Monday, August 5, 2013

“ဂလိုဘယ္ကမာၻ၊ ေျပးစရာ ... ေပးစရာ ေျမမရွိတဲ့ လျခမ္းနဲ႕ ရကၡိတလမ္း”

,


 ေဒါင္းရန္နီ
(၁)
ကမာၻဦးကစၿပီး လူ႕သမုိင္းဟာ ရိုင္းစိုင္းၾကမ္းတမ္း ခက္ထန္တဲ့အဆင့္ကေန တိုးတက္တဲ့ ူ႕ယဥ္ေက်းမႈ အျဖစ္ကို ေျပာင္းလာတာမွန္ေပမယ့္ ၾကမ္းတမ္းတဲ့ လူ႕စရိုက္၊ လူ႕ဗီဇေတြက ကြက္ကြက္ၿပီး ဟိုမွာ ဒီမွာ ရွိေနၾကတုန္းပါပဲ။ အၾကမ္းဖက္ အစြန္းေရာက္ေတြ ၊ အေသခံ ဗံုးခဲြသူေတြ ၊ လည္ျဖတ္သတ္သူေတြ၊ မုဒိန္းေကာင္ေတြ ၊ ကမာၻဦးလူရိုင္းေတြ အဖိုးေခၚရေလာက္ေအာင္ မိုက္တဲ့ ငမိုက္ေကာင္ေတြ၊ကမာၻေနရာ အႏွံေသာင္းက်န္း စည္ပင္ေနတုန္းပါပဲ။ကမာၻလူၾကမ္းႀကီးေတြရဲ႕ အျမင့္ဆံုး ဇာတ္ၾကမ္း စစ္ပဲြႀကီးကို လူ႕သမိုင္းမွာ ႏွစ္ႀကိမ္မွတ္တမ္း ထုိးခဲ့ၿပီးၿပီ။ ပထမ ကမာၻစစ္ ဇာတ္ၾကမ္းစစ္ပဲြႀကိး ၿပီး တဲ့ေနာက္ ကမာၻၿငိမ္းခ်မ္းေရးရဖို႕ ကမာၻႀကီးကို ထိန္းသိမ္းေစာင့္ေရွာက္ကာကြယ္ဖို႕ ကယ္တင္ရွင္ႏိုင္ငံေပါင္းခ်ဳပ္ အသင္းႀကီးေပၚလာခဲ့တယ္။

 ေနာက္ဆံုးမွာေတာ့ ႏိုင္ငံေပါင္းခ်ဳပ္အသင္းႀကီးဘ၀နဲ႕ ရႈပ္ေထြးေပြးလီပုပ္ပြၿပီး မထိန္းႏိုင္၊ မသိမ္းႏိုင္၊
မၿငိမ္းႏိုင္၊ မေအးႏိုင္တဲ့ ကမာၻႀကီးဟာ အပူလံုးႀကီး ျဖစ္လာခဲ့တယ္။ ၁၉၄၅ ခုႏွစ္မွာ နယူကလီယား ဗံုးႀကီးနဲ႕ လူ႕ကမာၻကို ျပာျဖစ္ေစခဲ့တယ္။

အဲဒါက ဒုတိယ ကမာၻစစ္တဲ့။ ဒုတိယ ကမာၻစစ္ပဲြႀကီး ၊ အဲဒီ စစ္မီးႀကီး ၿငိမ္းေတာ့ ကမာၻႀကီးကို ကယ္တင္ဖို႕ ၿငိမ္းခ်မ္းလွပတဲ့ ကမာၻႀကီးကိုတည္ေဆာက္ဖို႕ဆိုၿပီးေတာ့ ကုလသမဂၢ (United Nations) ဆိုတာႀကီး ေပၚ လာျပန္တယ္။ အဲဒီႀကီးေပၚလာၿပီးတဲ့ ေနာက္မွာလည္း ကမာၻႀကီးဟာ တစ္ေန႕ထက္ တစ္ေန႕ ပိုပို ပူေလာင္းလာတယ္။ ကမာၻစစ္ေအး တိုက္ပဲြေတြ စစ္မေအး တိုက္ပဲြေတြ ပြတ္ပြတ္ဆူးလို႕ ႏုိင္ငံ အခ်င္းခ်င္း   ျဖစ္ၾက၊ ျပည္တြင္းစစ္ပဲြေတြ ႏြဲၾက၊ ဒီနားေတြက ေပါက္ကဲြသံေတြနဲ႕ ယဥ္ပါးလာၿပီး။ ကမာၻမီးပံုးပဲြႀကီးေတြက ဟိုမွာ ဒီမွာ .... ေသေၾကၾကရွာတဲ့ အေလာင္းေတြကို စုပံုလိုက္ရင္ ဧ၀ရတ္ေတာင္က ေမာ္ၾကည့္ ရေလာက္တယ္။ “ကုလသမဂၢႏုိင္ငံေတြက ဒုနဲ႕ေဒး”

(၂)
ခ်ိနဲ႔နဲ႔ ကုလသမဂၢရဲ႕ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ဟစ္သံဟာ ဒီကေန႕မွာ .. ကၽြန္ေတာ္တို႕ရဲ႕ ေသာတအာရံုထဲမယ္ ပူေလာင္ထိေနသလို ခံစားလာရတယ္။ ဘာလို႕လဲ။ အဲဒီသမဂၢႀကီးရဲ႕ အဖဲြ႕အစည္းတစ္ခ်ိဳ႕က ၀န္ထမ္းတစ္ခ်ိဳ႕ဟာ ျခေကာင္ႀကီးေတြ ျဖစ္လာၾကတယ္ဆိုလားဘဲ။ အဲဒီျခႀကီးေတြက အလႅာရွင္ျမတ္ရဲ႕ လက္ေဆာင္ အသြားထက္ထက္ ဓားတစ္လက္စီ ကိုင္ေဆာင္ထားၾကတဲ့ အာရပ္သေဌးေစာ္ဘြားႀကီးေတြရဲ႕
ခါင္းပိုက္ေဆာင္ေတြဆိုပါလား...။ အစြန္းေရာက္ေတြရဲ႕ “နယ္ရုပ္”ဆိုလဲ မွန္သတဲ့။ ေကာလာဟလေတြက မၾကားခ်င္ဆံုး ၾကားေနရတယ္။
ဒီကမာၻမွာ အမွန္တကယ့္ တကယ္ United Nations အစစ္အမွန္ဟာ OIC ႀကီးဆုိလားဘဲ။ အဲဒီအဖဲြ႕ႀကီးက ဟိုဆဲြဒီဆဲြနဲ႕ဟိုထိုးဒီပင့္နဲ႕ ကမာၻႀကီးကို ကိုင္လႈပ္ေနတယ္ ဆိုပါလား...။ တုိ႕လျခမ္းေျမတစ္ခြင္ တစ္ျပင္က ရကၡတေတြ“ကုလသမဂၢ”ကို ေခၚတဲ့ နာမည္ေျပာင္တစ္ခုၾကားမိတယ္။ ဘာတဲ့လဲ.. အဲ..“ကုလားသမဂၢ”တဲ့။ တကယ္ မိုက္တယ္ေနာ္။ မိုက္တယ္... ဒင္း မိုက္တယ္..။
ဒီမွာ နယ္က်ဴးလာတဲ့ ကုလားေတြနဲ႕ ျဖစ္ေနၾကရတဲ့ ကိစၥတုိင္းမွာ သူတို႕ဘက္က မွားမွား-မွန္မွန္ ရပ္တည္ေပးေနတာက အဲဒီသမဂၢႀကီးဘဲေလ။ “ရိုလိမ္ညာ-ရိုလိမ္ညာ”နဲ႕ ေအာ္ခိုင္းေနတဲ့ .. ေနာက္က အဓိက ႀကိဳးကိုင္ေနတဲ့ သူေတြက အဲဒီ ျခေကာင္ႀကီးပဲတဲ့.. ေလ။

ၾကားလို႕မွ ေကာင္းၾကေသးရဲ႕လား။ ကမာၻႀကီးကို ၿငိမ္းခ်မ္းသာယာေအာင္ ကယ္တင္မဲ့အဖဲြ႕ႀကီးတဲ့... ဟာ - ဟ! ရယ္ရတယ္ေနာ္။ လူ႕အခြင့္အေရးဗန္းျပ၊ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး အေရၿခံဳၿပီး လျခမ္းေျမ မၿငိမ္းခ်မ္းေအာင္ ဖန္တီးေမႊေႏွာက္ေနတဲ့ ၿဂိဳလ္ေကာင္ “ကုလားသမဂၢႀကီး”ရယ္လို႕ ကင္ပြန္းတပ္ေနႀကီၿပီ။ မွန္တယ္ ...။ ဘဂၤလားဆူနာမီလႈိင္း မည္ႀကီးေတာ္ေပၚမွာ တအိအိ တၿငိမ့္ၿငိမ့္စီးၿပီး စည္း၀ါးရိုက္ ဟစ္ေၾကြးလိုက္ပါေနတာက အဲဒီ သမဂၢႀကီးက ျခႀကီးေတြပါဘဲကို။


(၃)
ေဟာ... ေျပာရင္း ဆိုရင္းနဲ႕ ျပသနာက ထိပ္ေပၚေရာက္လာၿပီး။ အဲဒီ“ကုလားသမဂၢႀကီး”ရဲ႕ ဦးေသွ်ာင္ “ဘန္ကီးမြန္း”ဆိုလား...။
“မန္ကီးမြန္”ဆိုလား..“ဟာဂ်ီမြန္း”ဆိုလား...။ ဲဒီ“ေမာင္မြန္းႀကီး”က ေျပာတယ္။ လြန္ခဲ့တဲ့ ဇူလိႈင္(၁၀)ရက္ေန႕က ထင္ပါတယ္။ ဘာတဲ့ ..
“ရိုဟင္ဂ်ာေတြကို ႏိုင္ငံသားျပဳခြင့္ေပးသင့္တယ္”ဆိုလား .. “ေပးရမယ္”ဆိုလား...။

လျခမ္းေျမက နယ္က်ဴး စစ္တေကာင္းကုလားေတြဘဲရွိတာ။ အဲဒီကုလားေတြကို အဂၤလိပ္ေတြက စၿပီးေခၚသြင္းခဲ့တာ။ ေနာက္ေခတ္အဆက္ဆက္ခိုး၀င္လာတဲ့ နယ္က်ဴးကုလားေတြ၊ ဒါဘဲရွိတယ္။ ဒါကို ဒီဇာတ္လမ္းရဲ႕ အဓိက ဒါရိုက္တာႀကီး “နယ္ခ်ဲ႕အဂၤလိပ္”သိပါတယ္ေနာ္။ သမိုင္းရွိတယ္။ မသိေယာင္ေဆာင္လို႕ မရဘူး။ ေနငံုႏႈတ္ပိတ္ေနလို႕ မရဘူး။ေဟာ .. ခုေတာ “ေမာင္မြန္းႀကီး”က ေတာင္မွ အမွားလမ္းမွာ ရပ္လာၿပီ။ (ရကၡိတေတြဘက္က ရပ္ေပးမဲ့သူ ဘယ္မွာလဲ..။)

လျခမ္းေျမမွာ ဒီ“ရိုလိ္မ္ညာ”ဆိုတဲ့ ေကာင္ေတြေၾကာင့္ မၿငိမ္းမခ်မ္းျဖစ္ေနရတာ။ ေဒသတစ္ခု မၿငိမ္းခ်မ္းရင္ ကမာၻႀကီးက မၿငိမ္းခ်မ္းႏိုင္ဘူး။ ဒီေတာ့ ကမာၻႀကီးၿငိမ္းသြားေအာင္ “ေမာင္မြန္းႀကီး”ရယ္ .. ေမတၱာ တရားေရွ႕ ထားၿပီး အဲဒီ“ရိုလိမ္ညာ”ေတြကို ခင္ဗ်ားရဲ႕ ဇာတိေျမ ေတာင္ကိုးရီးယား” မွာ ေပးထားလိုက္ ပါလား။ ေပးေနလိုက္ပါလား.. လို႕ ေျပာလိုက္ခ်င္တယ္ဗ်ာ။ ကိုးရီးယားဇာတ္လမ္းတဲြေတြအဲဒီခါမွာက်မွ ပိုလွ၊ ပိုေကာင္းလာမွာေလ။ ႏို႕မဟုတ္ရင္လဲ သူတို႕ ေဆြမ်ိဳးရင္းခ်ာေတြျဖစ္တဲ့.. OIC ႏိုင္ငံေတြမွာ မွ်ေ၀ၿပီးေနထိုင္ခြင့္ေပးလိုက္ပါလား..။ ဒါမွ ေပါက္ကဲြသံေတြ ၊ မီးလွ်ံေတြ၊ မီးခိုးလံုးေတြကင္းစင္သြားမွာ။ လူသတ္မုဒိန္းမႈေတြ ပေပ်ာက္သြားမွာ။
ၿငိမ္းခ်မ္းတဲ့ ကမာၻႀကီးျဖစ္လာမွာ။

ဒီလျခမ္းေျမမွာ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ပိတ္ေလွာင္ထားတဲ့ ဒီအမိႈက္ ေတြေၾကာင့္ ခဏခဏ မီးဟုန္းဟုန္းထၿပီး မီးေတာက္မီးလွ်ံေတြနဲ႕မၿငိမ္းမခ်မ္းျဖစ္ေနရတာ။ ဒီအမႈိက္ပံုက ဘယ္သူစြန္႕ပစ္ထားခဲ့တဲ့ အမႈိက္ပံုႀကီးလဲ။ အဲဒီအမႈိက္ပံုႀကီးကို မီးေလာင္ရာ ေလပင့္ လုပ္ေနၾကတဲ့ထဲမွာ အခုေနာက္ဆံုး အဆင့္မီးစကိုင္ရိႈ႕လိုက္တဲ့ သူက “ကုလားသမဂၢ”ႀကီးရဲ႕တပ္မွဴးႀကီး ေမာင္မြန္းႀကီး”ကိုယ္တိုင္ျဖစ္ေနပါေကာ့လား..။“မြန္း”ႀကီးေတာင္ “လႊမ္း”ႏိုင္ေလာက္ေအာင္ “စြမ္း”တဲ့ “ရိုလိမ္ညာ”ေတြပါလား..။ “ကိုလိမ္ညာ”အလိမ္အညာဇာတ္မွာ
“မင္းသား”အငွါးသရုပ္ေဆာင္ေပးတဲ့ ကမာၻေက်ာ္ ကိုးရီးယား သရုပ္ေဆာင္ “ဂုရုႀကီး”ကို “အညာဇင္ေယာ္”လို႕ေတာင္ႏႈတ္ဆက္ခ်င္စိတ္မရွိေတာ့ပါဘူး လျခမ္းရယ္..။


(၄)
အသျပာဟာ ကမာၻႀကီးကို စံေကာထဲက ဆီးသီးလို လိမ့္ေအာင္ လွိမ့္ႏုိင္တဲ့ တန္ခိုးရွင္ပါလား။ လျခမ္းကေလးဟာ စာေရးဆရာႀကီးေမာင္ထင္(ဦးထင္ဖတ္/ရခိုင္တိုင္းမင္းႀကီး)ေရးခဲ့သလို စေကာထဲက ဆီးသီျဖစ္ေနရရွာၿပီ။လျခမ္းကေလးဟာ က်ားေၾကာက္လို႕ ရွင္ႀကီးကိုး ရွင္ႀကီးက်ားထက္ဆိုး ဆိုတဲ့ ကိန္းဆိုက္လာေနၿပီးလား...။ဒီဘဂၤလီကုလားဆိုးေတြကို ဦးဆံုးထိုးေပးထားခဲ့တဲ့ နယ္ခ်ဲ႕အဂၤလိပ္ႀကီးကလဲ ဒီကေန႕ထိ ေရငံုႏႈတ္ပိတ္ေနၾကတယ္။ ဘာမွ မဆိုင္တဲ့အတိုင္းမၾကာခင္ရက္ပိုင္းက ဒီက သမၼတႀကီးက ၿဗိတိန္သို႕ ခရီးဆန္႕ခဲ့တယ္။ ဒီကိစၥကို ဘယ္လို ေဆြးေႏြးျဖစ္ခဲ့သလဲ။

ေဆြးေႏြးေကာေဆြးေႏြးခဲ့ၾကရဲ႕လား...။တ ို႕သမၼတႀကီးကို ေဆြးေႏြးေျပာဆိုင္ေပးခဲ့ေစခ်င္တဲ့ စကားက“မင္းတို႕ေမြးေပးခဲ့တဲ့ မင္းတို႕သားသမီးေတြကို မင္းတို႕ အိမ္မွာ ေခၚၿပီး   ေကၽြးေမြးေစာင့္ေရွာက္ျပဳ စုေပး ပါ။ ျပန္ေခၚယူပါ”ဆုိတဲ့ စကားပါဘဲ။ ဒီမစၧာမာန္နတ္မင္းရဲ႕ လည္ပင္းမွာ ဆဲြေပးလုိက္တဲ့
ေခြးေကာင္ပုပ္လို ျဖစ္ေနၿပီ။ ဟိုကလဲ မလာနဲ႕။ ဒီကလဲ မ၀င္နဲ႕။ မကပ္နဲ႕။ ဒီႏိုင္ငံရဲ႕ ျပည္တြင္းေရးကိစၥကို ဒီႏိုင္ငံမွာ ျပဌာန္းထားတဲ့ တည္ဆဲဥပေဒေတြနဲ႕ အညီလုပ္ျပန္ေတာ့လဲ ဘာျဖစ္မယ္ ညာျဖစ္တယ္နဲ႕။ တို႕မီး ရိႈ႕မီးေတြကမ်ား။ ဘာလဲဟဲ့ “တရားဥပေဒ စိုးမိုးေရး”ဆိုတာ။တစ္ဖက္မွာ “တရားဥပေဒ စိုးမိုးေရး”ဆိုင္းပုဒ္ကိုင္ျပၿပီး တစ္ဖက္မွာက မီးတုတ္ႀကီး ကိုင္ထားသူကလဲ ရွိေသးတယ္။ “မီးထုတ္တစ္ဖက္ ..
ေရမုတ္တစ္ဖက္”ဆိုတာ ဒါဘဲကိုး။

လျခမ္းရယ္...
ရွင္ႀကီးလဲ ေၾကာက္ရ။ ရွင္ငယ္လဲ ေၾကာက္ရ...နဲ႕။
ဘယ္လမ္းဆက္ေလွ်ာက္မွာလဲ။
ဘယ္၀မ္းဆက္၀င္ဦးမွာလဲ။
ရွင္ႀကီး၀မ္းလား ...ရွင္ငယ္၀မ္းလား...။
“ရိုလိမ္ညာ” ဆိုတဲ့ ကာလန(ကုလားနာ)ေတြရဲ႕ ၀မ္းထဲဘဲ ၀င္လိုက္ရေတာ့မွာလား...
“ကုလားမႏိုင္.. ရခိုင္မဲ”တဲ့။

ဒီဆိုရိုး(ဆိုရိုးဆိုမွ ပိုမွန္မယ္) ဖိတ္ေတာင္းလို႕ အရိုးေဆာင္လို႕ ပံုခဲ့ေပါင္းလဲ မ်ားခဲ့ၿပီး။

လျခမ္းရယ္...
မင္းမွာ ေျပးစရာလဲ ေျမမရွိသလို ေပးစရာလဲ ေျမမရွိဘူးေနာ္။

လျခမ္းရယ္
မင္းအတြက္ “အမ်ိဳးသီလ ၊ ႏွစ္ဌာနကို ျပည့္၀မ႑ိဳင္ ၊ ေစာင့္စြမ္းႏိုင္”မဲ့ ထြက္ရပ္လမ္းဟာ ေနာက္ဆံုးေတာ့...မိမိေျခေထာက္ေပၚ မိမိရပ္တည္ႏိုင္စရာပါဘဲ။

ေဒါင္းရန္နီ ( ၂၄၊ ၇၊ ၂၀၁၃ - ဗုဒၶဟူး)

0 comments to ““ဂလိုဘယ္ကမာၻ၊ ေျပးစရာ ... ေပးစရာ ေျမမရွိတဲ့ လျခမ္းနဲ႕ ရကၡိတလမ္း” ”

Post a Comment