စစ္သားတစ္ေယာက္ရဲ႕ ရင္ဘတ္

စစ္သားဘ၀ကိုခံုမင္
ျပည္သူေတြကိုလံုျခံဳေစဘို႔
ျခံဳပု၀ါအစုတ္ကိုဆြဲ
နဘူးျခံဳထဲတိုးအိပ္တဲ႔ဘ၀
ဘယ္သူကမွမသနား
စိတ္ထားျဖဴစင္ ခဲ့ပါရဲ႕။

ဟန္ေကာထဲေရာလို႔ေမႊ
ေခြးေတြေတာင္ သြားေရမက်
စားရတဲ့ ရိကၡာ
မင္းတို႔ကိုျပခ်င္ လည္း
မ်က္ႏွာမြဲဘ၀ သနားၾကမွာလား။

လမ္းေတြလည္းေဖါက္
 တံတားေတြေဆာက္ဖို႔
ေက်ာက္ေတာင္ ေတြခြဲ
 ေက်ာက္က်င္းေတြသယ္ရင္း
ေဆးလိပ္ကယ္တဖြါတညိဳ
ေရႏွဳတ္ခမ္းစို႐ံုမွ်
သဒါၵစိတ္မျဖစ္ေပၚ
ကားေပၚကခရီးသြားမ်ား
အံႀကိတ္ကာမဲ့ရင္း
စကားအတင္းဆို
မ်က္ႏွာညိွဳးညွိဳးနဲ႔
ေခါင္းငံု႔လို႔ငိုခဲ႔ရ
အဲဒါစစ္သားဘ၀။

"ဟဲ့သား ပညာမ်ားမတတ္လို႔က
 အဲဒီစစ္သားဘ၀ "
ဆံုးမကာပဲ့ျပင္
မိခင္ ရင္ ခြင္ ထဲကက ေလး
မ်က္ႏွာငယ္ေလးနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ကိုမခ်ိမခ်ဥ္ျပံဳးျပ
ဘြဲ႔ရတဲ့ကိုကိုေတြ ႐ွင္းမ ေန ေတာ့ပါဘူး။

စစ္သားေတြကိုမုန္း
ဟန္လုပ္လို႔ျပံဳးေနသူ
ေနပူပူ လူဆူဆူမွာ
 ႏိုင္ ငံခ်စ္တဲ့အ ေၾကာင္း လက္ေဟာင္းေလာင္းနဲ႔ေျပာ
ႀသခ်ရေလာက္ ရဲ႔။

တခ်ိန္ကစစ္သားငယ္ဘ၀
ျပန္လွမ္းကာေတြးေမွ်ာ္
အ ေနာက္ကိုေခၚေမွ်ာ္ေနသူေတြေၾကာင့္
မ်ိဳးဆက္သစ္ ရင္ေသြး
အ ေတြးမမွား ေဘးစကားေႀကာင့္ပ်က္စီး
 စိတ္ဓါတ္ေတြအထီးမက်န္ဘို႔
ငါခံခဲ့ရတဲ့ေဘး သူတို႔ေလးေတြေျပးမ ေတ႔ြရ ေအာင္
 ၾကက္မၾကီးလုပ္ လံုျခံဳေအာင္ အုပ္ထားလို႔
ဒီမိုတစ္သိုက္ ငါ့ကိုမိုက္ၾကည္႔ၾကည့္ေန ေလရဲ႔။

ေရတပ္နည္းျပၾကက္မၾကီး