာေသာ ယေန႕ေခတ္တြင္ သမိုင္း၏ လုိအပ္ခ်က္၊ သမိုင္း၏လမ္းညႊန္မႈ စသည္တို႕ မရွိသင့္ေတာ့ပါ။  အမ်ဳိးသားညီညြတ္ေရးကို မတည္ေဆာက္ ႏိုင္သေရြ႕ ေန႕လား ညလား မသိ ေရေရရာရာ မရွိႏိုင္ေသာ သန္း(၆၀)၏ အိမ္နိမ့္စံဘဝမ်ား ကၽြတ္တမ္းဝင္ ၾကဦးမည္ မဟုတ္ပါ။ အမ်ဳိးသားညီညြတ္ေရးအတြက္ လက္ရွိေရာက္ရွိေနၾကေသာ ဆုံမွတ္ ျဖစ္သည့္ အေျခခံဥပေဒျပင္ဆင္ေရးသည္ သမုိင္းအဆက္ဆက္ မႀကဳံဖူးေသာ အခြင့္အလမ္းႀကီးတစ္ရပ္ ျဖစ္သည္ကို သတိျပဳၾကေစလိုသည္။ ဖက္ဒရယ္ကို ေခါင္းခါျခင္းမ်ား၊ ဒီမိုကေရစီအသံ နားပိတ္ထားျခင္းမ်ား လားလားမွ် မရွိေတာ့သည့္ ယခုေရာက္ရွိေနေသာ ႏုိင္ငံေရးေျမညီကြင္းသည္ ျငိမ္းခ်မ္းေရးအတြက္ တံခါးေခါက္သံမ်ား ပင္ ျဖစ္ေနသည္။

ဂုဏ္သိကၡာမွ စီးဆင္းလာေသာ ခြန္အားမ်ား

♦          ႏိုင္ငံေတာ္သမၼတႀကီးသည္ ႏိုင္ငံေရးပြတ္တိုက္မႈမ်ားသည္ ဒီမိုကေရစီ၏ သေဘာသဘာဝ ဟု ခံယူထားျပီး ပြတ္တိုက္မႈမ်ားကို ျငိမ္းခ်မ္းေသာ ဒိုင္ယာေလာ့ျဖင့္ ေျဖရွင္းသြားသင့္သည္ ဟု ယူဆထားသူ ျဖစ္သည္။ ၂၀၁၁ ႏွစ္ဆန္းပိုင္းတြင္ အသစ္ျဖစ္ထြန္းခဲ့ေသာ မတူတာခြဲလုပ္-တူတာတြဲ လုပ္သည့္ ႏိုင္ငံေရး ယဥ္ေက်းမႈသည္ ၂၀၁၃ ႏွစ္ကုန္ပိုင္းသို႕ ေရာက္ရွိခ်ိန္တြင္ ခြဲလုပ္ေနၾကေသာ မတူသည္မ်ားကို ျငိမ္းခ်မ္းေသာ ဒိုင္ယာေလာ့ျဖင့္ ေျဖရွင္းအေျဖရွာေသာ ႏိုင္ငံေရးယဥ္ေက်းမႈအသစ္သို႕ ဆက္လက္ ဆြဲတင္ေနၾကသည္မွာလည္း အမ်ဳိးသားညီညြတ္ေရးအတြက္ ေမွ်ာ္လင့္စရာ မ်ားစြာ ေကာင္းေနေပသည္။

♦          အမ်ဳိးသားညီညြတ္ေရး မရွိသမွ် ကာလပတ္လုံး ဟိုလူ႕ေအာက္က်ဳိ႕ရ ဒီလူ႕ေအာက္က်ဳိးရ ျဖစ္ေန ဦးမည္ ဟူေသာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း၏ စကားသည္ ယေန႕အခ်ိန္အထိ မွန္ကန္ေနဆဲ ျဖစ္ေနသည္မွာ လည္း လြတ္လပ္ေရးမရခင္ကတည္းက တည္ရွိခဲဲ့ၾကကုန္ေသာ “ကြဲရာဇဝင္” ႏွင့္ “ခ်သမိုင္း”မ်ားကို ယေန႕ ေခတ္တိုက္ ဆက္လက္သယ္ေဆာင္ေနၾကေသာေၾကာင့္သာ ျဖစ္ေပလိမ့္မည္။ ေၾကြးေၾကာ္သံမ်ား ေၾကြး ေၾကာ္ခဲ့ၾကေသာ ဂိုဏ္းဃနႏိုင္ငံေရးႏွင့္ အကြဲအျပဲအစဥ္အလာမ်ားကို ဆင္ျခင္ဥာဏ္ျဖင့္ ပယ္ရွားႏုိင္ကာမွ တန္ကာက်ပါမည္။

♦          ဆိုဗီယက္အုပ္စုႏွင့္ အေမရိကန္အုပ္စုတို႕ ကမာၻ႕ေျမပုံမ်ားကိုင္၍ အားျပဳိင္ခဲ့ၾကေသာ စစ္ေအး တိုက္ပြဲ ဇာတ္ရွိန္အျမင့္မားဆုံးအခ်ိန္တြင္ ကုလသမဂၢ အေထြေထြအတြင္းေရးမွဴးခ်ဳပ္အျဖစ္ ေရြးခ်ယ္ခံခဲ့ရ ေသာ ပန္းတေနာ္သား ျမန္မာသံအမတ္ႀကီး ဦးသန္႕အား သီဟိုဠ္ သံအမတ္ႀကီးက ဤသို႕ ညႊန္းဆိုခဲ့ သည္။

“အတၱတံခြန္ထူျခင္း၊ ရန္လိုျခင္းႏွင့္ လက္သီးလက္ေမာင္းတန္းလ်က္ အာေဘာင္အာရင္းသန္ျခင္း တို႕ကို ခြန္အား ဟု ယူဆၾကေသာ ဤေခတ္ႀကီးတြင္ ဦးသန္႕၌ ရွိေသာ ခြန္အားမွာ တစ္သီးတစ္သန္႔ ျခားနားေန၏။ ဦးသန္႕၏ခြန္အားမွာ တည္ျငိမ္ေသာဂုဏ္သိကၡာမွ စီးဆင္းလာေသာ ခြန္အား ျဖစ္သည္။”  

ကမာၻစစ္ႀကီး ျဖစ္ပြားႏိုင္ေသာ မီးေတာက္မ်ားကို ျမန္မာႏုိင္ငံသား ဦးသန္႕သည္ တည္ျငိမ္ေသာ ဂုဏ္ သိကၡာမွ စီးဆင္းလာေသာ ခြန္အားတို႕ျဖင့္ ေျဖရွင္းေအာင္ႏိုင္ခဲ့သည္။

♦          ဦးသန္႕ကို ေမြးဖြားခဲ့ေသာ မျငိမ္းခ်မ္းေသးသည့္ ျမန္မာ့ေျမတြင္ အမ်ဳိးသားညီညြတ္ေရးႏွင့္ အမ်ဳိးသား တည္ေဆာက္ေရးအတြက္ လတ္တေလာ လိုအပ္ေနသည္မွာ စစ္ကိုခုံမင္ေသာ၊ စစ္ဘုရင္အလံ ေတာ္မ်ား မဟုတ္ရဘဲ တည္ျငိမ္ေသာဂုဏ္သိကၡာမွ စီးဆင္းလာေသာ ခြန္အားမ်ားသာ ျဖစ္ေပလိမ့္မည္။ လက္ရွိႏိုင္ငံေရးေခါင္းေဆာင္မ်ား အားလုံးအေနျဖင့္ သန္း(၆၀)အႏိုင္ရရွိေရးအတြက္ တည္ျငိမ္ေသာ ဂုဏ္သိကၡာမွ စီးဆင္းလာေသာ ခြန္အားမ်ား ေပးသနားရန္သာ ေမွ်ာ္လင့္မိေပသည္။