“ မီဒီယာေၾကာင့္ စစ္ပဲြ ျဖစ္သြားႏုိင္သလား ”

ေအာင္ဘ၊ ေမာင္လွ ေဆြးေႏြးခန္း (၃၇)
စည္သူေအာင္ျမင့္
ျမန္မာပို႕စ္ ဂလိုဘယ္လ္၊ အမွတ္ ၁၃၀၊ ေအာက္တိုဘာ ၁၁ ရက္။ စာ- ၂၄။

ေမာင္လွ - ကိုေအာင္ဘ၊ ခုတေလာ ခင္ဗ်ား သတင္းေဆာင္းပါးေတြ ေဖ့ဘုတ္ေပၚ တင္တာ နည္းလာပါလား။ ဘာလဲ ခင္ဗ်ား မိုးဇက္၀ိုင္ ကို ေခၚလာတဲ့ ျပိဳင္ကားကို ေမာင္းသူဟာ ခင္ဗ်ားမဟုတ္ေၾကာင္း ျငင္းမလို႔လား။ အဲဒါေတြ ေလ်ာက္ၾကည့္ရင္း သတင္းေဆာင္းပါးေတြဘက္ မလွည့္ႏိုင္ ျဖစ္ေနတာမလား။
ေအာင္ဘ - အင္း စိတ္ညစ္ေနရတဲ့အထဲ ခင္ဗ်ားက တေမွာင့္။
ေမာင္လွ - စိတ္ညစ္ေနတယ္။ ၾကားရတာ မယံုႏုိင္စရာ။ စာနယ္ဇင္း လြတ္လပ္ခြင့္လည္း ရေရာ ခင္ဗ်ား ေရးလိုက္တာ စံုလို႔၊ အရည္အတြက္ကလည္း မ်ားမွမ်ား၊ ခင္ဗ်ား မေရးတဲ့ အေၾကာင္းအရာ ရွိမွ ရွိပါ့မလား လို႔ေတာင္ ထင္မိတယ္။
ေအာင္ဘ - အက်ယ္ၾကီးေျပာလိုက္မယ္၊ ရွိတယ္ဗ်ား၊ ရွိတယ္။ ေရးဖို႔ အခ်က္အလဲ ရွိ၊ တိုင္းျပည္အတြက္ ေရးလည္း ေရးသင့္၊ ေရးရင္လည္း အစိုးရက တရားမစဲြ ေထာင္လည္း မက်ႏိုင္၊ ေရးလည္း အလြန္ေရးခ်က္ပါရက္နဲ႔ ေရးလို႔မရတဲ့ ေဆာင္းပါးေတြ အမ်ားၾကီး ရွိပါတယ္ခင္ဗ်ား။
ေမာင္လွ - တကယ္ ? ေျပာစမး္ပါဦး။ ဘာမ်ားလဲ။
ေအာင္ဘ - အခု ျပည္တြင္းမွာ ျဖစ္ေနတဲ့ တိုင္းျပည္အတြက္ အလြန္အႏၱရာယ္မ်ားတဲ့ ဘာသာေရးဆန္တဲ့ အၾကမ္းဖက္မွဳေတြ ျပသနာဗ်ာ။
ေမာင္လွ - ေရးလို႔မရဘူးလား။
ေအာင္ဘ - ေသေသျခာျခာ ေရးရင္ မလြယ္ဘူးဗ်။ အယ္ဒီတာခ်ဳပ္ေတြ၊ အယ္ဒီတာေတြ တာ၀န္ခံေတြက ေျပာတယ္။ ခင္ဗ်ားေရးတာ အေရးမၾကီးဘူးတဲ့။ က်ဳပ္တို႔ ဂ်ာနယ္တိုက္ သံဃာေတြ လာ၀ိုင္းရင္ ဘယ့္နွယ္လုပ္မလဲတဲ့။ ဆိုေတာ့ မွန္တဲ့ ကိစၥေတြ ေရးခ်င္ပါရက္နဲ႔ ေရးလို႔မရဘူးေပါ့ဗ်ာ။
ေမာင္လွ - ေျပာပါဦး ေနာက္တစ္ခု။
ေအာင္ဘ - ဘဂၤလီေတြ ကိစၥဗ်ာ။ အဲဒါကို ေျခေျချမစ္ျမစ္ က်က်နန ေျပာဖို႔ လိုတယ္ဗ်။
ေမာင္လွ - အဲဒါလည္း ရခုိင္ေတြ သတင္းစာတိုက္ လာ၀ိုင္းရင္ ဘယ့္နွယ္လုပ္မလဲ ေျပာၾကျပန္ေရာလား။
ေအာင္ဘ - အဲလိုပဲဗ်။ ေျပာတာေပါ့ဗ်ာ။
ေမာင္လွ - ေနာက္ေရာ။
ေအာင္ဘ - အလဲဗင္း သတင္းစာနဲ႔ ဂ်ာနယ္ေတြမွာ ေဖာ္ျပတာေတြနဲ႔ ပါတ္သက္တယ္ဗ်ာ။ ကၽြန္ေတာ္က သတင္းေဆာင္းပါး ေရးသူဆိုေတာ့ တစ္ခ်ိဳ႕ကိစၥေတြဆို ဒီအခ်က္အလက္ ဘယ္ဂ်ာနယ္၊ ဘယ္သတင္းစာမွာ ပါတယ္၊ စသျဖင့္ မွားရင္ မွားေနတယ္၊ လဲြရင္ လြဲေနတယ္၊ တစ္ခါတစ္ရံ ေထာက္ျပရတာမ်ိဳး ရွိတယ္ဗ်။
ေမာင္လွ - သတင္း ေ၀ဖန္ေရးလား။
ေအာင္ဘ - အဲလို သတင္းတစ္ခုကို တိတိက်က် ေ၀ဖန္တာမ်ိဳးေတာင္ မဟုတ္ဘူး။ ျပသနာတစ္ခုခု ျဖစ္ရင္ အဲဒီ ျပသနာနဲ႔ ဆိုင္တာေတြကို ထည့္ေျပာရတာမ်ိဳးေပါ့ဗ်ာ။ ေအာင္မေလး၊ သတင္းေ၀ဖန္ခ်က္ကို ေတာ့ ခုထိ ျပန္မစဥ္းစားရဲေသးဘူး။
ေမာင္လွ - အဲဒီေတာ့-
ေအာင္ဘ - အဲဒီေတာ့ တစ္ျခား မီဒီယာ တစ္ခုခု၊ သတင္းစာ၊ ဂ်ာနယ္ တစ္ခုခု ဆိုရင္ ကိစၥ မရွိဘူး။ အလဲဗင္း ဆိုတဲ့ စာလံုးပါသြားတာနဲ႔ ကၽြန္ေတာ့္ အယ္ဒီတာေတြက ေျပာၾကေတာ့ပါပဲ။ ဆရာရယ္ ကၽြန္ေတာ္တို႔နဲ႔ အရင္ကလည္း ျပသနာ ေပၚဖူးပါတယ္။ အဲဒါေၾကာင့္ ျပသနာ မျဖစ္ခ်င္လို႔ပါ ဆရာရယ္၊ အဲဒီ နာမည္၊ ဒါမွမဟုတ္ သူတို႔ အေၾကာင္း ေပၚလြင္ႏိုင္တာေတြ နည္းနည္းျပင္ေပးပါေပါ့ ဆရာေပါ့ေနာ-
ေမာင္လွ - ခင္ဗ်ားကလည္း တစ္ခ်ိဳ႕ သတင္းစာတိုက္ေတြ ျဖစ္မွာေပါ့။ သတၱိရွိတဲ့ တိုက္ေတြ ရွိပါတယ္ဗ်။ ခင္ဗ်ား ဘယ္ႏွစ္တုိက္ အဲလို ကိစၥ ေဆြးေႏြးဖူးလို႔လဲ။
ေအာင္ဘ - အမ်ားစုဗ်။ အမ်ားစု။ ကၽြန္ေတာ္က ဂ်ာနယ္လစ္၊ တစ္ခုခုကို အတည္မျပဳႏိုင္ပဲနဲ႔ ဘယ္ေတာ့မွ မေျပာဘူး။ အမ်ားစု၊ အဲဒီေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ ျပန္ေျပာမယ္၊ အဲလို တိုင္းျပည္အတြက္ တကယ္အက်ိဳးရွိမယ္၊ ျပည္သူေတြအတြက္ အက်ိဳးရွိမယ္၊ ဒါေပမယ့္ အလဲဗင္း ဆိုတာမ်ိဳး ပါေနတာေတြအတြက္ ထည့္ရဲတဲ့သူ ဘယ္သူ ရွိမလဲ - ကဲ ေျပာ-
ေမာင္လွ - ဟုတ္ပါျပီဗ်ာ။ ဟုတ္ပါျပီ။ ဒီအေၾကာင္း ေဆြးေႏြးလို႔ ဒီေဆာင္းပါးေတာင္ ျပည္သူေတြ မဖတ္ရပဲ ေနဦးမယ္။ ကဲ ကဲ ခု ဒီေလာက္လည္း ေရးတာ မဟုတ္ေတာ့ ရေလာက္ပါရဲ႕။
ေအာင္ဘ - အဲဒါေတြ ထားလိုက္ပါဗ်ာ။ လူဆိုတာ ျဖစ္ေပၚလာတဲ့ အေျခအေနေအာက္မွာ အေကာင္းဆံုး ရင္ဆိုင္ျပီး အေကာင္းဆံုး အလုပ္လုပ္ႏိုင္ေအာင္ က်ိဳးစားရမွာပဲဗ်။ အခု ကၽြန္ေတာ္ စိတ္ပူတာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ စာနယ္ဇင္းေလာက ဗ်။ ခုဆို ကၽြန္ေတာ္တို႔ စာနယ္ဇင္းေလာကကို အေကာင္းျမင္သူ အေတာ္နည္းလာေနျပီ။
ေမာင္လွ - ဟုတ္လား။ ဘယ္သူေတြလည္း ေျပာပါဦး။
ေအာင္ဘ - ကဲ ေျပာတဲ့သူတစ္ေယာက္က ဦးေဌးဦး။ အာဏာရ ျပည္ခုိင္ျဖိဳးပါတီ ဒုဥကၠဌ။ သူက စက္တင္ဘာ ၅ ရက္ ျမန္မာ့အလင္း သတင္းစာမွာ ေဆာင္းပါးရွင္ ရဲမာန္ (ျပည္ခိုင္ျဖိဳး ဒုဥကၠဌ ဦးေဌးဦးလို႔ ယူဆရ) ရဲ႕ ေဆာင္းပါးမွာပဲ ေဒၚလာ ၁၁ ဘီလ်ံ စာနယ္ဇင္းေတြမွာ ပ်ံ႕တဲ့ ကိစၥ၊ ဒီမိုကေရစီေန႔မွာ သူ (ဦးေဌးဦး) က လူေတြကို အရူးေတြပါလို႔ မေျပာပဲနဲ႔ ေျပာတယ္ဆိုျပီး အလဲဗင္း သတင္းစာကေရး၊ ေနာက္ စာနယ္ဇင္းေတြမွာ ပ်ံ႕ႏွံ႕သြားတဲ့ကိစၥ အဲဒါေတြနဲ႔ ပါတ္သက္ျပီး “ စာနယ္ဇင္းေတြက ထိန္းေက်ာင္းရမယ့္ တာ၀န္ေတြ၊ ေစာင့္ထန္းရမယ့္ က်င့္၀တ္ေတြလည္း ရွိဖို႔လိုတယ္၊ အဲဒါေတြ မရွိဘူးဆိုရင္လည္း တစ္ခုခုနဲ႔ ထိန္းေက်ာင္းရမယ္လို႔ ကၽြန္ေတာ္ထင္တယ္၊ဒါကေတာ့ ေနာင္က်ရင္ စဥ္းစားလာၾကလိမ့္မယ္လို႔ ကၽြန္ေတာ္ထင္ပါတယ္။ ” တဲ့။
ေမာင္လွ - သူတို႔ေတြက အရင္ကတည္းက စာနယ္ဇင္း မီဒီယာ လြတ္လပ္ခြင့္ကို လိုလားသူေတြ ဟုတ္လို႔လားဗ်ာ။ သူေျပာတာ အေရးၾကီးလို႔လား။
ေအာင္ဘ - အဲဒါဆို ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ေျပာတာၾကည့္။ စာနယ္ဇင္းေကာင္စီ တာ၀န္ရွိသူေတြနဲ႔ ေတြ႕တုန္းက ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ေျပာထားတာေတြ။ “ တစ္ခ်ိဳ႕ေတြကလည္း သတင္းေထာက္ေတြကို ေၾကာက္တယ္၊ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့ တစ္ခါတေလ ေျပာလိုက္ရင္ အမွန္ေျပာရရင္ ကၽြန္မေျပာေတာေတြလည္း ေထာ္ေလာ္ကန္႔လန္႔ေတြ၊ ေျပာင္းျပန္ေတြ ထြက္လာတာေတြ ရွိတယ္။” “ အဲဒီ သတင္းကိုလည္း ေၾကာက္ေနတဲ့ ေၾကာက္ေနတာေတြရွိတယ္၊ ဒါကို ဆရာတို႔ အေနနဲ႔ ဆရာတို႔ လုပ္ေပးရမယ္ ” “ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆို တာ၀န္မဲ့တဲ့ သတင္းသမားေတြေၾကာင့္ ျဖစ္တဲ့ ကိစၥေတြေပါ့ေနာ္” “ တခါတေလ က်ပ္က်ပ္ကိုင္တယ္ ဆိုတာကလည္း စိုးရိမ္ေၾကာင့္က်မွဳေၾကာင့္ ကိုင္တာပဲ”။
ေမာင္လွ - ေအးဗ်။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ေတာင္ က်က္က်ပ္ကိုင္တယ္ ဆိုတဲ့ စကားေျပာလာျပီဆုိေတာ့။
ေအာင္ဘ - သမၼတ ေျပာတာေရာ ၾကားခ်င္ေသးသလား။ သူကေတာ့ ယဥ္ယဥ္ေက်းေက်း ေျပာတာေပါ့ဗ်ာ။ “ ယခုလို သမိုင္း၀င္ ႏိုင္ငံတည္ေဆာက္ေရး လုပ္ငန္းစဥ္ၾကီးကို တိုင္းရင္းသား ျပည္သူတစ္ရပ္လံုးက တက္ညီလက္ညီ ၾကိဳးပမ္းေဆာင္ရြက္ၾကရမယ့္ အခ်ိန္အခါမ်ိဳးမွာ မီဒီယာလြတ္လပ္ခြင့္ကို ခုတံုးလုပ္ျပီး ပုဂၢိဳလ္ေရး တိုက္ခိုက္တာေတြ၊ မီဒီယာ စည္းကမ္းနဲ႔ မညီတဲ့ အျပဳအမူေတြကို မျပဳလုပ္ၾကပဲ အားလံုး စုစုစည္းစည္း ညီညီညြတ္ညြတ္နဲ႔ ၾကိဳးပမ္းေဆာင္ရြက္ၾကဖို႔ လိုပါတယ္။ ” တဲ့။
ေမာင္လွ - အင္း၊ အဲဒါဆို ဘာလုပ္ၾကရင္ ေကာင္းမလဲ။
ေအာင္ဘ - အဓိကကေတာ့ စာနယ္ဇင္း ေတြဟာ စာနယ္ဇင္း က်င့္၀တ္နဲ႔အညီ ေရးသားေဖာ္ျပဖို႔ပဲဗ်။ အဲဒါကို တစ္တိုက္ျခင္းထိန္း၊ ေနာက္ ျမန္မာႏုိင္ငံ သတင္းစာဆရာ အသင္း MJA တို႔၊ သတင္းစာဆရာ ကြန္ယက္ MJN တို႔၊ စာနယ္ဇင္း သမဂ MJU တို႔၊ သူတို႔ေတြက ထိန္း၊ စာနယ္ဇင္းေကာင္စီက ထိန္း၊ ထိန္းႏိုင္ေအာင္ နည္းလမ္းရွာ လုပ္ျပီးကို ထိန္းရမွာ။ လုပ္လို႔ရပါတယ္။
ေမာင္လွ - ခင္ဗ်ားကသာ လုပ္လို႔ရပါတယ္ေျပာတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ ရီစရာ ေျပာဦးမယ္။ ကၽြန္ေတာ့္ မိတ္ေဆြ “ မာေဂ် ” ဆိုတဲ့ သေရာ္စာ အေရးေကာင္းတဲ့ ဆရာသမားတစ္ေယာက္ ရွိတယ္ဗ်။
ေအာင္ဘ - ဌာနဆိုင္ရာေတြ အစိုးရေတြကို အေတာ္ေဆာ္တဲ့ သူ။
ေမာင္လွ - ေအး၊ အဲလိုလူက ဘာေျပာလဲဆိုေတာ့ အခု သတင္းဂ်ာနယ္ တစ္ေစာင္ အသစ္ထြက္တယ္ တဲ့။ ေရာင္းမေလာက္၊ ရိုက္မေလာက္ေအာင္ ေရာင္းေကာင္းတယ္တဲ့။
ေအာင္ဘ - ဟုတ္လား။ ဘာေၾကာင့္။
ေမာင္လွ - ေရာင္းေကာင္းမွာေပါ့တဲ့။ အားလံုးကို ပတ္ျပီး ဆဲထားတာေတြခ်ည္းပဲမို႔ တဲ့။ ငါေတာ့ အဲေလာက္ မဆဲရဲဘူးတဲ့။
ေအာင္ဘ - ေအာင္မေလးဗ်။ မာေဂ် က ေတာင္ ဆရာေခၚရတယ္ဆိုေတာ့။
ေမာင္လွ - အဲဒီေတာ့ ခင္ဗ်ားကသာ စာနယ္ဇင္း က်င့္၀တ္ ဘာညာ လုပ္ေန၊ ေခတ္ကလည္း အစိုးရကို ဆဲမွ စာေစာင္က ေရာင္းေကာင္းတဲ့ ေခတ္၊ မဟုတ္မဟတ္ ပုဂၢိဳလ္ေရးေတြ ေလ်ာက္ေရးမွ ေစာင္ေရတက္တဲ့ေခတ္၊ ဘာတရားစဲြခံရတာမွ မရွိပဲ ျငိမ္းခ်မ္းတဲ့ ေခတ္၊ ဆိုေတာ့ ခင္ဗ်ားေျပာတာေတြ ျဖစ္လာမွာ မဟုတ္ပါဘူးဗ်ာ။
ေအာင္ဘ - ျဖစ္ျဖစ္ မျဖစ္ျဖစ္ဗ်ာ။ လုပ္တာကေတာ့ လုပ္ရမွာပဲ။ ခုအခ်ိန္ တိုင္းျပည္ျငိမ္းခ်မ္းဖို႔၊ တုိင္းရင္းသားေတြနဲ႔ ညီညြတ္ဖို႔၊ ႏုိင္ငံေရးျပသနာေတြ ေျပလည္ေစဖို႔ ဘာသာမတူသူေတြၾကား ျငိမ္းျငိမ္းခ်မ္းခ်မ္းနဲ႕ အတူတကြေနႏုိင္ဖို႔ ကိစၥေတြမွာ မီဒီယာေတြက သိပ္ အေရးၾကီးတယ္ဗ်။ မီဒီယာေၾကာင့္ စစ္ပဲြျဖစ္သြားႏုိင္သလို၊ ဘာသာေရး အဓိကရုဏ္း ျဖစ္သြားႏုိင္တယ္၊ လူမ်ိဳး တစ္မ်ိဳးနဲ႔ တစ္မ်ိဳး မုန္းတီးသြားႏိုင္တယ္။ ကၽြန္ေတာ့္ တကယ့္ ကိုယ္ေတြ႕ေတြေတာင္ရွိတယ္။ ႏုိင္ငံျခားမွာ ၾကံဳခဲ့ရတာ။ ဆိုေတာ့ စာနယ္ဇင္း က်င့္၀တ္ ထြန္းကားလာေအာင္ လုပ္ကို လုပ္ရမွာပဲဗ်။ အဲဒီလို လုပ္တာကို ဟန္႔တားေနတဲ့ က်ဴးလြန္ေနတဲ့ သူေတြကိုလည္း ေ၀ဖန္ရမွာပဲဗ်။
ေမာင္လွ - ခင္ဗ်ားကေတာ့ေလ။ ခက္ ခက္ရခ်ည္ေသး။


စည္သူေအာင္ျမင့္။