ႀကီးသုံးႀကီးနဲ႕ ေထာ္ေလာ္ကန္႕လန္႕ႏိုင္ငံေရး

ေနထက္နီ

ယခုရက္ပိုင္းအတြင္း ျမန္မာႏိုင္ငံကို လာေရာက္ခဲ့ၾကတဲ့ အေမရိကန္သမၼတေဟာင္း ဂ်င္မီကာတာ တို႕ရဲ႕ ကမာၻ႕ရပ္မိရပ္ဖအဖြဲ႕မွ ဖင္လန္သမၼတေဟာင္း၏ အမွာစကားကေတာ့ မွတ္သားေလာက္ ပါသည္။ ေထာ္ေလာ္ကန္႕လန္႕ စိတ္ေတြ ခဝါခ်ပစ္ပါ ဟူသတတ္။

ဘက္ေရြးမွားလို႕မရတဲ့ ႏိုင္ငံေရး

ေနာက္ဆုံးမွာ အေျခခံဥပေဒျပင္ဆင္ေရးႏွင့္ပတ္သက္၍ ႀကံ႕ခိုင္ေရးပါတီ ဒုတိယဥကၠဌ ဦးေဌးဦးက ရွင္းရွင္းျပတ္ျပတ္ပင္ ေျပာၾကားခဲ့ပါသည္။ အခ်ဳပ္အျခာအာဏာ အထိပါးမခံႏိုင္ ဟူ၍ ျဖစ္ပါသည္။ ၄င္း၏ ဆိုလိုရင္းကို ဖြင့္ဆိုရလွ်င္ အေျခခံဥပေဒ၊ အာတီကယ္ ၅၉ ကို မျပင္ႏိုင္ဟူ၍ ျပတ္ျပတ္ သားသား ျငင္းပယ္ လိုက္ျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ ေျပာႏုိင္သည့္ အခြင့္အာဏာ မည္မွ်ရွိသနည္း ျပန္ၾကည့္ လွ်င္ လႊတ္ေတာ္တြင္း အင္အား အမ်ားဆုံးပါတီႀကီး ျဖစ္ေနျခင္းကပင္ ဦးေဌးဦး၏ ရာဇသံ မည္မွ် ခိုင္မာႏုိင္သနည္း သိရွိႏိုင္ေပ လိမ့္မည္။

ျမန္မာ့ႏုိင္ငံေရး ႀကီး(၃)ႀကီး ဟု ရည္ညႊန္းေျပာၾကားေနၾကေသာ ႏိုင္ငံေရးေလ့လာသူမ်ားအၾကား ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မ်ား ျဖစ္ေပၚလာခဲ့သည္မွာ မၾကာတတ္ေသး။ ယခုအခါ ဦးေဌးဦး၏ ႏႈတ္ထြက္ စကားသည္ NLD ႏွင့္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္တို႕ကို မီးနီအခ်က္ျပလိုက္ျခင္းဟု ယူဆမိပါသည္။ အေျခခံဥပေဒျပင္ဆင္ ေရးတြင္ ဦးသိန္းစိန္သာ ေသာ့ခ်က္ ျဖစ္ခဲ့ပါလွ်င္ ေဒၚေအာင္ဆန္း စုၾကည္ေရြးခ်ယ္လိုက္ေသာ ေက်ာ ေထာက္ ေနာက္ခံ ဦးေရႊမန္းရပ္ဝန္းမွာ သမိုင္းဝင္အမွား ျဖစ္လာမည္ ဟု ႀကဳိတင္ေမွ်ာ္ေတြးခဲ့ပါသည္။ ယခု ေသာ္ ႀကဳိတင္ေမွ်ာ္ေတြးခဲ့သည့္အတိုင္း တည့္တည့္တိုးမိျပီ ျဖစ္ပါသည္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ လူ ေပါင္းမွားျပီ ဟု မဆိုလိုခ်င္ပါ။ သို႕ေသာ္ ႏိုင္ငံေရးေခါင္းေဆာင္တို႕၏ ႀကဳိတင္တြက္ဆႏိုင္စြမ္းသည္ ႏုိင္ငံ ႏွင့္ ျပည္သူတို႕၏အက်ဳိးစီးပြားႏွင့္ နင့္နင့္နဲနဲ ခ်ိတ္ဆက္ေနေလ့ ရွိပါသည္။

ပို၍ ဆိုးရြားသြားေစခဲ့သည္မွာ ႀကံ႕ခိုင္ေရးပါတီမွ စစ္ဗိုလ္လူထြက္ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ မ်ားသည္ စစ္တပ္ႏွင့္ ဆန္႕က်င္ဘက္အရပ္မ်ားတြင္ ေျပာင္ေျပာင္တင္းတင္း ရပ္တည္ကာ စစ္တပ္ကို ျပန္လည္ တိုက္ခိုက္ခဲ့ေသာ ျဖစ္ရပ္ေၾကာင့္ ျဖစ္ပါသည္။ စစ္တပ္ကိုယ္စားလွယ္မ်ားႏွင့္ စစ္ဗိုလ္လူထြက္ အမတ္မ်ား အေခ်အတင္ အျငင္းအခုန္ ျဖစ္ခဲ့ေသာ ျဖစ္စဥ္ကို ေလ့လာၾကည့္လွ်င္ (၁) ႀကံ႕ခိုင္ေရးပါတီတြင္းရွိ စစ္ဗိုလ္ေဟာင္းမ်ားတြင္ စစ္တပ္ကို ထိုသို႕ကာျပန္ျခင္းကို မႏွစ္သက္ၾက၊ (၂) ၂၀၁၀ နီးမွ ဆြဲခန္႕ စနစ္ျဖင့္ ေရြးေကာက္ပြဲ ဝင္ေရာက္ယွဥ္ျပဳိင္ခဲ့ေသာ ႀကံ႕ခုိင္ေရးအမတ္မ်ားက ေထာက္ခံသည္၊ (၃) ၾကံ႕ခုိင္ ေရးပါတီ အတြင္း၌ ၾကားေနအဖြဲ႕မ်ားက အင္းအဲမလုပ္ ဟူ၍ ေတြ႕ရွိရပါသည္။ ႀကံ႕ခိုင္ေရးပါတီသည္ပင္လွ်င္ ဦးသိန္းစိန္အုပ္စု၊ ဦးေရႊမန္းအုပ္စုႏွင့္ တတိယ အုပ္စု အပိုင္း(၃)ပိုင္း ကြဲေနသည္။ တစ္ဘက္မွၾကည့္လွ်င္ (၁) စစ္တပ္ကိုေထာက္ခံသည့္အုပ္စု (၂) စစ္တပ္ကိုဆန္႕က်င္သည့္အုပ္စုႏွင့္ (၃) တတိယအုပ္စု ဟူ၍ သုံးသပ္ႏုိင္ပါသည္။ အုပ္စု(၁)တြင္ ဦးေဌးဦး ပါဝင္ဖြယ္ရာ ရွိျပီး ၾကံ႕ခိုင္ေရးပါတီ၏ တရားဝင္ေျပာေရး ဆိုခြင့္ အဖြဲ႕ေခါင္းေဆာင္ဟုလည္း သိရွိရသျဖင့္ ဦးေဌးဦး၏ စကားသည္ ပါတီဗဟိုအလုပ္အမႈေဆာင္ မ်ားႏွင့္ အျပီးအျပတ္ ေဆြးေႏြးျပီးမွ ထြက္ေပၚလာသည့္ မူဝါဒဟု အဓိပၸါယ္ ေဖာ္မိပါသည္။ ဤသို႕ ေဖာ္ လွ်င္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ဘက္ေရြးမွားခဲ့ျပီ ဟု ေကာက္ခ်ခ်ႏိုင္ပါျပီေလာ။ ႏိုင္ငံေရးတြင္ ဘက္ေရြး မွား၍ မရသလို ဘက္မွားေရြးျပီးမွ ဘြာခတ္၍ မရႏိုင္ေတာ့ပါ။

အခ်ိန္မ်ား လြန္ခဲ့ျပီ ျဖစ္ပါသည္။ ခုံရုံးတစ္ဖြဲ႕လုံး ျဖဳတ္ခ်မႈတြင္ စစ္တပ္ကိုယ္စားလွယ္အားလုံး သည္းႀကီး မည္းႀကီး ကန္႕ကြက္ေနခ်ိန္တြင္ စစ္တပ္ႏွင့္ ဆန္႕က်င္ဘက္ ဦးေရႊမန္းဘက္သို႕ NLD အမတ္မ်ား ေပါင္းစည္း ရပ္တည္ေပးခဲ့ၾကပါသည္။ တစ္ဖန္ ဆက္သြယ္ေရးလိုင္စင္ကိစၥတြင္ ဦးသိန္းေဇာ္ႏွင့္ ႀကံ႕ခိုင္ ေရးအမတ္မ်ား၏ ကန္႕ကြက္မႈဘက္၊ ဦးေရႊမန္းဘက္သို႕ NLD အမတ္မ်ား ရပ္တည္ေပးခဲ့ၾကပါသည္။ ေနာက္ဆုံး ျဖစ္ပြားခဲ့ေသာ Recall Law ကိစၥတြင္လည္း ဦးေရႊမန္း ဘက္သို႕ NLD အမတ္မ်ား ရပ္တည္ ေပးခဲ့ၾကပါသည္။ လႊတ္ေတာ္တြင္း ဝင္ေရာက္လာခဲ့ၾကေသာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္ NLD အမတ္မ်ား အားလုံးသည္ ဦးေရႊမန္းကို ဝန္းရံေပးခဲ့ၾကျပီး ဦးသိန္းစိန္ႏွင့္ တပ္မေတာ္ဘက္ကို ဆန္႕က်င္ တိုက္ခိုက္ ခဲ့ၾကပါသည္။

ေထာ္ေလာ္ကန္႕လန္႕ႏိုင္ငံေရး

ဂ်င္မီကာတာအဖြဲ႕မွ ဖင္လန္သမၼတေဟာင္း ေျပာခဲ့ေသာ ေထာ္ေလာ္ကန္႕လန္႕စိတ္မွာ ေတြးၾကည့္လွ်င္ ေတြးၾကည့္ႏုိင္သေလာက္ က်ယ္ဝန္းေနပါသည္။ ဖင္လန္သမၼတေဟာင္း ေျပာၾကားသြားသည့္အဓိက အခ်က္မွာ လူမ်ဳိးေရးအေျခခံပဋိပကၡႏွင့္ ျပည္တြင္းျငိမ္းခ်မ္းေရး တို႕ျဖစ္ျပီး ယင္းတို႕တြင္ ကဖ်က္ယဖ်က္ လုပ္ေနသူမ်ားကို ရည္ရြယ္ေျပာၾကားသြားျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ ျပန္ၾကည့္လွ်င္ ျပည္တြင္းျငိမ္းခ်မ္းေရး၌ ဦးသိန္းစိန္ လုပ္ေဆာင္ခ်က္မ်ားမွာ နည္းလမ္းအသစ္ မ်ားျဖစ္၍ မဆိုးလွဟု ထင္ျမင္ယူဆႏုိင္ျပီး ျပည္ပ အဖြဲ႕အစည္းမ်ားကလည္း အားတက္သေရာ ဝင္ေရာက္ကူညီေပးသည္မ်ားကို ျမင္ေတြ႕ရေသာအခါ ျငိမ္း ခ်မ္းေရး ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေရာင္နီ သန္းလာခဲ့ပါသည္။ မၾကာေသးခင္ကပင္ ဦးေရႊမန္းက ကာလုံေခၚေပးရန္ ေတာင္းဆိုခဲ့ျပီး ျငိမ္းခ်မ္းေရးလုပ္ငန္းမ်ားကို ဝင္ေရာက္ကြပ္ကဲမႈမ်ား ဆက္တိုက္ျပဳလုပ္လာခဲ့ပါသည္။ မၾကာပါ။ တိုင္းရင္းသားေခါင္းေဆာင္မ်ားက လႊတ္ေတာ္တြင္း ဒိုင္ယာေလာ့ကို လက္မခံႏိုင္ေၾကာင္း က်ယ္ က်ယ္ေလာင္ေလာင္ ေအာ္ဟစ္လာခဲ့ၾကသည္။ အခ်ဳိ႕ေခါင္းေဆာင္မ်ားဆိုလွ်င္ လႊတ္ေတာ္ကို မယုံ၊ လႊတ္ ေတာ္တြင္ ေဆြးေႏြးမဲခြဲမည္ကို လက္မခံ ဟု ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ေျပာဆိုလာခဲ့ၾကပါသည္။

ျငိမ္းခ်မ္းေရးေဆြးေႏြးမႈကို လႊတ္ေတာ္က ဦးေဆာင္သင့္သလား၊ အစိုးရက ဦးေဆာင္သင့္သလား ရွည္ရွည္ ေဝးေဝး ေထြေထြျပားျပား စဥ္းစားေနစရာ မလိုပါ။ ထိုနည္းတူ လႊတ္ေတာ္တြင္း ေရာက္ရွိေနၾကေသာ စစ္ဗိုလ္ေဟာင္းအမတ္မ်ား၊ ႀကံ႕ခိုင္ေရးအမတ္မ်ားမွာ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးတြင္ ႏွစ္မ်ားစြာ လုပ္ကိုင္လာခဲ့ ၾကသူ မ်ား ျဖစ္၍ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးလုပ္ငန္းမ်ားႏွင့္ ပို၍ ရင္းႏွီး ကၽြမ္းက်င္ၾကပါလိမ့္မည္။ စနစ္ေဟာင္း၏ အက်င့္ စရိုက္ မ်ားအတိုင္း အမိန္႕ေပးလိုစိတ္မ်ားလည္း လက္က်န္ က်န္ရွိေနႏိုင္ပါသည္။ ထို႕ေၾကာင့္လည္း ေျမယာသိမ္း ကိစၥမ်ား ေဆာင္ရြက္ျပီးစီးမႈ (၂)လတစ္ႀကိမ္ အစီရင္ခံရန္ ဟု ဆိုလာျခင္း ျဖစ္ႏိုင္ပါသည္။

လႊတ္ေတာ္တြင္း အဓိကအတိုက္အခံအင္အားစု ျဖစ္ေသာ NLD အေနအထားကို ၾကည့္လွ်င္ ရွင္းေန ပါသည္။ NLD လႊတ္ေတာ္တြင္း မေရာက္ခင္က လႊတ္ေတာ္တြင္း ေရာက္သြားလွ်င္ တိုင္းရင္းသား ပါတီမ်ား၊ ဒီမိုကေရစီပါတီမ်ားႏွင့္ ေပါင္းစည္း၍ ဒီမိုကေရစီအေရး ေဆာင္ရြက္ၾကမည္ ဟု တြက္ဆထားခဲ့ ၾကပါသည္။ သို႕ေသာ္ျငားလည္း ယခုအခ်ိန္တြင္ အဆိုပါ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ လုံးဝ ေပ်ာက္ပ်က္သြားခဲ့ရျပီး လႊတ္ေတာ္တြင္းရွိ ဒီမိုကေရစီအင္အားစုမ်ားႏွင့္ ကင္းကြာရုံမက ဆန္႕က်င္ဘက္ျဖစ္ေသာ ၾကံ႕ခိုင္ေရး ပါတီမွ ဦးေရႊမန္းအုပ္စုႏွင့္ ပူးေပါင္းခဲ့ၾကပါသည္။ အေျခခံဥပေဒျပင္ဆင္ေရးအတြက္ အခရာက်ေသာ ၾကံ႕ခိုင္ေရးကို ေပါင္းစည္းျခင္းျဖစ္သည္ ဟု ယူဆႏိုင္ေသာ္လည္း အေျခခံဥပေဒျပင္ဆင္ေရးကို ထိခိုက္ ေစႏိုင္သည့္ ျပႆနာမ်ား ဖန္တီးေနသည့္ အုပ္စုကိုမွ ေပါင္းမိရေလျခင္း ျဖစ္ေနပါသည္။ စစ္တပ္ကို ျပန္ လည္ အေခ် အတင္ေဝဖန္ တိုက္ခိုက္ေနေသာ စစ္ဗိုလ္လူထြက္မ်ားႏွင့္ ေပါင္းေနမွေတာ့ စစ္တပ္ႏွင့္ ရင္ၾကားေစ့ေရးမွာ မလြယ္ေရးခ်မလြယ္ေပ။

NLD ဆက္လုပ္မည့္ လမ္းေၾကာင္းကို မွန္းဆရန္လည္း သိပ္မခက္ခဲလွဟု ဆိုခ်င္သည္။ ေဒၚ ေအာင္ဆန္း စုၾကည္က ျပည္ပလွည့္ပတ္သြား၍ အေျခခံဥပေဒျပင္မွ ဒီမိုကေရစီႏိုင္ငံပီသမယ္ ဟူေသာ သတင္းစကား ကို ျဖန္႕မည္။ NLD ပါတီဝင္မ်ားက ျပည္တြင္း လွည့္လည္၍ ျပည္သူ မ်ားအား အေျခခံဥပေဒ ျပင္ဆင္ေရး ပညာေပးမည္။ ထိုမွတစ္ဆင့္ အစိုးရႏွင့္ တပ္မေတာ္အား ျပင္ဆင္လာေအာင္ ဖိအားေပးမည္။ တစ္ဘက္ ကလည္း သိပ္အေကာင္းမျမင္ၾကနဲ႕ဦး၊ ရင္းႏွီးျမဳပ္ႏွံဖို႕ စဥ္းစားၾကဦးဟူ၍ ပိတ္ပင္သည့္ သေဘာ လုပ္ေဆာင္ထားမည္။ ဤသည္မွာ မွန္းဆခ်က္သာ ျဖစ္ပါသည္။ သို႕ေသာ္ ဤမွန္းဆခ်က္ မွန္ခဲ့လွ်င္ အလုပ္မျဖစ္ေသာ နည္းလမ္းသာ ျဖစ္ပါသည္။ ေရွ႕ေလွ်ာက္ အစိုးရႏွင့္ စစ္တပ္ကို ေထာ္ေလာ္ကန္႕လန္႕ လုပ္ေနေသာ အင္အားစု မ်ားႏွင့္ ေပါင္းကာ ေထာ္ေလာ္ကန္႕လန္႕ ႏိုင္ငံေရးလမ္းေၾကာင္းကို ဆက္ေလွ်ာက္ မည္ ဆိုလွ်င္ေတာ့ ရင္ေလးဖြယ္ရာ ျဖစ္လာမည္မွာ မုခ်ပင္။

ႀကီးသုံးႀကီး ဘာဆက္ျဖစ္မလဲ

မက္ဆင္ဂ်ာသတင္းစာတြင္ပင္ လႊတ္ေတာ္အမတ္တစ္ဦးျဖစ္ေသာ ဦးၾကည္ျမင့္(လသာ)က ခန္႕မွန္း ေရးသားခဲ့ပါသည္။ ၂၀၁၅ ေရြးေကာက္ပြဲတြင္ အမတ္ေလာင္း၏ အရည္အခ်င္းကို ၾကည့္၍ ျပည္သူမ်ား က မဲေပးလိမ့္မည္ဟု။ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ေျပာရလွ်င္ မွားပါသည္။ ေရြးေကာက္ပြဲ မ်ားသည္ ၂၀၁၅ တြင္ လုပ္မည္ဟု ေျပာျခင္းမွာ မွားပါသည္။ ဦးသိန္းစိန္ အစိုးရသည္ ၂၀၁၆ မတ္လ ၃၁ တြင္ (၅)ႏွစ္ျပည့္မည္ ျဖစ္၍ ဇန္နဝါရီ၊ ေဖေဖာ္ဝါရီ၊ မတ္ (၃)လ အခ်ိန္ ရွိေနပါသည္။ မတ္လကုန္တြင္ တာဝန္လႊဲေျပာင္းေပးမည္ ျဖစ္ပါေသာေၾကာင့္ ေရြးေကာက္ပြဲမ်ားကို ၂၀၁၆ ႏွစ္သစ္ကူး အလြန္တြင္ က်င္းပလွ်င္လည္း ျဖစ္ႏိုင္ပါ သည္။ ထို႕ေၾကာင့္ ၂၀၁၆ ေရြးေကာက္ပြဲ မ်ားဟု ဆိုခ်င္ပါသည္။ ဒုတိယအခ်က္အေနျဖင့္ အမတ္ေလာင္း တစ္ဦးခ်င္း၏ အရည္အခ်င္းကို ၾကည့္၍ မဲေပးေသာ အေလ့အထ ျမန္မာႏုိင္ငံတြင္ မရွိပါ။ လြတ္လပ္ေရး ရရွိျပီးေနာက္ပိုင္း က်င္းပခဲ့သမွ်ေသာ ေရြးေကာက္ပြဲမ်ားတြင္ ပါတီကိုၾကည့္၍ မဲေပးၾကျခင္းသာ ျဖစ္ပါ သည္။ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲမ်ားတြင္ NLD ပါတီ ဝင္ေရာက္ယွဥ္ျပဳိင္ခဲ့ပါက ဦးၾကည္ျမင့္ကိုယ္တိုင္ပင္လွ်င္ လႊတ္ေတာ္ထဲ ေရာက္ေနစရာ အေၾကာင္း မရွိပါ။ ပါတီကိုၾကည့္ျပီး မဲေပးေသာ အေလ့အထသည္ ၂၀၁၆ တြင္လည္း ဆက္လက္ တည္ရွိေနပါဦးမည္။

မၾကာေသးခင္ကပင္ ၾကံ႕ခိုင္ေရးပါတီ (၂) ပိုင္းကြဲေတာ့မည့္ သတင္းတစ္ခု ဖတ္ရပါသည္။ သမၼတ ဦးသိန္းစိန္ ႏုိင္ငံေရးပါတီအသစ္ ထူေထာင္ေတာ့မည္ ဟူေသာ သတင္း၏ ေနာက္ဆက္တြဲ ျဖစ္ပါသည္။ မွန္ပါသည္။ ၾကံ႕ခိုင္ေရးပါတီ (၂)ပိုင္း ကြဲထြက္သြားႏုိင္ပါသည္။ NLD သည္လည္း (၂)ပိုင္း ကြဲထြက္သြား နုိင္သည့္ အေျခအေနတြင္ ရွိေနပါသည္။ ၈၈ မ်ဳိးဆက္မ်ားထဲမွ ပါတီႏိုင္ငံေရးကို ေလွ်ာက္လွမ္းမည့္သူမ်ား မၾကာမတင္ ထြက္ေပၚလာေတာ့မည္ ဟု ေမွ်ာ္လင့္ရ ပါသည္။ ဒီမိုကရက္မ်ား (၂)ပိုင္းကြဲသည္အထိ မျဖစ္ ႏိုင္ေသာ္လည္း ဒီမိုကရက္မဲမ်ား ျပန္႕က်ဲသြားပါလိမ့္မည္။ တိုင္းရင္းသားပါတီမ်ားလည္း မဲျပန္႕သြားႏုိင္ပါ သည္။ အခ်ဳိ႕ေသာ ဒီမိုကရက္ျပည္သူမ်ားမွာ ဦးသိန္းစိန္ပါတီသို႕ ေထာက္ခံၾကမည့္ ခန္႕မွန္းခ်က္မ်ား လည္း ထြက္ေပၚေနပါသည္။ ဦးသိန္းစိန္ ပါတီသစ္ေထာင္လွ်င္ ၾကံ႕ခိုင္ေရးမွကြဲထြက္လာမည့္ (၁)ပိုင္းႏွင့္ ေပါင္းစည္းခဲ့ပါက ၾကံ႕ခိုင္ေရးထက္ သာလြန္ေသာ ပါတီႀကီးတစ္ရပ္ ျဖစ္လာႏုိင္ျပီး NLD ပါတီကို ယွဥ္ႏိုင္ မည္ ဟု မွန္းဆထားပါသည္။

ထိုသို႕ ျဖစ္လာခဲ့ပါက သမၼတ ျဖစ္လိုေသာ ဦးေရႊမန္း ေရြးခ်ယ္ရမည့္ လမ္းမွာ သိပ္မ်ားမ်ားစားစား မရွိ ႏိုင္ပါ။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္ နီးကပ္ေသာ မဟာမိတ္ဆက္ဆံေရး တည္ရွိေနမႈေၾကာင့္ NLD အမတ္ မ်ား တင္သြင္းမည့္ သမၼတေလာင္းအမည္စာရင္းတြင္ ပါႏိုင္ေအာင္ ႀကဳိးစားရမည္ ျဖစ္ပါသည္။ ေဒၚ ေအာင္ဆန္းစုၾကည္အတြက္ အာတီကယ္ ငါးဆယ့္ကိုးမွာ မရႏိုင္ ဟု မူလ ကတည္းက သိခ်င္လည္းသိထား ႏုိင္ပါသည္။ မသိစရာလည္း အေၾကာင္းမရွိႏိုင္ပါ။ ဦးေဌးဦးမွာ ဒုဥကၠဌ ျဖစ္ျပီး ဦးေရႊမန္းမွာ ဥကၠဌ ျဖစ္ေန သည္ကို သတိခ်ပ္ၾကေစလိုပါသည္။ ထို႕ေၾကာင့္လည္း ႏုိင္ငံေရးေခါင္းေဆာင္တို႕၏ မာယာတစ္သိန္း အပလိန္းအနႏၱ ဟု ဆိုခဲ့ျခင္း ျဖစ္ပါသည္။

သမၼတ ျဖစ္လိုေသာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ မည္သို႕ ဆက္လက္ ေလွ်ာက္လွမ္းမည္ကို တြက္ဆ ၾကည့္ႏုိင္ပါသည္။ အာတီကယ္ ငါးဆယ့္ကိုးအရ မျဖစ္ႏိုင္သည္ကို လက္ခံရပါလိမ့္မည္။ ဇြတ္အတင္း မျဖစ္မေန ျပင္ေပး ဟု ဂ်စ္တိုက္ေနရမည့္ အခိ်န္လည္း မဟုတ္ေတာ့ပါ။ လႊတ္ေတာ္ဥကၠဌ ရာထူးသည္သာ အသင့္ေလ်ာ္ဆုံး ျဖစ္လာႏိုင္ပါသည္။ သို႕ေသာ္ NLD ေထာက္ခံေသာ သမၼတေလာင္းသည္ သမၼတျဖစ္ရန္ အတြက္ တပ္မေတာ္ႏွင့္ ဦးသိန္းစိန္ေထာက္ခံေသာ သမၼတေလာင္းႏွင့္ အႀကိတ္အနယ္ ယွဥ္ျပဳိင္ရႏိုင္ပါ သည္။ အမွန္ေတာ့ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္မွာ ႏိုင္ငံတကာ အိုင္ကြန္တစ္ခု ျဖစ္၍ သမၼတ မလုပ္သင့္ပါ။ ဒီမိုကေရစီထိန္းေက်ာင္းေရး ၾသဇာကိုသာ ရယူေဆာင္ရြက္သြားမည္ ဆိုလွ်င္ မည္သူ သမၼတျဖစ္ျဖစ္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္၏ ၾသဇာႏွင့္ အခန္းက႑ကို ေက်ာ္လႊားႏုိင္မည္ မဟုတ္ပါ။ ျပည္သူမ်ား ခ်မ္းသာ ေရး၊ ဒီမိုကေရစီဖြံ႕ျဖဳိးေရး၊ ပညာေရး-က်န္းမာေရး ျမင့္မားေကာင္းမြန္ေရးတို႕ကို ေနာင္မ်ဳိးဆက္သစ္မ်ား အထိ ေမွ်ာ္မွန္းကာ ႀကဳိးပမ္းေဆာင္ရြက္သြားသင့္ပါသည္။ လက္ရွိ ခ်မွတ္ထားေသာ ဗ်ဴဟာအတိုင္း ၂၀၁၅ ေက်ာ္မွ ႏိုင္ငံေရးတည္ျငိမ္မည္၊ ၂၀၁၅ ေက်ာ္မွ ရင္းႏွီးျမဳပ္ႏွံသင့္သည္၊ ၂၀၁၅ ေက်ာ္မွ ေထာက္ပံ့မႈမ်ား တိုးျမွင့္သင့္သည္၊ ၂၀၁၅ ေက်ာ္မွ ျမန္မာႏုိင္ငံကို အေကာင္းျမင္သင့္သည္ အစရွိသည့္ NLD အာဏာရရွိမွ ျပည္သူ သန္းေျခာက္ဆယ္ တိုးတက္သင့္သည့္ အယူအဆမ်ဳိးကို ေရွာင္ၾကဥ္သင့္ပါသည္။

လယ္ရီဂ်ာဂင္ ေဟာကိန္း မွန္-မမွန္

ေနာက္လာမည့္ သမၼတေလာင္းကို ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္မဟုတ္၊ ဦးေရႊမန္းမဟုတ္ ဟု လယ္ရီ က ခန္႕မွန္းထားပါသည္။ အျခားေသာ ခန္႕မွန္းခ်က္မ်ားလည္း ရွိေနႏုိင္ပါသည္။ လူသူသိပ္မသိ၊ သိပ္သတိ မထားမိေသာ ေခါင္းေဆာင္တစ္ဦးလည္း ျဖစ္လာႏုိင္ပါသည္။ အေမရိကန္ႏုိင္ငံတြင္ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္သမၼတ ေရြးေကာက္ပြဲမတိုင္မီ ဒီမိုကရက္ပါတီေခါင္းေဆာင္မ်ား၌ အိုဘားမား မပါဝင္ပါ။ သမၼတေလာင္း အေရြးခံ ေတာ့မည့္ သတင္းထြက္လာျပီး ျပဳလုပ္ေသာ ဒီမိုကရက္ပါတီညီလာခံတြင္ မိန္႕ခြန္းေျပာေစျခင္းျဖင့္ ပြဲထုတ္ မွသာ အေမရိကန္မ်ား သိရွိလာခဲ့ျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ မည္သူ သမၼတ ျဖစ္ျဖစ္၊ မည္သည့္ ပါတီႏိုင္ႏိုင္ ႏိုင္ငံ အက်ဳိးရွိဖို႕သာ လိုပါသည္။ အေရးႀကီးသည္မွာ ႀကီးသုံးၾကီးအၾကားတြင္ ေထာ္ေလာ္ကန္႕လန္႕ႏုိင္ငံေရး မျဖစ္လာေရးသာ ျဖစ္ပါသည္။

The Messenger ဂ်ာနယ္ အတြဲ(၄) အမွတ္(၁၉)မွ ကူးယူေဖာ္ျပသည္