အိမ္ျပန္ခ်ိန္

ညီေလး......
မင္းအေဖ ကားဒရုိင္ဘာၾကီး .....
တပ္ရင္းေရွ ့ဂိတ္မွာ ေရာက္လာျပီတဲ ့ ....
မင္းအေမ လည္းပါတယ္.....
ေဆးေက်ာင္း တက္ခါနီး မင္းညီမေလးလဲပါလာတယ္......
မင္းတို ့မိသားစု အကုန္ေပါ့.....။

နူတ္ခမ္းေတြ တဆတ္ဆတ္တုန္ျပီး ....
ေသြးဆုတ္ျဖဴေလ်ာ္ေနတဲ ့ .....
မင္းအေဖ မ်က္ႏွာကို ကိုယ္ဘယ္လိုၾကည့္ရမလဲ.....

မ်က္ရည္ေတြ တေတြေတြ က်ေနတဲ့.....
ဒယီးဒယိုင္နဲ ့ ညီေလး အေမကို ....
ကိုယ္ ဘယ္လို အားေပးရမလဲ ......

တဆတ္ဆတ္တုန္ေနတဲ ့ နူတ္ခမ္းအစံုနဲ ့......
အေမ့ကို မနိူင့္တနိူင္ တြဲထားတဲ ့ မင္းညီမေလးကို .....
ကိုယ္ ဘာေျပာျပ ရမွာလဲ ညီေလး.....

ဗိုလ္ၾကီးရယ္ ....
ကြ်န္ေတာ့္တို ့သားေလးကို ၾကည့္ပါရေစလို ့ဆိုရင္.....
တစ္ကိုယ္လံုး ဓားနဲ ့မႊမ္းခံထားရတဲ ့ ညီေလးကို ....
ဗိုက္ခြဲ ခံထားရတဲ ့ ညီေလးကို ....
ေခါင္းတစ္ျခား ကိုယ္တစ္ျခားနဲ ့ညီေလးကို .....
ျပလို ့မျဖစ္ဘူးဆိုတာ .....
ကိုယ္ဘယ္လိုလုပ္ ေျပာထြက္ရမလဲ ညီေလးရယ္....

ဗိုလ္ၾကီး .......
၂၈ ရက္ေန ့ညက .....
အေမ ေရ.................................................လို ့
နာနာက်င္က်င္ ေအာ္ေနတဲ ့ သား ေအာ္သံေတြ ....
ကြ်န္မ အိမ္မက္မက္တယ္......
သူ တိုက္ပြဲက်တာ အဲဒီေန ့လားလို ့ေမးလာရင္....
မဟုတ္ဘူး ........
သူ ့ကို အရွင္ဖမ္းမိသြားတာပါ ဆိုတာ...
ကိုယ္ ဘယ္လိုရွင္းျပရက္ပါ့မလဲ ညီေလးရယ္...

ဗိုလ္ၾကီး ....
ျငိမ္းခ်မ္းေရးက လက္မွတ္ထိုးထားျပီးသားဆို.......
ဗိုလ္ၾကီး .....
သားတို ့က သူတို ့ တပ္ရွိတဲ ့မခ်မ္းေဘာနားမွာပဲ လာခ်ခံရတာဆို ....
ဗိုလ္ၾကီး ......
သမၼတၾကီးက သားကို သတ္သြားတဲ့ေကာင္ေတြကို .....
တိုက္ခြင့္မေပးဘူးဆို.....
ဗိုလ္ၾကီး .......
ကြ်န္ေတာ္တို ့ကို သားမ်က္ႏွာေလးကို ...
ေနာက္ဆံုးအေနနဲ ့ေတာင္ ၾကည့္ခြင့္မေပးေတာ့ဘူးဆို.......
ဗိုလ္ၾကီး......
...............................
ဗိုလ္ၾကီး.......
...............................

ညီေလးေရ........
ညီေလး.....................
...................................
ကိုယ္လည္း ဘာတစ္ခုမွ မေျဖနိူင္ေတာ့ပဲ .....
မင္းမိသားစုနဲ ့အတူတူ ေရာငိုေနရပါျပီ ညီေလးရယ္.....။

( ငိုေနတဲ ့ ရဲမိုး )